THIVA POST

Γιώργο μην απειλείς όσους δεν έχουν τίποτε να χάσουν

• “Make everything as simple as possible, but not simpler”

Albert Einstein

Εάν κάνουμε μία μικρή ιστορική αναδρομή από την ίδρυση της μεταπολίτευσης μέχρι σήμερα, θα διαπιστώσουμε ότι οι λόγοι που μας οδήγησαν στο σημερινό χάος, είναι απλοί. Με τον ερχομό του Κ.Κ. του πρώτου εκ Παρισίων και την «αποκατάσταση» της δημοκρατίας, όλα έδειχναν ότι η Ελλάδα θα ξαναγεννιόταν από τις στάχτες τις. Δυστυχώς το τελικό αποτέλεσμα ήταν να παραδώσει τη χώρα στον Παπανδρέου τον δεύτερο, για να εξασφαλίσει την Προεδρία της Δημοκρατίας. Μπορεί να εκλέχτηκε την πρώτη φορά, τη δεύτερη όμως ο...

Παπανδρέου τον «άδειασε» βάζοντας τον Σαρτζετάκη. Άρα «never trust a Papandreou». Αυτό για μερικούς που υποστηρίζουν σενάρια συγκυβέρνησης….
Με τον ερχομό του Παπανδρέου του δεύτερου, οι περισσότεροι των Ελλήνων πίστεψαν ότι με τον σοσιαλισμό που τους σέρβιρε, θα μπορούσαν επιτέλους να δουν μια άσπρη μέρα. Πράγμα που έγινε με το γνωστό «Τσοβόλα δώστα όλα» και τα γνωστά επακόλουθά του. Διότι εκείνη την περίοδο ήταν που άρχισε η Ελλάδα να παίρνει την κάτω βόλτα. Ο κόσμος πήρε απλόχερα τα λεφτά που του πρόσφερε ο Αντρέας και άρχισε να είναι σπάταλος χωρίς να σκέπτεται το αύριο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το κάψιμο των πεντοχίλιαρων από τους αγρότες στα επαρχιακά μπουζούκια. Είναι αυτονόητο ότι άμα σου προσφέρουν τη γη της επαγγελίας, θα την πάρεις.
Εκτός από την απαράδεκτη κοροϊδία του λαού από τον Παπανδρέου την εποχή εκείνη, είχαμε όμως και την ανακάλυψη ενός καινούριου φαινομένου, που μαστίζει τη χώρα μέχρι και σήμερα. Το γνωστό σε όλους μας πλέον, φαινόμενο της διαπλοκής.Το 80’ ήταν που “φτιάχτηκαν” οι σημερινοί νταβατζήδες. Το 80’ ήταν που άρχισε το κλέψιμο του κράτους και η κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος. Το 80’ ήταν που ξεκίνησε το «φούσκωμα» του ελλείμματος και του χρέους. Όμως το τέρας της διαπλοκής που δημιούργησε ο Αντρέας του ξέφυγε από τον έλεγχο και για να μην τον φάει, έφτιαξε έναν άλλον νταβατζή (call me Koskota) ώστε να το πολεμήσει. Το τέρας όμως ήταν τόσο μεγάλο και ανεξέλεγκτο που τον έκανε μία χαψιά, μαζί με τον νταβατζή του (“βρώμικο 89”).
Έτσι φτάσαμε στο 1989 και την οικουμενική κυβέρνηση, που η βασική της επιτυχία ήταν η βοήθεια στο γιο του Πέτρου (call me Rocco). Το σωτήριο έτος 1990, την κυβέρνηση ανέλαβε ο γίγας της πολιτικής Κ. Μητσοτάκης. Που έπεσε το 1993, μόνος του, αλλά ισχυριζόμενος ότι ήταν θύμα της διαπλοκής και του Σαμαρά. Τώρα πως είναι δυνατόν να έχεις δώσει το «ξυστό» στον Κόκκαλη και μετά να σε ρίξει, είναι ένα ερώτημα μεγάλο που μόνο η επιστήμη μπορεί να το λύσει. Αλλά ακόμα και αν τον έριξε ο Σαμαράς, πιστεύω ότι επιτέλεσε κοινωνικό έργο, που θα το αναγνωρίσει κάποτε η Ιστορία.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά τα ηνία του κράτους, τα πήρε πάλι ο Παπανδρέου. Και μετά τον θάνατο του ανέλαβε ο Σημίτης. Επειδή ήταν όμως κοντός και δεν έβλεπε, το τιμόνι της χώρας το πήραν οι νταβατζήδες. Βέβαια πέτυχε και κάτι άλλο. Μας έβαλε στην ΟΝΕ και προκόψαμε!!!
Το 2004 ήρθε στη εξουσία ο «γίγας» της πολιτικής ν.2. ο Κ.Κ. ο δεύτερος, που υποσχέθηκε ότι θα επανιδρύσει το κράτος και θα τελειώσει τους νταβατζήδες. Το αποτέλεσμα είναι γνωστό σε όλους μας.
Στη συνέχεια, ο Κ.Κ, ο δεύτερος παρέδωσε την εξουσία στον Παπανδρέου τον τρίτο, γνωστό και ως ΓΑΠ. Από όλους τους πρωθυπουργούς της μεταπολίτευσης ο ΓΑΠ κατάφερε να κάνει το πιο grand ξεπούλημα της χώρας. Την παρέδωσε στο ΔΝΤ. Δηλαδή στους Αμερικάνους.
Γιατί σας τα λέω όλα αυτά;
Διότι η κατάσταση που έχουμε φτάσει είναι απλή. Είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει η μόνη λύση που έχουμε στη δεδομένη συγκυρία, μπας και γλιτώσουμε ως χώρα, είναι ο Σαμαράς. Οι θέσεις του Σαμαρά για να βγούμε από το μνημόνιο μία ώρα αρχύτερα είναι κατανοητές και απολύτως λογικές. Το να στηρίζεις έναν πολιτικό για τις θέσεις του δεν πάει να πει ότι είσαι τυφλός οπαδός του. Όταν ένας πολιτικός σου δείχνει το όραμα του και το σχέδιο του για την σωτηρία της χώρας, την στιγμή που η κυβέρνηση την ξεπουλάει, τότε νομίζω ότι τα πράγματα είναι απλά. Και είναι αυτονόητο ότι εάν και ο Σαμαράς δεν κάνει αυτά που υπόσχεται, τότε δυστυχώς θα γράψει τις τελευταίες σελίδες της ιστορίας της μεταπολίτευσης και θα είναι η ταφόπλακα της.
Αλλά, όπως είπε και ο Bob Dylan “If you got nothing, you got nothing to lose”

Π.Ζ