Ανκόνα: Βάζουμε πλώρη για Ιταλία

της Ηρώς Κουνάδη
Όσοι έχουν ταξιδέψει πολύ, θα σας πουν με την πρώτη ευκαιρία ότι δεν υπάρχουν όμορφα λιμάνια –τουλάχιστον όχι με την συμβατική έννοια της ομορφιάς, αυτήν που έχουμε στο μυαλό μας όταν λέμε ότι μια πόλη είναι όμορφη. Τα λιμάνια είναι συνήθως βρώμικα, βιομηχανικά, πολλές φορές γκρίζα και –στα μάτια ενός παιδιού ή μιας μοναχικής ταξιδιώτισσας– ίσως και λίγο τρομακτικά. Είναι, όμως, ενδιαφέροντα, με τον τρόπο εκείνο που μόνο οι πόλεις οι οποίες δεν είναι αποστειρωμένες μπορούν να είναι. Τα λιμάνια έχουν ιστορίες να διηγηθούν, ιδιαίτερες γωνιές για να σε εκπλήξουν και αρκετά αξιοθέατα για να σε κρατήσουν απασχολημένο, αρκεί να είσαι διατεθειμένος να κοιτάξεις κάτω από την επιφάνεια για να τα αφήσεις να σε γοητεύσουν. Τέτοια είναι και η περίπτωση της Ανκόνα.
Μικρή ιστορική παρένθεση


Σύμφωνα με το Στράβωνα και τον Πλίνιο, η Ανκόνα χτίστηκε το 394 π.Χ. στις ακτές της Αδριατικής από τους Συρακούσιους. Το αρχικό της όνομα ήταν «Δωρική Αγκών», από την ελληνική λέξη για τον αγκώνα με τον οποίο μοιάζει το σχήμα της στον χάρτη της Ιταλίας. Στην αρχαιότητα ήταν ξακουστή για τα κρασιά και την πορφύρα της. Σημείωσε μεγάλη ακμή κατά τη ρωμαϊκή εποχή, όταν αποτελούσε ναυτική βάση των Ρωμαίων. Σήμερα, η Ανκόνα είναι η γοητευτική πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας στην περιοχή Marche και αριθμεί περί τους 102.000 κατοίκους.



Βόλτες στις γειτονιές

Εν αρχή ην, φυσικά, το λιμάνι. Με τις αψίδες του (λεπτομέρειες για τις οποίες ακολουθούν), τα ταβερνάκια του που σερβίρουν φρέσκο ψάρι με θέα στα πλοία που φεύγουν, το αέναο πήγαινε-έλα και την ατμόσφαιρα παλιάς Ευρώπης. Αυτή η τελευταία ενισχύεται από την θέα στον λόφο που υψώνεται πίσω του, με τα γήινα χρώματα των κτιρίων, και το πενταγωνικό Lazaretto του 18ου αιώνα στο κέντρο του, έργο του αρχιτέκτονα Luigi Vanvitelli.

Μετά, είναι το πεζοδρομημένο εν πολλοίς κέντρο της πόλης, με τα εμπορικά καταστήματα, τα χαριτωμένα café, τα μεγάλα, καταπράσινα πάρκα, τις σκιερές πλατείες και τα επιβλητικά κτίρια - αρχιτεκτονικά αριστουργήματα, που μπορεί να μην κυριαρχούν με τον τρόπο που συμβαίνει σε άλλες ιταλικές πόλεις, ξεφυτρώνουν όμως αναπάντεχα εδώ κι εκεί, δημιουργώντας ενδιαφέρουσες γωνιές.

Στα δυτικά του κέντρου, απλώνεται η παραλία και το πάρκο του Passetto, κομμάτι του Parco Regionale (αντίστοιχο του δικού μας Εθνικού Δρυμού) του Conero, το οποίο απλώνεται σε μια έκταση σχεδόν έξι χιλιάδων στρεμμάτων στα νοτιοδυτικά της πόλης, και περιλαμβάνει παραλίες, δάση, πεζοπορικές διαδρομές και ευκαιρίες για πολλές ακόμα φυσιολατρικές δραστηριότητες. Επισκεφθείτε το υπέροχα σχεδιασμένο site του, για περισσότερες πληροφορίες.

Το sightseeing το επιούσιο

in2life

Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva nikolas blogspot