Μια συγκέντρωση που έβλαψε το κύρος μας

Γράφει ο
Δημήτρης Αλευρομάγειρος

Όταν πέρυσι μια μικρή ομάδα αξιωματικών έκανε μια «πορεία» από το Μοναστηράκι προς το Σύνταγμα για να εκφράσουν την αντίθεσή τους προς την Κυβέρνηση (την χειρότερη, πιστεύω, που είχε ποτέ η Πατρίδα μας, αν εξαιρέσουμε την κατοχική του Τσολάκογλου και την αθλιότητα της χουντικής  67-74 που σε τελευταία ανάλυση ευθύνεται βαρύτατα για τον ακρωτηριασμό της Κύπρου μας), εξέφρασα την πλήρη αντίθεσή μου και εδέχθην την μήνιν ορισμένων- καλοπροαίρετων έστω - αλλά αγνοούντων πλήρως τη νοοτροπία των στρατιωτικών.

Όταν προ ολίγων ημερών ανεκοινώθη η ίδρυση «κόμματος αποστράτων» πάλι από μια ομάδα αποστράτων, εξέφρασα και πάλι την αντίθεσή μου, λέγοντας ότι ο οποιοσδήποτε μπορεί να κάνει κόμμα αλλά δεν έχει το δικαίωμα επειδή είναι απόστρατος ο ίδιος, να το βαφτίζει κόμμα αποστράτων...

Προ ολίγων ημερών πολλοί με ρώτησαν αν θα συμμετάσχω σε εκδήλωση διαμαρτυρίας έξω του κτιρίου του ΥΕΘΑ.


Προσπάθησα – ανεπιτυχώς - να τους πείσω ότι είναι λανθασμένη ενέργεια και θα καταλήξει σε βάρος του συνόλου των αποστράτων.

Και συνέβησαν αυτά που συνέβησαν και αντί έστω να απαντήσει ο κ. ΥΕΘΑ στα όποια αιτήματα προέβαλε η ομάδα αυτή των αποστράτων, άρχισε τις συνήθεις ύβρεις και μετατόπισε το θέμα στην παραβίαση της πύλης του στρατοπέδου (κακώς κάκιστα οι εκ των συγκεντρωθέντων ελάχιστοι προεβήσαν στην αλγεινή ενέργεια να χειροδικούν εναντίον των φρουρών της πύλης για να εισβάλουν στο πρώην σπίτι τους...)

Ερωτώ τους αγαπητούς συνάδελφους που οι τραγικές για τη χώρα μας καταστάσεις έφεραν αυτή την «Κυβέρνηση» στην πλήρη απαξίωση ολόκληρου του Λαού και συνεπώς και ημών των αποστράτων:

Μπορείτε να φανταστείτε να μετέχει σε μια τέτοια εκδήλωση  ο  Στρατηγός Γιώργος Κατσιμήτρος (υιος του στρατηγού της Νίκης του Καλαμά το 1940, Χαράλαμπους Κατσιμήτρου), ο Μιχάλης Βενετάκης (ο περίφημος Στρατηγός των καταδρομών, που έλαμψε ως Διοικητής στη Σχολή των Ευελπιδων), οι Στρατηγοί, Μιλτιάδης Λάσκαρης και Βασίλης Κούρκαφας (αμφότεροι αστέρες των Καταδρομών και ο δεύτερος από τους πλέον έντιμους Αρχηγούς του Επιτελείου), ή ο επίσης καταδρομέας Στρατηγός Γιώργος Καρούσος, πάντα στην πρώτη γραμμή του πυρός σε όλες τις μάχες της Πατρίδας ή, για σήμερα, τον Ναύαρχο Νίκο Παππά; (Παραλείπω πολλά ονόματα αλλά πλην του Ναύαρχου Παππά ανέφερα τελείως ενδεικτικά ορισμένους από αυτούς που δεν είναι πλέον μαζί μας).

Κάποτε οι Αξιωματικοί μαζεύονταν στου Ζαχαράτου και αποφάσιζαν και έκαναν και από ένα κίνημα. Είμαι τελείως αντίθετος με αυτή την τότε συμπεριφορά αλλά είχε και κάποια λεβεντιά μέχρι που ήρθε η ξενόφερτη χούντα του 67 και ελάχιστοι ΑΝΑξιωματικοί κατέστρεψαν την Πατρίδα και ακρωτηρίασαν την Κύπρο και έφεραν στο χαμηλότερο επίπεδο το κύρος των πραγματικών αξιωματικών, η πλειοψηφία των όποιων μόνο ναυτία ένιωθε με αυτό το χουντικό προδοτικό κατάντημα.

Πέρασε καιρός για να αποτινάξουμε από πάνω μας αυτό το άγος και φτάσαμε στο σημερινό κατάντημα της πλήρους πενίας, εν μέσω της πενίας όμως ολόκληρου του Λαού...

Όμως αυτή η συγκέντρωση - όσο και αν τα αιτήματα ήταν απόλυτα σωστά - μόνο καλό δεν έκανε στους συγκεντρωθέντες, έπληξε δε για άλλη μια φορά το κύρος των αξιωματικών γενικώς και ήταν βούτυρο στο ψωμί του ΥΕΘΑ.

Υ.Γ. Από τις πληροφορίες που έχω οι συγκεντρωθέντες ήταν περίπου 800-1000 και την πύλη παραβίασαν περίπου 100. Υπόψη ότι μόνον στο Λεκανοπέδιο ο αριθμός των αποστράτων υπερβαίνει τους 80.000...)


Δημήτρης Αλευρομάγειρος