Και εξακολουθούμε να αγνοούμε ότι η οργάνωση του ανθρώπου στο Κράτος είναι πρωταρχική. Διότι ο άνθρωπος, ως "ζώον πολιτικόν" συγκροτεί "πολιτική κοινότητα" και έπειτα "κοινωνία". Αυτό σημαίνει ότι η κοινωνία είναι "γέννημα" της πολιτικής κοινότητας. Και πολιτική κοινότητα είναι η συμβίωση ανθρώπων, βάσει συγκεκριμένων ιδεών.
Στον ορισμό αυτόν, εκτός από την έννοια "πολιτική κοινότητα", χρησιμοποιείται και ο όρος "ιδέα". Γι' αυτό απαιτείται για την κατανόηση της πρώτης έννοιας, η εμπέδωση της δεύτερης, δηλαδή της έννοιας "ιδέα". Και η κοινή σημασία του όρου "ιδέα" απαντάται, όταν λέγεται, ότι ο άνθρωπος έχει ιδεώδη κι ότι δεν παρασύρεται από πράγματα, που τον κατεβάζουν στο επίπεδο απλώς της ύλης, δηλαδή των βιολογικών ενστίκτων του...
Οταν κατορθώσουμε να κάνουμε την ανάγκη βούλησή μας, τότε και μόνο μπορούμε να υψωθούμε στο χώρο της ελευθερίας, όπου κυριαρχεί όχι απλώς η απόφαση της θυσίας, αλλά της εθελουσίας, το στοιχείο δηλαδή που διακρίνει τον αποφασισμένο πολίτη από τον φοβισμένο και που τον κάνει Αντιγόνη!
Τι έκανε η Αντιγόνη; Ενώ γνώριζε καλώς ότι αν παραβεί τον νόμο του θείου της Κρέοντος και ενταφιάσει τον αδελφό της, η τιμωρία της θα είναι, να ταφεί ζώσα, εντούτοις αποδεσμευθείσα από τη γλυκύτητα της ζωής και τον πόνο του μαρτυρικού θανάτου και υπακούσασα στον νόμο της ηθικής "Πέθανε και ζήσε", προτίμησε την εθελουσία και...έγινε ηρωίδα!
Στην ίδια προσταγή υπάκουσε και ο Λεωνίδας με το "Μολών λαβέ". Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος με το "Την Πόλι σοί δούναι ούκ εμόν εστίν"..Ο "ραγιάς" με το "Για του Χριστού την πίστη, την αγία και της πατρίδος την ελευθερία...". Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης με το " Ο Θεός έδωσε την υπογραφήν του δια την ελευθερίαν της Ελλάδος, δεν την παίρνει πίσω...". Και τόσοι άλλοι, τις παρακαταθήκες των οποίων αγνοούμε ή στρουθοκαμηλίζοντες "βολευόμαστε" με σωρεία προσχηματικών δικαιολογιών...
Ο άνθρωπος-πολίτης, που κατορθώνει και ανυψώνεται υπεράνω της υλικότητας και της πεζότητας, συμμορφούμενος προς την "ιδέα", την εσωτερική προσταγή, είναι ο πραγματικός ιδεολόγος. Και υπό αυτή την έννοια, οι εσχάτως εμφανιζόμενοι ως "σωτήρες" της κοινωνίας αριστεροί, δεν μπορεί να είναι και δεν είναι "ιδεολόγοι".
Η φράση "αριστερή ιδεολογία" είναι μια αντίφαση. Διότι οι "αριστεροί" της σημερινής κυβέρνησης, με τα εκατομμύρια σε τραπεζικούς λογαριασμούς στο εξωτερικό και, όλως παραδόξως, έχοντας ξεχάσει να δηλώσουν υπέρογκα ποσά στη φορολογική τους δήλωση, αρνούνται την "ιδέα" και είναι αλυσοδεμένοι της ύλης...
Ετσι η "ιδέα" σε τελευταία ανάλυση είναι ταυτόσημη με την ελευθερία! Ο ιδεολόγος είναι ελεύθερος, όχι αιχμάλωτος της ανάγκης. Αλλά και τι, επίσης,πλέον συγκεκριμένα, είναι η ελευθερία; Είναι η αποδέσμευση του ανθρώπου "από κάτι" προς "κάτι". Αποδεσμεύεται από τη ζωώδη φύση του, δια του περιορισμού της ανάγκης. και ταυτόχρονα ανυψώνεται προς την πνευματική του φύση, την ιδέα, ουσία της οποίας είναι η ελευθερία, που είναι αποτέλεσμα της επενέργειας των πνευματικών νόμων...
ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΥΡΜΟΓΛΟΥ
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη!
Τα μόνα σχόλια που σβήνω είναι οι ύβρεις.