Οσο περνά ο καιρός και οι πολίτες βυθίζονται στην πολιτική ασημαντολογία και αοριστολογία, τόσο επέρχεται η ερήμωση της κοινωνίας. Οσο η Ελλάδα καταβυθίζεται στην πολιτική αναισχυντία και μέσα στο σκότος της πολιτικής παραπλάνησης, που ενίοτε εμφανίζεται με τη μορφή της...επιθετικής αισιοδοξίας για "επιτυχή
αξιολόγηση" και "έξοδο από τα μνημόνια", τόσο οι πολίτες βρίσκονται μετωπικά συγκρουόμενοι με την παράνοια, την απογοήτευση και την εξαθλίωση.
Οσο η κυβέρνηση και ιδιαίτερα ο πρωθυπουργός ολισθαίνουν σε ευχολόγια περί "μεταρρυθμίσεων" και σε πομφολυγώδεις δηλώσεις για "σκληρές διαπραγματεύσεις", ενώ απεργάζονται πολιτικές κινήσεις της συμφοράς για τη χώρα με μοναδικό κριτήριο το κομματικό συμφέρον, τόσο θα διαμορφώνεται μια ατμόσφαιρα πνιγηρής κατάθλιψης στην κοινωνία, ακόμη και σε κοινωνικές ομάδες που τα "κουτσοβολεύουν" ή και οι ολίγιστοι καλοπερνούν...
Η κοινωνική ισοπέδωση και κατεδάφιση συνοδεύονται με ισόποση πολιτική αδιαφορία, με αποτέλεσμα η ανισότητα και η ανισορροπία να μεγαλώνει μέσα στην κοινωνία και να τη συντρίβει ανεπανόρθωτα. Το ζωώδες έχει εν πολλοίς ξυπνήσει μέσα μας στην πορεία της μηδενισμένης αναζήτησης για προσωπική έξοδο από το αδιέξοδο.
Η "χρυσωμένη" πολιτική κοπρία με τις διάφορες αλχημικές μίξεις για συστηματική παραπλάνηση των πολιτών και προς άγραν πολιτικού χρόνου, προκαλεί ακόμη περισσότερο αυτή τη τάση σε κοινωνικές ομάδες.
Ο πολιτικός "βαρβαρισμός" μπορεί να μην διεγείρει τη δυναμική κίνηση ή αντίδραση της κοινωνίας, η οποία παρουσιάζει ακόμη μια αξιοπρόσεκτη κοινωνιολογικά ατροφία και ανοχή, σε σχέση με τις βαθύτερες καταβολές και τη μεσογειακή ψυχοτροπία της.
Και μπορεί να μην είναι εμφανές το οργισμένο κλίμα της λαικής διαμαρτυρίας, με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να εκμεταλλεύεται τη συγκυρία με διάφορες επινοήσεις, αν και προσκρούει και συντρίβεται με πολλαπλά "πολιτικά κατάγματα", όπως η πρόσφατη επιπόλαια πρωθυπουργική πρόταση για σύνοδο κορυφής της ΕΕ.
Υπάρχουν ωστόσο διεργασίες που γίνονται στο κοινωνικό υποσυνείδητο, κάτω από πιέσεις υποστασιακού αλυτρωτισμού και μέσα σ' ένα περιβάλλον μεσσιανικής αναμονής, αποκαλυπτικών προμηνυμάτων και μηνυμάτων απογοήτευσης, προσωπικών αποδράσεων, επιθετικότητας, αναθέματος και παρακμής...
Μια μυρωδιά φορμόλης συνοδεύει τις κυβερνητικές πρακτικές και, εκ πρώτης όψεως, φαίνεται να μας εγκλωβίζουν σ' ένα φρενοκομείο, με την αντιπολίτευση να αδυνατεί να ανταποκριθεί λόγω ανεπάρκειας στο εύρος των απαιτήσεων της συγκυρίας, όμως το σύνολο της κοινωνίας δεν χωράει σε τόσο στενές διαστάσεις.
Η πολιτική ασυναρτησία, η πολιτική ασυνέπεια στις παρυφές της προδοσίας, οι δηλώσεις για "επιτυχίες" που οδηγούν σε εθνικές ήττες, έχουν ενσπείρει την αμφιβολία και την καχυποψία στους πολίτες, οι οποίοι ήδη προετοιμάζονται από τα πολιτικά κνώδαλα, για να αντιμετωπίσουν την νέα οικονομική θηριωδία που έρχεται με το νέο μνημόνιο!
Η επιθανάτια αγωνία της κοινωνίας μπροστά στον τρόμο μιας ιστορίας που δεν θα έχει ορίζοντα την προοπτική, είναι σαν να καλεί κάποιες φωνές μέσα από την έρημο, ώστε να υψωθούν και να επιβάλλουν το λόγο της κοινωνικής οργής και της αποκαλυπτικής ελπίδας για τη σωτηρία της χώρας.
Ο ορθολογισμός μας δεν μας επιτρέπει να παραδεχθούμε το εξωλογικό, το ανατρεπτικό. Ο εθισμός μας στη λογική του φόβου και του "μηδενός" είναι επίσης αποτρεπτικός. Πιθανότατα πρόκειται, θα μπορούσε να πει ένας αυτόκλητος συνομιλητής μου, για ένα παροδικό παροξυσμό του αισθήματος του αδιεξόδου που καταθλίβει κάθε γρηγορούσα συνείδηση.
θα του απαντούσα ότι η απόγνωση γεννάει ενίοτε ίσκιους, με τη δύναμη προγόνων αμνημόνευτων...
ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΥΡΜΟΓΛΟΥ
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη!
Τα μόνα σχόλια που σβήνω είναι οι ύβρεις.