Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2014

Μεγάλος Αδελφός: Πως το iPhone ελέγχει την κάθε μας κίνηση;

Γνωρίζατε ότι η εταιρεία Apple ελέγχει την κάθε σας κίνηση μέσω των συσκευών νέας γενιάς iPhone; Δείτε πώς..

Σε συνδυασμό με τον νέο επεξεργαστή υπερσύγχρονης τεχνολογίας και ταχύτητας A7, τα νέα iPhone διαθέτουν έναν νέο «συμπληρωματικό επεξεργαστή ανίχνευσης της κίνησης» (σ.σ. pentapostagma.gr – motion coprocessor) τύπου M7.

Οι νέοι αυτοί συμπληρωματικοί επεξεργαστές ελέγχουν την κάθε κίνηση του κατόχου της συσκευής, μέσω της επεξεργασίας δεδομένων απευθείας από τους αισθητήρες του iPhone – και πιο συγκεκριμένα του επιτυχανσιόμετρου, του γυροσκοπίου και της πυξίδας που είναι ενσωματωμένα στην συσκευή – δίχως να απαιτείται η λειτουργία του κεντρικού επεξεργαστή τύπου A7. Επίσης, το iPhone δεν σταματά ποτέ να συλλέγει τα δεδομένα των κινήσεων του κατόχου του εξαιτίας της λειτουργίας της διεπαφής CoreMotion..

Η ίδια η Apple ανακοίνωσε ότι ο επεξεργαστής M7 “μετρά συνεχώς δεδομένα κινήσεων” γεγονός που καθιστά “ικανή την υλοποίηση εφαρμογών νέας γενιάς για την υγεία και την εκγύμναση”. Η Nike είναι η πρώτη εταιρεία που συνεργάστηκε με την Apple δημιουργώντας μία νέα εφαρμογή με την ονομασία Nike+ Move η οποία θα αξιοποιεί τις τεχνολογίες του GPS και του τσιπ M7 «με στόχο να παρέχει μία νέα εμπειρία στην παρακολούθηση της εκγύμνασης».

Ο επεξεργαστής M7 είναι ένα μικροτσιπ που ελέγχει όλες τις κινήσεις του κατόχου/χρήστη του τηλεφώνου. Οι κινήσεις ενός κατόχου iPhone καταγράφονται συνεχώς, ακόμη και εάν η συσκευή είναι αφημένη σε μία τσέπη ή τσάντα. Ο νέος επεξεργαστής δίδει την δυνατότητα ακόμη μεγαλύτερου ποσοστού αποθήκευσης των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων, με ορατό τον κίνδυνο τα δεδομένα να αποστέλλονται προς τους servers της ίδιας της Apple…

Η κοινωνία του Μεγάλου Αδελφού σε απόλυτη εφαρμογή.. Η Apple με την πρόφαση της τεχνολογικής καινοτομίας και της εξελιγμένης εμπειρίας των χρηστών προχωρά σε ακόμη μία κίνηση που καταργεί κάθε πλαίσιο ιδιωτικότητας, καθώς θα παρακολουθεί, θα ανιχνεύει, καταγράφει και αποθηκεύει κάθε κίνηση κατόχου νέας συσκευής iPhone.

pentpapostagma


Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post

ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΗ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ...

ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΥΡΜΟΓΛΟΥ

Ημέρα ευχών για καλό μήνα η σημερινή...Ο χρόνος είναι ο ρυθμιστής της ζωής μας, ο δάσκαλος, ο θεραπευτής, ο πανδαμάτωρ. Αν και προσδιορίζει την ύπαρξή μας, δεν μπορούμε να τον προσδιορίσουμε. Τι είναι ο χρόνος, το γνωρίζουμε. Αν θελήσουμε να το εξηγήσουμε, δεν γνωρίζουμε. Ενα γνωρίζουμε, ωστόσο, με βεβαιότητα: Οτι ο χρόνος δεν περνάει, εμείς περνάμε! Ο χρόνος και ο χώρος είναι παντού. Μας περιβάλλουν. Ομως, δεν είναι κάτι απτό, κάτι εκτατό, χειροπιαστό, πρόχειρο ή παρευρισκόμενο, ώστε να μπορούμε να το συλλάβουμε. Παραταύτα υπάρχουν,όπως υπάρχουμε κι εμείς που βιώνουμε το χώρο και το χρόνο και σχηματίζουμε χωροχρονική αντίληψη. Η αντίληψη του χώρου, των αντικειμένων και των φαινομένων που υπάρχουν ή λαμβάνουν χώραν σ' αυτόν, συνοδεύεται από την αντίληψη της διάρκειας. Τα φαινόμενα είναι οι αλλγές, οι μεταβολές μέσα στο χώρο. Κάθε αλλαγή, κάθε γέννηση, κάθε αλλοίωση, αύξηση και φθορά, κάθε μεταβολή και διαδοχή, γίνεται αντιληπτή ως κίνηση. Η κίνηση και η ροή είναι ο κανόνας της ζωής και της ψυχής. Κίνηση είναι το γνώρισμα του εξωτερικού κόσμου και το χαρακτηριστικό επίσης της συνείδησης. Με την κίνηση και τη μεταβολή, τη ροή και τη διαδοχή, γεννιέται η αντίληψη του χρόνου. Η απόσταση (στο χώρο) και η διάρκεια (στο χρόνο) δεν είναι ποσοτικά μεγέθη και λογιστικά μήκη, αλλά ποιοτικές μορφές, βιώματα της συνείδησης, η οποία επινοεί ποικίλους τρόπους φαινομενικού καθορισμού. Η βαθύτατη σχέση ανάμεσα στην αντίληψη του χώρου και του χρόνου εκφράζεται στην καθημερινή δοσοληψία, παρατηρεί ο μεγάλος φιλόσοφος Μ.Χάιντεγκερ. Οι καθημερινές φροντίδες, η κιονή δοσοληψία εναλλάσσει δικαιολογημένα τη χρονική διάρκεια και έκταση με τη χωρική απόσταση. Η αγωνία για ένα αγαπημένο πρόσωπο μας φέρνει συνεχώς κοντά του, έστω κι αν αυτό βρίσκεται εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά μας. Μηδενίζει τη χωρική και χρονική απόσταση και παροντοποιεί το απώτατο. Μια διακυβέρνηση συμπυκνωμένης αθλιότητας τριών και πέντε χρόνων, φαίνεται μεγαλύτερη από μια 40χρονη συνετή και δημιουργική διακυβέρνηση. Ο ευχάριστος χρόνος "πετάει", ο ανιαρός "σκοτώνει". Ο αντικειμενικός προσδιορισμός του χρόνου είναι δύσκολος. Ο χρόνος που συνέχει τα πάντα είναι ασύλληπτος και απροσδιόριστος. Τον αισθανόμαστε τόσο ώστε να περιττεύει η διαπίστωσή του. Οπως το Απόλυτο "πληροί" τα πάντα και είναι "πανταχού παρόν", έτσι και ο χρόνος. Η γνήσια μορφή του είναι ο υπαρξιακός χρόνος. Η ίδια η ανθρώπινη ύπαρξη είναι χρονικότητα. Εκείνο που μπορεί να λεχθεί για το χρόνο είναι ότι αυτός "χρονώνεται", βιώνεται. Μόλις αποπειραθεί κανείς να τον καθορίσει, ο χρόνος δραπετεύει. Στην αυστηρότερη γλώσσα της Ψυχολγίας η αντίληψη του χρόνου σχηματίζεται βαθμηδόν και υπηρετείται από τις άλλες λειτουργίες. Στη γλώσσα της Φιλοσοφίας, τώρα, ο ανθρώπινος λόγος στην προσπάθειά του να τον συλλάβει και να τον εξαντικειμενίσει, κάνει το χρόνο αφηρημένη έννοια, άπειρη, χωρίς αρχή και τέλος. Ποια κατεύθυνση έχει η ατελεέυτητη αυτή τροχιά του χρόνου; Οι πλείστοι νομιζουν ότι ο χρόνος κυλάει από το παρελθόν προς το μέλλον. Μερικοί όμως του δίνουν εντελώς αντίθετη κατεύθυνση. Ο βρετανός φιλόσοφος Μπράντλει αρνείται και τις δύο αυτές απόψεις και προτείνει να "διαγραφεί" το μέλλον ως κατασκεύασμα της ελπίδας και να ψαλιδισθεί το παρόν, το "νυν" στην αγωνία της στιγμής, που καταβιβρώσκεται από το παρελθόν. Ο,τι ονομάζουμε χρόνο, δεν είναι παρά η κινούμενη εικόνα της ακίνητης αιωνιότητας, θα πει ο Πλάτων στο περίφημο χωρίο του "Τίμαιου" του. Αυτήν την αιωνιότητα μόνον ο Νους την προσεγγίζει, θα εξηγήσει αργότερα ο Πλωτίνος. Ο Νους αγκαλιάζει με μιας τα πάντα. Το παρελθόν, όπως και το μέλλον, του είναι παρόντα. Τίποτα δεν παρέρχεται σ' αυτόν τον κόσμο, όπου τα πάντα ησυχάζουν μέσα στη μακαριότητα της κατάστασής τους. Είναι τούτο μια απάντηση στην ασταμάτητη ροή του Ηράκλειτου, ο οποίος έδινε προτεραιότητα στο Γίγνεσθαι απέναντι στο Είναι. Το πρόβλημα του χρόνου και του χώρου δίχασε τους επιστήμονες σε εμφυτοκρατικούς και εμπειροκρατικούς. Οι πρώτοι νομίζουν το χρόνο ως ενέργεια, σύνθεση, βίωμα του εγώ, δημιούργημα της συνείδησης. Ο χρόνος ισχυρίζεται ο φιλόσοφος της ιστορίας ο Σπέγκλερ είναι μια αποκάλυψη που κάνουμε με το νου μας. Αν πράγματι ο χρόνος είναι νοητική διεργασία, πως τον μοιραζόμαστε τότε εκατομμύρια ή δύο έστω άνθρωποι; Αυτή η απορία ανάγκασε τους εμπειροκρατικούς να στραφούν προς άλλες λύσεις και να νοήσουν το χρόνο ως γενόμενο από τη σύνθεση και σύγκριση των ψυχικών καταστάσεων, που όμως οι ίδιες δεν έχουν καμία μορφή χρόνου και την παρατληρηση του εξωτερικού κόσμου. Ο Αριστοτέλης βεβαιώνει ότι δεν υφίσταται χρόνος δίχως κίνηση και μεταβολή. Μαζί με την κίνηση αντιλαμβανόμαστε το χρόνο. Η χωροχρονική αντίληψη συλλαμβάνει τις τρείς διαστάσεις και έπειτα επινοεί διάφορους τρόπους αντικειμενικού καθορισμού. Επιχειρεί δηλαδή να τις καθορίσει ποσοτικά χρησιμοποιώντας όργανα και μέτρα. Η αντίληψη βοηθείται από όλες τις αισθήσεις. Ολα συντείνουν στην αντίληψη της ροής. Αλλά και άλλες ψυχικές δυνάμεις συνεργούν στο σχηματισμό της αντίληψης του χρόνου,όπως η μνήμη, η οποία συγκρατεί και διασώζει τις αλλαγές, τα φαινόμενα και αναπλάθει τα παρελθόντα. Συνδέει τα μέλλοντα και η φαντασία αγωνίζεται να εισχωρήσει βαθύτατα και να φωτίσει, κατά το δυνατό, το μέλλον και να το αναπαραστήσει. Ο χρόνος τίθεται μαζί με την ψυχή, με την κίνηση της ψυχής, μέσα στον κόσμο, με τη χρόνωσή της. Εδώ η ψυχή δημιουργεί το αισθητό της είδος και διοδεύει από τη μια ζωντανή μορφή προς την άλλη. Η ψυχή του κόσμου, ο κόσμος ως ζωντανός και παντελής οργανισμός, το Σύμπαν είναι μια Πραγματικότητα, διαποτισμένη όχι από μια δανεική αιωνιότητα, αλλά από μια σιώνια πληρότητα. Αυτή η Πραγματικότητα δεν έχει τίποτα επίκτητο, αφού τα πάντα της ανήκουν αιωνίως. Αυτήν την αιωνιότητα που μιμείται ο χρόνος, γυρίζοντας ολόγυρα από την ψυχή, πάντοτε εγκαταλείποντας κάποιο παρελθόν, πάντοτε αναζητώντας το μέλλον. Η ψυχή δεν έχει απλώς το χρόνο, χρονικότητα και αιωνιότητα μέσα της, αλλά είναι η ιδια ο χρόνος. Οπως επίσης είναι η ίδια η ζωή και κίνηση. Μέσα στην ψυχή συναιρούνται και διατηρούνται ακατάπαυστα το "Πρότερον", το "Νυν" και το "Υστερον", το Χθές, το Σήμερα και το Αύριο. Το Παρελθόν-Παρόν-Μέλλον!..


ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΥΡΜΟΓΛΟΥ

Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post

Το Γερμανικό Πολεμικό Ναυτικό και η αντίσταση κατά του Χίτλερ Γ' ΜΕΡΟΣ

Γ ΜΕΡΟΣ

Του Δρ. Ηλία Ηλιόπουλου
Διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής (Dr. phil) 
του Λουδοβικείου-Μαξιμιλιανείου Πανεπ/μίου Μονάχου


Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Ναυτική Επιθεώρηση»,
τ. 577, σελ. 47, ΙΟΥΝ – ΑΥΓ 2011. Αναδημοσίευση στο
Περί Αλός με την έγκριση της «Ναυτικής Επιθεωρήσεως»

…συνέχεια από το Β΄ΜΕΡΟΣ

 




Ο Μπέρτολντ Σενκ,
Κόμις του Στάουφφενμπεργκ
(Berthold Schenk Graf
von Stauffenberg). ΦΩΤΟ:
German Federal Archives

Ο Ανώτερος Ναυτοδίκης Berthold Schenk Graf von Stauffenberg
Ο Μπέρτολντ Σενκ, Κόμις του Στάουφφενμπεργκ (BertholdSchenk Graf von Stauffenberg), αδελφός του ΣυνταγματάρχουClaus Schenk Graf vonStauffenbergο οποίος υπήρξε ο φυσικός αυτουργός της αποτυχούσης απόπειρας δολοφονίας του Αδόλφου Χίτλερ την 20η Ιουλίου 1944, γεννήθηκε στις 15 Μαρτίου του 1905 και είχε, αρχικά, μία λαμπρή σταδιοδρομία ως νομικός, προτού ενταχθεί στην Γερμανική Ναυτική Δικαιοσύνη.
Το 1935 διορίζεται ως μέλος μιας Επιτροπής για το Δίκαιο του Πολέμου, της οποίας προΐστατο, ως Επίτροπος του Ράιχ, ο Ναύαρχος Βάλτερ Γκλάντις (Walter Gladisch). Αυτή ήταν και η αρχή της γνωριμίας του 30χρονου επιστήμονα με το Πολεμικό Ναυτικό. Συγχρόνως, από το 1936 είναι μέλος της Επιτροπής της Γερμανικής Ακαδημίας για το Δίκαιο του Πολέμου. Αξίζει να σημειωθεί, εξ άλλου, ότι, προηγουμένως, την διετία 1931-33, ο διαπρεπής εκείνος νέος νομικός είχε θητεύσει στην Μόνιμη Γραμματεία Διεθνούς Δικαιοσύνης του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης[22]. Μετά την έκρηξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Berthold von Stauffenberg, Αξιωματικός της Ναυτικής Δικαιοσύνης πλέον, τοποθετήθηκε στο 1ο Τμήμα της Διευθύνσεως Ναυτικού Πολέμου της Γερμανικής Ανωτάτης Ναυτικής Διοικήσεως.

Ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του ’30, ο Berthold von Stauffenberg είχε έλθει σε επαφή με εξέχουσες μορφές της λεγομένης «EθνικοΣυντηρητικής Αντιπολιτεύσεως»: τους νομομαθείς Χέλμουτ Τζαίημς, Κόμιτα του Μόλτκε (Helmut James Graf von Moltke) και Πέτρο, Κόμιτα της Υόρκης του Βαρτεμβούργου (Peter Graf Yorck von Wartenburg).
Προϊόντος του πολέμου, η στάση του πρέπει να ήγειρε υπόνοιες, διότι η τοποθέτησή του στην διεύθυνση του Ινστιτούτου Διεθνούς Δικαίου, στα τέλη του 1943, παρεμποδίσθηκε από τον εγνωσμένων εθνικοσοσιαλιστικών φρονημάτων Κοσμήτορα της «Εταιρείας Kάϊζερ Γουλιέλμος», παρά τις περί του εναντίου προσπάθειες του Ναυάρχου Κανάρη και του Χέλμουτ Τζαίημς φον Μόλτκε (αμφότεροι εμβληματικές μορφές της Αντιστάσεως).

Ο Berthold Schenk Graf von Stauffenberg είχε σημαντικό και αυτοτελή ρόλο στην Στρατιωτική Αντίσταση, όπως καταδεικνύεται από το εύρος και την πυκνότητα των επαφών του προς τους αντιφρονούντες, διαρκούντος του πολέμου, και συγκεκριμένα από το 1942. Υπό το φως της ιστορικής ερεύνης καθίσταται φανερό ότι δεν μπορεί να γίνεται λόγος για κάποιον, ο οποίος έφερε «απλώς» την ιδιότητα του «αδελφού του Claus». Απ’ εναντίας, ο Berthold αναδεικνύεται σε συνεργάτη «αναντικατάστατο για τον αδελφό του» [23]. Τις παραμονές της απόπειρας δολοφονίας του Χίτλερ (20 Ιουλίου 1944) ο Berthold von Stauffenberg ήταν, πλέον, ο στενότερος και πιο έμπιστος συμμαχητής του ήρωα αδελφού του: Τον συμβούλευε επί πλείστων όσων ζητημάτων πολιτικής, νομικής, διεθνοδικαιικής και φιλοσοφικής φύσεως. Εκπονούσε, βάσει της αρίστης γνώσεώς του και σύμφωνα με τις οδηγίες του Claus, αναρίθμητα σχεδιάσματα και κείμενα, σχετικά με την επικειμένη «Επιχείρηση Βαλκυρία», όπως ήταν η κωδική ονομασία της απόπειρας δολοφονίας του Χίτλερ και της καταλήψεως της εξουσίας από τους αντιφρονούντες Στρατιωτικούς [24].
Ο Berthold von Stauffenberg συμμετείχε σε πολυάριθμες μυστικές συσκέψεις και συζητήσεις, που σκοπό είχαν να διερευνήσουν τους καλυτέρους για την (μαχόμενη σε πολλά μέτωπα και δει- νώς χειμαζόμενη) Γερμανία τρόπους αποτινάξεως του ναζιστικού καθεστώτος. Η αποδοχή της ιδέας της «βασιλοκτονίας» (ή «τυραννοκτονίας») δεν ήταν διόλου εύκολη υπόθεση για Αξιωματικούς με αυτήν την συγκεκριμένη ανατροφή και οι οποίοι, επιπροσθέτως, θεωρούσαν ότι δεσμεύονταν από τον Όρκο τους έναντι του Αρχηγού του Κράτους, Καγκελλαρίου και Αρχιστρατήγου. Επιχειρήματα θεολογικής, φιλοσοφικής, πολιτικής, νομικής και στρατιωτικής φύσεως εγείρονταν υπέρ της μιας ή της άλλης απόψεως και συζητούνταν διεξοδικά. Εν επιγνώσει του τυπικώς παρανόμου της ενεργείας τους, οι αντιφρονούντες Στρατιωτικοί ασπάσθηκαν τελικώς την άποψη περί του θεμιτού της Τυραννοκτονίας. Η μελέτη του υλικού των σχετικών διαλόγων θα έκανε ακόμη
και ακαδημαϊκούς ειδήμονες περί τον Αριστοτέλη ή την Αντιγόνη του Σοφοκλέους να ζηλέψουν για το εύρος των γνώσεων και το εκτενές της επιχειρηματολογίας.
Ομοίως κρίσιμο ήταν και το συνακόλουθο ερώτημα περί του τι έμελλε γενέσθαι την επομένη ημέρα [25]. Βεβαίως, το παροιμιώδες «παράθυρο ευκαιρίας», για να δανεισθούμε μία σύγχρονη έκφραση του συρμού, φάνηκε να ανοίγει με την επιτυχή απόβαση των Δυτικών Συμμάχων στην Νορμανδία (6 Ιουνίου 1944). Η προσέγγιση της Στρατιωτικής Αντιστάσεως με τους προελαύνοντες Αγγλο-Αμερικανούς φαινόταν περισσότερο εφικτή παρά ποτέ, ου μην αλλά και επιτακτική και επείγουσα, αφού μόνον κατόπιν μιας συνεννοήσεως με τους Δυτικούς θα μπορούσαν οι Γερμανοί Στρατιωτικοί να αφοσιωθούν στην αντιμετώπιση της σοβιετικής απειλής, την οποία αξιολογούσαν ως πολύ κρισιμότερη για την ίδια την ύπαρξη της Γερμανίας. Στο πλαίσιο αυτό, η εξόντωση του Χίτλερ και η εγκαθίδρυση μιας νέας, έστω μεταβατικής, Γερμανικής Κυβερνήσεως εθεωρούντο όροι εκ των ων ουκ άνευ πάσης συνεννοήσεως με τους Αγγλο-αμερικανούς, δοθέντος ότι οιαδήποτε διαβούλευση των τελευταίων με τον Φύρερ ήταν αδιανόητη [26].

Σε όλες αυτές τις περιπετειώδεις και αγωνιώδεις αναζητήσεις ο Berthold Schenk Graf von Stauffenbergδιαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο, συν τοις άλλοις εξ αιτίας και των νομικών και διεθνοδικαιικών γνώσεών του αλλά και της εν γένει παιδείας του. Αναλόγως βαρύ ήταν το τίμημα που εκλήθη να καταβάλει όταν η επιχείρηση ανατροπής του Χίτλερ απέτυχε. Ο Ανώτερος Ναυτοδίκης του Γερμανικού Πολεμικού Ναυτικού συνελήφθη ήδη το απόγευμα της 20ής Ιουλίου 1944, στο Βερολίνο. Είχε δε το θλιβερό προνόμιο να δει να παίρνουν τον αδελφό του, Συνταγματάρχη Claus Schenk Graf von Stauffenberg, τον Ήρωα Πολέμου και φυσικό αυτουργό της απόπειρας δολοφονίας του Χίτλερ, τον «άνδρα με το ένα μάτι και το ένα χέρι», από το κελλί, για να τον οδηγήσουν στο εκτελεστικό απόσπασμα.

Άξιον μνείας είναι, εξ άλλου, το γεγονός ότι ο Αξιωματικός του Ναυτικού δεν λύγισε μπροστά στην GESTAPO(Geheime Staatspolizei: η διαβόητη για τις μεθόδους της Υπηρεσία Μυστικής Κρατικής Ασφαλείας του Τρίτου Ράιχ). Η αναφορά της GESTAPO για την ανάκριση του Ανωτέρου Ναυτοδίκη Berthold Schenk Graf von Stauffenberg έγραφε ότι ο περί ου ο λόγος υπήρξε «ένας εκ των πολύ λίγων» που παρέμειναν «πλήρως ανεπίδεκτοι μαθήσεως και φανατικοί» [27]. Η λακωνική δήλωσή του χαρακτηρίσθηκε «ως το σαφέστερο και (συνάμα) δριμύτερο “κατηγορώ” κατά του Χίτλερ που ίσως εγράφη ποτέ...» [28]. Σύμφωνα με την συγκλονιστική ρήση ενός Γερμανού συγγραφέα, «εδώ αποκαλύπτεται ένας τύπος Γερμανού, ο οποίος, ως εκ των θρησκευτικών, πολιτικών και ουμανιστικών καταβολών του, ήταν απολύτως απελευθερωμένος από τον Χίτλερ και τον Εθνικοσοσιαλισμό.» [29]

Ο Ναυτοδίκης καταδικάσθηκε εις θάνατον από το «Ανώτατο Λαϊκό Δικαστήριο» του Ράιχ στις 10 Αυγούστου 1944 και εντός της ιδίας ημέρας εξετελέσθη δι’ απαγχονισμού, από κοινού με τον Πλωτάρχη Alfred Kranzfelder και τον έφεδρο Υπολοχαγό Fritz Dietlof Graf vonder Schulenburg.




Ο Πλωτάρχης Αλφρέδος Κραντσφέλντερ (Alfred Kranzfelder)
(Quelle: © Presse- und Informationszentrum Marine)

Ο Πλωτάρχης Alfred Kranzfelder
Ο Αλφρέδος Κραντσφέλντερ (Alfred Kranzfelder) γεννήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 1908 στο Kempten, στην ορεινή περιοχή Allgaeu της Βαυαρίας.
Αποφοίτησε από σχολείο Ιησουϊτών και ενετάχθη στο Γερμανικό Πολεμικό Ναυτικό στις 4 Απριλίου 1927.
Εξ αιτίας του θανάτου του πατέρα του και των οικογενειακών οικονομικών δυχερειών που προέκυψαν εξ αυτού, ο Άλφρεντ Κραντσφέλντερ δεν μπόρεσε να ακολουθήσει την επιστημονική ή καλλιτεχνική διαδρομή προς την οποία φέρεται να είχε κλίση. Εν τούτοις, το Πολεμικό Ναυτικό τον ενθουσίασε, ιδίως ένεκα της δυνατότητας μακρών ταξιδίων και της συνακόλουθης γνωριμίας πολλών χωρών και πολιτισμών. «Πολιτιστικό ενδιαφέρον» είναι κάτι το οποίο πιστώνει στον νεαρό δόκιμο η βιβλιογραφία [30].
Κατά την διάρκεια της φοιτήσεώς του στην Σχολή του Πολεμικού Ναυτικού του Μύρβικ, ο Alfred Kranzfelder διακρίθηκε για τις επιδόσεις του και επελέγη ως Αρχηγός της Τάξεώς του. Την 1η Απριλίου του 1929 αναγορεύθηκε Σημαιοφόρος και την 1η Οκτωβρίου 1931 προήχθη σε Ανθυποπλοίαρχο.
Μεταξύ άλλων φοίτησε στην Σχολή Ναυτικού Πυροβολικού του Κιέβου. Πολεμική εμπειρία απέκτησε στο κατάστρωμα του θωρηκτού «Ναύαρχος Σέερ» (Admiral Scheer), το οποίο συμμετέσχε στον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο. Την 1η Οκτωβρίου 1936 προήχθη σε Πλωτάρχη. Εξ αιτίας ενός προβλήματος υγείας, όμως, απομακρύνθηκε από τα πλοία και ανέλαβε υπηρεσία από 29ης Φεβρουαρίου 1940 στο Τμήμα Επιχειρήσεων (Operationsabteilung) της Διευθύνσεως Ναυτικού Πολέμου (Seekriegsleitung), με καθήκοντα στους τομείς του Διεθνούς Δικαίου και της Πολιτικής (Referate Ic & Ii). Η αξιολόγησή του υπό των ανωτέρων του παρέμεινε πάντοτε αρίστη. Την 1η Σεπτεμβρίου 1941 προήχθη σε Αντιπλοίαρχο [31].

Ο Έφεδρος Πλωτάρχης (και Καθηγητής Πανεπ/μίου) Kurt Bauch απέδωσε μεταπολεμικώς την προσωπογραφία του Kranzfelder ως εξής:

«Ο Kranzfelder ήταν ένας έξοχος Αξιωματικός, ο τύπος του διανοουμένου Αξιωματικού του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, με μαθηματικά-επιστημονικά ενδιαφέροντα και ικανότητες. Ήταν αυστηρών βαυαρικών-καθολικών αρχών, με εξαιρετικά ταλαντούχο προσωπικότητα, και άφοβος.» [32].

Η τύχη – ή, μάλλον, ο τομέας ευθύνης του – το έφερε έτσι, ώστε ο εν λόγω Αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού, μαζί με τους λοιπούς συναδέλφους του των προαναφερθέντων Γραφείων Πολιτικής και Διεθνούς Δικαίου του Τμήματος Επιχειρήσεων της Διευθύνσεως Ναυτικού Πολέμου, να αποκτήσουν πρόσβαση σε ακριβείς και μη λογοκριθείσες αναφορές περί της πολιτικοστρατιωτικής καταστάσεως του πολέμου.

Αυτό φαίνεται, κατά την κρίση των ερευνητών της Γερμανικής Ναυτικής Ιστορίας, να εξηγεί το αξιοσημείωτα υψηλό ποσοστό συμμετοχής Αξιωματικών αυτών των Γραφείων στην Στρατιωτική Αντίσταση κατά του ναζιστικού καθεστώτος. Πράγματι, πέραν του προαναφερθέντος Alfred Kranzfelder, συμμετείχαν οι εξής συνάδελφοί του: 
ο Πλωτάρχης Sydney Jessen,
ο Αντιπλοίαρχος Arnold Mardersteig,
ο Πλωτάρχης Kurt Bauch,
ο Ναύαρχος της Ναυτικής Δικαιοσύνης Curt Eckhardt.

Σε αυτούς, βεβαίως, οφείλει να προστεθεί και ο προαναφερθείς Ανώτερος Ναυτοδίκης Berthold Schenk Graf von Stauffenberg [33]. Σημειωτέον ότι άπαντες οι προαναφερθέντες ήσαν Διδάκτορες Πανεπιστημίων, ειδικώτερα δε ο Έφεδρος Πλωτάρχης Kurt Bauch ήταν Καθηγητής της Ιστορίας της Τέχνης.

Ο Πλωτάρχης Kranzfelder συνδεόταν με ιδιαίτερη φιλία με τον Ανώτερο Ναυτοδίκη von Stauffenberg, καθώς και με τον Πλωτάρχη Jessen. Λόγω του τομέα ευθύνης του, εξ άλλου, είχε την δυνατότητα να διαθέτει διαρκή και ακριβή εικόνα της πραγματικής πολεμικής εξελίξεως, γεγονός το οποίο ενίσχυσε τα μέγιστα τον σκεπτικισμό του αναφορικά με την δυνατότητα της «Τελικής Νίκης», που προπαγάνδιζε το καθεστώς. Συνάμα πύκνωναν οι ενδοιασμοί τουΑξιωματικού του Πολεμικού Ναυτικού ως προς το διεθνοδικαιικώς νόμιμον των γερμανικών ενεργειών, τους οποίους συμμερίζονταν και οι συνεργάτες και συνομιλητές του [34].

Το φθινόπωρο του 1943, ο Ναυτοδίκης Berthold von Stauffenberg μύησε τον Πλωτάρχη Kranzfelder στα σχέδια ανατροπής του Χίτλερ. Στην πρώτη, υπαινικτική, κρούση του Stauffenberg ότι ο Φύρερ «θα πρέπει πια να βγει από την μέση», ο Kranzfelder απήντησε με την παρατήρηση ότι «δεν ευρίσκεται κανείς για κάτι τέτοιο». Ο Stauffenberg ανταπήντησε ότι «ασφαλώς υπάρχουν άνθρωποι γι’ αυτό, διότι ούτε οι Στρατηγοί πλέον υποστηρίζουν την πολιτική του Χίτλερ» [35]. Και εξήγησε στον συνομιλητή του ότι αυτή η στάση των Στρατηγών οφείλεται καθοριστικά στην έλλειψη προοπτικής της στρατιωτικής καταστάσεως, η οποία μακροπροθέσμως απειλεί την ίδια την ύπαρξη του Γερμανικού Ράιχ. Η μόνη λύση ήταν η συνεργασία με τους Δυτικούς Συμμάχους εναντίον της εξ ανατολών απειλής, αλλά «εμπόδιο μιας τέτοιας λύσεως στέκεται ο Αδόλφος Χίτλερ» [36].

Ο Πλωτάρχης Kranzfelder ανέπτυξε την ανατρεπτική του δράση από το φθινόπωρο του 1943 και εξής. Ακολούθησαν αλλεπάλληλες πυρετώδεις συσκέψεις με τον Berthold von Stauffenberg καθώς και με τον Πλωτάρχη Jessen, τον οποίο προσεταιρίσθηκαν. Μετά ταύτα, προσέγγισαν τον Πλοίαρχο Max Kupfer, Προϊστάμενο του –κρίσιμου– Τμήματος Διαβιβάσεως Πληροφοριών της Διευθύνσεως Ναυτικού Πολέμου. Ο Πλοίαρχος Κούπφερ προσχώρησε στην Στρατιωτική Αντίσταση και υποσχέθηκε να παράσχει ακώλυτη διαβίβαση όλων των αναγκαίων τηλεγραφημάτων την χρονική στιγμή διενεργείας της απόπειρας κατά του Χίτλερ. Δυστυχώς, όμως, μετατέθηκε και, έτσι, την κρίσιμη στιγμή δεν ήταν σε θέση να εκπληρώσει την υπόσχεσή του.

Τους πρώτους μήνες του έτους 1944, οι ελπίδες του Πλωτάρχου Kranzfelder για την διενέργεια του περιθρύλητου στρατιωτικού πραξικοπήματος προς ανατροπή του Χίτλερ έμοιαζαν μειωμένες. Μετά την απόβαση στην Νορμανδία, και συνεπεία αυτής, έβλεπε μάλιστα να ελαχιστοποιούνται οι προοπτικές επιτυχίας ενός τέτοιου εγχειρήματος, δοθέντος ότι, κατά την εκτίμησή του, την οποία συμμεριζόταν και ο Berthold vonStauffenberg, θεμελιώδης προϋπόθεση της ενάρξεως διαπραγματεύσεων με τους Δυτικούς Συμμάχους, και της αίσιας εκβάσεώς τους, αποτελούσε η ύπαρξη σταθερών μετώπων.

Προτομή του Κλάους φον 
Στάουφενμπεργκ 
(Claus Schenk Graf von Stauffenberg). 
Έργο του Frank Mehnert (1930). 
ΦΩΤΟ: Adam Carr/en.wikipedia

Παρά ταύτα, ο Αξιωματικός του Ναυτικού εξεδήλωσε την υποστήριξή του προς το κίνημα, ευθύς μόλις ο Berthold von Stauffenberg τον πληροφόρησε για την απόπειρα δολοφονίας του Χίτλερ, που επρόκειτο να λάβει χώρα την 20η Ιουλίου 1944 στο οχυρό Στρατηγείο του Φύρερ στο Μπαίλντε.

Μολονότι δεν πίστευε και πολύ στην επιτυχία του εγχειρήματος, ο Πλωτάρχης Kranzfelder φέρεται να υιοθέτησε τα λόγια του Συνταγματάρχου Claus von Stauffenberg: «Ουδεμία άλλη επιλογή υπάρχει. Διέβημεν τον Ρουβίκωνα» [37].

Τις παραμονές της απόπειρας κατά του Χίτλερ, ο Kranzfelder είχε αναδειχθεί σε έναν εκ των στενοτέρων συνεργατών και σπουδαιοτέρων πληροφοριοδοτών του Stauffenberg. Ο ρόλος του συνίστατο, συγκεκριμένα, στην παρατήρηση της καταστάσεως στην έδρα της Διευθύνσεως Ναυτικού Πολέμου, στο Μπέρναου του Βερολίνου, και στην συνακόλουθη εκπόνηση και αποστολή αναφοράς (κωδική ονομασία «Κοράλλι») για το κρίσιμο ζήτημα του πώς θα συμπεριφέρονταν, μετά την έκρηξη του στρατιωτικού κινήματος, ο Μέγας Ναύαρχος Κάρολος Νταίνιτς (Karl Doenitz), Αρχηγός του Γερμανικού Πολεμικού Ναυτικού, και ο Ναύαρχος Γουλιέλμος Μάϊζελ (Wilhelm Meisel), από 1ης Μαΐου 1944 Διευθυντής της Διευθύνσεως Ναυτικού Πολέμου – ιδιαιτέρως  δε πώς θα αντιδρούσαν οι κορυφές του Γερμανικού Πολεμικού Ναυτικού στην εντολή που θα τους διεβιβάζετο να παρουσιασθούν αμέσως ενώπιον του Στρατάρχου Έρβιν φον Βιτσλέμπεν (Erwin von Witzleben)[38]. Εν ανάγκη, ο Kranzfelder είχε εντολή να επέμβει και να συλλάβει τον Μ. Ναύαρχο Νταίνιτς. Δι’ αυτού του τρόπου έπρεπε να αποφευχθεί το ενδεχόμενο εκδόσεως Διαταγών προς το Πολεμικό Ναυτικό, εκ μέρους της Ηγεσίας, οι οποίες θα οδηγούσαν στην παρεμπόδιση της επιθυμητής εκβάσεως του στρατιωτικού κινήματος.

Ο Kranzfelder θα ανέμενε τηλεφώνημα του Berthold von Stauffenberg, μετά την επιτυχή έκβαση της δολοφονικής απόπειρας κατά του Χίτλερ. Ο Berthold θα τον πληροφορούσε ότι «είναι ασθενής», σήμα ότι όλα είχαν εξελιχθεί σύμφωνα με το σχέδιο.
Προδήλως, το διακαώς αναμενόμενο τηλεφώνημα δεν ήλθε ποτέ, καθώς τα πράγματα εξελίχθηκαν πολύ διαφορετικά, όπως γνωρίζουμε.
Μετά την αποτυχία της δολοφονικής απόπειρας εναντίον του Χίτλερ (εκ της οποίας ο Φύρερ σώθηκε κυριολεκτικώς ως εκ θαύματος) και την επακόλουθη αποκάλυψη της ευρύτερης συνομωσίας, τα ίχνη του Ναυτοδίκη οδήγησαν και στον στενό του φίλο και συνεργάτη, Πλωτάρχη Kranzfelder. Συνελήφθη στις 24 Ιουλίου 1944 και οδηγήθηκε στο Βερολίνο, για να παραδοθεί στην Γκεστάπο. Κατά την διάρκεια των ανακρίσεων, ο Αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού επέμεινε στις ενέργειές του, ενώ απήντησε στο ερώτημα «γιατί δεν κατέδωσε πράξεις εσχάτης προδοσίας», επικαλούμενος την αρχή της φιλίας: «Δεν μπορούσα να προδώσω σύντροφο» δήλωσε, εννοώντας αμφοτέρους τους αδελφούς Stauffenberg καθώς και τους λοιπούς Αξιωματικούς-συναδέλφους του [39]. Καταδικάσθηκε από το Ανώτατο Λαϊκό Δικαστήριο του Ράιχ εις θάνατον στις 10 Αυγούστου 1944 και απαγχονίσθηκε ευθύς αμέσως.

Συμπερασματικές παρατηρήσεις
Η εχθρική στάση των προαναφερθέντων Αξιωματικών του Γερμανικού Πολεμικού Ναυτικού – και πολλών άλλων συναδέλφων τους – έναντι του ναζιστικού καθεστώτος απέρρεε πρωτίστως από την προσήλωσή τους στις κλασσικές ανθρωπιστικές και χριστιανικές αρχές, με τις οποίες είχαν γαλουχηθεί, και για την δριμύτατη παραβίαση των οποίων δυσφορούσαν ολοένα και περισσότερο και επέκριναν το καθεστώς.

Αναντιλέκτως, είναι αξιοσημείωτο ότι αρχικά, όπως και η τεράστια πλειονότητα των Αξιωματικών, αλλά και των πολιτών εν γένει, διέκειντο και αυτοί φιλικά έναντι ορισμένων πτυχών και διακηρύξεων του εθνικοσοσιαλιστικού κινήματος: γέννημα της εποχής τους, συμμερίζονταν την ανάγκη να επέλθει εθνική αναγέννηση της ηττημένης και δεινώς ταπεινωμένης Γερμανίας, υπέρβαση της κομματοκρατίας, φαυλοκρατίας και διαφθοράς της ασταθούς και προβληματικής Μεσοπολεμικής Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, υπεύθυνη και ισχυρή κυβέρνηση που θα δρα επ’ ωφελεία του δημοσίου συμφέροντος κ.λ.π.
Έγραφε χαρακτηριστικά ο ίδιος ο Berthold von Stauffenberg: «Στο εσωπολιτικό πεδίο επικροτούσαμε τις βασικές ιδέες του Εθνικοσοσιαλισμού, ως επί το πλείστον: η ιδέα της Αρχής του Φύρερ, της στιβαρής ηγεσίας των ειδημόνων, συνδεδεμένη με μία υγιή ιεραρχική τάξη και με την ιδέα της εθνικής κοινότητας, η θεμελιώδης αρχή «το κοινό συμφέρον προηγείται του ατομικού», ο αγώνας κατά της διαφθοράς, η ενίσχυση του αγροτικού στοιχείου…, η βούληση μιας νέας γερμανικής τάξεως… (όλα αυτά) μας φαίνονταν υγιή και ελπιδοφόρα.» Πλην όμως, αυτές «οι βασικές αρχές, κατά την εφαρμογή τους από το καθεστώς, αντεστράφησαν σχεδόν όλες στο αντίθετό τους.» [40]
Ο Berthold von Stauffenberg, όπως και ο αδελφός του –και εκατομμύρια άλλων Γερμανών– είχαν αρχικά επιδοκιμάσει τις εθνικιστικές ιδέες του Εθνικοσοσιαλισμού, κατ’ αρχήν και επί της ουσίας, αλλά θεωρούσαν ορισμένες απόψεις του καθεστώτος και υπερβολικές και καθ’ υπερβολήν εφαρμοζόμενες.
Κυρίως δυσανασχετούσαν, όπως και μία μεγάλη μερίδα Αξιωματικών, με τα εγκλήματα πολέμου και τα έκτροπα εις βάρος αμάχων, ιδίως δε με το ζήτημα των διώξεων των Εβραίων και του εγκλεισμού τους σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Στα γραπτά του ο Ανώτερος Ναυτοδίκης φον Στάουφφενμπεργκ, αναφερόμενος στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως και τα εγκλήματα κατά των Εβραίων, εξέφραζε την γνώμη ότι «οι Γερμανοί υπαίτιοι θα όφειλαν να λογοδοτήσουν για την διαπραχθείσα αδικία, προ της ήττας, (διότι) το όφειλαν αυτό (οι Γερμανοί) στον εαυτό τους και στον κόσμο – και καμία θυσία δεν θα ήταν αρκετή εν προκειμένω.» [41]
O Αξιωματικός της Ναυτικής Δικαιοσύνης, ο Πλωτάρχης Alfred Kranzfelder, ο Ναύαρχος Wilhelm Franz Canaris και τόσοι άλλοι αποτελούν τυπικά παραδείγματα Γερμανών Αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού (και όχι μόνον) της εποχής εκείνης: Ασπάζονταν μεν τις αντιλήψεις περί εθνικής ανατάσεως, οικονομικής εξυγιάνσεως, αποκαταστάσεως του διεθνούς κύρους της χώρας τους
και στιβαρής και αποτελεσματικής ηγεσίας, πλην όμως αποστρέφονταν τον παροξυσμό αυταρχικής βίας και τις φυλετικές και πολιτικές διώξεις στο εσωτερικό του κράτους και την υπερφίαλη, αλαζονική και, εν τέλει, λίαν επικίνδυνη για τα καλώς εννοούμενα γερμανικά εθνικά συμφέροντα και τους λελογισμένους εθνικούς σκοπούς επεκτατική πολιτική του χιτλερικού καθεστώτος στο εξωτερικό.

Οι σκέψεις και εκμυστηρεύσεις τους αντικατοπτρίζουν, για μεγάλο διάστημα, την (επανειλημμένως διαπιστωθείσα) αντιφατικότητα και αμφισημία των αντιλήψεων και θέσεων εκείνων των Αξιωματικών που προσχώρησαν στην λεγόμενη Εθνικο-Συντηρητική Αντιπολίτευση και στην Στρατιωτική Αντίσταση κατά του Χίτλερ, μολονότι είχαν, αρχικά, συμπράξει ή, έστω, επικροτήσει την άνοδο του Ναζισμού στην αρχή. Κατά κανόνα, η προσχώρησή τους στην Αντίσταση υπαγορευόταν από την ωρίμαση της βουλήσεώς τους να μη συνεχίσουν να φέρουν στους ώμους τους το βάρος της ευθύνης (και σταδιακώς: της ενοχής) για την πολιτική ενός καθεστώτος, που προδήλως ήταν κάτι ποιοτικώς διάφορον από μία συνήθη στιβαρή, συντηρητική μορφή διακυβέρνησης, έστω επί το αυταρχικώτερον – και το οποίο καθεστώς ερχόταν ολοένα και πιο απροκάλυπτα σε ευθεία αντίθεση με τις κλασσικές ουμανιστικές και συντηρητικές χριστιανικές (καθολικές ή ευαγγελικές) αρχές και αξίες, με τις οποίες είχαν γαλουχηθεί οι Αξιωματικοί εκείνοι.

Η «οδός προς την Ταρσό» ήταν για τους Αξιωματικούς του Γερμανικού Ναυτικού η συνειδητοποίηση της «υφαρπαγής της εξουσίας» (Machtergreifung) και του κράτους (το οποίο τόσο είχαν μάθει να τιμούν, να σέβονται και να υπηρετούν) από έναν άθλιο εσμό ανθρώπων, που προ ουδενός ορρωδούσαν: «Αντί “χαρισματικών” ηγετών ήλθαν σε γενικές γραμμές στην κορυφή “ανθρωπάκια”, τα οποία ασκούσαν μιαν ανεξέλεγκτη εξουσία», σημείωνε ένας εκ των προαναφερθέντων Αξ/κών [42]. Ιδιαιτέρως τους ενοχλούσε ότι «υπεδαυλίζετο το μίσος» - κατά των ανωτέρων τάξεων, κατά των διανοουμένων, κατά των Εβραίων - και γενικώς «αφυπνίζετο όσο το δυνατόν περισσότερο το φθονερό ένστικτο του μικροαστού» [43]. Ο Ντήτλοφ φον ντερ Σούλενμπουργκ (Dietlof von der Schulenburg) εξέφρασε ακόμη πιο εύστοχα το τι σήμαινε το καθεστώς της εποχής: «Βία χωρίς μέτρο, μέσα και έξω».

Η διάβαση του Ρουβίκωνα, η απόπειρα Τυραννοκτονίας και η μετάβαση στο επόμενο - και τελικό - στάδιο της επιχειρήσεως ανατροπής του Δικτάτορα υπήρξε γι’ αυτήν την μερίδα των Αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού η φυσική και αναμενόμενη κατάληξη. Ο αγώνας τους – εν πολλοίς μάταιος, εκ προοιμίου καταδικασμένος σε αποτυχία και χωρίς την παραμικρή πολιτική στήριξη από πλευράς Δυτικών Συμμάχων – είχε γι’ αυτούς ακριβώς τους λόγους τον χαρακτήρα του τραγικού. Εν τέλει, επρόκειτο για μια απέλπιδα «Εξέγερση Συνειδήσεως» (Aufstand des Gewissens), μιαν ύστατη απόπειρα να διασώσουν την τιμή των οικογενειών τους, του Όπλου τους και της Πατρίδας τους.
http://perialos.blogspot.gr/2014/01/blog-post_31.html
 

Για το Α΄ΜΕΡΟΣ πιέσατε ΕΔΩ
Για το Β’ ΜΕΡΟΣ πιέσατε ΕΔΩ

 


Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post

Οι Γερμανοί βράβευσαν νέους από το Δίστομο οι οποίοι "δεν ξεχνούν" και "θέλουν κοινό μέλλον"

Η επικείμενη επίσκεψη στην Ελλάδα του Γερμανού Προέδρου κ. Γιοάχιμ Γκάου στις αρχές Μαρτίου για να τιμήσει μαζί με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια τα θύματα του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και η παρουσίαση - στις 9 Φεβρουαρίου - ενός νέου βιβλίου για την Σφαγή του Διστόμου,φέρνει στην επικαιρότητα  άλλη μια διάκριση για τους νέους του Διστόμου που αγωνίζονται - με διάφορους τρόπους - για την δικαίωση των σφαγιασθέντων συμπατριωτών τους τον Ιούνιο του 1944 από τα Γερμανικά-Ναζιστικά στρατεύματα κατοχής, και το μήνυμα που πέρασαν, μέσα στο Βερολίνο, μαθητές και καθηγητές.

Πρόκειται για το ιδιαίτερα σημαντικό   ''βραβείο Νέων Waltraud-Netzer'' του αναγνωρισμένου σε όλη την Γερμανία Ιδρύματος «Κατά της Λήθης – Υπέρ της Δημοκρατίας» το οποίο τιμά κάθε χρόνο  νέους ανθρώπους, οι οποίοι ακόμη και σε εποχές δύσκολων σχέσεων υποστηρίζουν την κατανόηση Γερμανών και Ελλήνων και εξετάζουν από κοινού την περίοδο της Κατοχής στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου: Αυτό λοιπόν το βραβείο  για το 2013 απονεμήθηκε  στο Γενικό Λύκειο Διστόμου για εργασία του.στο πλαίσιο  προγράμματος συνεργασίας που έχει με την Γερμανική Σχολή Αθηνών. που επίσης βραβεύτηκε.Η εργασία που εκπονήθηκε είχε ως αντικείμενο  τις προσπάθειες κατανόησης των Ελληνογερμανικών σχέσεων από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι σήμερα - ένα  βραβείο που συνοδεύτηκε από χρηματικό έπαθλο 1.500 ευρώ.Η απονομή του του Γερμανικού Ιδρύματος στους μαθητές και τους υπευθύνους καθηγητές πραγματοποιήθηκε στο Βερολίνο τον περασμένο Νοέμβριο, αλλά μέχρι και σήμερα είναι συνεχές το ενδιαφέρον ξένων αλλά και Ελλήνων για περισσότερες λεπτομέρειες.
Ο κοινωφελής Σύλλογος «Κατά της Λήθης – Υπέρ της Δημοκρατίας» ιδρύθηκε το 1993 από προσωπικότητες της δημόσιας ζωής της Γερμανίας από όλα τα δημοκρατικά κόμματα, για να ενισχύσει τη δημοκρατία στη Γερμανία και να συνεισφέρει στην αντιπαράθεση με τα εθνικοσοσιαλιστικά εγκλήματα και με τα αδικήματα του καθεστώτος των Ναζί.


Τι είπε ο Γερμανός Πρόεδρος για το Δίστομο

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι υπεύθυνοι του Ιδρύματος διοργάνωσαν επίσης τελετή με θέμα τα «Εγκλήματα του Πολέμου», με ομιλητές τον Πρόεδρο της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας κ. Γκάουκ, ο οποίος αναφέρθηκε με ιδιαίτερα θερμά λόγια στην Ελλάδα κι εξέφρασε την σφοδρή του επιθυμία να επισκεφτεί την χώρα μας και το Δίστομο στην επέτειο της Σφαγής.

Προσκεκλημένες στην τελετή απονομής, ήταν οι καθηγήτριες - υπεύθυνες του προγράμματος της Γερμανικής Σχολής και του Λυκείου Διστόμου αντίστοιχα, κυρίες Ρεγγίνα Βίσιγκερ και Βασιλική Καρανάσου. Εκ μέρους των μαθητών, οι μαθήτριες Παγώνα Κελερμένου από το Λύκειο Δίστομου και Αφροδίτη Μπασδέκη από την Γερμανική Σχολή Αθηνών - καταγόμενη όμως και αυτή από το Δίστομο!.

Τι είπαν μαθητές - καθηγητές

Κατά την διάρκεια της τελετής μίλησε εκ μέρους της Γερμανικής Σχολής η μαθήτρια Αφροδίτη Μπασδέκη η οποία αναφέρθηκε γενικώς στο πρόγραμμα συνεργασίας και εκ μέρους του Λυκείου Διστόμου η μαθήτρια Παγώνα Κελερμένου η οποία μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην συνεργασία των μαθητών των δύο σχολείων και πως μέσω της ανταλλαγής απόψεων μαθαίνουν και κατανοούν το δύσκολο παρελθόν των δύο λαών.
Αξίζει να δούμε τα καθαρά και σαφή μηνύματα που έστειλαν οι εκπρόσωποι του Διστόμου: Κλείνοντας την ομιλία της η μαθήτρια Παγώνα Κελερμένου είπε,μεταξύ άλλων : «…εμείς οι Έλληνες δεν είμαστε τεμπέληδες όπως μας κατηγορούν αλλά ακριβώς το αντίθετο, κι αυτό αποδεικνύεται από το ότι εμείς τα παιδιά εκτός από τα μαθήματά μας, διαθέτουμε χρόνο κι εργαζόμαστε μαζί και προχωρούμε μπροστά σ ένα κοινό Ευρωπαϊκό Μέλλον…».

<<Δεν πρέπει να τα ξεχνάμε>>

Στην ομιλία της η καθηγήτρια του Λυκείου Διστόμου κ. Βασιλική Καρανάσου , αναφέρθηκε στη Σφαγή των κατοίκων του Διστόμου από τους ναζιστές, τόνισε δε, πως τα εγκλήματα των Ναζί είναι κοινά σε όλους τους λαούς της Ευρώπης και δεν πρέπει να τα ξεχνάμε. Αυτό αποτελεί και την δικαίωση των θυμάτων. Τέλος προσκάλεσε όλους τους υπευθύνους και επισήμους να επισκεφθούν το Δίστομο στην επέτειο της Σφαγής.
Από την πλευρά της η  Αφροδίτη Μπασδέκη, μαθήτρια της ΓΣΑ, κατά την τελετή βράβευσης τόνισε ότι το βραβείο αυτό ενδυναμώνει τους μαθητές που πήραν μέρος στο συγκεκριμένο πρόγραμμα στην εργασία τους και αποδεικνύει ότι το συγκεκριμένο πρόγραμμα συνάντησης λαμβάνεται σοβαρά υπόψη: «Νιώθουμε ότι είμαστε ένα μικρό πρότυπο για μια ενωμένη Ευρώπη».
Να σημειωθεί ότι οι μαθητές συναντιούνται στην Αθήνα και  στο Δίστομο όπου διαπράχτηκε η  σφαγή των 218   αμάχων Διστομιτών από τους Γερμανούς κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι νέοι από κοινού εξετάζουν την περίοδο της γερμανικής κατοχής αλλά και σύγχρονα, κοινωνικά και πολιτικά, προβλήματα της Ελλάδας. Οργανώνουν συναντήσεις με αυτόπτες μάρτυρες της εποχής και με ειδικούς, συμμετέχουν σε εργαστήρια και ομάδες εργασίας, κάνουν δημοσκοπήσεις αλλά και εκδρομές. Ασχολούνται επίσης με τις προκαταλήψεις που υπάρχουν κατά των Ελλήνων και κατά των Γερμανών.Ωστόσο, όπως προκύπτει από τα μηνύματα ''δεν ξεχνούν''.

<< ιδιαίτερα επιβαρυμένες οι Ελληνογερμανικές σχέσεις>>

Ο κ. Thomas Krüger, πρόεδρος της κεντρικής υπηρεσίας πολιτικής παιδείας της Γερμανίας, στον πανηγυρικό του λόγο ανέφερε: «Οι γερμανοελληνικές σχέσεις είναι στις ημέρες μας ιδιαίτερα επιβαρυμένες. […] Η έκφραση συμπάθειας και σεβασμού σε αυτό το πρόγραμμα συνάντησης μεταξύ των δύο λαών προωθεί την αλληλοκατανόηση και την απαλοιφή κάθε μορφής εχθρότητας.» Και συνεχίζει: «Η συνάντηση και η ανταλλαγή απόψεων είναι ακρογωνιαίοι λίθοι αμφότερων των κοινωνιών των πολιτών. […] Προγράμματα από τη βάση, όπως αυτό, μας δείχνουν τον δρόμο.»
Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Συλλόγου ''Κατά της λήθης – Υπέρ της Δημοκρατίας“ κ.  Wolfgang Tiefensee: '' Οι αλληλοκατηγορίες δεν βοηθούν πια. Αντ΄αυτού είναι σημαντικό να προφυλάξουμε με συγκεκριμένα πρακτικά βήματα τις ελληνογερμανικές σχέσεις από μια μεγάλη κρίση. Αυτόν τον δρόμο ακολουθούν οι μαθητές με το συγκεκριμένο πρόγραμμα “.


Νέο βιβλίο: <<ΑΘΕΡΙΣΤΟΣ ΙΟΥΝΗΣ>>
Τα  υπενθυμίζουμε όλα αυτά ενόψει του νέου βιβλίου ''ΑΘΕΡΙΣΤΟΣ ΙΟΥΝΗΣ-Διστομο 1944'' της κ. Καίτης Μανωλοπούλου με νέα στοιχεία για την Σφαγή, που θα παρουσιαστεί  την Κυριακή 9 Φεβρουαρίου (12 μ.)  σε εκδήλωση με ομιλητή το συγγραφέα και ανεξάρτητο βουλευτή κ. Μίμη Ανδρουλάκη, στο πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθήνας (Ακαδημίας 50)

( Πηγές :Το τοπικό μπλογκ http://distomo.blogspot.gr και η ιστοσελίδα της Γερμανικής Σχολής Αθηνών)


onalert

Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΑΥΤΟΚΙΝΟΥΜΕΝΩΝ ΤΡΟΧΟΣΠΙΤΩΝ ΣΤΗ ΘΗΒΑ

Όπως κάθε χρόνο ετσι και φέτος η “ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΑΥΤΟΚΙΝΟΥΜΕΝΩΝ”  συγκεντρώθηκε στο Μοσχοπόδι Θηβών για να πραγματοποιήσει την ετήσια Γενική Συνέλευση της και τις αρχαιρεσίες για την ανάδειξη νέου Διοικητικου Συμβουλίου το τριήμερο από 30/1/2014 έως 2/2/2014.
Η  “ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΑΥΤΟΚΙΝΟΥΜΕΝΩΝ” έχει έδρα της την Θήβα και η παρουσία της κάθε χρόνο τιμά την πόλη μας.
Φέτος συγκεντρώθηκαν πάνω από 60 αυτοκινούμενα.
Οι εργασίες της Συνέλευσης ξεκίνησαν το Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2014 και ώρα 10 π.μ στην αίθουσα του εξοχικού κέντρου  “ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΑΝΝΗΣ”, οπου συζητήθηκαν ο Διοικητικός-Οικονομικός απολογισμός του απερχόμενου Δ/Σ ,πολλά ζητήματα και προτάσεις που έθεσαν τα μέλη καθώς και ο προϋπολογισμός.
Οι εργασίες της Συνέλευσης θα ολοκληρωθούν την Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2014 με τις αρχαιρεσίες για την εκλογή νέου Δ/Σ.
Η εικόνα απο την συγκέντρωση των αυτικινούμενων στον χώρο του Μοσχοποδίου ήταν εντυπωσιακή και θα άξιζε τον κόπο να επισκεφθούν οι Θηβαίοι τους επισκέπτες μας για να αντικρύσουν από κοντά τον εναλλακτικό αυτό τρόπο τουρισμού.
 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΕΔΩ


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΑΥΤΟΚΙΝΟΥΜΕΝΩΝ ΤΡΟΧΟΣΠΙΤΩΝ
                http://www.motorhomeclub.gr/

Viotiashop


Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post

Επένδυση στην εκπαίδευσή τους επιθυμούν οι νέοι κτηνοτρόφοι

Την ανάγκη να επενδυθούν κονδύλια για την εκπαίδευση των νέων κτηνοτρόφων στην πράξη και όχι μόνο στη θεωρία, αλλά και να διατεθούν περισσότεροι πόροι στην έρευνα, ώστε οι αρμόδιοι επιστήμονες όχι μόνο να καθοδηγούν τους νέους που εισέρχονται στον πρωτογενή τομέα, αλλά και να τους εφοδιάζουν με νέες πρακτικές, υπογράμμισε μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο γενικός γραμματέας της Πανελλήνιας Ένωσης Νέων Αγροτών (ΠΕΝΑ), Στέλιος Βογιατζής, με αφορμή σχετική ημερίδα που πραγματοποιήθηκε απόψε στο πλαίσιο της 25ης Agrotica.

Τονίζοντας την ανάγκη οι αγρότες και κτηνοτρόφοι να μετεξελιχθούν σε επιχειρηματίες, ο κ. Βογιατζής σημείωσε ότι πρέπει να ανανεωθεί ο κόσμος που πλαισιώνει τον κλάδο, προσθέτοντας μάλιστα ότι κάτι τέτοιο όχι μόνο θα συνείσφερε σημαντικά για την ενίσχυσή του, αλλά και για τον περιορισμό της ανεργίας, προσφέροντας χιλιάδες νέες θέσεις εργασίες σε Έλληνες που βρίσκονται σε επαγγελματικό αδιέξοδο.

Μεταξύ άλλων ο ίδιος εξήρε τη σημασία της ενίσχυσης της συνεργασίας όλων των εμπλεκόμενων στον κλάδο της κτηνοτροφίας και τόνισε τη σπουδαιότητα των συνεργασιών μεταξύ των ίδιων των κτηνοτρόφων.

Τόνισε επίσης ότι τα ποσά που διατίθενται για τους Νέους Αγρότες είναι μικρά και πρόσθεσε ότι θα έπρεπε να αποτελούν το 6% του συνόλου που διατίθενται για τον αγροτικό τομέα, δεδομένου ότι αντίστοιχο είναι το ποσοστό όσων ανήκουν στον πρωτογενή τομέα και είναι κάτω των 40 χρόνων.

zougla


Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post

Ρεγγίνι: Οι υπουργοί ήρθαν, μας υποσχέθηκαν και έχουμε να τους δούμε από τον Αύγουστο.

Τρομοκρατημένοι από την νέα σεισμική δόνηση των 4,6 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ είναι οι κάτοικοι του Ρεγγινίου, παρά το γεγονός ότι δεν προκλήθηκαν μεγάλες ζημιές.
Πάντως μιλώντας σήμερα στο Star εκφράζουν την απογοήτευσή τους γιατί η πολιτεία τους έχει εγκαταλείψει στο έλεος του θεού.


Νέος σεισμός στο Ρεγγίνι από LAMIASTARGR


Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Ο ΦΙΛΙΠΠΙΔΗΣ, Ο ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ ΤΗΣ ΜΙΤ ΚΑΙ Ο ΤΟΥΡΚΟΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ ΠΟΛΗΣ ΓΙΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ!

Ποιους ζητά η Άγκυρα για Φιλιππίδη

«ΣΤΕΙΛΤΕ ΜΑΣ ΑΥΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΕΚΔΩΣΟΥΜΕ»

 Ο 72χρονος Γερμανός της ΜΙΤ που συνελήφθη στη Χίο, ο 53χρονος που πιάστηκε στη Θεσσαλονίκη να διατηρεί «γιάφκα» των μυστικών υπηρεσιών, ο 31χρονος που «δούλευε για τη μητέρα Τουρκία» και ο «Κουφοντίνας» του DHKP-C

Όταν ο Άγγελος Φιλιππίδης συνελήφθη στην Κωνσταντινούπολη, όλοι πίστεψαν πως ήταν απλά θέμα χρόνου η έκδοσή του στην Ελλάδα. Ο Τούρκος εισαγγελέας, ζήτησε, ωστόσο, να τηρηθεί όλη η τυπική διαδικασία, παρότι «καίγονταν» οι Έλληνες συνάδελφοί του. Έτσι, του εστάλη όλη η δικογραφία, ώστε να δικαιολογήσει την έκδοσή του. Όταν ο Τούρκος την επέστρεψε, ζητώντας να του ξανασταλεί μεταφρασμένη από το ΥΠΕΞ στην τουρκική γλώσσα, όλοι καταλάβαμε πως κάτι δεν πήγαινε καλά…

Ήδη η Άγκυρα είχε αρχίσει να κινείται στο παρασκήνιο, ζητώντας να «παζαρέψει» την έκδοση του Φιλιππίδη με κρατουμένους στην Ελλάδα για τους οποίους προφανώς και έχει ένα ενδιαφέρον. Αρχικά, οι Τούρκοι ζήτησαν να ανταλλαχθεί με δύο πράκτορες της ΜΙΤ και έναν Κούρδο μαχητή. Όταν η ελληνική πλευρά αρνήθηκε καν να απαντήσει, επανήλθαν, ζητώντας τους παραπάνω, συν ένα Γερμανό κατάσκοπο (επίσης της ΜΙΤ) που είχε συλληφθεί στην Ελλάδα…

                                    Ποιοι είναι

Το ερώτημα είναι για ποιους πρόκειται. Σήμερα η “PRESS” φέρνει στο φως τα στοιχεία αυτών που ζητούν οι Τούρκοι.

-Πρώτος και… καλύτερος (γι’ αυτόν φαίνονται να «καίγονται» οι Τούρκοι) είναι ένας Κούρδος, ο οποίος συνελήφθη τον περασμένο Ιούλιο, στη Χίο, σε φουσκωτό σκάφος, γεμάτο με όπλα. Φαίνεται πως ο συγκεκριμένος Κούρδος, είναι μέλος της ένοπλης κουρδικής οργάνωσης DHKP-C.

Οι Τούρκοι «καίγονται» γι’ αυτόν, καθώς φέρεται να είναι εκτελεστικό, υψηλόβαθμο μέλος της οργάνωσης (ο… Κουφοντίνας της, ας πούμε), ο αρχηγός της οποίας, Μπουλούτ Γιαλά, απήχθη (!) στο κέντρο της Αθήνας από την ΕΥΠ (;) και παραδόθηκε στα σύνορα, στους Τούρκους. Οι Τούρκοι φοβούνται πως η μη παράδοσή του σε αυτούς, επί της ουσίας αφήνει «ανοιχτή» τη συνέχιση της ένοπλης δράσης του DHKP-C.

-Σε δεύτερη φάση, η Άγκυρα ζητά έναν 53χρονο Τούρκο, κουρδικής καταγωγής, ο οποίος συνελήφθη το 2012 στη Θεσσαλονίκη. Ο ίδιος, έπεσε στα χέρια των ελληνικών αρχών, όταν έγινε έκρηξη σε μια «γιάφκα» που διατηρούσε η ΜΙΤ, στην Ελλάδα: Συγκεκριμένα, σε υπόγειο διαμέρισμα της Τριανδρίας, όπου τον Οκτώβριο του ’11 είχε εκραγεί χειροβομβίδα στα χέρια 32χρονου συνεργάτη του συλληφθέντα. Σε κρύπτη, στην κουζίνα του σπιτιού οι αστυνομικοί βρήκαν ένα ολόκληρο οπλοστάσιο και τα αποτυπώματα του 53χρονου. Ο Τούρκος, ο οποίος τελικά οδήγησε σε σχέσεις με τις μυστικές υπηρεσίες της γείτονος, συνελήφθη μερικούς μήνες αργότερα. Με δεδομένο ότι στη γιάφκα βρέθηκε επίσης μια… πλειάδα αποτυπωμάτων (μια… ευρεία γκάμα των  οποίων έχει ταυτοποιηθεί) είναι σαφές πως ο 53χρονος άνοιξε «τα μάτια» των ελληνικών αρχών για την (ένοπλη!) δράση των πρακτόρων της ΜΙΤ στην Ελλάδα.

-Επόμενα «αίτημα» των Τούρκων, αφορά τον 31χρονο Μ.Μ. ο οποίος είχε  συλληφθεί…

olympia


Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post

«Οδήγησε» τη Harley του μέχρι τον τάφο του!

Πέρασε μια ζωή καβάλα στην αγαπημένη του Harley Davidson κι έτσι θέλησε να οδηγηθεί μέχρι την τελευταία του κατοικία. Η σορός του Μπίλι Στάντλεϊ από το Οχάιο των ΗΠΑ ρυμουλκήθηκε από αγροτικό αυτοκίνητο με τον ίδιο μέσα σε ένα γυάλινο κουβούκλιο να βρίσκεται πάνω στην αγαπημένη του μοτοσικλέτα, ένα μοντέλο Electra Glide cruiser του 1967.

Στην κηδεία, οι συγγενείς και φίλοι του έβλεπαν τον 82χρονο μέσα στο φέρετρο από πλεξιγκλάς, το οποίο είχε κατασκευάσει ενόσω ζούσε και επιδείκνυε σε όσους τον επισκέπτονταν στο σπίτι του. Η οικογένειά του παραδέχεται ότι ο γέρο Μπίλι ήταν «ιδιόμορφος», και είπαν ότι καταλαβαίνουν το σοκ από τη νοσηρότητα του θεάματος του πατέρα τους καβάλα στη μηχανή του, αλλά επισημαίνουν ότι ήθελαν πάση θυσία να ικανοποιήσουν την τελευταία τους επιθυμία. «Ήταν περήφανος για τη μοτοσικλέτα του», τονίζουν.

koutipandoras


Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post

Τα πρωτοσέλιδα των κυριακάτικων εφημερίδων 2/2/14

EΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ


ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ

ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

REAL NEWS


ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ


ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ


ESPRESSO ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ


Η ΑΥΓΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ


ΤΟ ΧΩΝΙ 


ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ



ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ



Η ΒΡΑΔΥΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ




ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ


H Kαθημερινή της Κυριακής (δεν δημοσιεύει τις κυκλοφορίες της και την παραθέτουμε μετά τις υπόλοιπες κυριακάτικες εφημερίδες)



Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post

Χειρουργικό Ιατρείο

Χειρουργικό Ιατρείο