Ποιος δε θυμάται τη συμπεριφορά των ξένων δημοσιογράφων, μεταξύ των οποίων αρκετοί ήταν Βρετανοί, την περίοδο της Ολυμπιάδας και των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004, όταν περίμεναν να αποτύχουμε; Πολλοί από αυτούς παρουσιάζονταν στις ανταποκρίσεις τους με έντονα ανήσυχο λόγο και ύφος, νοιαζόμενοι για την επιτυχία των Αγώνων.
Η Ιστορία, όμως, έχει γυρίσματα. Ίσως είναι ο καιρός όλων των υπολοίπων να ανησυχήσουν σοβαρά για την επιτυχία των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου, παρά τα αστεία του δημάρχου του Λονδίνου, Μπόρις Τζόνσον.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας έμειναν στην Ιστορία για την επιτυχέστατη διεξαγωγή τους. Για την ιστορικά υψηλότατη συμμετοχή εθελοντών και για την πρωτοβουλία της Ολυμπιακής Εκεχειρίας, μεταξύ πολλών άλλων. Μέχρι στιγμής οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Λονδίνου, είναι Αγώνες Ασφάλειας με ολίγον Ολυμπιακό πνεύμα τυπωμένο σε μπλουζάκια και αφίσες. Σε όσους έχουν ταξιδέψει και ιδιαίτερα σε όσους έχουν ζήσει στην Βρετανία είναι γνωστό ότι η ασφάλεια καθορίζει τα πάντα, σε σημείο… παράκρουσης. Όλα είναι θεωρητικά απειλή.
Περισσότερο ασχολήθηκαν όλοι με τα αντιαεροπορικά συστήματα στην καρδιά του Λονδίνου, τα πολεμικά στον Τάμεση, τους Royal Marines που καταλαμβάνουν πλοίο εν πλω και πολλά άλλα τέτοια, παρά με το τι είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Και φυσικά δε μιλάμε για την αναγκαιότητα ασφάλειας των εγκαταστάσεων και των εκδηλώσεων, αλλά για την υπερβολική δόση ασφάλειας.
Στο Λονδίνο που κυριαρχείται από ξύλινα σπίτια, τα οποία είδαμε πόσο εύκολα κάηκαν στις τελευταίες ταραχές, πόσο λειτουργικό είναι να υπάρχει αντιαεροπορικό σύστημα που θα καταρρίψει αεροσκάφος πάνω από αυτά τα σπίτια; Μιλάμε για μία ιπτάμενη βόμβα, με αρκετή καύσιμη ύλη στο έδαφος. Το πρόβλημα είναι να μην περάσει τίποτα την ζώνη αποκλεισμού. Άρα τα αντιαεροπορικά θα μπορούσαν να τοποθετηθούν αρκετά έξω από τα κεντρικά σημεία της πόλης. Αλλά πάνω από όλα φαίνεται ότι επικράτησε η παράκρουση της ασφάλειας.
Το δεύτερο σημαντικό γεγονός που συνέβη πριν από δύο ημέρες ήταν ότι, σε επίσημη λειτουργία της ολυμπιακής λωρίδας κυκλοφορίας στους δρόμους, η αποτυχία ήταν παταγώδης. Αθλητές έμειναν στα αυτοκίνητα για ώρες, καθώς έμπλεξαν σε απίστευτο κυκλοφοριακό κομφούζιο. Αλλά όπως είπε ο δήμαρχος του Λονδίνου, οι αθλητές είχαν την ευκαιρία να θαυμάσουν την πόλη… Φανταστείτε να είχε γίνει κάτι τέτοιο στην Αθήνα το 2004. Ακόμα θα αποτελούσε θέμα συζήτησης.
Το τρίτο σημαντικό είναι ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Λονδίνου, δε θα μείνουν στην Ιστορία για την εθελοντική συμμετοχή. Στη χώρα της ανοιχτής οικονομίας, η επιχειρήσεις είναι πάνω από όλα. Κάπου εκεί χάνεται και το πνεύμα των Ολυμπιακών Αγώνων, το οποίο μένει στους αθλητές να το εξυψώσουν. Η εταιρεία ασφάλειας G4S, ήταν υπεύθυνη για την παροχή προσωπικού ασφαλείας στις εγκαταστάσεις. Όμως, λίγες ημέρες πριν την έναρξη των Αγώνων, αποφάσισαν ότι το προσωπικό που έχει στη διάθεσή της δεν επαρκεί!
Οπότε, επιστρατεύτηκαν άρον-άρον 3.500 στρατιώτες, η βρετανική κοινή γνώμη εξαγριώθηκε και ο διευθύνων σύμβουλος της G4S, Νικ Μπακλς, δήλωνε ότι αξίζει κάθε λίρα από το 1,5 εκατομμύριο λίρες που πληρώνεται τον χρόνο… Αλλά χθες, ο Νικ Μπακλς δήλωσε πάλι ότι ίσως να μην καταφέρουν να κινητοποιήσουν τα άτομα που ανέμεναν τελικά να εργαστούν. Τα συμβόλαια πάνω απ’ όλα στους ιδιώτες.
Το τελευταίο κρούσμα… ήρθε από τους εργαζομένους στην Υπηρεσία Συνόρων. Δήλωσαν εχθές ότι ξεκινούν την απεργία τους από τις 26 Ιουλίου και θα τη συνεχίσουν μέχρι και τις 20 Αυγούστου, ως διαμαρτυρία για τις περικοπές των θέσεων εργασίας και τα μισθολογικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν! Μιας και οι υπάλληλοι της υπηρεσίας είναι αυτοί που εκτελούν ελέγχους διαβατηρίων στα σύνορα, αναμένεται να δημιουργηθεί τεράστιο πρόβλημα με τις αφίξεις αθλητών, αντιπροσωπειών και τουριστών! Φανταστείτε να είχε γίνει αυτό στην Ελλάδα.
Ας ελπίσουμε ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες θα πετύχουν, για να μη χάσουν την αίγλη που έχουν ακόμα, παρά την εμπορευματοποίηση, ειδικά από χώρες όπως η Βρετανία. Είναι ευκαιρία να παραμένουν ζωντανοί τονίζοντας τα Ολυμπιακά ιδεώδη, στους καιρούς της pop (λαϊκής – μαζικής) κουλτούρας που ζούμε. Ας ελπίσουμε ότι κάποιοι δημοσιογράφοι και μη, του εξωτερικού, συμπεριλαμβανομένης και της Βρετανίας, θα σκέφτονται λίγο παραπάνω όταν θα μιλάνε για την Ελλάδα, γιατί η εξαθλίωση και η ντροπή δεν απέχουν πολύ ενίοτε.
Να χαιρόμαστε με την αποτυχία των άλλων δεν είναι σωστό, ούτε έξυπνο. Να μαθαίνουμε από τα λάθη είναι ορθότερο. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Ελλάδας, παρά τα όσα αρνητικά μπορεί να
_svg.png)
