Συγκλονιστικά ντοκιμαντέρ Ελλήνων της διπλανής πόρτας που μιλούν για τη δική τους κρίση

Ένα νέο πρότζεκτ που βρίσκεται εν εξελίξει κάνει ήδη το γύρο του διαδικτύου με στόχο να καλύψει την ανάγκη μιας διαφορετικής αφήγησης της κρίσης μέσα από μια σειρά ανεξάρτητων και αυτοχρηματοδοτούμενων μίνι ντοκιμαντέρ.

Το Portraits of Greece in Crisis παρουσιάζει πορτραίτα ανθρώπων που μέσα από την καθημερινότητά τους περιγράφεται η ελληνική πραγματικότητα και αποτελεί ένα εγχείρημα κινηματογράφησης του πειράματος που εκτελείται στην Ελλάδα, μία καταγραφή του σήμερα η οποία αύριο θα αποτελεί ένα ιστορικό ντοκουμέντο της κρίσης.

Σε αυτή την προσπάθεια αναζητούνται θεατές-συμπαραγωγοί προκειμένου να καλυφθούν όσο το δυνατόν περισσότερες πτυχές του φάσματος της κρίσης, μιας κρίσης που τελικά δεν είναι μόνο ελληνική.

Οι ιστορίες των ανθρώπων που έχουν ήδη καταγραφεί είναι συγκλονιστικές και αποτελούν την ειλικρινή ματιά των ανθρώπων που ζουν δίπλα μας. Γνωρίστε μερικές από τις ιστορίες εδώ:

Αγγελική- Τυφλή εργαζόμενη στην Ελλάδα

Η Αγγελική είναι τυφλή εργαζόμενη σε δημόσιο νοσοκομείο. Ο μισθός της Αγγελικής, όπως και ο μισθός χιλιάδων εργαζόμενων ΑμεΑ στο δημόσιο, δεν εξαιρέθηκαν απ τις περικοπές. Σύμφωνα με διεθνή στοιχεία, όταν ένας βλέπων ικανοποιεί ζωτικές του ανάγκες με μισθό 1000 ευρώ, ένας μη βλέπων, για τις ίδιες ανάγκες, χρειάζεται τα τριπλάσια χρήματα.

Χρήστος- Φοιτητής στο Ε.Μ.Π. (teaser)

Οι περικοπές στους μισθούς και στις συντάξεις των Αμεα αποτελούν ακόμη μια απόδειξη της κατάλυσης του κοινωνικού κράτους στην Ελλάδα της κρίσης. Η αναλγησία της κυβέρνησης κορυφώνεται με την καταστολή από τα ματ των κινητοποιήσεων των ΑμεΑ.

Ο Χρήστος είναι 23 χρόνων, σπουδάζει Αρχιτεκτονική στο Ε.Μ.Π. και αυτή τη στιγμή είναι άνεργος. Με την υποβάθμιση της δημόσιας παιδείας και την προσπάθεια ιδιωτικοποίησής της, το ποσοστό της ανεργίας στους νέους να φτάνει το 50%, τις χιλιάδες κλειστές επιχειρήσεις και τη διαμόρφωση ενός εργασιακού καθεστώτος πλήρους ανασφάλειας και αβεβαιότητας, δικαιολογημένα αυτή η γενιά των νέων νιώθει να βρίσκεται σε απόλυτο αδιέξοδο.

iefimerida.gr

Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post

Ethnic Greeks Slaughtered, Greek Diaspora Silent

Ethnic Greeks Slaughtered, Greek Diaspora Silent
Extremism and private interests fuel next Greek Genocide
FOR IMMEDIATE RELEASE— August 29, 2013

The prayers of Foreign Mujahedeen in Syria are moments away from being answered. The United States is days away from becoming the de factor air force of Al-Qaeda, in their struggle to overthrow Syrian Dictator Bashar al-Assad. The eve of a second Greek, Armenian, and Assyrian Genocide is upon us.

Syria is home to a large Arabized ethnic Greek population, as well as a small community of Greek expatriates. Already in Rebel-held areas, ethnic Greeks, Armenians, and Assyrians live in fear of Sharia Law and forced conversion to Islam. What may have started as a secular motivated uprising for Democracy in Syria has now clearly transformed into a full-blown Islamist Revolution. In which, all ethno-religious minorities are being targeted for extermination.

In recent months alone, the world has witnessed a Massacre at Al-Duwayr outside of Homs, in which Jihadists slaughtered women and children, forcing roughly 100 ethnic Greek families to flee in terror. There has also been a mass exodus of Assyrians from Deir al-Zour and Hasakah, and the infamous Khan al-Assal Massacre, in which Jihadists used Chemical Weapons and executed numerous unarmed civilians and soldiers.

These outrageous attacks on our ethnic brethren combined with the continued support for the perpetrators of these crimes have led to the launch of “Operation Antioch” in hopes of preventing another Greek Genocide. Will Greek America sit back and allow our brethren to be used as sacrificial lambs for yet another ill-advised U.S. foreign policy?

We urge all Greek Americans to call their local Senators and Congressmen today and demand their support for S. 1201, Protecting Americans from the Proliferation of Weapons to Terrorist Act of 2013, a bipartisan which hopes to stop funding directly and indirectly military operations in Syria.

The Launch of “Operation Antioch” can be seen in the following Video.

Μετάφραση κειμένου:

Ομογενείς σφαγμένα, Ελληνική Διασπορά Silent
Εξτρεμισμός και ιδιωτικά συμφέροντα καυσίμων επόμενο Ελληνική Γενοκτονία
ΓΙΑ ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ-29 Αυγούστου 2013

Οι προσευχές των Εξωτερικών μουτζαχεντίν στη Συρία είναι στιγμές μακριά από το να απαντηθεί. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα είναι σε μέρες μακριά από το να γίνει το de παράγοντας της Πολεμικής Αεροπορίας της Αλ-Κάιντα, στον αγώνα τους για την ανατροπή του δικτάτορα της Συρίας Μπασάρ αλ-Άσαντ. Η παραμονή ενός δεύτερου ελληνικής, αρμενικής και Ασσυρίων Γενοκτονίας είναι επάνω σε μας.

Η Συρία είναι το σπίτι σε μια μεγάλη αραβική εθνοτική ελληνικό πληθυσμό, καθώς και μια μικρή κοινότητα των Ελλήνων ομογενών. Ήδη από το Rebel-πραγματοποιήθηκε περιοχές, εθνικά Έλληνες, Αρμένιοι, Ασσύριοι και ζουν με το φόβο του νόμου της Σαρία και την αναγκαστική μετατροπή στο Ισλάμ. Τι μπορεί να ξεκίνησε ως ένα κοσμικό κίνητρο εξέγερση για τη δημοκρατία στη Συρία έχει πλέον σαφώς μετατραπεί σε ένα πλήρως ανεπτυγμένο ισλαμική επανάσταση. Στην οποία, όλες οι εθνο-θρησκευτικών μειονοτήτων στο στόχαστρο για εξόντωση.

Τους τελευταίους μήνες μόνο, ο κόσμος γνώρισε μια σφαγή στο Al-Duwayr έξω από Χομς, στην οποία Τζιχάντ σφάζονται οι γυναίκες και τα παιδιά, αναγκάζοντας περίπου 100 οικογενειών ελληνικής καταγωγής σε φυγή στον τρόμο. Υπήρξε επίσης μια μαζική φυγή των Ασσυρίων από την Ντέιρ αλ-Ζουρ και Hasakah, και το περίφημο Khan al-Assal σφαγή, στην οποία Τζιχάντ χρησιμοποιήσει χημικά όπλα και εκτέλεσαν πολλούς άοπλους πολίτες και στρατιώτες.

Αυτά τα εξωφρενικά επιθέσεις σχετικά με την εθνοτική τους αδελφούς μας, σε συνδυασμό με τη συνεχιζόμενη υποστήριξη για τους δράστες αυτών των εγκλημάτων έχουν οδηγήσει στην έναρξη της «Επιχείρησης Αντιοχείας» τις ελπίδες της παρεμπόδισης άλλη Ελληνική Γενοκτονία. Θα Ελληνική Αμερική να καθίσει πίσω και να επιτρέψει τους αδελφούς μας, για να χρησιμοποιηθεί ως θυσιαστική αρνιά για άλλη μια απερίσκεπτη εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ;

Καλούμε όλους τους Έλληνες τους Αμερικανούς να καλέσει τις τοπικές γερουσιαστές και τους σήμερα και να απαιτήσει την υποστήριξή τους για το S. 1201, την προστασία των Αμερικανών από τη διάδοση των όπλων των τρομοκρατικών Act του 2013, μια διακομματική η οποία ελπίζει να σταματήσει τη χρηματοδότηση άμεσα και έμμεσα στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Συρία.


Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post

Συρία-Την έγκριση του κογκρέσου θα ζητήσει ο Ομπάμα

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα δήλωσε πριν από λίγο ότι η επίθεση με χημικά όπλα η οποία σημειώθηκε στη Συρία την 21η Αυγούστου ήταν η χειρότερη του 21ου αιώνα.

Ο Αμερικανός πρόεδρος χαρακτήρισε τις επιθέσεις με χημικά όπλα μια επίθεση εναντίον της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, που θέτουν ένα σοβαρό κίνδυνο για την εθνική ασφάλεια της χώρας του.
Ο Ομπάμα πρόσθεσε ότι έχει αποφασίσει πως οι ΗΠΑ πρέπει να αναλάβουν στρατιωτική δράση εναντίον στόχων του συριακού καθεστώτος.
Ο Αμερικανός πρόεδρος διευκρίνισε ότι η επιχείρηση η οποία πρόκειται να διεξαχθεί θα έχει περιορισμένο χαρακτήρα. Ανέφερε ακόμη ότι οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις είναι έτοιμες να πλήξουν τη Συρία όποτε επιλέξει η αμερικανική κυβέρνηση.
Ο Ομπάμα είπε ότι αποφάσισε να ζητήσει την έγκριση του Κογκρέσου για τη χρήση στρατιωτικής ισχύος και συνομίλησε με τους ηγέτες των κοινοβουλευτικών ομάδων των δύο κομμάτων στα δύο σώματα σχετικά με τις εξελίξεις.
Ανέφερε ότι τα δύο σώματα του Κογκρέσου θα προγραμματίσουν μια έκτακτη συνεδρίαση και θα ψηφίσουν σχετικά.
Ο Αμερικανός πρόεδρος δήλωσε ότι είναι πεπεισμένος πως οι ΗΠΑ έχουν παρουσιάσει πειστικά στοιχεία, παρότι δεν ανέμειναν τα συμπεράσματα των ειδικών του ΟΗΕ στα χημικά όπλα.
Ο Ομπάμα διευκρίνισε πως πιστεύει πως έχει την δυνατότητα να προχωρήσει στην ανάληψη στρατιωτικής δράσης και χωρίς την έγκριση του Κογκρέσου, αλλά θέλει να διεξαχθεί συζήτηση για αυτό στο αμερικανικό κοινοβούλιο, το οποίο κάλεσε να αποφασίσει με βάση την εθνική ασφάλεια των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ο Αμερικανός πρόεδρος είπε ότι σέβεται την άποψη όσων καλούν να υπάρξει μια επιφυλακτική προσέγγιση στη Συρία, αλλά πιστεύει πως οι ΗΠΑ πρέπει να αναγνωρίσουν το κόστος που θα είχε το να παραμείνουν άπρακτες. Εάν δεν υπάρξει απάντηση στη χρήση χημικών όπλων—επέμεινε—αυτό θα θέσει υπό αμφισβήτηση την αποφασιστικότητά της να αντισταθεί σε άλλους που παραβαίνουν τους διεθνείς κανόνες.
Ακόμα ο Ομπάμα είπε πως γνωρίζει ότι ο λαός των ΗΠΑ ανησυχεί για το ενδεχόμενο νέου πολέμου και τόνισε πως δεν θα στείλει χερσαία στρατεύματα για να συμμετάσχουν στον πόλεμο άλλων. Παρά ταύτα, είπε ότι η κυβέρνησή του δεν μπορεί και δεν πρέπει να αγνοήσει αυτό που συνέβη στην Δαμασκό.

Newsbomb.gr

Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post

Τα πρωτοσέλιδα των κυριακάτικων εφημερίδων 1/9/13

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ


ΤΟ ΒΗΜΑ


ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ


ΕΘΝΟΣ


REAL NEWS


ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ


ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ


ESPRESSO


ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ


ΑΥΓΗ


ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ


TO ΠΑΡΟΝ


ΒΡΑΔΥΝΗ


ΑΡΘΡΟ


ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ


ZOUGLA

Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post

Μετέφερε Αλβανούς λαθρομετανάστες στη Βοιωτία

Συνελήφθη, σήμερα (31-08-2013) τα ξημερώματα, επί της Εθνικής Οδού Καρδίτσας – Λαμίας, από αστυνομικούς του Αστυνομικού Τμήματος Δομοκού, ένας 44χρονος ημεδαπός, αυτοκινητιστής, ο οποίος κατηγορείται για μεταφορά μη νόμιμων αλλοδαπών στο εσωτερικό της χώρας.

Ειδικότερα, σήμερα περίπου στις 01:30΄ τα ξημερώματα οι αστυνομικοί, οι οποίοι πραγματοποιούσαν ελέγχους στο πλαίσιο συνεργείου γενικών αστυνομικών ελέγχων στην ευρύτερη περιοχή του Δομοκού, έκαναν σήμα για στάθμευση στο Δ.Χ.Ε. αυτοκίνητο (ταξί), ιδιοκτησίας του 44χρονου, στο οποίο επέβαιναν πέντε ακόμη άτομα, για την διενέργεια αστυνομικού ελέγχου.

Κατά την διάρκεια του ελέγχου, διαπιστώθηκε από τους αστυνομικούς ότι οι πέντε επιπλέον επιβαίνοντες, υπήκοοι Αλβανίας, ηλικίας από 19 έως 26 ετών, στερούνταν παντελώς νομίμων ταξιδιωτικών εγγράφων, έχοντας εισέλθει παράνομα στην χώρα μας και συνελήφθησαν.

Στο πλαίσιο της αστυνομικής έρευνας, προέκυψε ότι ο 44χρονος είχε παραλάβει τους παράνομους αλλοδαπούς από την πόλη των Ιωαννίνων με σκοπό να τους μεταφέρει σε περιοχή της Βοιωτίας, έναντι του χρηματικού ποσού των (400) ευρώ που θα λάμβανε από τον καθένα,  μετά από την άφιξη στον προορισμό τους.

Από τους αστυνομικούς κατασχέθηκε το Δ.Χ.Ε. αυτοκίνητο του 44χρονου, ως μέσο μεταφοράς των παράνομων αλλοδαπών, καθώς και το χρηματικό ποσό των (150) ευρώ και ένα κινητό τηλέφωνο που βρέθηκαν στην κατοχή του. Επιπλέον κατασχέθηκαν τρία κινητά τηλέφωνα που βρέθηκαν στην κατοχή των παράνομων αλλοδαπών.

Οι έξι συλληφθέντες με την δικογραφία που σχηματίζεται σε βάρος τους, θα οδηγηθούν στον κ. Εισαγγελέα Πρωτοδικών Λαμίας.

 permisospress


Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post

Aμύθητος αρχαιολογικός θησαυρός

Aμύθητος αρχαιολογικός θησαυρός βρέθηκε στη Μεσσηνία-Άνω του ενός δισ. ευρώ εκτιμάται μόνο η αξία των χρυσών κτερισμάτων!!! Η πύλη του Άδη στην Ιθώμη και το μεγάλο μυστικό!!!

Ναι όσο απίστευτο και να φαίνεται, βρέθηκε ο θολωτός τάφος του θρυλικού Βασιλιά της Αρχαίας Μεσσήνης, Αριστόδημου, ο οποίος για αιώνες τώρα ήταν βασική επιδίωξη της αρχαιολογικής υπηρεσίας και εκατοντάδων επίδοξων

θησαυροκυνηγών, οι υποίοι είχαν κυριολεκτικά ανασκάψει την ανατολική πλευρά του ιερού όρους της Μεσσηνίας, Ιθώμη, όπου κατά τον Παυσανία είχε… ταφεί ο εν λόγω βασιλιάς. Πολλοί πίστευαν από τα παλαιότερα χρόνια, ότι ο τάφος του Αριστόδημου ο οποίος είχε θυσιάσει την κόρη του,σύμφωνα με χρισμό του μαντείου των Δελφών, προκειμένου να απελευθερωθεί η Μεσσηνία από τους Σπαρτιάτες, ότι βρίσκεται κοντά στο χωριό Αριστοδήμειο της Ιθώμης και για το λόγο αυτό έδωσαν στο χωριό αυτό το όνομα του θρυλικού βασιλιά.

Νεότερες μελέτες ιστορικών είχαν αποφανθεί ότι ο περιβόητος τάφος με τους αμύθητους θησαυρούς, βρίσκεται κοντά στο αρχαίο φράγμα του ποταμού “Βαλύρα”, όπου κατά την ιστορία διάβηκε ο λυράρης της αρχαιότητας Θάμυρις και συνέβη το γνωστό περιστατικό της ρίψης της λύρας στο νερό μετά της τύφλωσή του από τις εννέα Μούσες. Έκτοτε η περιοχή αυτή οργώνονταν κατά καιρούς από λαθροανασκαφείς, οι οποίοι εφοδιασμένοι με ανιχνευτές μετάλλων προσπαθούσαν τις νύχτες να εντοπίσουν τον θησαυρό που θα τους έκανε βαθύπλουτους. Εις μάτην όμως, γιατί παρά τις δεκάδες τρύπες που δημιούργησαν σκάβοντας, ο θησαυρός ήταν αδύνατον να εντοπιστεί.Όμως όσα φέρνει η στιγμή δεν τα φέρνει ο χρόνος, όπως λέει και ο σοφός λαός.

Και η στιγμή που ήρθε ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη για μια ομάδα ανθρώπων της περιοχής που αγαπούν την πολιτιστική παράδοση της περιοχής τους και προσπαθούν με κάθε τρόπο να την προστατεύσουν και να την προβάλουν.

Η πύλη του Άδη στην Ιθώμη και το μεγάλο μυστικό!!!

Η ομάδα αυτή των ανθρώπων του πολιτισμού της Ιθώμης, αξιοποιώντας αρχαίες γραφές σύμφωνα με τις οποίες, κοντά στο αρχαίο φράγμα του ποταμού ΄΄Βαλύρα” ή κατά την σύγχρονη ονομασία “Μαυροζούμενα”, υπάρχει η πύλη του Άδη, εκεί που δηλαδή περνούσαν οι ψυχές των αποθανόντων για τον άλλο κόσμο στην αρχαιότητα, την εντόπισαν έχοντας ως βοηθό τους την σύγχρονη τεχνολογία GPS και έφθασαν μετά από πολύ κόπο στο επίμαχο σημείο, καθώς ήταν καλυμμένο από οργιώδη βλάστηση και μια πέτρινη πλάκα η οποία είχε ελαφρώς μετακινηθεί στο διάβα των αιώνων.

Η είσοδος στην φερόμενη ως πύλη του Άδη άφησε την ερευνητική ομάδα εμβρόντητη καθώς βρέθηκαν σε μια φυσική σπηλιά,διαστάσεων εδάφους 7,63 Χ 8,45 m , η οποία περίτεχνα είχε μετατραπεί σε υπόγειο θολωτό τάφο.

Στο βορινό μέρος υπάρχει μαρμάρινος τάφος με την επιγραφή “Αριστοδήμω Μεσσηνίων Βασιλεί” , ο οποίος είναι ανέγγιχτος και τριγύρω διάφορα ειδώλια από ατόφιο χρυσάφι, λήκυθοι οι οποίες περιέχουν χρυσαφένια ομοιώματα κλώνων ελιάς, χρυσαφένια κτερίσματα και χρυσοελεφάντινο αγαλματίδιο του Ιθωμάτα Διός.

Αμέσως η ομάδα ενημέρωσε τις αρχές ασφαλείας του νομού,τον καθηγητή αρχαιολογίας κ.Πέτρο Θέμελη οποίος κατέφθασε αμέσως από την Αρχαία Μεσσήνη, τον υπουργό Πολιτισμού και τις δικαστικές αρχές, προκειμένου να προστατευθεί πάση θυσία ο μεγάλος και ανεκτίμητος αυτός θησαυρός.

Σύμφωνα με μεταλλειολόγο που συμμετείχε στην ομάδα, η αξία σε χρυσό των ευρημάτων εκτιμάται σε περίπου ένα δισ. ευρω, ενώ συμπεριλαμβανομένης της αρχαιολογικής και καλλιτεχνικής τους αξίας, κατά τον κ.Θέμελη, τούτη ανέρχεται στο 100/πλάσιο!!! Το περιστατικό αυτό που συνέβη λίγο πριν το μεσημέρι το Σάββατο, σύμφωνα με ασφαλείς και καλά διασταυρωμένες πληροφορίες μας, έχει προκαλέσει σεισμό στο κυβερνητικό επιτελείο.

Ήδη η περιοχή έχει περικυκλωθεί από ένοπλους άνδρες της ασφάλειας, οι οποίοι καμουφλάρονται σε κάθε σημείο πρόσβασης στην περιοχή για την πιθανότητα ληστείας. Ακόμα έχουν επιστρατευθεί και σύγχρονα συστήματα δορυφορικής παρακολούθησης που διέθεσε το υπουργείο άμυνας.

http://www.otherside.gr

argolida-net

Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post

Φτωχότερη είναι από χθες η ΠΕΝΤΕ ΑΕ από την απώλεια του Θάνου Λασπιά, του υπεύθυνου marketing των super market Γαλαξίας

Το τελευταίο αντίο είπαν στο Θάνο Λασπιά, η οικογένειά του, οι συνεργάτες και οι φίλοι του  νωρίς το μεσημέρι στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου στον Άγιο Στέφανο Αττικής.


Φτωχότερη είναι από χθες η ΠΕΝΤΕ ΑΕ από την απώλεια του Θάνου Λασπιά, του υπεύθυνου marketing των super market Γαλαξίας που εργάστηκε με συνέπεια συμβάλλοντας στην ανάπτυξη των επιχειρήσεων σε όλη χώρα. Γνώριζε καλά τις επιθυμίες και τις ανάγκες των καταναλωτών και αποτελούσε άριστο σύμβουλο της εταιρίας επιτυγχάνοντας το καλύτερο ανταγωνιστικό αποτέλεσμα. Υποστηρικτής της ελληνικότητας των προϊόντων διέδιδε την σημασία επιλογής τους και παρουσίαζε το κοινωνικό προφίλ της εταιρίας σε κάθε ευκαιρία.
Ο Θ. Λασπιάς διατηρούσε επίσης την επιχείρηση «Πριγκηπικόν» ΑΕ με την οικογένειά του στα Καμένα Βούρλα. Πιστός υποστηρικτής και συνεργάτης του Star Κεντρικής Ελλάδας από την ίδρυσή του, διετέλεσε πρόεδρος του Ραδιοτηλεοπτικού Οργανισμού λίγο πριν αναλάβει ο αείμνηστος Βασίλης Χειμωνίδης ενώ μέχρι σήμερα ήταν μέλος του Δ.Σ. του Star.
Τους τελευταίους τρεις μήνες νοσηλεύονταν στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός των Αθηνών χτυπημένος από την επάρατη νόσο. Ο Θάνος Λασπιάς στα 55 του χρόνια άφησε πίσω του την σύζυγό του Μαρία και δύο παιδιά.

Το τελευταίο αντίο στον Θ.Λασπιά από LAMIASTARGR

 lamiastar.gr.

Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post

Αχιλλέας Κωνσταντακόπουλος: Εφοπλιστής, παράδειγμα προς μίμηση

Αγαπάει εμπράκτως την πατρίδα του και επιμένει να επιχειρεί στην Ελλάδα επενδύοντας εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ και δίνοντας χιλιάδες θέσεις εργασίας!
 H παρακαταθήκη που άφησε ο αείμνηστος καπετάν Bασίλης Κωνσταντακόπουλος στα παιδιά του είναι μεγάλη και σήμερα ο γιος του ο Αχιλλέας που διαχειρίζεται την τεράστια επένδυση του ξενοδοχειακού συγκροτήματος Costa Navarino, στα χνάρια του πατέρα του, «επιμένει Ελληνικά» παρά την ύφεση και το αφιλόξενο επιχειρηματικά περιβάλλον με αστείρευτη αγάπη για την πατρίδα του. Όπως ακριβώς ο καπετάν Βασίλης, ο Αχιλλέας συνεχίζει να προσφέρει τουριστικές υπηρεσίες υψηλού επιπέδου και να δίνει χιλιάδες θέσεις εργασίας στην τοπική κοινωνία της Μεσσηνίας. Το Costa Navarino αποτελεί ένα από τα ισχυρότερα brand names στην παγκόσμια τουριστική βιομηχανία και «κινεί» ολόκληρη την τοπική οικονομία της Μεσσηνίας.
Ο Γολγοθάς της επένδυσης και τα τεράστια εμπόδια
Η δυσκολία και οι περιπέτειες του εγχειρήματος στην επένδυση του Κόστα Ναβαρίνο θα μπορούσαν να είναι και σενάριο επιστημονικής φαντασίας, όμως τα εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ που δαπανήθηκαν από τον εφοπλιστή, αλλά και οι χιλιάδες θέσεις εργασίας είναι μια πραγματικότητα που αναγάγει τον Αχιλλέα Κωνσταντακόπουλο σε έναν ευπατρίδη επιχειρηματία που αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση.
O πατέρας του, ο «καπετάν» Bασίλης, ο αποκαλούμενος βασιλιάς των containers, από τη δεκαετία του 1980 άρχισε να αγοράζει γη στην περιοχή και ενέτεινε τις προσπάθειές του μετά το 1997, με τη διαδικασία της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης υπέρ ιδιώτη για κοινωφελές έργο.
Mέχρι το καλοκαίρι του 2010 που ξεκίνησε η λειτουργία του Costa Navarino, κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. H επένδυση του αείμνηστου, πλέον, Bασίλη Κωνσταντακόπουλου, χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως «θαύμα», καθώς για πάνω από μία 10ετία επέμενε στην πραγματοποίηση του έργου που αποτελούσε το όνειρό του. H προσπάθεια του «καπετάν» Βασίλη θα γραφτεί στην ιστορία ως η πιο κραυγαλέα περίπτωση επιχειρηματία που δέχθηκε τέτοιου μεγέθους πόλεμο προκειμένου να μην προχωρήσει στην ανάπτυξη επενδυτικών σχεδίων που μόνο καλό είχαν να προσφέρουν στον τόπο του. Παρά τα ανυπέρβλητα γραφειοκρατικά εμπόδια που συνάντησε και τους τόνους «λάσπης» που δέχθηκε για το επιχειρηματικό εγχείρημα από συγκεκριμένα αναχρονιστικά συμφέροντα, ο Βασίλης Κωνσταντακόπουλος δεν λύγισε ούτε μια στιγμή. Αντιμετώπισε πάνω από 60 δίκες που εκδόθηκαν γι’ αυτόν, πάνω από 65 αποφάσεις των νομαρχιακών και δημοτικών συμβουλίων, γνωμοδοτήσεις και χιλιάδες υπογραφές υπαλλήλων και υπουργών!
Το πολυδαίδαλο τέρας της γραφειοκρατίας, για να «χορτάσει», χρειάστηκε πάνω από 3.000 υπογραφές αρμόδιων υπουργών ως και απλών υπαλλήλων από το 1997 ως το 2010 στην πρώτη φάση της επένδυσης Costa Νavarino, την οποία υλοποίησε η εταιρεία του ΤΕΜΕS ΑΕ. Το ίδιο διάστημα, εκδόθηκαν πάνω από 20 υπουργικές ή κοινές υπουργικές αποφάσεις (ΚΥΑ), 600 αδειοδοτήσεις και γνωμοδοτήσεις, ενώ χρησιμοποιήθηκαν τουλάχιστον 80 μικρές ή μεγάλες μελετητικές εταιρείες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, οι οποίες απασχόλησαν 1.200 μελετητές. Ταυτοχρόνως, έγιναν πάνω από 60 δίκες σε όλους τους βαθμούς, ενώ εκδόθηκαν περισσότερες από 25 αποφάσεις του Νομαρχιακού Συμβουλίου Μεσσηνίας και πάνω από 40 αποφάσεις δημοτικών συμβουλίων.
O πόλεμος που δέχθηκε από τις περιβαλλοντικές οργανώσεις ήταν ανηλεής και πρωτοφανής όπως και οι ανυπόστατες και κατασκευασμένες κατηγορίες ότι ο ίδιος δεν έβαλε καθόλου χρήματα για την επένδυση και πως όλα τα κεφάλαια ήταν από επιδοτήσεις. Παρόλα αυτά ακόμα και η τοπική κοινωνία που, σε ένα μεγάλο μέρος της, αντιδρούσε, τώρα μάλλον «γεύεται» τα «θετικά» της επένδυσης από το ξενοδοχείο-κόσμημα της Μεσσηνίας που αποτελεί παγκόσμιο πόλο έλξης τουριστών.
Όταν ξεκινούσε η επένδυση στην Πύλο με το Costa Navarino, ο νεαρός – τότε - Αχιλλέας Κωνσταντακόπουλος σπούδαζε στη Λωζάννη τουριστικές επιστήμες. Στο Ecole Hoteliere de Lausanne. Λες και ο πατέρας του, αλλά και ο ίδιος, τα είχαν σχεδιάσει όλα με την κάθε λεπτομέρεια. O κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση και με τις ανάλογες σπουδές.
Οι νέες προκλήσεις με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον
Σήμερα, το «αφεντικό» του Costa Navarino, έχει μία αξιοζήλευτη στρατηγική για την τουριστική ανάπτυξη της περιοχής. Έχει αναγάγει σε στόχο την προστασία της φύσης και την οικολογική συνείδηση, απαντώντας έτσι εμμέσως στους όποιους αρχικούς πολέμιους. Τώρα, στόχος είναι οι νέες επενδύσεις και φυσικά η επιτυχής πορεία του τουριστικού εγχειρήματος στη Μεσσηνία.  Σήμερα το Costa Navarino έχει εγκαθιδρυθεί στη διεθνή τουριστική αγορά, ενώ ανήκει στους εργασιακά καλύτερους χώρους της Ελλάδας, απασχολώντας περισσότερα από 1.200 άτομα. Χωρίς να εγκαταλείπει τον στόχο του, να μετατρέψει τη Μεσσηνία σε Τοσκάνη της Ελλάδας -όπως ο ίδιος έχει δηλώσει- ο Αχιλλέας Κωνσταντακόπουλος συνεχίζει ακάθεκτος μετατρέποντας το Costa Navarino σε έναν διεθνή πολυτελή τουριστικό προορισμό, έχοντας λάβει δεκάδες τιμητικές διακρίσεις μεταξύ των οποίων και από την ταξιδιωτική ιστοσελίδα του CNN ως ένα από τα καλύτερα παραθαλάσσια θέρετρα παγκοσμίως. Τα spa έκτασης 4.000 τ.μ., με τις θεραπείες που στηρίχτηκαν σε περιγραφές που βρέθηκαν χαραγμένες σε πινακίδες με τη Γραμμική Β΄ γραφή στο ανάκτορο του Νέστορα και χρονολογούνται από την εποχή του Ομήρου, έχουν καταφέρει να πείσουν και τον πλέον κακόπιστο κριτή.

Όπως και τα «Dunes Course» και «Bay Course», τα δύο γήπεδα γκολφ, 18 οπών το καθένα, που έχουν σχεδιαστεί από τους παγκόσμιους πρωταθλητές Bernhard Langer και Robert Trent Jones Jr και τα οποία διαχειρίζεται η Troon Golf. Η επένδυση, συνολικού προϋπολογισμού 1,2 δισ. ευρώ, από τα οποία έχουν δαπανηθεί, έως σήμερα, 550 εκατ. ευρώ για την υλοποίηση της πρώτης φάσης του έργου, έχει μετατρέψει τη Μεσσηνία σε τουριστικό θέρετρο και αγαπημένο προορισμό εκατοντάδων celebrities. Ο Ίθαν Χοκ, ο Μπραντ Πιτ με την Αντζελίνα Τζολί, η πριγκίπισσα του Μαρόκου Λάλα Σάλμα, και ο πρωθυπουργός του Κατάρ, Χάμαντ Μπιν Τζάσιμ μπιν Τζάμπερ αλ Θάνι, συγκαταλέγονται στη λίστα των ξένων VIPs που έχουν επισκεφθεί το resort.
Οι θέσεις εργασίας και οι διακρίσεις για το άριστο εργασιακό περιβάλλον
O Bασίλης Κωνσταντακόπουλος «έφυγε» από τη ζωή ένα χρόνο μετά την ολοκλήρωση του έργου του στη Μεσσηνία, στα 76 του χρόνια. Άφησε πίσω μία αυτοκρατορία στη θάλασσα και στη στεριά και τρεις διαδόχους. Τον Αχιλλέα, που «κινεί» το Costa Navarino, τον Κωνσταντίνο και τον Xρήστο.
«Πρέπει να σας γίνει συνείδηση ότι η φιλοσοφία του εύκολου κέρδους και της αρπαχτής δεν έχει μέλλον. Aν το έκανα εγώ, δεν θα είμαστε εδώ τώρα». Η φράση αυτή του «πατριάρχη» της οικογένειας έχει μείνει χαραγμένη στη μνήμη και των τριών αγοριών και ιδιαίτερα για τον Αχιλλέα έχει γίνει οδηγός ζωής .
Δεν είναι τυχαίο ότι η CostaNavarino βρίσκεται ανάμεσα στις κορυφαίες επιχειρήσεις με το καλύτερο εργασιακό περιβάλλον –και μοναδική στον τουριστικό τομέα- σύμφωνα με την έρευνα που διοργάνωσε το Great Place to Work® Institute Hellas. Η αξιολόγηση των «Best Workplaces 2013» πραγματοποιήθηκε για 11η συνεχή χρονιά και δημοσιεύθηκε στις 7 Απριλίου στον Τύπο.
Στην έρευνα και αξιολόγηση, η οποία έγινε σε συνεργασία με το ALBA Graduate Business School, διακρίθηκαν φέτος 25 επιχειρήσεις οι οποίες χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες ανάλογα με τον αριθμό των εργαζομένων τους. Ανάμεσα στις επιχειρήσεις που διακρίθηκαν και απασχολούν περισσότερους από 250 εργαζόμενους, βρίσκεται φέτος η CostaNavarino, ο διεθνής τουριστικός προορισμός υψηλών προδιαγραφών που αναπτύσσεται στη Μεσσηνία, σε ένα από τα πιο μαγευτικά παραθαλάσσια τοπία της Μεσογείου με 4.500 χρόνια ιστορίας. Με την πρώτη φάση λειτουργίας της Costa Navarino δημιουργήθηκαν περίπου 1.200 νέες θέσεις εργασίας. Το εργασιακό περιβάλλον αποτελεί βασικό όχημα για την επιτυχία και η CostaNavarino είναι ένας χώρος όπου μέσω της αδιάλειπτης εκπαίδευσης, υπάρχει συνεχής εξέλιξη και επιβράβευση. Στόχος της εταιρείας είναι η δημιουργία ενός κλίματος δημιουργικότητας, αλληλοσεβασμού αλλά και χαράς. Η εταιρεία προσπαθεί να αξιοποιεί κάθε αφορμή για την ενίσχυση των σχέσεων μεταξύ των εργαζομένων, μέσα από πρωτοβουλίες όπως οι μηνιαίες βραβεύσεις των συνεργατών, οι εκδηλώσεις κοινωνικής αλληλεγγύης και η Ετήσια Γιορτή Συνεργατών. Ιδιαίτερα μεγάλη έμφαση δίνεται στη συνεχή εκπαίδευση και ανάπτυξη των εργαζομένων, καθώς και στη διασφάλιση της αμφίδρομης επικοινωνίας, μέσω πολιτικής «ανοικτής πόρτας», προγραμμάτων coaching και mentoring και έκδοσης μηνιαίου περιοδικού. Παράλληλα, οι συνεχείς προσπάθειες διασφάλισης άριστων εργασιακών συνθηκών πλαισιώνονται από σειρά ειδικών παροχών και προνομίων.
Ο Αχιλλέας Κωνσταντακόπουλος συνεχίζει το έργο του πατέρα του και σε αντίθεση με άλλους επιχειρηματίες επιμένει παρά την ύφεση, την οικονομική δυστοκία και το αφιλόξενο φορολογικό περιβάλλον να επενδύει στη χώρα του όχι μόνο ανοίγοντας δρόμους για το μέλλον, αλλά δείχνοντας το δρόμο και στους υπόλοιπους…


Newsbomb.gr

Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post

Συμβουλές για το πως μπορούμε κρατήσουμε τη καλή διάθεση και το Φθινόπωρο

Καταπολεμήστε τη μελαγχολία στο τέλος του καλοκαιριού

Ένας σοφός φίλος συνηθίζει να λέει ότι ο Αύγουστος είναι ένας καλά μεταμφιεσμένος Δεκέμβριος. Στο τέλος του καλοκαιριού όχι μόνο κάνουμε έναν μικρό απολογισμό της χρονιάς αλλά στεκόμαστε – με δέος – απέναντι στις υποχρεώσεις που μας περιμένουν. Τι μπορούμε να κάνουμε για να μας φτιάξει η διάθεση; Ιδού μερικές συμβουλές.
Το καλοκαίρι – ακόμα και οι πιο τεμπέληδες από εμάς – έχουν καλύτερη σχέση με το σώμα τους χάρις στο κολύμπι. Αυτή η ευεξία που αισθανόμαστε, μπορεί να διατηρηθεί αν συνεχίσουμε με κάποιον τρόπο να αθλούμαστε και τους φθινοπωρινούς και χειμερινούς μήνες
Οι διακοπές τελειώνουν αλλά όχι και οι ευκαιρίες για αποδράσεις. Οι ψυχολόγοι υποστηρίζουν ότι ο προγραμματισμός μιας εκδρομής για το φθινόπωρο είναι κάτι που μπορεί να μας φτιάξει το κέφι. Ετσι, για να έχουμε κάτι καλό να περιμένουμε, μόλις επιστρέψουμε στο γραφείο
Συνήθως τον Σεπτέμβριο συγκεντρώνονται πολλές εκκρεμότητες που δεν έχουμε διευθετήσει μέσα στο καλοκαίρι. Οσο πιο γρήγορα τις τακτοποιήσουμε, τόσο καλύτερα θα αισθανόμαστε και θα αποφύγουμε το συσσωρευμένο άγχος.
Οι τελευταίες ημέρες του καλοκαιριού και οι πρώτες του φθινοπώρου, είναι κατάλληλες για καινούρια πράγματα που θέλουμε να βάλουμε στο πρόγραμμά μας. Επαγγελματικά σχέδια, αλλαγή σπιτιού, συμμάζεμα εξόδων, δίαιτες. Κάπως έτσι έχουμε την αίσθηση – ή και την ψευδαίσθηση – ότι ελέγχουμε την ζωή μας. Η έστω προσπαθούμε για κάτι καλύτερο.
Το καλοκαίρι περνάμε περισσότερο καιρό με τους ανθρώπους που αγαπάμε. Για να μην νιώσουμε ότι ξαφνικά ξαναμπήκαμε στην απομόνωση, είναι καλό να κανονίζουμε συγκεντρώσεις και εξόδους με φίλους και γνωστούς, να μιλάμε για τις ευχάριστες στιγμές που περάσαμε.
Ειδικά ο φετινός χειμώνας – μιας χώρας σε οικονομική κρίση – προβλέπεται δύσκολος. Οι φωτογραφίες από τις διακοπές στον υπολογιστή, το κινητό και το ipad μας κάνουν να θυμόμαστε ότι τα καλά πράγματα δεν είναι τόσο μακριά όσο πιστεύουμε.
H θετική σκέψη και το να κάνουμε όνειρα είναι από τα καλύτερα φάρμακα για την μελαγχολία που μας πιάνει στο τέλος του καλοκαιριου. Αλλωστε στην Ελλάδα, ο καλός καιρός κρατά τουλάχιστον ως τον Οκτώβριο. Και μετά μένουν περίπου 150 ημέρες μέχρι την άνοιξη. Σημειώστε τις αργίες και κρατήστε την αναπνοή σας ως τότε.

“News247”

Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post

Το τέλος του Μίκυ Μάους

Σπύρος Σεραφείμ

Ο Τερζόπουλος σταματά την κυκλοφορία του περιοδικού Μίκυ Μάους και των λοιπών αγαπημένων εκδόσεων, που μαζί του μεγάλωσαν γενιές και γενιές. Πέρασαν, σχεδόν, 48 χρόνια γέλιου...

Το διάβασα και δεν το πίστευα, βασικά δεν ήθελα να το πιστέψω. Ο κύριος Χρήστος Τερζόπουλος, εκδότης αυτών των κόμικς, όμως, το  είχε γράψει στο facebook, δίχως καμία καρτουνιά: «η διακοπή της έκδοσης των περιοδικών δεν ήταν μια επιπόλαια και ξαφνική επιλογή». Φίλη που εργαζόταν εκεί, μου είχε πει ότι εδώ και καιρό έψαχναν να βρουν μια λύση που θα εξασφάλιζε τη βιωσιμότητα της επιχείρησης, αλλά εις μάτην: Το πιο αγαπητό ποντίκι στον κόσμο, μαζί την υπόλοιπη τρελοπαρέα των υπολοίπων εκδόσεων, δε θα υπάρχει σε νέα έκδοση, έπεσε κι αυτό στη φάκα της οικονομικής κρίσης.

Φαντάσου, τώρα, τι υπάρχει αυτή τη στιγμή στο μυαλό και στην καρδιά του κυρίου Τερζόπουλου. Πόσο εύκολο είναι να αντιληφθείς τι νιώθει; Το να αποφασίζεις να διακόψεις το έργο μιας ζωής ολόκληρης, χωράει σε λόγια; Περίπου 48 χρόνια τευχών, που έδιναν γέλιο και χαρά σε τόσους ανθρώπους διαφορετικών γενεών, πρέπει να κατεβάσουν ρολά, να βάλουν λουκέτο, να σταματήσουν την εκτύπωσή τους.

Σκέψου κι εσένα τώρα. Περίμενες να σου δώσουν χρήματα, που τα κέρδιζες κάνοντας κάποια δουλειά-θέλημα για τους γονείς ή τους παππούδες σου, τα έβαζες σφιχτά στην παλάμη σου και πήγαινες τρέχοντας στο περίπτερο ή στο ψιλικατζίδικο της γειτονιάς για να αγοράσεις «μικυμάου», που έλεγαν οι γιαγιάδες. Έμπαινες μέσα στο μαγαζί, που ήξερες με το όνομά του τον ιδιοκτήτη, τον κοιτούσες μέσα στα μάτια και τον ρωτούσες όλο λαχτάρα: «Ήρθε»; Εκείνος, τάχα μου, σκεφτόταν λίγο, για να σε κρατήσει σε αγωνία και έπειτα, με ιεροτελεστία Θιβετιανού μοναχού, στο παρουσίαζε. Χοροπηδούσες, πλήρωνες, σου έδινε και μια τσίχλα δώρο, και έπειτα έφευγες για το σπίτι, στην πιο γρήγορη ειδική διαδρομή που έχεις κάνει. Δωμάτιο, κρεβάτι, ανάσκελα, κρατώντας το δικό σου Άγιο Δισκοπότηρο. Περνούσες κάποια λεπτά κοιτώντας το εξώφυλλο, παρατηρώντας κάθε λεπτομέρεια, όπου κάθε φορά που το κοιτούσες ξανά, έβλεπες κάτι καινούριο - μαγεία. Και άντε, πάλι, από την αρχή! Ακόμα και να τα διάβαζες 500 φορές δεν τα πετούσες «τα δικά σου Μίκυ Μάους», τα κρατούσες, ακόμα τα κρατάς, όσα έχουν ζήσει από τότε. Μαζί τους πέρασες άπειρα μεσημέρια, όλες τις εποχές - ή βράδια με φακό κάτω από τα σκεπάσματα για να μην καταλάβουν ότι διαβάζεις. Αυτές οι φιγούρες και οι περιπέτειές τους άνοιξαν το χιούμορ σου και το πήγαν σε άλλη διάσταση, εκεί που όλα δεν κουβαλάνε πάνω τους το φθαρτό της ζήσης μας, είναι κάτι άλλο, προσιτά μυστηριακό, σκιαγραφούν αυτό που λέμε «φανταστικό». Ναι, ήταν φανταστικό που έζησες μαζί τους, που ήσουν μέλος της παρέας τους, που ήσουν ένας από τους ήρωες αυτούς, που συμμετείχες σε ό,τι περνούσαν.

Και ναι, είσαι αυτό που είσαι και επειδή διάβασες στα μικράτα σου Κόμιξ και κόμικς. Που ακόμα διαβάζεις, δηλαδή, ενώ ήδη σκέφτεσαι, μούμπλε-μούμπλε, τι θα κάνεις από εδώ και πέρα, που δε θα βγουν καινούρια.

Θα σου πω τι θα κάνω εγώ: Θα κοιτάξω είτε στο πατάρι είτε στο υπόγειο και θα βρω όσα τεύχη επιζούν ακόμα και θα τα βάλω στη βιβλιοθήκη μου. Όταν δε θα είμαι καλά και θα χρειάζεται γέλιο για να ξορκίσω τα μαύρα της ζωής μου, θα παίρνω ένα στην τύχη και θα το διαβάζω στο κρεβάτι, ανάσκελα, όπως τότε, όπως πάντα. Και κάθε φορά που θα νυστάζω και τα μάτια μου θα κλείνουν, θα γελάω ευτυχισμένος ξέροντας ότι και αυτό το τεύχος έχει μέσα του ένα κομμάτι από τη ζωή μου, από τα αθώα χρόνια μου.

Και θα θυμάμαι -όπως τότε, ρε Μίκυ- αυτό που έλεγα: Να μη μεγαλώσω ποτέ...

Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post

Αντιμετώπιση του πράσινου και του ρόδινου σκουληκιού στις βαμβακοκαλλιέργειες της Βοιωτίας

Οδηγίες για την αντιμετώπιση του πράσινου σκουλιού στο βαμβάκι εξέδωσε η Περιφερειακή Ενότητα Βοιωτίας ενώ παράλληλα προχωρά και σε ενημέρωση για την υφιστάμενη κατάσταση.
Το σχετικό δελτίο  γεωργικών προειδοποιήσεων ολοκληρωμένης φυτοπροστασίας στη βαμβακοκαλλιέργεια καταρτίστηκε από την Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής Π.Ε. Βοιωτίας, σε συνεργασία με το Π.Κ.Π.Φ. και Π.Ε. Μαγνησίας και απευθύνεται στους βαμβακοπαραγωγούς, με σκοπό την ενημέρωσή τους, για την αποτελεσματική φυτοπροστασία της βαμβακοκαλλιέργειας.
Σύμφωνα με την σχετική ανακοίνωση την εποχή αυτή οι βαμβακοκαλλιέργειες βρίσκονται στο βλαστικό στάδιο της έναρξης του ανοίγματος των καρυδιών ενώ «οι συλλήψεις ακμαίων στο δίκτυο των φερομονικών παγίδων παρουσιάζουν τις τελευταίες ημέρες απότομη αύξηση, τόσο για το πράσινο, όσο και για το ρόδινο σκουλήκι» με την αύξηση να είναι πολύ μεγαλύτερη για το πράσινο σκουλήκι που εμφανίζεται σε όλες τις περιοχές βαμβακοκαλλιέργειας του νομού.
Γενικά οι μέχρι τώρα επιτόπιοι έλεγχοι και οι δειγματοληψίες που έχουν διενεργηθεί από τους γεωπόνους της αρμόδιας υπηρεσίας στις περιοχές που εμφανίζουν μία αυξανόμενη δραστηριότητα ακμαίων του πράσινου σκουληκιού, «δεν έδειξαν προσβολές σε ανησυχητικό στάδιο, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων που έγιναν επεμβάσεις κυρίως με εντομοκτόνα βακίλου».
Σύμφωνα με τις οδηγίες στις όψιμες καλλιέργειες οι παραγωγοί πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί και να προβαίνουν σε ελέγχους τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα.
Οι αντίστοιχοι επιτόπιοι έλεγχοι και οι δειγματοληψίες που διενεργήθηκαν για το ρόδινο σκουλήκι, κυρίως σε περιοχές με αυξημένες συλλήψεις ακμαίων, δεν έδειξαν προσβολές στα άνθη ενώ οι βαμβακοκαλλιέργειες όλων των περιοχών «βρίσκονται συνεχώς υπό στενή παρακολούθηση, για την έγκαιρη διαπίστωση πιθανής έξαρσης εντομολογικής προσβολής, σε επίπεδα ανώτερα από τα όρια επέμβασης».
Επίσης οι αρμόδιοι συστήνουν στους παραγωγούς να κάνουν ορθολογική χρήση των αζωτούχων λιπασμάτων, καθώς επίσης και της άρδευσης, τόσο ως προς την ποσότητα νερού ανά άρδευση, όσο και ως προς τον αριθμό των αρδεύσεων.
Ακόμα αυτή την εποχή και σε αυτό το στάδιο της καλλιέργειας, οι ψεκασμοί εναντίον του πράσινου και του ρόδινου σκουληκιού συνιστάται να γίνονται «μόνο εφόσον μετά από τακτικές επιτόπιες παρατηρήσεις και δειγματοληψίες, διαπιστώνεται υπέρβαση των προτεινόμενων ορίων επέμβασης».
Προκειμένου οι βαμβακοκαλλιεργητές να έχουν σαφή εικόνα του κινδύνου προσβολής των καλλιεργειών τους από το πράσινο και το ρόδινο σκουλήκι, συστήνεται ως απαραίτητο, να επισκοπούν τις καλλιέργειές τους δύο φορές την εβδομάδα και συγκεκριμένα:
Για το πράσινο σκουλήκι θα πρέπει δε να επεμβαίνουν με εγκεκριμένα φυτοπροστατευτικά προϊόντα, μόνο όταν διαπιστώνουν πάνω από 4 μικρές προνύμφες (μήκους μέχρι 1 εκατοστό) σε 100 τυχαία επιλεγμένα φυτά (διασχίζοντας όλη την έκταση διαγωνίως) ή εναλλακτικά πάνω από μία νεαρή προνύμφη στα φυτά ενάμισι μέτρου επί της γραμμής. Στην περίπτωση επανάληψης του ψεκασμού, καλό είναι να χρησιμοποιούνται φυτοπροστατευτικά προιόντα με διαφορετικό τρόπο δράσης.
Για το ρόδινο σκουλήκι το όριο επέμβασης όσον αφορά την προσβολή στα άνθη σε όψιμες καλλιέργειες είναι είκοσι προσβεβλημένα άνθη (ροζέτες) σε δείγμα 100 ανθέων, από τουλάχιστον πέντε αντιπροσωπευτικά σημεία της φυτείας.
Το όριο επέμβασης στα νεαρά καρύδια είναι πέντε ως οκτώ προνύμφες μέσα σε καρύδια ηλικίας περίπου δύο ως τριών εβδομάδων, σε τυχαίο δείγμα που λαμβάνεται κατά τη διαγώνιο της φυτείας.
Οι επεμβάσεις είναι αποτελεσματικές μόνο όταν διενεργούνται έγκαιρα, δηλαδή πριν οι νεαρές προνύμφες του ρόδινου σκουληκιού εισχωρήσουν μέσα στο καρύδι.
Οι ψεκασμοί καλό είναι να διενεργούνται βραδινές ώρες για την προστασία των μελισσών και διότι τα ακμαία του πράσινου και του ρόδινου σκουληκιού είναι περισσότερο δραστήρια κατά τη διάρκεια της νύχτας και οι βαμβακοπαραγωγοί «είναι αποκλειστικά και μόνοι υπεύθυνοι για την επιλογή των επεμβάσεων, σχετικά με τα φυτοπροστατευτικά προϊόντα, τον τρόπο και το χρόνο εφαρμογής τους στις συνθήκες της καλλιέργειάς τους, καθώς και για τους λοιπούς χειρισμούς, που συμβάλουν στις ποσοτικές και ποιοτικές αποδόσεις της καλλιέργειας».
Τέλος σε κάθε περίπτωση πρέπει να τηρούνται αυστηρά οι οδηγίες εφαρμογής των φυτοπροστατευτικών προϊόντων για την αναλογία χρήσης, την συνδυαστικότητα, τον κίνδυνο φυτοτοξικότητας, το διάστημα μεταξύ τελευταίας επέμβασης και συγκομιδής και τα μέτρα προστασίας για την αποφυγή δηλητηρίασης, να ειδοποιούνται οι μελισσοκόμοι της περιοχής για την απομάκρυνση των μελισσoσμηνών τους και οι ψεκασμοί να εφαρμόζονται αμέσως με την δύση του ηλίου.
Γ.ΜΠΑΡ.

ΒΟΙΩΤΙΚΗ ΩΡΑ

Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post

Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΒΑΛΑΣ

Β’ Βαλκανικός Πόλεμος

Περί Αλός

Φώτης Μ. Σαραντόπουλος

Απόσπασμα από το βιβλίο του Φώτη Μ. Σαραντόπουλου

«Εμπρός δια της λόγχης – Β΄ Βαλκανικός Πόλεμος –

Μέρος Α’». Αναδημοσίευση στο Περί Αλός με την

έγκριση του συγγραφέως Φ. Μ. Σαραντόπουλου.

Σκηνή από την ανέλκυση ναρκών στην Καβάλα τον Ιούλιο

του 1913. Οι επεξηγήσεις επί των φωτογραφιών έχουν

γραφεί από τον ίδιο τον Υποπλοίαρχο Κ. Βρυάκο.

ΦΩΤΟ: Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος.

Τετάρτη 26 Ιουνίου 1913: Απελευθέρωση της Καβάλας

(Διήγηση του Θεμιστοκλή [1] )

Ήμουν στον «Αβέρωφ» από τον καιρό που τον παραλάβαμε, τον Μάιο του 1911, με κυβερνήτη τότε τον Δαμιανό. Η ειδικότητά μου ήταν Ναύτης Α’ - Οπλίτης και στην αρχή απορούσα τι χρειαζόταν αυτή η ειδικότητα σε ένα τόσο σύγχρονο πλοίο. Τον Ιούλιο ήρθε Κυβερνήτης ο Ναύαρχος Κουντουριώτης, Υδραίος όπως εγώ, αλλά από μεγάλη οικογένεια, εγγονός Πρωθυπουργού. Αψύς και αθυρόστομος, αλλά θεοσεβούμενος, δίκαιος και τολμηρός, από την πρώτη στιγμή έδειξε τις μεγάλες του ικανότητες και μας οδήγησε στη δόξα στις μεγάλες ναυμαχίες της Έλλης και της Λήμνου.

Τη μέρα που άρχισε ο δεύτερος απελευθερωτικός πόλεμος, συμπαθάτε με, εμένα μου αρέσει να τον λέω έτσι, «απελευθερωτικό» και όχι «Βαλκανικό» όπως επικράτησε, ο Στόλος ήταν αγκυροβολημένος στον Στρυμονικό Κόλπο, από τον όρμο του Σταυρού και την Ασπροβάλτα μέχρι το Τσάγεζι [2], έτοιμος για απόπλου αλλά και για πολεμική έγερση και βολές αν χρειαζόταν. Είχαμε χωριστεί σε δύο Μοίρες, η 1η με τον «Αβέρωφ» και τα «Ψαρά» υπό την άμεση αρχηγία του Κουντουριώτη, και η 2η με τα θωρηκτά «Σπέτσαι» και «Ύδρα» με Μοίραρχο τον Πλοίαρχο Γκίνη. Μαζί μας ήταν τα Ανιχνευτικά «Λέων» και «Ιέραξ», τα Αντιτορπιλικά «Θύελλα», «Λόγχη», «Νέα Γενεά», «Ασπίς», «Δόξα» και «Βέλος» και το Υδροφόρο «Κρήτη».

Ο «Ιέραξ» και η «Νέα Γενεά» στάλθηκαν στις 18 Ιουνίου στην Τένεδο, για να επιτηρούν τα Δαρδανέλλια και, την επόμενη μέρα, καθώς είχε ήδη αρχίσει η μεγάλη μάχη Κιλκίς – Λαχανά, η 2η Μοίρα ήρθε και αγκυροβόλησε στη Σκάλα Ασπροβάλτας, έτοιμη να βάλλει κατά των Βουλγάρων, αν τυχόν εμφανίζονταν στα μέρη εκείνα, ενώ ο «Αβέρωφ» περιπολούσε από το Τσάγεζι μέχρι το Ανατολικό άκρο του Στρυμονικού Κόλπου. Ελληνικός Στρατός, με δύναμη ενός Συντάγματος και 4 πεδινές Πυροβολαρχίες βάδιζε προς το Τσάγεζι, έχοντας μπροστά του το «Ασπίς» για να κατοπτεύει το έδαφος, ενώ και τα 3 Θωρηκτά παρέπλεαν σε «γραμμή παραγωγής» προς τα ανατολικά, καλύπτοντας την προέλαση. Όταν ο Στρατός κατέλαβε το Τσάγεζι, τα Θωρηκτά μεθορμίστηκαν, το «Σπέτσαι» δυτικά των εκβολών του Στρυμόνα, η «Ύδρα» ανατολικά και τα «Ψαρά» πιο πέρα προς το Ορφάνι [3], όπου υπήρχαν περίπου 2.000 Βούλγαροι, ενώ η «Ασπίς» και η «Θύελλα» περιπολούσαν και άνοιγαν κάθε τόσο πυρ με τα ταχυβόλα τους, αν έβλεπαν ύποπτες κινήσεις.

Το ανιχνευτικό-αντιτορπιλλικό «ΛΕΩΝ».

ΦΩΤΟ: Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος.

 

Από την αρχή του πολέμου, μεγάλο πλήθος προσφύγων είχαν κατεβεί για ασφάλεια από τα χωριά στις παραλίες, ώστε να έχουν την προστασία των πλοίων μας, ενώ οι Βούλγαροι κρύβονταν στις χαράδρες. Αλλά αυτοί δεν μπορούσαν να κρυφτούν από τις οβίδες μας! Γιατί σε συνεννόηση με το Στρατό, και προκειμένου να τους προσβάλλουμε με τα πυροβόλα των πλοίων, ο Μοίραρχος Γκίνης είχε στείλει ως σύνδεσμο τον Υποπλοίαρχο Σ. Πλατσούκα και είχαν έρθει στη Μοιραρχίδα οι Λοχαγοί Πυροβολικού Ζωιτόπουλος και Βλαχόπουλος [4]. Αφού υποδείχθηκαν και εντοπίστηκαν οι εχθρικές θέσεις, το «Σπέτσαι» άρχισε να βάλλει, σπέρνοντας τον πανικό στους Βούλγαρους, που υποχώρησαν άτακτα, ενώ ο Διοικητής τους τηλεγραφούσε στην Καβάλα ότι «εγκατέλειπε τη θέση του διότι η κατάσταση ήταν αφόρητη». Μετά τις 21 Ιουνίου, ήρθαν και ατμόπλοια που φόρτωναν Έλληνες πρόσφυγες αλλά και Βούλγαρους αιχμαλώτους από τις πρώτες μάχες, ενώ ο «Αβέρωφ» με την «Λόγχη» και τον «Πάνθηρα» απέπλευσε προς Θάσο.



ΚΑΒΑΛΑ 1913. Βαλκανικοί Πόλεμοι.

Ο Φρούραρχος Μαζαράκης και ο

Πλωτάρχης Μαυρομιχάλης σε

δρόμο της πόλης.

ΦΩΤΟ: ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ

ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ.

Στην Καβάλα βρίσκονταν 2.000 Βούλγαροι στρατιώτες με 4 πεδινά πυροβόλα και 4 μεγάλα τοπομαχικά που είχαν μεταφερθεί από την Αδριανούπολη και είχαν τοποθετηθεί σε λόφους γύρω από την πόλη. Και 500 ακόμη Βούλγαροι με 3 πυροβόλα ήταν κοντά στις Ελευθερές. Ο Κουντουριώτης, μη διαθέτοντας επαρκή αποβατική δύναμη, φοβούμενος και τις νάρκες που είχαν ποντίσει οι Βούλγαροι, αποφάσισε να πάρει την Καβάλα με τέχνασμα. Ζήτησε να έρθουν από τη Θεσσαλονίκη πέντε μεγάλα μεταγωγικά, τα οποία έφθασαν την Τρίτη 25 Ιουνίου [5]. Ο Στόλος, με τα κενά μεταγωγικά, έκανε μεγάλες κινήσεις όλη την ημέρα μπροστά από το λιμάνι της Καβάλας, σαν να προετοίμαζε απόβαση. Και τη νύχτα, τα μεταγωγικά προσέγγισαν την ανατολική ακτή της Καβάλας, ανταλλάσσοντας συνεχώς φωτεινά σήματα με το Θωρηκτό «Ύδρα», έτσι ώστε να βεβαιωθεί ο εχθρός ότι κάτι ετοιμάζεται, ενώ τα άλλα πολεμικά φώτιζαν με τους προβολείς τους σε συγκεκριμένο σημείο της ακτής, σαν να ήταν αυτό το σημείο της απόβασης! Στο μεταξύ, τα αντιτορπιλικά «Λόγχη» και «Λέων», καθώς έπλεαν προ των Ελευθερών, βομβαρδίστηκαν από τα 3 Βουλγαρικά πυροβόλα, που είχαν τοποθετηθεί ακάλυπτα σε ένα λόφο. Τα αντιτορπιλικά ανταπέδωσαν και ένα βλήμα ανατίναξε μια αποθήκη πυρομαχικών, ενώ άλλο βλήμα έθεσε εκτός μάχης ένα εχθρικό πυροβόλο.

Οι Βούλγαροι από την Καβάλα, πανικόβλητοι, προσπαθούσαν με προβολείς να δουν τι συμβαίνει. Νιώθανε ότι θα «εγκλωβιστούν» από τους Έλληνες και αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την πόλη, παίρνοντας ως «ασπίδα» ομήρους τις αρχές της Καβάλας, μαζί με τον Επίσκοπο Μυρέων Αθανάσιο. Και μέσα στη νύχτα, οι Βούλγαροι φύγανε από την Καβάλα, παίρνοντας μαζί τα πυροβόλα τους, αλλά εγκαταλείποντας 5.000 όπλα, όλα τα πυρομαχικά Πυροβολικού και ένα προβολέα. Μια ομάδα νέων Καβαλιωτών, ενημέρωσε τον Κουντουριώτη για την φυγή των εχθρών [6]. Αμέσως αυτός έδωσε εντολή στον κυβερνήτη του Αντιτορπιλικού «Δόξα», Πλωτάρχη Αντώνη Κριεζή, να ερευνήσει για ελεύθερη δίοδο στο ναρκοπέδιο. Οι Καβαλιώτες νέοι, μαζί με ψαράδες  που γνώριζαν τα νερά και τα σημεία όπου οι Βούλγαροι είχαν ποντίσει νάρκες, οδήγησαν το «Δόξα» στα ανατολικά, κοντά στις εκβολές του ποταμού Νέστου. 

Ο πρώτος Διοικητής της Καβάλας,

Αντιπλοίαρχος Αλέξανδρος Κριεζής,

διακηρύσσει την απελευθέρωση της

πόλης και υψώνει την ελληνική σημαία

στο Διοικητήριο. Καβάλα, 27/6/1913.

ΦΩΤΟ: Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος.

Και εκεί, αποβιβάστηκε με βάρκες ένα άγημα 35 ναυτών, με επί κεφαλής τον Σημαιοφόρο Αγγελή. Δεν εισήλθε όμως στην Καβάλα, από τον φόβο της επιστροφής των Βουλγάρων. Έτσι, η Καβάλα, πέρασε μία νύχτα αγωνίας, με πολιτοφύλακες που φυλούσαν στα υψώματα.

Το επόμενο πρωί, 9 πμ της Πέμπτης 27 Ιουνίου, το άγημα εισήλθε επίσημα στην πόλη, και ο Κριεζής έγινε αντικείμενο λατρείας των Καβαλιωτών που, με μπροστάρηδες τους μαθητές του Ημιγυμνασίου και τον καθηγητή τους Στάνη Αριστοτέλη, τον σήκωσαν στα χέρια και τον οδήγησαν στο Διοικητήριο [7] όπου ύψωσε την Ελληνική σημαία στο μπαλκόνι. Συνελήφθησαν και 12 Βούλγαροι στρατιώτες που είχαν εγκαταλειφθεί από τους δικούς τους [8].

Σύμφωνα με το λιτό τηλεγράφημα που έστειλε ήδη από την προηγουμένη (Τετάρτη 26 Ιουνίου) ο Κουντουριώτης στο Υπουργείο Ναυτικών:

«Καβάλλα κατελήφθη εν ονόματι Βασιλέως. Εν λιμένι ορμούσι “Πάνθηρ”, “Ιέραξ” και “Δόξα”. Λαός πανηγυρίζει».

Δεν είχα την τύχη να κατέβω στην πόλη, καθώς όμως δεν είχα και σπουδαία καθήκοντα να με απασχολούν, βρήκα την ευκαιρία να γράψω ένα μεγάλο γράμμα στη Λεμονιά μου, εξιστορώντας όλα τα καθέκαστα [9]. Ευτυχώς, αυτή το φύλαξε το γράμμα, γιατί αμφιβάλλω αν μετά τόσα χρόνια θα θυμόμουν τόσες λεπτομέρειες.

«Θωρηκτόν “Αβέρωφ”, Καβάλλα, Ιούνιος 27

Αγαπημένη Λεμονίτσα μου

Σου γράφω για την απελευθέρωση της Καβάλας, με την υπόθεση ή μάλλον την βεβαιότητα, ότι πολύ λίγες λεπτομέρειες θα φθάσουν ως τ’ αυτιά σου.

Το πρωί της 26 Ιουνίου ξεσηκωθήκαμε στον “Αβέρωφ” από ανέλπιστη είδηση, που μας γέμισε χαρά αλλά και δυσπιστία. Οι έντονες συζητήσεις κάλυπταν και αυτόν ακόμη τον ήχο της σάλπιγγας του εγερτηρίου! Λεγόταν ότι οι Βούλγαροι εγκατέλειψαν την Καβάλα το περασμένο βράδυ και ότι δύο βάρκες με Καβαλιώτες, που κωπηλατούσαν όλη την νύχτα, ήλθαν στον “Αβέρωφ”, που ήταν από την προηγούμενη στη Θάσο, για να αναγγείλουν το τόσο ευχάριστο και ανέλπιστο γεγονός. Η Καβάλα, πόλη για την οποία τόσους μήνες υπέφερε η Ελληνική ψυχή, η πόλη που ήταν στα χείλη κάθε Έλληνα, ήλθε επί τέλους στους κόλπους της μητέρας Ελλάδος, πολύ πιο γρήγορα από ότι περιμέναμε. Ένοιωσα ένα βάρος, σαν βράχο, να φεύγει από πάνω μου, και έτρεξα στην πρύμνη για να βεβαιωθώ αν ήταν αλήθεια. υο βάρκες ήταν πράγματι πίσω στη θάλασσα της πρύμνης, γεμάτες από γερούς άνδρες ναυτικούς, μεταξύ των οποίων και ένας μελαψός που φορούσε ένα χακί φέσι. Οι ναύτες μας, γεμάτοι ενθουσιασμό και αγάπη, κατέβαιναν στο υπόστρωμα, χαιρετούσαν τους επιβάτες από τους φεγγίτες και τους ρωτούσαν με απληστία τόσες ερωτήσεις, που με το ζόρι εκείνοι προλάβαιναν να απαντούν στις μισές.

- Είναι αλήθεια ότι έφυγαν οι αρκουδιαραίοι;

- Και πως έγινε αυτό το πράγμα;

- Και δεν πείραξαν καθόλου την πόλη; Τους ανθρώπους;

- Μα αλήθεια έφυγαν οι Βούλγαροι από την Καβάλα; Έφυγαν στ’ αληθινά ή μην είναι κανένα στρατήγημα;

Στις ερωτήσεις αυτές που έπεφταν σαν βροχή, οι άνθρωποι από τις βάρκες απαντούσαν με προθυμία, ιδίως ο φεσάτος, που περιττό να σου πω ότι ήταν Τούρκος [10].

- Έφυγαν τα βρωμόσκυλα και δεν θα ξαναγυρίσουνε πια.

- Χθες το απόγευμα μας αδειάσανε την πόλη και πάνε στους πέντε διαβόλους!

- Μα μπορούσαν να σταθούν και καθόλου; Μόλις είδανε τον “Αβέρωφ” και τα άλλα καράβια, τους έκοψε κρύος ιδρώτας. Και καθώς δεν είχαν και ευχάριστα μαντάτα από το Στρατό τους, τα μάζεψαν και όπου φύγει φύγει.

Μετά από λίγο, ήρθε κι ο Ναύαρχός μας, και οι Καβαλιώτες πήραν την άδεια ν’ ανέβουν στο πλοίο. Και ενώ ένας από αυτούς έδινε αναφορά στον Ναύαρχο, οι άλλοι στρώθηκαν να φάνε, ας είναι καλά ο μαστρο-Γιώργης ο μάγειράς μας, που τους ετοίμασε τραπέζι πλουσιώτατο.

Ενώ αυτοί τρώγανε, εμείς τους είχαμε κυκλώσει για να μη χάσουμε ούτε μία λέξη από όσα έλεγαν, για την Καβάλα και τους Βουλγάρους. Θα τα βάλω εδώ σκόρπια και όπως τύχει, μην τα ξεχάσω όσο είναι φρέσκα και από πρώτο χέρι.

Η εκκένωση της πόλης από τους Βούλγαρους άρχισε το απόγευμα της 25ης Ιουνίου. Οι Βούλγαροι μάζεψαν τα πράγματά τους, τα πολεμοφόδια και τα κανόνια τους, άδειασαν τα σπίτια που είχαν για στρατώνες και φρουραρχεία, άδειασαν τα διοικητήρια, τα λιμεναρχεία, τα τελωνεία, τα δικαστήρια, τα τηλεγραφεία και ότι άλλο είχαν, φόρτωσαν τα πράγματά τους σε κάρα και βοϊδάμαξες, και πήγαν στον αγύριστο, ενώ οι Καβαλιώτες, κρυμμένοι πίσω από τα παράθυρα των σπιτιών των, τους κορόιδευαν και τους έβριζαν.

Πριν να φύγουν οι Βούλγαροι έκαμαν ένα αρκετά επίσημο και μακροσκελές πρωτόκολλο παράδοσης της πόλης, το οποίο παρέδωσαν στους Προξένους των Δυνάμεων. Στο πρωτόκολλο αυτό, σαν υστερόγραφο, έγραφαν ότι η πόλη παραδινόταν προσωρινά και όχι οριστικά και ότι ο Βουλγαρικός Στρατός θα γυρίσει πάλι νικηφόρος για να την θέσει κάτω από τα πόδια του κραταιοτάτου Τσάρου πασών των Βουλγαριών …

Η σπουδή των Βουλγάρων να εγκαταλείψουν την πόλη ήταν τόσον μεγάλη, ώστε παράτησαν τα δύο μεγάλα τοπομαχικά πυροβόλα, που προστάτευαν την είσοδο του λιμένα, και ένα μεγάλο ηλεκτρικό προβολέα, τον προβολέα που είχαν πάρει από τους Τούρκους στην Αδριανούπολη. Τον προβολέα αυτό, τον άναψαν το βράδυ οι Καβαλιώτες πανηγυρίζοντας, και έριχναν τα μεγάλα φωτεινά του τόξα στο Στόλο μας, πράγμα που μας μπέρδεψε και μας έκανε να υποθέσουμε, καθώς αγνοούσαμε ακόμα τη φυγή τους, ότι ήταν οι Βούλγαροι που έριχναν τον προβολέα, φοβούμενοι επίθεση του Στόλου μας.

Σκηνές από την ανέλκυση ναρκών στην Καβάλα τον Ιούλιο του

1913. Οι επεξηγήσεις επί των φωτογραφιών έχουν γραφεί από τον

ίδιο τον Υποπλοίαρχο Κ. Βρυάκο. ΦΩΤΟ: Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος.

Πάντως, λίγο ακόμη αν μένανε οι Βούλγαροι στην Καβάλα, οι Καβαλιώτες θα πήγαιναν στον άλλο κόσμο από ασιτία. Εξ αιτίας της καταστάσεως, είχε προ ενός και πλέον μηνός σωθεί και ο τελευταίος κόκκος σταριού και η τελευταία σκόνη αλεύρου στην πόλη. Οι κάτοικοι τρέφονταν με όσπρια που και αυτά σπάνιζαν. Το ψωμί, αν βρισκόταν καθόλου, πουλιότανε μια δραχμή τα εκατό δράμια! Ευτυχώς, την ίδια ημέρα που λευτερώθηκε η πόλη, παραγγέλθηκαν με τον ασύρματο στη Θεσσαλονίκη φορτία από άλευρα και άλλα τρόφιμα, ώστε οι καλοί μας άνθρωποι της Καβάλας να μην πεινούνε πλέον.

Οι Βούλγαροι είχαν αποκλείσει το λιμάνι της Καβάλας δια τορπιλλών [11], φοβούμενοι τον Ελληνικό Στόλο. Αλλά καθώς η κουταμάρα τους περισσεύει, είχαν μαρτυρήσει τις θέσεις που τις είχαν ποντίσει σε Έλληνας ψαράδες, και έτσι τα πλοία μας, περνούν ελεύθερα την επικίνδυνη ζώνη, χρησιμοποιώντας Καβαλιώτες πλοηγούς, έως ότου ανελκυσθούν ή καταστραφούν οι τορπίλλες.

Αλλά φαίνεται πως η κουταμάρα τους δεν είχε όρια. Μια δυο μέρες πριν φύγουν οι Βούλγαροι από την Καβάλα, έλεγαν στους Έλληνες να μη χαίρονται και να μην ελπίζουν ότι θα τους ελευθέρωνε ο Στόλος μας, γιατί τον “Αβέρωφ” τον συνέλαβε το ιππικό τους και αιχμάλωτο τον πηγαίνει στην Σόφια! Το γεγονός αυτό είναι αυθεντικότατο, το ξέρει όλη η Καβάλα και τώρα που είναι ελεύθερη, οι κάτοικοί της θα το διηγούνται γελώντας στο στρατό μας.

Άσε το άλλο με το Λιμενάρχη. Κοτζάμ Ναύαρχος του Βουλγαρικού Βασιλικού Ναυτικού, με μεγάλη στολή και παράσημα, αλλά από θάλασσα, μάλλον σε καμιά λίμνη θα κυβερνούσε βάρκες. Γιατί άκου να δεις τι είπε ο αθεόφοβος:

Είχε βγάλει λένε διαταγή, να τραβηχτούν τα καΐκια κι οι βάρκες στη στεριά, να μην τα πάρουν οι Έλληνες και φύγουν. Αλλά μερικά καΐκια δεν είχαν τραβηχτεί ως έξω και οι ιδιοκτήτες τους του είπαν ότι έπρεπε να τραβηχτούν παραέξω, μην πιάσει καμιά θαλασσοταραχή και τα πάρει. Και τι τους απάντησε; Δεν το βάζει ο νους σου …

“Μην είστε ανόητοι” τους είπε. “Για να πάρει η θάλασσα τα καΐκια, θα πρέπει να βρέχει ο Θεός ίσα με μισό μήνα!” Γι’ αυτό σου λέω, σε λίμνη θα τα πήρε τα παράσημα. Μου θύμισε τότε στη Θεσσαλονίκη, που σαν είδαν οι Βούλγαροι τη θάλασσα για πρώτη φορά, πήγανε να ποτίσουν τα άλογά τους!

Αμ το άλλο με τις νίκες τους;

“Είναι άλλο πράγμα η κουταμάρα και η αφέλειά τους”, μας έλεγε ένα παιδί, που είχε έρθει στη βάρκα μαζί με τους μεγάλους. “Με όλη την αγριότητά τους, που το είχαν για παιγνίδι να σε ξεκοιλιάσουν ή να σου φυτέψουν μια σφαίρα στο κεφάλι, τους κοροϊδεύαμε και γελούσαμε με δαύτους. Τώρα με τον νέο πόλεμο έβαζαν τον κήρυκά τους, έναν Έλληνα από την Καβάλα, να φωνάζει στον κόσμο τις νίκες τους. Αυτός, αφού αράδιαζε όλες τες νίκες που είχαν τάχα κάνει οι Βούλγαροι κατά των Σέρβων και των Ελλήνων, τις πόλεις και τα κανόνια που πήραν, στο τέλος του διαλαλήματος τους κορόιδευε και ο ίδιος και φώναζε λίγο πιο σιγά:

-  Τα πρίιιτςςςς …”

Το ίδιο παιδί μας έλεγε με πρόσωπο που δεν ήξερες αν ήταν ζυμωμένο στην πίκρα ή στη χαρά: “Οι μήνες που περάσαμε με τους Βουλγάρους ήταν σαν ένα κακό όνειρο, σαν ένας εφιάλτης που σου κάθεται στο στήθος και θέλει να σε πνίξει. Τώρα όμως το κακό αυτό όνειρο πάει πέρασε. Πέσε πως ήταν ψέμα. Όλα πια τα έχουμε ξεχασμένα.”

Αχ Λεμονίτσα μου

Δεν φαντάζεσαι πόσες ιστορίες ακόμη έχω να σου διηγηθώ. Αλλά πιάστηκε το χέρι μου, κι έπειτα άμα στα γράψω όλα τώρα, τι θα έχω να σου λέω να γελάμε όταν σμίξουμε ξανά; Θα καθόμαστε αγκαλιά κάτω απ’ την ελίτσα στον Άη Λια, όπως τότε που βγαίναμε βράδυ στα κρυφά, και θα γελάμε με τις ώρες. Γιατί, τι να σου πω βρε παιδί μου, αυτός ο πόλεμος όλο γέλια και χαρές είνε ως τώρα. Και μην ακούς τι λένε οι άλλοι οι γκρινιάρηδες … Το μόνο κακό είναι ότι κοντεύουν σχεδόν δυο χρόνια που είμαι μακριά σου, και δεν βαστιέμαι άλλο. Και κείνη η φωτογραφία σου, κοντεύει να λιώσει από τα φιλιά μου αγαπούλα μου … Αλλά πού θα πάει, θα τελειώσει γρήγορα.

Σου στέλνω πολλά γλυκά φιλιά

Ο Θέμις σου»

 

Αυτά έγραφα στη Λεμονίτσα μου, και για να είμαι ειλικρινής, δεν σταμάτησα επειδή πιάστηκε το χέρι μου, αλλά επειδή οι ειδήσεις τρέχανε και δεν ήθελα να χάσω τη συνέχεια. Αξίζει να αναφέρω και το τηλεγράφημα που έστειλε ο Ναύαρχος, μετά την επίσημη κατάληψη της πόλης:

«Σήμερον 5.30 μμ της 27ης Ιουνίου επισήμως προεκηρύχθη η κατάληψις της Καβάλλας. Διωρίσθη Διοικητής ο Πλωτάρχης Κριεζής, όστις εγκατέστησεν αρχάς. Εκκαθαρίσαμεν περίχωρα από κομιτατζήδων και ικανών στρατιωτών αδεσπότων. Ενθουσιασμός μέγιστος. Τούρκοι συμμετέχουσι πλήρως αυτού.»

 Θα σας πω και μια ιστορία που άκουσα τις μέρες εκείνες. Πριν τον πόλεμο, είχε πάει στην Καβάλα ο Ιβανώφ με το Επιτελείο του. Του παρέθεσαν γεύμα και αυτός έκανε την παρακάτω πρόποση:

«Μέχρι σήμερα, ο Βουλγαρικός Στρατός επέδειξε μοναδική γενναιότητα. Το καθήκον καλεί και σήμερα τους Αξιωματικούς και Στρατιώτες μας να δείξουν παρόμοια γενναιότητα. Ο αγώνας εναντίον των Ελλήνων είναι αγώνας πάνω από όλους. Η Ελλάδα, επωφελήθηκε των αγώνων μας στη Θράκη, και πήρε τη Μακεδονία που ανήκει σε εμάς. Ο πόλεμος θα κηρυχθεί για να μην αφήσουμε σ’ αυτή ούτε σπιθαμή από τη γη που μας ανήκει.»

Στην πρόποσή του απάντησε ο Διοικητής της Καβάλας Τεντσώφ:

«Η Θεσσαλονίκη ανήκει σε εμάς, γιατί είναι πατρίδα του Κυρίλλου και του Μεθοδίου. Η Βουλγαρία χωρίς τη Θεσσαλονίκη είναι σώμα ακέφαλο.»

Όλοι οι Αξιωματικοί σηκώθηκαν, έσυραν τα ξίφη, τα διασταύρωσαν και είπαν με τρόπο επίσημο:

«Με τα ξίφη αυτά θα παραβιάσουμε τα στενά των Θερμοπυλών και θα σπά-σουμε τις πόρτες των Βασιλικών Ανακτόρων στην Αθήνα!»

Αλλά την ώρα εκείνη, ένα κεραμίδι ξέφυγε από το υπόστεγο και έπεσε επάνω στο κεφάλι του Ιβανώφ! Δεν έσπασε βέβαια το κεφάλι του που ήταν από κούτσουρο, αλλά το κεραμίδι. Έλληνες που παρακολουθούσαν από απόσταση μάζεψαν αργότερα τα σπασμένα κομμάτια και τα φύλαξαν σαν κειμήλια.

Η απελευθέρωση της Καβάλας διέλυσε τα όνειρα των Βουλγάρων για έξοδο στο Αιγαίο. Αλλά πώς θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο; Η Καβάλα ήταν η πιο Ελληνική από όλες τις παράλιες πόλεις, έχοντας διατηρήσει παραφθαρμένο ακόμη και το αρχαίο της όνομα, Σκάβαλα. Είχαν μάλιστα σχεδιάσει και να την κάψουν οι Βούλγαροι, αλλά η πανικόβλητη φυγή τους έσωσε την πόλη. Η εφημερίδα «Daily News» επιβεβαιώνει στο ρεπορτάζ της ότι οι σφαγές και οι λεηλασίες αποφεύχθηκαν τελευταία στιγμή:

«Η ιστορία της σωτηρίας της Καβάλας μοιάζει με σελίδα μυθιστορήματος. Το βράδυ, το κύριο σώμα της φρουράς, περίπου 4.000 άνδρες, εγκατέλειψαν την πόλη, αφήνοντας ένα Τάγμα ως οπισθοφυλακή, πλην μιας Διμοιρίας που είχε λάβει εντολή για λεηλασία και σφαγή … Οι πολίτες είχαν κλειστεί στα σπίτια τους, αναλογιζόμενοι με τρόμο τι θα ακολουθούσε την επομένη ημέρα …»

Η Καβάλα ήταν πρωτεύουσα του Καζά της Καβάλας και είχε τότε 24.200 κατοίκους, περισσότερους δηλαδή από την πρωτεύουσα του Σαντζακίου, τη Δράμα. Οι κάτοικοι ήταν 9.100 Έλληνες ορθόδοξοι, 9.000 Μουσουλμάνοι, 100 καθολικοί και άλλοι 6.000 Έλληνες καπνεργάτες από τα γύρω χωριά.

 

Για το τέλος σας φύλαξα ένα ακόμη «ανέκδοτο». Κάποτε επισκέφτηκε την Καβάλα ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος. Πήγαν να του δείξουν το κάστρο της πόλης, και καθώς ανέβαιναν, ένας ξεναγός του είπε:

«Εδώ Μεγαλοιότατε, εις το κατάστημα αυτό, είχεν αγοράσει ο Φερδινάνδος τσιγαρόχαρτον και σπίρτα»

«Τα επλήρωσεν;»

«Πώς είπατε Μεγαλοιότατε;»

«Λέγω τα επλήρωσεν;»

«Όχι, νομίζω πως όχι …»

«Ε, γι’ αυτό τα πήρε και τα δύο …»

Σαν έφτασαν πάνω στο Κάστρο, ο Βασιλιάς θαύμαζε τα βουνά της Θάσου, αλλά ο ξεναγός ήθελε να πει και άλλα για την επίσκεψη του Φερδινάνδου:

«Εδώ Μεγαλειότατε, εις το ίδιον σημείον αυτόν κοιτούσε και ο Φερδινάνδος, όπως εσείς τώρα, και έλεγε ότι δεν ήθελε την Καβάλα χωρίς τη Θάσο»

«Το σχόλιόν μου παραμένει το αυτόν ως προηγουμένως …»

«Δηλαδή Μεγαλειότατε; Τι εννοείτε;»

«Τα πήρε και τα δύο …»

http://perialos.blogspot.gr/2013/08/blog-post_30.html

 

Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post