Σελίδες
Σάββατο 18 Ιανουαρίου 2014
Πραγματοποιήθηκε με απόλυτη επιτυχία η παρουσίαση του βιβλίου Evpedia του Δρ. Γιώργου Γάκη
Στο φιλόξενο και ζεστό περιβάλλον του βιβλιοπωλείου Ν & Σ Μπατσιούλας (Πανόρμου 83. Αθήνα) πραγματοποιήθηκε με απόλυτη επιτυχία η παρουσίαση του βιβλίου Evpedia του Δρ.Γιώργου Γάκη, από τις εκδόσεις "βιβλιοπωλείο Σύγχρονη Έκφραση".
Πρόκειται για ένα βιβλίο που επικεντρώνει στον Άνθρωπο, και την ανάδειξη του ως προσωπικότητα ή επαγγελματία μέσα από ένα διαφορετικό πρίσμα.
Η έξοδος από το Σπήλαιο στην Πολιτεία του Πλάτωνα. Αλλά με σκοπό όχι την ιδιώτευση ως μία «εξαίρετη αυθεντία», αλλά τον δρόμο προς την αυτογνωσία και τη σοφία με τελική κατάληξη να δημιουργηθεί μία Υγιής και Ευήμερη Πολιτεία, κοινωνία, επιχείρηση.
Ο κ.Γιώργος Γάκης ευχαρίστησε για την παρουσία τους, συναδέλφους, φίλους και συγγενείς που παραβρέθηκαν στην παρουσίαση του βιβλίου του. Ιδιαίτερα ευχαρίστησε τον καθηγητή Φιλοσοφίας κ.Στέφανο Ροζάνη, για την ιδιαίτερη τιμή που του έκανε να παραβρεθεί στην παρουσίαση του βιβλίου του, τον Αντρέα Βαβουράκη - οικονομολόγο CFO της ΜΟΡΝΟΣ ΑΕ, τον εκδότη του κ. Νίκο Λαμπρόπουλο και την σύζυγό του Λουΐζα, τον Φίλο του Δικηγόρο Γρηγόρη Ηλιόπουλο, ο οποίος στάθηκε δίπλα του από την αρχή της προσπάθειας μέχρι και τώρα, τον ποιητή κ.Γιώργο Χ. Θεοχάρη, τον Ζωγράφο - Αγιογράφο κ. Χρήστο Μανωλακάκη για την εικονογράφηση του βιβλίου, και την κα. Καίτη Μανωλακάκη για τη βοήθειά της. Και φυσικά το βιβλιοπωλείο Ν & Σ Μπατσιούλας για την Φιλοξενία της παρουσίασης του βιβλίου του.
Στην παρουσίαση του βιβλίου παραβρέθηκαν μέλη του Συλλόγου «Φροντιστήριο Θηβαϊκής Αρχαιογνωσίας», αλλά και αρκετοί φίλοι του κ. Γιώργου Γάκη, από την περιοχή της Βοιωτίας.
Ενδιαφέρον παρουσίασε, όταν ο Δρ. Γιώργος Γάκης με ένα λογύδριο εντυπωσιασμού (ξύλινη γλώσσα) που βρίσκεται στο βιβλίο του, προσπάθησε να κάνει φινάλε, "εξαπατώντας" τους παρευρισκομένους. Στην ουσία επρόκειτο για ένα πείραμα, που έχει να κάνει με την εισερχόμενη πληροφορία που επηρεάζει τον συναισθηματικό μας κόσμο, όταν το ερέθισμα εκτός του νου εγείρει και το θυμικό μας.
Ο Δρ. Γιώργος Γάκης με ύφος σοβαρό και πειστικό: «Φίλες και φίλοι, ήρθε η ώρα να βροντοφωνάξουμε πως...ένα νέο μοντέλο πολύπλευρης δράσης και παρέμβασης, μας βοηθάει αποφασιστικά στην προσπάθεια να στερεώσουμε, τις νέες συνισταμένες και συνιστώσες της πραγματικότητας...
Ταυτόχρονα,
η μέθοδος στην ανάπτυξη της δράσης των στελεχών, εγγυάται την ευρύτερη δυναμική απήχηση ώστε να επεξεργαστούμε, ένα γενικότερο σύστημα πλατιάς συμμετοχής!
Τελειώνοντας να θυμάστε το εξής:
η καθημερινή πρακτική έχει αποδείξει ότι, η αδιάκοπη προσήλωση μας στην λειτουργική τεκμηρίωσης και επαναπληροφόρησης, συμβάλει αναπόδραστα στο να τελειοποιήσουμε, ένα δυναμικό σύστημα αντιμετώπισης των μεγάλων προκλήσεων του καιρού μας!!!
Σας ευχαριστώ!!!»
Και το ενθουσιασμένο ακροατήριο ξεσπά με ένα παρατεταμένο χειροκρότημα.
Το παραπάνω κείμενο, αποτελεί λογύδριο εντυπωσιασμού, έναν ανούσιο λόγο, τη λεγόμενη ξύλινη γλώσσα, ο οποίος συναντάται σε διάφορες εκφράσεις της καθημερινότητας.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Βιογραφικό:
Ο Δρ.Γιώργος Γάκης γεννήθηκε στην Αθήνα στην περιοχή του Κυνοσάργους. Αποφοίτησε από το 6ο Λύκειο Αθηνών, σπούδασε στη Σχολή Διοίκησης και Οικονομίας των Τ.Ε.Ι της Καβάλας, ενώ απέκτησε Μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών (Μ.Β.Α.) με διάκριση, από το Πανεπιστήμιο της Ουαλίας. Είναι κάτοχος Διδακτορικού τίτλου (PhD) από τα Πανεπιστήμια, Azteca University και U.C.N. (Universidad Central de Nicaragua), μέλη και τα δυο ιδρύματα του International Association of Coaching - Institutes (I.C.I.).
Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται κυρίως σε πρωτοποριακές μεθόδους Προσωπικής και Επαγγελματικής Ανάπτυξης, Διοίκησης Ανθρωπίνου Δυναμικού, και Οργανωσιακής Συμπεριφοράς.
Έχει αρθρογραφήσει στο περιοδικό «Επιστημονικό Marketig - Management», ενώ άρθρα του δημοσιεύονται τακτικά στο επιστημονικό περιοδικό του Ινστιτούτου Εκπαίδευσης του Σώματος Ορκωτών Ελεγκτών Λογιστών, Accountancy Greece (Ag)
Εργάζεται ως Διευθυντής Καταστήματος στην ALPHA BANK, ενώ συνεργάζεται με το Azteca University ως επιβλέπων Καθηγητής Μεταπτυχιακών φοιτητών.
Νίκος Χατζηδούρος
ThivaPost
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post
ΑΓΛΩΣΣΙΑ ΜΕ GREEKLISH, ΑΦΑΣΙΑ ΜΕ ΔΥΣΑΡΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΚΑΧΕΞΙΑ...
ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΥΡΜΟΓΛΟΥ
Αγλωσσία με greeklish, αφασία, διαλεξία και τελικώς δυσαρμονία, είναι τα εμφανή συμπτώματα μιας καχεξίας που μαστίζει τα πάντοια στρώματα της ελληνικής κοινωνίας. Και η η αγλωσσία διαιωνίζεται, γιατί το πρόβλημα ολίγιστοι το λαμβάνουν υπόψη. Οι άλλοι, οι πολλοί αρκούνται στη σύγχυση που εκφράζεται δια του "κατά προσέγγιση" και που δημιουργεί την ανάγκη μιας ψευδούς σιγουριάς, η οποία εκφέρεται με το αντισταθμιστικό εκείνο "δε βαριέσαι" ή "νάσαι καλά", που ακολουθεί στα χείλη τους, κάθε σχεδόν έννοια, κάθε κρίση, κάθε αντίδραση. Στη δυστοκία που ο ελληνικός πνευματικός κόσμος φωνασκώντας δοκιμάζει το επίπεδο του γλωσσικού οργάνου με το οποίο αρέσκεται να εκφράζεται, έχει προστεθεί από μακρού το σύνδρομο της ατελούς και βεβιασμένης επωάσεως, οφειλομένης στην αυθαιρεσία των μελών της κοινωνίας μας. Το αποτέλεσμα είναι φυσικά συγγενώς πάσχον. Δεν αληθεύει πως τη γλώσσα τη διαμορφώνουν οι λογοτέχνες και οι ποιητές. Αυτών η προσφορά συνίσταται στο να τη σμιλεύσουν, να τη λειαίνουν. Ο ποιητής Ρακίνας υπήρξε λαμπρός ελληνιστής, Πόσοι, αλήθεια, νεοέλληνες λογοτέχνες είναι σε θέση να καυχηθούν για την ελληνομάθειά τους, για τον σωστό και μεθοδικό τους οντολογικό και κοινωνικό προβληματισμό, τον οποίο τα έργα τους υποτίθεται ότι δηλώνουν; Ούτε από την λγοτεχνία, ούτε πολύ λιγότερο. από την τεχνολογία, θα ήταν δυνατόν να προέλθει η βελτίωση των ενδιαφερόντων μιας κοινωνίας, από κάθε σκοπιάς, ευαόσθητης, μπονάχα στο επιδερμικό. Οταν η ελληνική κοινωνία θα αποκτήσει ευρύτερα διαδεδομένο και συνειδητοποιημένο σοφικό, τότε και μόνο υπάρχει δυνατότητα από ένα υψηλού επιπέδου καλλιεργημένο περιβάλλον, να εκπαιδεύσει τη διάνοια εκείνη που ώριμη, θα επιβάλει σ' όλους τη σφραγίδα της μεγαλοφυίας της, δίχως παιχνίδια και ακκισμούς,με συναίσθηση της βαρύτητας της προσφοράς της. Προς το παρόν ο τόπος έχει περιέλθει σε κατάσταση πολιτικής αβελτερίας. Κι ας περισσεύει η χαρισματικότητα σε πολλούς πολίτες, που θα μπορούσαν να πυκνώσουν τις τάξεις της πολιτικής, όλων των παρατάξεων. Αυτό που για τον τόπο έχι σημασία δεν είναι η μετάφραση στην πράξη της χαρισματικότητας σε πονηρία, ούτε σε μεθόδευση καταβολής του αντιπάλου, όπως συνήθως γίνεται στον πολιτικό στίβο. Για το λαό, όσο η πολιτική θύελλα θα εξαπολύεται από τις κορυφές για να ξεριζώνει την κοινωνία, είναι μωρία να μιλάμε για χαρισματικότητα. Κι όσο τα "χαρίσματα" της ηγεσίας δουλεύουν για λογαριασμό της, είναι επίσης μωρία να τα επικαλείται ως προσόντα ή επιτεύγματα. Η σκόπιμη όμως καταστροφή της γλώσσας, με την εισβολή και των greeklish, που οδήγησε στην πολυσημία των λέξεων, άνοιξε το δρόμο του πολιτικού βερμπαλισμού. Ετσι, νικάνε οι λέξεις τις έννοιες τους, νικιέται του λαού η νοημοσύνη, μας νικάει όλους η πραγματικότητα και νικημένη κατά κράτος η ζωή μας, κρατάει την πολυτέλεια να τραγουδάει "νίκες" πολλές, των μεν κατά των δε, και σε τελευταία ανάλυση, να βγαίνουμε όλοι νικητές, δηλαδή επί της ουσίας ηττημένοι!.. Αυτή στην πράξη είναι η πολιτική αβελτερία. Ανίκανοι οι πολλοί να κρίνουν λένε πως νικήσανε. Ανίκανοι οι λίγοι να λογοκριθούν, επιδίδονται σε μια αμετροέπεια και σε μια σύγχυση των λέξεων, που νικάει και το ύφος και το ήθος λαλούντων και αλάλων. Κάποια χρονική στιγμή, κάτι δεν πάει καλά και στην εξουσία. Και φυσικά δεν ανατρέχει στις λέξεις που κατέστρεψε ή επέτρεψε να καταστραφούν, ούτε στη λογοθύελλα που σάρωσε τα έργα, ούτε στους νεολογισμούς που έπαψαν να σημαίνουν κάτι συγκεκριμένο. Παραπαίοντας η πολιτική σκέψη στο τίποτα, επιδίδεται σε αθροίσματα μωρίας. Ολοι οι Ελληνες πολιτικά έχουν αποδιοργανωθεί. Κι ας είναι κομματικά οργανωμένοι. Ο κάθε αστός, ο κάθε μικροαστός, στην πράξη ζωής, περνάει από τα καταστήματα που πουλάνε ψευδείς υποσχέσεις και προβάρει χρώματα και αρώματα. Επιδερμικά και περιστασιακά πρεσβεύουν τα αλλότρια και ζούνε το όποιοι επίπεδο της ζωής τους, αλλά τη βαφτίζουν διαφορετικά. Αυτό άλλωστε κάνει και η εκάστοτε πολιτική ηγεσία. Αλλα λέει, άλλα κάνει, αλλιώς ζει, αλλιώς πολιτεύεται, άλλα πιστεύει, τίποτα δεν πιστεύει, αλλά προβάλλει "σύστημα προοπτικής". Στην Ελλάδα έπαψαν να "ευημερούν οι αριθμοί" λόγω της βαθειάς οικονομικής κρίσης. Αντικαθιστάθηκαν ωστόσο από την ευημερία των λέξεων. Η υπεσχημένη γαστριμαργία παλαοτέρων εποχών, έγινε λεξιμαργία. Η δε λεξιλαγνεία, έμεινε χωρίς αποδέκτες. Να το πούμε πολιτική ωριμότητα; Μάλλον στομαχική απογοήτευση. Και το πρόβλημα διογκώνεται από τη διαπιστωμένη λεξιπενία των νέων, αλλά και προγενέστερων γενεών. Από την προιούσα απίσχναση του γλωσσικού μας οργάνου. Από την απαξίωση δηλαδή στη μνήμη του νεαρού έθνους, αυτής της ιστορικής προνομίας του ελληνισμού. Το γλωσσικό μας όργανο, που ευτύχησε να οιριοθετήσει το φιλοσοφικό προβληματισμό και την επιστήμη, ασφαλώς προοδευτικά θα εκμετρήσει το ζην στο ατροφικό στόμα της νεοελληνικής απαιδευσίας. Ο τραγικός λόγος που ιχνηλάτισε ποιητικά το ωκεάνειο βάθος του πεπρωμένου μας, θα κρεουργηθεί ποιοτικά από τους απροαδιόνυσους επιγόνους. Η στίλβουσα καλλιέργεια της ρητορείας, η γεωμετρική συμμετρία των φιλοσοφικών ορισμών και η μετάρσια εικονοπλασία της ποίησης, θα παφλάζουν ως διάλεξη περί χρωμάτων σε τυφλούς...Πως να ευδοκιμήσει ο εύκρατος ελληνικός λόγος στις χαμηλές θερμοκρασίες ενός απρόσωπου πολιτισμού; Ποιές ανάγκες να θεραπεύσει η εκζήτηση της εννοιολγικής ακρίβειας και της καλαίσθητης διατύπωσης; Σ' έναν κόσμο άκρατου ποσοτικισμού και χρησιμοθηρίας, σε μια φρενίτιδα υποκατάστασης των νοητικών λειτουργιών μας από την τεχνολογία, η γλώσσα αποτελεί αρνητικό μέγεθος. Και η διετραμμένη αξιολογία ενός ματαιόσπουδου βίου, μεταγγίζεται εύκολα στα ανυπεράσπιστα παιδιά. Το κερδοσκοπικό "γίγνεσθαι" διαμορφώνει τη συνείδησή τους. Και η... έρημος ολοένα μεγαλώνει. Με την όρθια διανόηση και την προσωποποιημένη πολιτκή βλακεία και τη λεκτική ευήθεια, στα καφέ της Βουκουρεστίου και του Κολωνακίου, να ρίχνουν κροκοδείλια δάκρυα επί των ποταμών Βαβυλώνας για την δύσκολη κατάσταση της χώρας, πίνοντας το καπουτσίνο τους και "παίρνοντας μάτι" της επί τούτου εν πολλοίς διερχόμενες μινιφορούσες "μοντέλες" και απαίδευτες "τελεπερσόνες" ενός κουρελιασμένου life-style, που συνέβαλε σ' έναν πολυμέριμνο και αμαθή και αβίωτο βίο. Καθαρή φρεναπάτη!..
ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΥΡΜΟΓΛΟΥ
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post
Αγλωσσία με greeklish, αφασία, διαλεξία και τελικώς δυσαρμονία, είναι τα εμφανή συμπτώματα μιας καχεξίας που μαστίζει τα πάντοια στρώματα της ελληνικής κοινωνίας. Και η η αγλωσσία διαιωνίζεται, γιατί το πρόβλημα ολίγιστοι το λαμβάνουν υπόψη. Οι άλλοι, οι πολλοί αρκούνται στη σύγχυση που εκφράζεται δια του "κατά προσέγγιση" και που δημιουργεί την ανάγκη μιας ψευδούς σιγουριάς, η οποία εκφέρεται με το αντισταθμιστικό εκείνο "δε βαριέσαι" ή "νάσαι καλά", που ακολουθεί στα χείλη τους, κάθε σχεδόν έννοια, κάθε κρίση, κάθε αντίδραση. Στη δυστοκία που ο ελληνικός πνευματικός κόσμος φωνασκώντας δοκιμάζει το επίπεδο του γλωσσικού οργάνου με το οποίο αρέσκεται να εκφράζεται, έχει προστεθεί από μακρού το σύνδρομο της ατελούς και βεβιασμένης επωάσεως, οφειλομένης στην αυθαιρεσία των μελών της κοινωνίας μας. Το αποτέλεσμα είναι φυσικά συγγενώς πάσχον. Δεν αληθεύει πως τη γλώσσα τη διαμορφώνουν οι λογοτέχνες και οι ποιητές. Αυτών η προσφορά συνίσταται στο να τη σμιλεύσουν, να τη λειαίνουν. Ο ποιητής Ρακίνας υπήρξε λαμπρός ελληνιστής, Πόσοι, αλήθεια, νεοέλληνες λογοτέχνες είναι σε θέση να καυχηθούν για την ελληνομάθειά τους, για τον σωστό και μεθοδικό τους οντολογικό και κοινωνικό προβληματισμό, τον οποίο τα έργα τους υποτίθεται ότι δηλώνουν; Ούτε από την λγοτεχνία, ούτε πολύ λιγότερο. από την τεχνολογία, θα ήταν δυνατόν να προέλθει η βελτίωση των ενδιαφερόντων μιας κοινωνίας, από κάθε σκοπιάς, ευαόσθητης, μπονάχα στο επιδερμικό. Οταν η ελληνική κοινωνία θα αποκτήσει ευρύτερα διαδεδομένο και συνειδητοποιημένο σοφικό, τότε και μόνο υπάρχει δυνατότητα από ένα υψηλού επιπέδου καλλιεργημένο περιβάλλον, να εκπαιδεύσει τη διάνοια εκείνη που ώριμη, θα επιβάλει σ' όλους τη σφραγίδα της μεγαλοφυίας της, δίχως παιχνίδια και ακκισμούς,με συναίσθηση της βαρύτητας της προσφοράς της. Προς το παρόν ο τόπος έχει περιέλθει σε κατάσταση πολιτικής αβελτερίας. Κι ας περισσεύει η χαρισματικότητα σε πολλούς πολίτες, που θα μπορούσαν να πυκνώσουν τις τάξεις της πολιτικής, όλων των παρατάξεων. Αυτό που για τον τόπο έχι σημασία δεν είναι η μετάφραση στην πράξη της χαρισματικότητας σε πονηρία, ούτε σε μεθόδευση καταβολής του αντιπάλου, όπως συνήθως γίνεται στον πολιτικό στίβο. Για το λαό, όσο η πολιτική θύελλα θα εξαπολύεται από τις κορυφές για να ξεριζώνει την κοινωνία, είναι μωρία να μιλάμε για χαρισματικότητα. Κι όσο τα "χαρίσματα" της ηγεσίας δουλεύουν για λογαριασμό της, είναι επίσης μωρία να τα επικαλείται ως προσόντα ή επιτεύγματα. Η σκόπιμη όμως καταστροφή της γλώσσας, με την εισβολή και των greeklish, που οδήγησε στην πολυσημία των λέξεων, άνοιξε το δρόμο του πολιτικού βερμπαλισμού. Ετσι, νικάνε οι λέξεις τις έννοιες τους, νικιέται του λαού η νοημοσύνη, μας νικάει όλους η πραγματικότητα και νικημένη κατά κράτος η ζωή μας, κρατάει την πολυτέλεια να τραγουδάει "νίκες" πολλές, των μεν κατά των δε, και σε τελευταία ανάλυση, να βγαίνουμε όλοι νικητές, δηλαδή επί της ουσίας ηττημένοι!.. Αυτή στην πράξη είναι η πολιτική αβελτερία. Ανίκανοι οι πολλοί να κρίνουν λένε πως νικήσανε. Ανίκανοι οι λίγοι να λογοκριθούν, επιδίδονται σε μια αμετροέπεια και σε μια σύγχυση των λέξεων, που νικάει και το ύφος και το ήθος λαλούντων και αλάλων. Κάποια χρονική στιγμή, κάτι δεν πάει καλά και στην εξουσία. Και φυσικά δεν ανατρέχει στις λέξεις που κατέστρεψε ή επέτρεψε να καταστραφούν, ούτε στη λογοθύελλα που σάρωσε τα έργα, ούτε στους νεολογισμούς που έπαψαν να σημαίνουν κάτι συγκεκριμένο. Παραπαίοντας η πολιτική σκέψη στο τίποτα, επιδίδεται σε αθροίσματα μωρίας. Ολοι οι Ελληνες πολιτικά έχουν αποδιοργανωθεί. Κι ας είναι κομματικά οργανωμένοι. Ο κάθε αστός, ο κάθε μικροαστός, στην πράξη ζωής, περνάει από τα καταστήματα που πουλάνε ψευδείς υποσχέσεις και προβάρει χρώματα και αρώματα. Επιδερμικά και περιστασιακά πρεσβεύουν τα αλλότρια και ζούνε το όποιοι επίπεδο της ζωής τους, αλλά τη βαφτίζουν διαφορετικά. Αυτό άλλωστε κάνει και η εκάστοτε πολιτική ηγεσία. Αλλα λέει, άλλα κάνει, αλλιώς ζει, αλλιώς πολιτεύεται, άλλα πιστεύει, τίποτα δεν πιστεύει, αλλά προβάλλει "σύστημα προοπτικής". Στην Ελλάδα έπαψαν να "ευημερούν οι αριθμοί" λόγω της βαθειάς οικονομικής κρίσης. Αντικαθιστάθηκαν ωστόσο από την ευημερία των λέξεων. Η υπεσχημένη γαστριμαργία παλαοτέρων εποχών, έγινε λεξιμαργία. Η δε λεξιλαγνεία, έμεινε χωρίς αποδέκτες. Να το πούμε πολιτική ωριμότητα; Μάλλον στομαχική απογοήτευση. Και το πρόβλημα διογκώνεται από τη διαπιστωμένη λεξιπενία των νέων, αλλά και προγενέστερων γενεών. Από την προιούσα απίσχναση του γλωσσικού μας οργάνου. Από την απαξίωση δηλαδή στη μνήμη του νεαρού έθνους, αυτής της ιστορικής προνομίας του ελληνισμού. Το γλωσσικό μας όργανο, που ευτύχησε να οιριοθετήσει το φιλοσοφικό προβληματισμό και την επιστήμη, ασφαλώς προοδευτικά θα εκμετρήσει το ζην στο ατροφικό στόμα της νεοελληνικής απαιδευσίας. Ο τραγικός λόγος που ιχνηλάτισε ποιητικά το ωκεάνειο βάθος του πεπρωμένου μας, θα κρεουργηθεί ποιοτικά από τους απροαδιόνυσους επιγόνους. Η στίλβουσα καλλιέργεια της ρητορείας, η γεωμετρική συμμετρία των φιλοσοφικών ορισμών και η μετάρσια εικονοπλασία της ποίησης, θα παφλάζουν ως διάλεξη περί χρωμάτων σε τυφλούς...Πως να ευδοκιμήσει ο εύκρατος ελληνικός λόγος στις χαμηλές θερμοκρασίες ενός απρόσωπου πολιτισμού; Ποιές ανάγκες να θεραπεύσει η εκζήτηση της εννοιολγικής ακρίβειας και της καλαίσθητης διατύπωσης; Σ' έναν κόσμο άκρατου ποσοτικισμού και χρησιμοθηρίας, σε μια φρενίτιδα υποκατάστασης των νοητικών λειτουργιών μας από την τεχνολογία, η γλώσσα αποτελεί αρνητικό μέγεθος. Και η διετραμμένη αξιολογία ενός ματαιόσπουδου βίου, μεταγγίζεται εύκολα στα ανυπεράσπιστα παιδιά. Το κερδοσκοπικό "γίγνεσθαι" διαμορφώνει τη συνείδησή τους. Και η... έρημος ολοένα μεγαλώνει. Με την όρθια διανόηση και την προσωποποιημένη πολιτκή βλακεία και τη λεκτική ευήθεια, στα καφέ της Βουκουρεστίου και του Κολωνακίου, να ρίχνουν κροκοδείλια δάκρυα επί των ποταμών Βαβυλώνας για την δύσκολη κατάσταση της χώρας, πίνοντας το καπουτσίνο τους και "παίρνοντας μάτι" της επί τούτου εν πολλοίς διερχόμενες μινιφορούσες "μοντέλες" και απαίδευτες "τελεπερσόνες" ενός κουρελιασμένου life-style, που συνέβαλε σ' έναν πολυμέριμνο και αμαθή και αβίωτο βίο. Καθαρή φρεναπάτη!..
ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΥΡΜΟΓΛΟΥ
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post
ΜΕ ΛΑΜΠΡΟΤΗΤΑ Ο ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΚΑΙ Η ΛΙΤΑΝΕΥΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΣΤΟ ΠΥΡΙ ΘΗΒΩΝ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΘΗΒΩΝ ΚΑΙ ΛΕΒΑΔΕΙΑΣ
ΙΕΡΟΣ ΕΝΟΡΙΑΚΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΠΥΡΙΟΥ ΘΗΒΩΝ
Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2014
Παρουσία πλήθους πιστών πραγματοποιήθηκε στον Ιερό Ναό τού Αγίου Αθανασίου τού Πυρίου Θηβών , χοροστατούντος τού Σεβασμιότατου Μητροπολίτου Θηβών και Λεβαδείας κ. Γεώργιου , με την παρουσία πολλών Ιερέων τής ευρύτερης περιοχής , και τού Εφημέριου τού Εορτάζοντος Ναού Πατέρα Μιχαήλ , ο Εορταστικός Εσπερινός μετά Αρτοκλασίας και Θείου Κηρύγματος και η Λιτάνευση τής Ιερής Εικόνας τού Αγίου Αθανασίου .
Τίμησαν με την παρουσία τους την Θρησκευτική Εορτή οι κ.κ. :
Δήμαρχος τού Καλλικρατικού Δήμου Θηβαίων κ. Σπύρος Νικολάου
Βουλευτές Βοιωτίας κ.κ. Βαγγέλης Μπασιάκος καί Γιάννης Καράμπελας
Αντιπεριφερειάρχης Βοιωτίας κ. Γιώργος Μουλκιώτης
Διοικητής τού Κ.Ε.ΠΒ.Θ. Ταξίαρχος κ. Σπύρος Λυμπερίου
Πρόεδρος τού Δημοτικού Συμβουλίου τού Δήμου Θηβαίων κ. Θανάσης Κοκοντίνης
Αντιδήμαρχοι τού Δήμου Θηβαίων κ.κ. Ανδρέας Χατζησταμάτης και Ηλίας Πέτραινας
Περιφερειακός Σύμβουλος Βοιωτίας κ. Γιώργος Ψυχογιός
Τέως Δήμαρχος Θηβαίων κ. Νίκος Σβίγγος
Δημοτικοί Σύμβουλοι κ.κ. Κώστας Βενιζέλος , Παναγιώτης Βενιζέλος , Γιώργος Σδόνας , Γιώργος Γεωργακόπουλος
Τοπικός Σύμβουλος Δήμου Θηβαίων κ. Αθανάσιος Τζουμανέκας
*** Χρόνια Καλά καί Ευλογημένα από τον Άγιο Αθανάσιο με Υγεία , Προκοπή και Ευημερία !!!
ΒΟΙΩΤΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ
Δημήτρης Σοβατζής
Email:sovdim@hotmail.com
ΒΟΙΩΤΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ
Δημήτρης Σοβατζής
Email:sovdim@hotmail.com
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)