Η κατάδυση στην αρχαία Ελλάδα
κατά την ύστερη αρχαϊκή και κλασσική περίοδο
(6ος-4ος αιώνας π.Χ.)
Κρίστυ Εμίλιο Ιωαννίδου
Συγγραφεύς – Ερευνήτρια Ναυτικής Ιστορίας
Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Ναυτική Ελλάς»,
τ.994 (ΑΥΓ), Αθήνα, Έκδοση της Ενώσεως
Αποστράτων Αξιωματικών Ναυτικού/ΓΕΝ,
2016, σσ. 52-54.
Το παρόν αποτελεί μέρος από τη μελέτη της συγγραφέως στην αγγλική:
C.E. Ioannidou, ‘Divers in ancient Greece during the late archaic and classical period (6th-4th century BC)’, ARCHAEOLOGY AND SCIENCE, issue 10, Archaeological Institute Belgrade , 2016, pp 111-119. Διαβάστε το ΕΔΩ
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh03iWWNvTrwFIy7zxHNcMpHSXw4wZZzY_ALckOPXRhlCgM9x3hbN-2JGlmqec3JUr25oKfU4EX8VQQ1reXn2d5_6LtNSX-PKK22j6o2fRRXSiXKRkNstqjteNyUotztP4TZ3PfdkQ9tIgO/s320/kostaladas1.jpg) |
ΦΩΤΟ: Κώστας Λαδάς
kostasladas.blogspot.gr
|
Η λέξη κατάδυση και δύτης προέρχονται από το αρχαίο ρήμα «δύω» το οποίο απαντάται από τα ομηρικά έπη, ενώ ο όρος δύτης, ως αυτούσιος, μεταγενέστερα. Έκτοτε δημιουργήθηκαν ποικίλες ονομασίες για όσους ασχολούνταν με την κατάδυση, ανάλογα με τις ικανότητες που διέθεταν οι δύτες ή τα βάθη καταδύσεως που έφταναν. Συμπεραίνοντας από τις ονομασίες τους, οι «κολυμβητές ὕφαλοι», ή «κολυμβητέςὕφυδροι», οι «βύθιοι», και οι «ὑπονηχόμενοι»