Η Brexit σηματοδοτεί πολυεπίπεδες εξελίξεις . Οι θρυλούμενες αποσχιστικές κινήσεις σε Σκωτία και Βορ.Ιρλανδία και η αναμόχλευση από πλευράς Ισπανίας του ζητήματος της συνεκμετάλλευσης του Γιβλαρτάρ είναι ίσως τα πρελούδια ανακατατάξεων οι οποίες προοιωνίζονται, αν μη τι άλλο, την αλλαγή του Ευρωπαϊκού χάρτη και των πλανητικών συσχετισμών ισχύος ,κυρίως βέβαια την αλλαγή του χάρτη του Ηνωμένου Βασιλείου.
Για την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση , νομίζω πως, συνιστά μοναδική ευκαιρία αφύπνισης .
Στα μέσα της δεκαετίας του ΄90 , με αποκλειστική ευθύνη των ισχυρών της Ένωσης και παρά τις ηχηρές διαφωνίες και νουθεσίες πολιτικών και διανοουμένων , χάθηκε η ευκαιρία να προχωρήσει τότε η ΕΕ στην Πολιτική Ενοποίηση , στην υιοθέτηση ενιαίας Δημοσιονομικής Πολιτικής και Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Άμυνας , αυτό που μονολεκτικά ονομάζουμε Εμβάθυνση.