Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2014

Δείτε τι αντιμετωπίζουν καθημερινά οι Ελληνες Λιμενικοί απο τους Τούρκους

Ψαράδες που είχαν βγει από το λιμάνι της Αίνου (Enez) για να ψαρέψουν σε διεθνή ύδατα κοντά στην βραχονησίδα Ζουράφα, παρενοχλήθηκαν από σκάφος του ελληνικού λιμενικού.(γράφουν οι Τούρκοι)

Το Eλληνικό λιμενικό συνέχισε με επιμονή την παρενόχληση υποστηρίζοντας πως η βραχονησίδα βρίσκεται στα δικά τους χωρικά ύδατα.

Μετά από κάποιο διάστημα εμφανίστηκε και ένα ελληνικό ελικόπτερο. Μετά από αυτό οι ψαράδες μας βλέποντας από τα ραντάρ τους πως στα δικά μας ύδατα κάλεσαν για βοήθεια την γραμμή 158 του λιμενικού μας. Τότε στάλθηκε το υπ. αρ. 308 σκάφος του λιμενικού της Διοίκησης Λιμενικού Τσανάκκαλε που υπηρετεί στο λιμάνι της Αίνου.

. Το τουρκικό σκάφος επενέβη με ταχύτητα στην παρενόχληση που ασκούσε το ελληνικό λιμενικό από θάλασσα και από αέρα. Οι μονάδες του ελληνικού λιμενικού με τον ερχομό του τουρκικού σκάφους εξαναγκάστηκε να αποχωρήσει από τα χωρικά μας ύδατα.

Η παρενόχληση όπως και η στιγμή της παρέμβαση του τουρκικού σκάφους καταγράφηκε από κάμερα των ψαράδων.

Η μετάφραση απο το tourkikaNea.gr


Εφ. Χουριέτ 24/1/2014

Σχ : Στο βίντεο ακούγεται ο ενθουσιασμένος από την παρέμβαση του τουρκικού λιμενικού ψαράς που επευφημεί λέγοντας ¨Να αυτοί είναι η περηφάνια της Τουρκίας¨.

veteranos.gr


olympia

Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post

Στα τέλη Φεβρουαρίου η Apple φέρνει το Νέο Mac Mini

Τα καινούρια Mac θα έχουν το νέο πρωτόκολλο WiFi 802.11ac, Gigabit LAN και USB 3.0

Βέλγικη αλυσίδα ηλεκτρονικών, Computerstore, αναφέρει σήμερα πως νέοι Core i5 and i7 Haswell Mac minis έρχονται και θα γίνουν διαθέσιμοι στο κοινό στο τέλος Φεβρουαρίου.

Το MacRumours επικοινώνησε με το κατάστημα για να μάθει περισσότερα και η απάντηση που έλαβε ήταν πως αυτή η πληροφορία έρχεται από αξιόπιστη πηγή μέσα από την Apple.

Σύμφωνα με το βελγικό site τα νέα Mac πέρα από τους νέους Haswell επεξεργαστές της Intel θα έχουν το νέο πρωτόκολλο WiFi 802.11ac, Gigabit LAN, USB 3.0 και Thunderbolt 2.


techit


Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post

Δημοσιογραφία σε καιρούς χαλεπούς

Κείμενο: Όμηρος Ταχμαζίδης

[Ομιλία στο μεταπτυχιακό τμήμα δημοσιογραφίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (υπεύθυνη καθηγήτρια Σοφία Γκαϊτατζή – Whitlock) την Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2012]

Καλησπέρα,

Ο δημοσιογράφος συλλέγει, αποθηκεύει και μεσιτεύει την είδηση στον  αναγνώστη / ακροατή / θεατή.
Τρία πράγματα πρέπει να απασχολούν το δημοσιογράφο: α) να γνωρίζει το μέσο και τις δυνατότητές του, β) να μπορεί να σκέφτεται και ειδικότερα να σκέφτεται στη γλώσσα του μέσου και γ) να επιμορφώνεται διαρκώς ο ίδιος, γιατί αυτό είναι απαραίτητη προϋπόθεση  για τα δύο προηγούμενα.
Θα μπορούσε να ισχυρισθεί κανείς ότι αυτά  είναι τα βασικά επαγγελματικά προσόντα τα οποία πρέπει να διαθέτει ο δημοσιογράφος. Υπάρχει και ένα τέταρτο από το οποίο εξαρτώνται αυτά τα «εξωτερικού τύπου» προσόντα, ένα προσόν «εσωτερικού τύπου»: ο δημοσιογράφος οφείλει να σέβεται την εργασία του, το επάγγελμα το οποίο ασκεί.
Θα αρχίσω από το τελευταίο: το συγκεκριμένο επάγγελμα  είναι συνυφασμένο με την περίφημη «αρχή της δημοσιότητας», την οποία αναφέρει ο Ιμάνουελ Καντ και η οποία συνδέεται με τη λειτουργία ενός σύγχρονου δημοκρατικού πολιτεύματος. Η ελεύθερη άσκηση των δικαιωμάτων των δημοσιογράφων στην εργασία τους καθορίζει και το ποιόν ενός δημοκρατικού πολιτεύματος. Διότι, ακόμη και όταν δεν υφίστανται απαγορεύσεις, υπάρχουν προσκόμματα και κίνδυνοι. Οι δημοσιογράφοι, πολλές φορές τελούν υπό καθεστώς περιορισμού και καταναγκασμού : ωστόσο οφείλουν να διεκπεραιώνουν ευσυνείδητα τη δουλειά τους. Οι δυσκολίες δεν πρέπει να προβάλλονται ως άλλοθι για την απραξία, την αποσιώπηση και τη διαστρέβλωση γεγονότων και ειδήσεων.
Ο σεβασμός στο επάγγελμα και στην εργασία συνοδεύεται από το σεβασμό για μια σειρά πράγματα: πρωτίστως από το σεβασμό του εαυτού μας. Εάν κάποιος συμπεριφέρεται στον εαυτό του σα σκυλί, δε μπορεί να προσδοκά καλύτερη αντιμετώπιση του από τους άλλους, για να παραφράσω έναν αφορισμό του Νίτσε.
Η χώρα μας διανύει μια εξαιρετικώς δύσκολη περίοδο. Δυστυχώς υπάρχει κάτι ακόμη πιο θλιβερό από την οικτρή κατάσταση στην οποία έχουμε περιέλθει: δεν έχουμε πλήρη επίγνωση τι πραγματικά μάς συμβαίνει. Γιατί ότι συμβαίνει, συμβαίνει σε εμάς, όχι σε κάποιον τρίτο.
Παρόλα αυτά πράττουμε σα να αφορά η οικονομική καταστροφή και ο κοινωνικός ορυμαγδός τριγύρω μας κάποιους άλλους: για παράδειγμα τους πολιτικούς της χώρας. Και κανείς δεν αναφέρεται στο χαμηλό επίπεδο πολιτικού προβληματισμού στο οποίο κινείται η χώρα: άλλο πράγμα οι πολιτικοί μιας χώρας και άλλο πράγμα η πολιτική στη χώρα αυτή.
Η πολιτική είναι εξαιρετικώς περίπλοκο ζήτημα και δεν αφορά μόνο την κάστα των πολιτικών. Το ποιόν της εξαρτάται από πληθώρα λόγων. Ένας που μας ενδιαφέρει είναι εκείνος της ποιότητας της δημοσιότητας στη χώρα - τούτη αφορά και την εργασία του δημοσιογράφου.
Η πολιτική δεν είναι το άθροισμα των απόψεων και των διαφωνιών των πολιτικών, οι οποίοι δρουν στο πλαίσιο μιας δομής εξουσίας και μιας αντίστοιχης δομής δημοσιότητας.
Οι δημοσιογράφοι,«οργανικοί διανοούμενοι» μιας κυρίαρχης κοινωνικής τάξης, κατά τη γκραμσιανή αντίληψη, έχουν τη δική τους θέση στο πλαίσιο τούτης της δημοσιότητας και του πολιτικού συστήματος. Οι δημοσιογράφοι δεν είναι πολιτικοί, αλλά είναι μέρος της πολιτικής σε μια χώρα. Η δημοσιογραφική πράξη είναι μέρος μιας ευρύτερης πολιτικής και κοινωνικής πράξης: και εμφανίζεται κυρίως ως γλωσσική πράξη.
[Στη φιλοσοφία της γλώσσας υπάρχει ο όρος speech act στα αγγλικά, Sprechakt στα γερμανικά: ενέργεια της γλώσσας. Ο λόγος είναι είδος της πράξεως. - Για την έννοια της πράξης υπάρχει ένα άρθρο μου από μια εισαγωγή στο έντυπο μιας έκθεσης του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης. Ήταν η πρώτη φορά και τελευταία φορά έως τώρα στην επαγγελματική μου σταδιοδρομία που πληρώθηκα με χρήματα κάποιου κρατικού φορέας – 500 ευρώ].
Ο δημοσιογράφος παρεμβαίνει και διαμορφώνει την κοινωνική πράξη με το λόγο του. Δε θα πρέπει να μειώσουμε τη συμβολή, θετική ή αρνητική, του δημοσιογράφου για την πολιτική κουλτούρα μιας χώρας, για την πολιτική. Ακόμη και η ενασχόληση με τα πιο κοινότοπα και τετριμμένα, διαφέρει όταν γίνεται με προσήλωση και επιμέλεια.
Η δημοσιογραφία ως επάγγελμα και ο τρόπος άσκησής της είναι ζήτημα πολιτικής κουλτούρας. Και είναι άκρως θλιβερό ότι οι δημοσιογράφοι ακόμη και τούτη την ύστατη στιγμή αρνούνται να δούνε τις δικές τους ευθύνες στην κατρακύλα της χώρας: το μεγαλύτερο πρόβλημα της ελληνικής δημοσιογραφίας είναι ότι δε θέλει να ιδεί ότι είναι προβληματική. Μια μικρή λεπτομέρεια, αλλά σε παρόμοιες κρίσιμες στιγμές οι λεπτομέρειες και τα μικρά δείχνουν την κατεύθυνση και τον προσανατολισμό. Η παρακμή της χώρας άρχισε από τα μικρά και τους ανθρώπους  με τις «καλές προθέσεις». [«Πατριωτισμός» στο σκάνδαλο καλαμποκιού]
Ο Herrman Hesse σε ένα άρθρο του με τον τίτλο «Κατά την ανάγνωση ενός μυθιστορήματος» (“Beim Lesen eines Romans”) αναφέρεται στη σημασία των μικρών πραγμάτων για τη συγγραφική εργασία, αλλά και για την εργασία γενικότερα. Μετέφρασα το απόσπασμα από το κείμενο το οποίο γράφτηκε το 1933, εποχή κατά την οποία οι Νάτσι του Α. Χίτλερ έπαιρναν την εξουσία στα χέρια τους, γιατί θεωρώ ότι αφορά τη γενικότερη κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα μας την παρούσα στιγμή: «Η αρχή κάθε παρακμής είναι: να θεωρείς αυτονόητο το να παίρνεις στα σοβαρά τα σπουδαία  και να μην παίρνεις στα σοβαρά τα μικρά πράγματα. Το να υπερτιμάει κανείς την ανθρωπότητα, αλλά να βασανίζει το προσωπικό εργασίας –  ότι κανείς θεωρεί ιερά την  πατρίδα ή την εκκλησία ή το κόμμα, αλλά κάνει την καθημερινή εργασία του άσχημα και τσαπατσούλικα, με αυτό αρχίζει κάθε διαφθορά. Εναντίον της υπάρχει μόνο ένα παιδαγωγικό μέσο: ότι κανείς θα πρέπει αρχικώς να παραμερίσει εντελώς για τον εαυτό του και για τους άλλους όλα τα λεγόμενα, σοβαρά και άγια πράγματα, όπως τα φρονήματα, η κοσμοθεωρία, ο πατριωτισμός, αντιθέτως θα πρέπει να στραφεί με κάθε σοβαρότητα στα μικρά και τα μικρότατα, στην υπηρεσία της στιγμής. Όποιος θέλει να διορθώσει το ποδήλατό του ή την κουζίνα υγραερίου σε έναν μηχανικό, δεν απαιτεί από τον μηχανικό αγάπη προς την ανθρωπότητα, ούτε πίστη στο μεγαλείο της Γερμανίας, αλλά τίμια εργασία και μόνο με βάση αυτή κρίνει κανείς τον άνθρωπο και καλά κάνει». [σ. 277]
Το βασικό επιχείρημα των συναδέλφων απέναντι στην άποψη η οποία επικεντρώνεται στο ζήτημα της ενάρετης άσκησης του επαγγέλματος – η αρετή είναι μια έννοια από την αρχαιότητα η οποία έχει λησμονηθεί ή έχει εγγραφεί σε μια απαρχαιωμένη ακραία εθνικιστική ιδιόλεκτο- είναι ότι οι δημοσιογράφοι δεν έχουν μεγάλη ευχέρεια και ελευθερία κινήσεων εξ αιτίας της επαγγελματικής τους εξάρτησης: τίποτε πιο αναληθές. Πρόκειται για μια υπεκφυγή – η οποία ναρκώνει τις όποιες αντιδράσεις ηθικής φύσεως με την ισχύ, την καταξίωση, το χρήμα: από τη φιλοσοφία του Εγέλου γνωρίζουμε την έννοια της αναγνώρισης, η οποία στην τρέχουσα περίοδο βλέπω να προσωποποιείται στο διευθυντή της «Καθημερινής» Αλέξη Παπαχελά,  από την κοινωνιολογία του Pierre Bourdieu  διαθέτουμε την έννοια του «συμβολικού κεφαλαίου», η  οποία θα έβρισκε την εφαρμογή της σε διάφορους δημοσιογράφους που αποσκοπούσαν στην πολιτική, ενδεικτική είναι η περίπτωση του Κώστα Γκιουλέκα και της «δημοσιογραφικής» του σταδιοδρομίας και, φυσικά, από την “Theory of the Leisure Class”  του  Thorsten Veblen τη σημασία της κατανάλωσης γοήτρου, εδώ την πρωτοκαθεδρία εδώ και κοντά τριάντα χρόνια έχει ο Πέτρος Κωστόπουλος.
Οι περιπτώσεις αυτές η κάθε μία για το δικό της λόγο διαμόρφωσαν μια δημοσιότητα η οποία έχει οδηγήσει την πολιτική της χώρας στην κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε σήμερα. Έχω επίγνωση ότι το σχήμα είναι απλουστευτικό και ότι υπάρχουν δεκάδες διακλαδώσεις σχέσεων και υποδιαιρέσεων, αλλά θεωρώ ότι η αναγνώριση, η (πολιτική) ισχύς και το χρήμα είναι τρία βασικά στοιχεία για να ερμηνεύσουμε την πορεία προς το σημερινό αδιέξοδο.
Σκεφτείτε μόνο τις συνδηλώσεις που συνοδεύουν τις λέξεις: επώνυμος / επώνυμη, αυτοδημιούργητος πολιτικός  και επιτυχημένος / επιτυχημένη.
Η γνώση λέει κάπου ο Νίτσε ότι είναι υπόθεση θάρρους. Η δημοσιογραφία είναι ένα επάγγελμα το οποίο απαιτεί θάρρος: και αυτό είναι μια αρετή. Το θάρρος δεν είναι αποκοτιά: αναμετριέσαι με τον ίδιο σου τον εαυτό και όχι με εξωτερικούς κινδύνους. Ακόμη, λοιπόν, και τούτη τη δύσκολη στιγμή μπροστά στο χάος της καταστροφής η ελληνική δημοσιογραφία αρνείται να επιδείξει το απαιτούμενο θάρρος: δειλή και αναποφάσιστη για το μεγάλο άλμα αναζητά από άλλους να κάνουν το πρώτο βήμα. Αλλά δεν υπάρχει ένα πρώτο βήμα. Χρειαζόμαστε συντονισμό ενός νέου βηματισμού, μιας νέας πολιτικής κουλτούρας: μιας νέας δημοσιογραφικής κουλτούρας. Κουλτούρα, από το λατινικό ρήμα colere – καλλιεργώ, σημαίνει καλλιέργεια. Εκλείπει από τη γλώσσα μας πλέον η έκφραση ότι αυτός/αυτή είναι καλλιεργημένος/καλλιεργημένη. Δεν έχουμε καλλιεργημένους δημοσιογράφους και τούτο καταγράφεται στην χοντροκοπιά της ελληνικής δημοσιότητας.
Ο δημοσιογράφος ασχολείται με τη γλώσσα και η καλλιέργειά του αφορά στην καλλιέργεια της γλώσσας. Ο δημοσιογράφος δεν είναι λογοτέχνης: καλλιεργεί τη δημοσιογραφική γλώσσα. Και η δημοσιογραφική γλώσσα είναι η γλώσσα των μέσων, δεν είναι η γλώσσα του δημοσιογράφου: υπάρχει μια διαφορά στον τρόπο  που έχω γράψει το σημερινό κείμενο για να σας το παρουσιάσω από ένα κείμενο το οποίο  θα ήμουν υποχρεωμένος να γράψω για ένα μέσο, εφημερίδα, περιοδικό, δελτίο ειδήσεων κλπ.
Νομίζω ότι γίνεται αντιληπτό τώρα γιατί ανέφερα ως  πρώτη προϋπόθεση για την άσκηση του επαγγέλματος  τη γνώση του μέσου. Η γνώση τούτη σχετίζεται με τη χρήση της γλώσσας στο συγκεκριμένο μέσο. Ο δημοσιογράφος δεν είναι τεχνικός, για να γνωρίζει τις τεχνικές λεπτομέρειες για την ποιότητα του ήχου, αλλά οφείλει να γνωρίζει για παράδειγμα τις τεχνικές της γραφής, της προφορικής εκφοράς του λόγου, τη χρήση της γλώσσας του σώματος κλπ. Και αυτά όλα ποικίλλουν από μέσο σε μέσο. Δεν ομιλούμε, όπως γράφουμε, δε γράφουμε όπως ομιλούμε. Δεν εμφανιζόμαστε με τον ίδιο τρόπο στο ραδιόφωνο – στην πραγματικότητα δεν εμφανιζόμαστε στο ραδιόφωνο, ο ακροατής δεν βλέπει κάποια εμφάνιση, αλλά ακούει μια φωνή- όπως εμφανιζόμαστε στην τηλεόραση. Δεν παρουσιάζουμε με τον ίδιο τρόπο μια είδηση, ένα θέμα στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση. Αναλογιστείτε το εξής απλό: μεταδίδεται η είδηση για κάποιο θάνατο από το ραδιόφωνο, η έκφραση του προσώπου του εκφωνητή είναι αδιάφορη, μόνο η χροιά της φωνής έχει σημασία, με την ίδια χροιά φωνής ανακοινώνεται από την τηλεόραση, αλλά ο εκφωνητής έχει ένα ιλαρό ύφος που τείνει προς το χαρούμενο. Η γλώσσα του σώματος ανατρέπει το περιεχόμενο της είδησης: οδηγεί σε αντιφατικά συναισθήματα τον ακροατή/θεατή. Ανεξάρτητα από τους λόγους, εσκεμμένους ή ηθελημένους, ο δημοσιογράφος αντιστρατεύεται στην πρόθεσή του. Εάν δε γνωρίζει τις διαφοροποιήσεις που επιβάλλει κάθε μέσο ξεχωριστά είναι ένας κακός επαγγελματίας, εάν το κάνει εσκεμμένα ή από αδιαφορία είναι ένας ανήθικος επαγγελματίας.
Ακούγεται κοινότοπο, αλλά δεν είναι. Είναι εξαιρετικώς δύσκολο. Ο λόγος βρίσκεται στο ρόλο του συμπλεκτικό συνδέσμου «και» στη λειτουργία των μέσων. Ο φιλόσοφος Peter Sloterdijk σε ένα από τα πρώιμα έργα του εκείνο της «Κριτικής του κυνικού λόγου» τονίζει το ρόλο του συνδέσμου «και» στο πλαίσιο του κυνισμού των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Ο σύνδεσμος και παρεμβάλλεται διαρκώς: δηλώσεις ενός πολιτικού και δηλώσεις ενός επιχειρηματία και το πάρτυ της κυρίας δείνα και η νίκη της ποδοσφαιρικής ομάδας και ο εμφύλιος πόλεμος στην τάδε χώρα και ο γάμος των τάδε αστέρων του Χόλυγουντ και ο αίθριος καιρός των επόμενων ημερών. Το και είναι δομικό στοιχείο των ειδήσεων και ο δημοσιογράφος είναι υποχρεωμένος να συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις του μέσου. Παρατηρείστε την αμηχανία του κοινού σε περιπτώσεις όπου ο αρχισυντάκτης από απροσεξία τοποθετεί στη ροή μια είδηση η οποία βασίζεται στο στοιχείο της «καταστροφής, του αρνητικού» και μετά μια είδηση «σπανιότητας» και δη ευτράπελης: εκεί που ακούς για το αυτοκινητιστικό δυστύχημα με τα πολλά θύματα, μεταβαίνεις ξαφνικά στο κωμικοτραγικό γεγονός ας πούμε που συνέβη στο γάμο της τάδε ηθοποιού. Το και που συνδέει τη μια είδηση με την άλλη, σύμφωνα με τον Sloterdijk, χαρακτηρίζει τον «κυνισμό» των ειδησεογραφικών μέσων: ο κυνισμός αντιμετωπίζεται ως μέρος της κουλτούρας των μέσων.
Πρέπει να είναι ο δημοσιογράφος κυνικός, εφόσον το μέσο είναι κυνικό; Μια πρώτη απάντηση είναι ότι ο δημοσιογράφος πρέπει να κάνει τη δουλειά του, όπως π.χ.  κάνει και ο νεκροθάφτης τη δική του - για να παραμείνουμε σε ατμόσφαιρα κυνικού ύφους. Κάθε επάγγελμα καθορίζει μεγάλο μέρος της κοινωνικής συνείδησης ενός ατόμου: όποιος εργάζεται σε ένα μέσο το οποίο εξυψώνει τον κυνισμό σε πεμπτουσία της ειδησεογραφίας και της ενημέρωσης, είναι βέβαιο ότι στο τέλος θα μεταβληθεί ο ίδιος σε κυνικό. Το κυνικό είναι το βασικότερο στοιχείο μεγάλου μέρους της ελληνικής δημοσιότητας: εάν θέσει κάποιος το ερώτημα με τι προσόντα τυπικά και ουσιαστικά χρησιμοποιεί στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ένας τηλεοπτικός δίαυλος έναν ακαλλιέργητο και ανίδεο άνθρωπο όπως ο Γιώργος Τράγκας, είμαι σίγουρος ότι η απάντηση θα περιέχει αρκετές δόσεις βιτριολικού κυνισμού.
Για να επεκτείνω και να διευρύνω λίγο την επιχειρηματολογία μου: μετά από δεκαετίες μιας πέρα για πέρα κυνικής δημοσιότητας μεγάλα τμήματα των πολιτών της χώρας αντιμετωπίζουν με απροκάλυπτο κυνισμό την καταστροφή της.  Η ευκολία με την οποία εκστομίζουν τη φράση «ας χρεοκοπήσουμε» είναι ένδειξη κυνικής στάσης απέναντι στα πράγματα. Είναι η στιγμή κατά την οποία αρχίζει κανείς να συμπεριφέρεται στον εαυτό του σα σε σκυλί.
«Γνωρίζω το μέσο» σημαίνει ότι προστατεύω τον εαυτό μου από την υποταγή μου σε αυτό: η σχέση μέσου και δέκτη είναι αμφίδρομη και όσο καλύτερα γνωρίζει ο δημοσιογράφος το μέσο στο οποίο εργάζεται τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες έχει να αποφύγει την τάση ομογενοποίησης στην οποία οδηγεί το μέσο τους συνεργάτες του.
Θα περάσω στη δεύτερη προϋπόθεση που έθεσα στην αρχή: ο δημοσιογράφος πρέπει να γνωρίζει τη γλώσσα και τη γλώσσα του μέσου στο οποίο εργάζεται.
Ο δημοσιογράφος θα πρέπει να διαθέτει επάρκεια στο χειρισμό της γλώσσας (στη γραπτή η την προφορική μορφή αναλόγως την περίσταση) και πολύ περισσότερο να μπορεί να αναλογίζεται τη γλώσσα του και τη γλώσσα των άλλων.
Υπάρχει μια γνωστή ρήση στην φιλοσοφία: η γλώσσα ομιλεί. Αντιλαμβάνομαι ότι ηχεί παράδοξα και ξενίζει ως έκφραση. Πρόκειται κατά βάση για ένα περιεκτικό νοήματος φιλοσοφικό λογοπαίγνιο: die Sprache spricht. Η έκφραση ανήκει σε έναν μεγάλο, όσο και αμφιλεγόμενο Γερμανό φιλόσοφο τον Martin Heidegger. Στα γερμανικά το λογοπαίγνιο είναι εμφανές. Στα ελληνικά θα μπορούσαμε να πετύχουμε κάτι ανάλογο εάν μεταφράζαμε το die Sprache spricht ως ο λόγος λέγει.
Κανείς θα μπορούσε να διερευνήσει διάφορες δυνατότητες τις οποίες παρέχει το συγκεκριμένο φιλοσοφικό λογοπαίγνιο. Θα περιοριστώ σε μια και θα τη συσχετίσω με την εργασία του δημοσιογράφου.
Η εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ έχει εδώ και κάμποσες εβδομάδες μια σελίδα αφιερωμένη στο εσωκομματικό ζήτημα του ΠΑΣΟΚ, όπου γράφουν διάφορα στελέχη του κόμματος. Κάτω από το κάθε άρθρο αναφέρονται τα στοιχεία του συγγραφέα του. Επέλεξα το εξής: «Η Κατερίνα Φαρμάκη είναι βουλευτής Κορινθίας». [ ΤΑ ΝΕΑ, Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2011]
Η πληροφορία την οποία μας παρέχει η πρόταση σε μια πρώτη ανάγνωση είναι σαφής: η συντάκτρια του άρθρου είναι βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου και πολιτεύεται στην εκλογική περιφέρεια της Κορινθίας.
Αλλά η  γλώσσα λέει κάτι παραπάνω, αποκαλύπτει κάτι βαθύτερο από το προφανές: μια διάνοια εξασκημένη στην φεμινιστικού τύπου ανάγνωση κειμένων θα διέκρινε τα ίχνη πατριαρχικών αντιλήψεων ακόμη και σε μια τόσο σύντομη και απλούστατη πρόταση.
Η δεύτερη ανάγνωση της πρότασης καταγράφει το ανδροκρατικό πλαίσιο στο οποίο διαμορφώθηκε και διαμορφώνεται ο δημόσιος λόγος, σε μια χώρα μάλιστα, όπου η καλή χρήση της γλώσσας, αυτό το περίφημο «μιλάει καλά ελληνικά» έχει πάρει φετιχιστικά χαρακτηριστικά, και αλλοιώνει ακόμη και τους κανόνες της γραμματικής χωρίς να υπάρχουν αντιδράσεις. Η συγκεκριμένη κυρία αναφέρεται ως βουλευτής παρότι είναι γυναίκα: η βουλευτής – πρόκειται για λάθος στη χρήση της γλώσσας. Τα ορθό θα ήταν βουλεύτρια. Εδώ ο λόγος λέγει (η γλώσσα ομιλεί) κάτι παραπάνω από αυτό στο οποίο αποσκοπεί ο φορέας εκφοράς του: και αυτό το οποίο λέγει εδώ η γλώσσα είναι ότι  κάποια επαγγέλματα εξακολουθούν στο γλωσσικό συμβολικό επίπεδο να θεωρούνται αποκλειστικότητα των ανδρών. Η γλώσσα δηλαδή μας μιλάει για την πατριαρχική  συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας: για αυτό λέμε βουλευτής και όχι το ορθό βουλεύτρια, δικαστής και όχι δικάστρια. Πρόκειται για εστίες της πατριαρχικής κυριαρχίας, οι οποίες αποδέχονται τις γυναίκες στερώντας σε γλωσσικό επίπεδο το βασικό τους χαρακτηριστικό, ότι είναι δηλαδή γυναίκες. Στο χώρο της στόχασης το στερεότυπο απέναντι στις γυναίκες συνεχίζει να υπάρχει εφόσον υπάρχει ο φιλόσοφος, αλλά δεν υπάρχει η φιλόσοφη, απλώς έχει υποταχθεί στους πατριαρχικούς γλωσσικούς συμβολισμούς και εμφανίζεται ως η φιλόσοφος, παρότι οι παλαιότερες γενιές γνώριζαν τη σοφή γυναίκα και η λέξη υπάρχει ακόμη και σήμερα στη γλώσσα. Δε θα διανοούμασταν ποτέ να πούμε μια γυναίκα είσαι σοφός, αλλά μπορούμε να λέμε είσαι φιλόσοφος. Οι πατριαρχικές αντιστάσεις στη γλώσσα είναι περισσότερες από ό,τι φανταζόμαστε εκ πρώτης όψεως. Ευτυχώς μας μιλάει η γλώσσα και μας το λέγει με τραγελαφικό τρόπο: «τι περιμένεις ο οδηγός είναι γυναίκα». Θα έχετε ακούσει την πρόταση: εδώ δεν αλλάζει καν το άρθρο, δε γίνεται «η οδηγός». Ευτυχώς οι οδηγητές άφησαν περιθώριο στις οδηγήτριες – δε θέλω να υποθέσω ότι γίνεται αυτό από σεβασμό στη λεγόμενη Παναγία τη Λα-οδηγήτρια.
Ο δημοσιογράφος καθημερινώς οφείλει να αναμετριέται με τη γλώσσα και τη γλώσσα του. Η μεσιτευμένη ενημέρωση είναι γλώσσα: ο δημοσιογράφος είναι ένας μεσίτης του καθημερινού λόγου.
Περιορίζομαι μόνο στο λόγο και δεν επεκτείνομαι στις γλώσσες των μέσων γενικότερα για τις οποίες πρέπει να ενημερώνεται ο δημοσιογράφος και να τις κατέχει εάν θέλει να ανταποκριθεί με επάρκεια στην εργασία του.
Περνάω μετά τούτη τη γλωσσολογικού τύπου παρέκβαση στο τρίτο σημείο το οποίο επεσήμανα, εκείνο της διαρκούς επιμόρφωσης.
Ο δημοσιογράφος θα πρέπει να γνωρίζει. Για να μάθει να γνωρίζει θα πρέπει να ενημερώνεται. Θα πρέπει να μπορεί να προχωράει από την είδηση στην πληροφορία: «Μόνο η επεξεργασμένη είδηση είναι πληροφορία», ανέφερε πριν μια δεκαπενταετία ο φιλόσοφος von Weizsaecker. Ο δημοσιογράφος εάν θέλει να κάνει καλά τη δουλειά του θα πρέπει να μάθει να επεξεργάζεται τις ειδήσεις. Οι δυνατότητες είναι δυστυχώς περιορισμένες στην ελληνική δημοσιογραφία και τούτο αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημά της: η προχειρότητα, η έλλειψη εργασιακού ήθους, η ρηχότητα κλπ. είναι χαρακτηριστικά πρωτίστως έλλειψης μορφώσεως. Δεν εννοώ μόνο κάποιο πτυχίο, αλλά τη δυνατότητα να μπορεί κανείς να παρακολουθεί επαρκώς τις αλλαγές που συντελούνται στον περίγυρό του. Δεν είναι τυχαίο ότι μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει καμία έρευνα της προκοπής για τα φαινόμενα της φτώχειας: αν εξαιρέσουμε λόγους εργασιακού ήθους και αδιαφορίας, είναι προφανές ότι οι δημοσιογράφοι δεν μπορούν να εντοπίσουν τις θεματολογίες που συνδέονται με την κρίση και να τις μεταφέρουν στη γλώσσα του μέσου στο οποίο εργάζονται.
 Κάθε μέσο εντάσσεται σε ένα σύνθετο και πολύπλοκο σύστημα επικοινωνίας, το οποίο σχετίζεται με το βιόκοσμο του σύγχρονου ανθρώπου. Πρώτιστη λειτουργία ενός μέσου είναι η αποθήκευση. Πριν από κάθε αποθήκευση προηγείται η «συλλογή», «συγκομιδή», «συγκέντρωση» του υλικού. Οι δημοσιογράφοι είναι οι «συλλέκτες» του. Προορισμός είναι η αποθήκευσή σε ένα μέσο – στο περιοδικό, την εφημερίδα, το ραδιόφωνο, την τηλεόραση, το Διαδίκτυο.
Η συλλογή και η επεξεργασία του υλικού στη βάση ορισμένων κανόνων (βλ. τον ορισμό του Laswell) είναι η βασική εργασία του δημοσιογράφου. Και όλα αυτά αποθηκεύονται στο μέσο ή μεταποθηκεύονται σε άλλα μέσα – ψηφιοποίηση. Είναι προφανές ότι «κατευθυνόμαστε» και στον τομέα της πληροφόρησης σε εποχές «γιγαντιαίων αποθηκεύσεων». Κάθε αποθήκευση καθορίζεται από τη διαλεκτική σχέση «λιτότητας» και «σπατάλης». Ο δημοσιογράφος, συλλέγει, επεξεργάζεται, καταγράφει, η εφημερίδα, το μέσο, αποθηκεύει.
Από την έρευνα γνωρίζουμε – εσείς και εγώ- ότι η εμφάνιση νέων μέσων αναδιατάσσει το πλαίσιο της ενημέρωσης και της λειτουργίας των μέσων. Το ίδιο και οι διάφορες τεχνολογικές αλλαγές.
Το ίδιο γεγονός δεν είναι όμοια είδηση σε διαφορετικά μέσα. Σήμερα, η πληροφορία απαιτεί τη συνδυαστική χρήση περισσοτέρων μέσων. Είναι σα να κοιτάζεις ένα αντικείμενο από διαφορετικές οπτικές γωνίες, το αντικείμενο είναι το ίδιο, αλλά εκείνο το κομμάτι  το οποίο βλέπουμε δεν είναι το ίδιο.
Η ίδια η αντιμετώπιση της πραγματικότητας από τα διάφορα μέσα γίνεται αντικείμενο εξέτασης από άλλα μέσα: η επιμόρφωση του δημοσιογράφου στα μέσα και στη λειτουργία τους στο πλαίσιο μιας κοινωνικής τάξης είναι η πρώτη προϋπόθεση για την άσκηση του επαγγέλματος με αξιώσεις. Δεν αναφέρομαι σε αυτό το οποίο αποκαλούσαν ακόμη και λίγα χρόνια πριν «επιτυχημένος» ή «επιτυχημένη», αλλά για εκείνο το θάρρος να αντιμετωπίζεις face to face τα επαγγελματικά και προσωπικά αδιέξοδα: το επάγγελμα είναι γεμάτο αδιέξοδα και στενωπούς τα οποία μόνο οι ανίδεοι δεν αντιλαμβάνονται. Κάποτε ο Neil Postman ανέφερε σε μια συνέντευξη του ότι οι δημοσιογράφοι οφείλουν να γίνουν φιλόσοφοι. Προφανώς και παραγνωρίζει ο Postman κάποια πράγματα: η δημοσιογραφική πληροφόρηση συνδέεται με την περιέργεια και όχι με το θαυμάζειν.
[Ο Heidegger περιγράφει τη σχέση της Neugier-περιέργειας με το θαυμάζειν στο κεφάλαιο: Das alltaegliche Sein des Da und das Verfallen des Daseins -  Το καθημερινό Είναι του Εδώ και η έκπτωση της ύπαρξης. – “Die Neugier hat nichts zu tun mit dem bewundernden Betrachten des Seienden, dem θαυμάζειν, ihr liegt nicht daran, durch Verwunderung in das Nichtverstehen gebracht zu werden, sondern sie besorgt ein Wissen, aber lediglich gewusst zu haben. Die beiden fuer die Neugier konstitutiven Momente des Unverweilens in der besorgten Umwelt und der Zerstreuung in neue Moeglichkeiten fundieren den dritten Wesenscharakter dieses Phaenomens, den wir die Aufenthaltslosigkeit nennen. Die Neugier ist ueberall und nirgends. Dieser Modus des In-der-Welt-Seins enthuellt eine neue Seinsart des alltaeglichen Daseins, in der es sich staendig entwurzelt“. [Sein und Zeit, σ. 172 κ.ε.]]
Ωστόσο, μια ευρύτερη παιδεία θα καθιστούσε το επάγγελμα λιγότερο αγχώδες, την επαγγελματική δραστηριότητα πιο ευχάριστη και ως αποτέλεσμα θα ακολουθούσε η βελτίωση της δημοσιότητας και η ανόρθωση της πολιτικής. Θα παρέμενε ανοικτό το ερώτημα της εκρίζωσης του σύγχρονου ανθρώπου, αλλά τούτο είναι ένα ζήτημα για τους φιλοσόφους και όχι για τους δημοσιογράφους, οι οποίοι στην καλύτερη περίπτωση μπορούν να εκλαϊκεύουν φιλοσοφικές σκέψεις, προτάσεις και υποσχέσεις.
Με όλη την καλή θέληση για το επάγγελμά μας ισχύει απολύτως το ακόλουθο απόφθεγμα από το βιβλίο μου Υλικά φιλοσοφικής γραφής: «Δημοσιογράφοι: Είλωτες του εφήμερου και των ψευδαισθήσεων του».
Παρόλα αυτά θεωρώ ότι η έντιμη αντιμετώπιση του επαγγέλματος, ο σεβασμός προς την ίδια την εργασία μας, η διεύρυνση της μόρφωσής μας, η ενάρετη συμπεριφορά μπορούν να ανοίξουν νέες δυνατότητες για την προσωπική μας σταδιοδρομία, αλλά και για κάτι σημαντικότερο, για την πορεία του τόπου. Εδώ ισχύει απολύτως η ακόλουθη φράση από την Theorie des kommunikativen Handelns του Juergen Habermas: «Για την κοινωνική εξέλιξη οι διαδικασίες εκμάθησης στον τομέα της ηθικής πρακτικής συνείδησης έχουν τη λειτουργία του βηματοδότη». [σ. 464]
Χωρίς να θέλω να σας απογοητεύσω δε διακρίνω καμία μεταστροφή στην ηθική πρακτική συνείδηση των μισογραμματισμένων Ελλήνων δημοσιογράφων και πολύ φοβούμαι ότι για πολλά χρόνια ακόμη η δημοσιογραφία θα είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της πολιτικής μας και όχι οι πολιτικοί.
Σας ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σας.

Σημείωση: Η διεύθυνση του Όμηρου Ταχμαζίδη στο twitter είναι
Omiros Tachmazidis@homloizides




Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post

Τέλος το ΠΑΣΟΚ!

Καθοριστικές είναι εξελίξεις στο χώρο της κεντροαριστεράς, καθώς ενόψει των ευρωεκλογών επέρχονται σημαντικές αλλαγές.

Ο καθηγητής Γιάννης Βούλγαρης, που εκφράζει το εκσυγχρονιστικό ρεύμα του Κώστα Σημίτη, προανήγγειλε ουσιαστικά το τέλος του ΠΑΣΟΚ και την κάθοδο του χώρου στις ευρωεκλογές με τον τίτλο "Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη".

Το νέο κομματικό σχηματισμό ο οποίος θα συμμετέχει στις προσεχείς ευρωεκλογές και εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης επιβεβαίωσε ο καθηγητής κ. Γιάννης Βούλγαρης εκπροσωπώντας την Κίνηση των "58" σε πολιτική εκδήλωση στο Περιστέρι εχθές το απόγευμα.

Ο κ. Βούλγαρης έκανε λόγο για νέο όνομα και νέα σύμβολα σημειώνοντας χαρακτηριστικά: "Η σημερινή συγκέντρωση γίνεται κάτω από ένα νέο όνομα, που σε λίγο θα έχει νέο σύμβολο, και που θέλει να έχει σύντομα πολλά νέα πρόσωπα". Όπως ο ίδιος υποστήριξε αυτή η Κίνηση απευθύνεται σε όσους λένε "ούτε ΝΔ, ούτε ΣΥΡΙΖΑ".

Σημειώνεται ότι στην παρουσίαση βρίσκονταν τρία στελέχη της ΔΗΜΑΡ, ο πρώην γραμματέας Σπύρος Λυκούδης, ο βουλευτής Γρηγόρης Ψαριανός και ο πρώην εκπρόσωπος Τύπου Ανδρέας Παπαδόπουλος.

Το "παρών" έδωσαν και στελέχη του ΠΑΣΟΚ, όπως ο γραμματέας του κόμματος Νίκος Ανδρουλάκης και ο εκπρόσωπος Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος.

news.gr

Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post

Στα Τίρανα αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. για τον Ιλίρ Κούπα - Συνελήφθη σήμερα τα ξημερώματα

Κλιμάκιο αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας μεταβαίνει στα Τίρανα, όπου συνελήφθη σήμερα τα ξημερώματα ο Αλβανός δραπέτης των φυλακών Τρικάλων Ιλίρ Κούπα.

Οι Έλληνες αξιωματικοί, οι οποίοι βρίσκονται σε στενή συνεργασία με τις αλβανικές Αρχές, θα ερευνήσουν τον χώρο διαμονής τού Αλβανού δραπέτη, ενώ θα εξετάσουν και τον ίδιο, με σκοπό τη συλλογή στοιχείων για την απόδραση από τις φυλακές Τρικάλων.
Στόχος των Αρχών είναι να διευκρινιστεί ποιος τη σχεδίασε, πώς οργανώθηκε, ποιοι συμμετείχαν και κυρίως να συλλέξουν στοιχεία για τα κυκλώματα μέσα και έξω από τις φυλακές και τους συνεργούς των δραπετών.


Συνελήφθη τα ξημερώματα - Ποιος είναι ο Κούπα
O επικίνδυνος κακοποιός, δραπέτης των φυλακών Τρικάλων και συνεργάτης του Μαριάν Κόλα, Ιλίρ Κούπα είχε καταφέρει να αποφύγει τα πυρά των ΕΚΑΜΙΤΩΝ και να διαφύγει στην Αλβανία, όπου και συνελήφθη.
Μετά τη φυγή του στην Αλβανία, μπήκε σε παρακολούθηση η σύζυγος του. Πριν από 8 ημέρες εκείνη έφυγε για τη γειτονική χώρα και παρακολουθείτο από την αλβανική αστυνομία με αποτέλεσμα να οδηγηθούν οι αρχές στα ίχνη του αδίστακτου κακοποιού.
Ο 27χρονος Ιλίρ Κούπα μετά τη συμπλοκή και δολοφονία του 37χρονου υπαρχιφύλακα Γιώργου Ανδριτσόπουλου στο Δίστομο Βοιωτίας, στις 17 Ιουνίου 2013, μαζί με πέντε από τους συνολικά επτά, τότε, δραπέτες των φυλακών Τρικάλων, πήρε τα βουνά προκαλώντας ένα πρωτόγνωρο κυνηγητό αναζήτησης τους από τις αρχές.
Είχε προηγηθεί η συμπλοκή στα Ίσθμια Κορινθίας, όπου μία από τις σφαίρες των σκληρών κακοποιών είχε σκοτώσει την 25χρονη ξενοδοχοϋπάλληλο Κατερίνα Ζώγαλη, που είχε την ατυχία να βρεθεί ανάμεσα στα διασταυρούμενα πυρά.

newsbomb



Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post

Τα πρωτοσέλιδα των κυριακάτικων εφημερίδων 26/1/14

ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ


ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ


ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ


REAL NEWS


ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ


ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ


ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ


ESPRESSO ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ


Η ΑΥΓΗ


ΤΟ ΧΩΝΙ


ΤΟ ΠΑΡΟΝ


Η ΒΡΑΔΥΝΗ


ΤΟ ΑΡΘΡΟ

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post

Ομιλία-Παρουσίαση "ΥΠΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ: Η Μονή Οσίου Λουκά Βοιωτίας ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO"

Την Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 2014 και ώρα 6 μμ, η αρχιτέκτονας Μάρω Ρόδη, με αφορμή τη σημαντική θρησκευτική εορτή για το βοιωτικό κόσμο, του Οσίου Λουκά του Στειριώτη στις 7 Φεβρουαρίου, θα ομιλήσει και θα παρουσιάσει για την Μονή Οσίου Λουκά και τη Βυζαντινή Τέχνη τον 11ο αιώνα, με τον τίτλο

"ΥΠΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
Η Μονή Οσίου Λουκά Βοιωτίας ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO"


Η ΟΥΝΕΣΚΟ / UNESCO είναι ο Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών για την Εκπαίδευση, την Επιστήμη και τον Πολιτισμό (United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization).

Με τον όρο Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO νοείται μία διακριτή θέση ή τόπος (όπως δάσος, όρος, λίμνη, έρημος, μνημείο, κτήριο, σύμπλεγμα ή πόλη), που προτάθηκε και έγινε αποδεκτό στον κατάλογο των μνημείων που διαχειρίζεται το διεθνές Πρόγραμμα Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Επιτροπής Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.


Το 1990, η Μονή του Οσίου Λουκά στο Στείρι Βοιωτίας, η Μονή Δαφνίου και η Νέα Μονή Χίου προστέθηκαν στον κατάλογο με τα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO με βάση τα παρακάτω κριτήρια:

«να αποτελεί αριστούργημα της ανθρώπινης δημιουργικής διάνοιας».
«να αποτελεί σημαντικό παράδειγμα τύπου κτηρίου, αρχιτεκτονικού ή τεχνολογικού συνόλου ή τοπίου που απεικονίζει σημαντική ή σημαντικές φάσεις της ανθρώπινης ιστορίας».
Παρά τη γεωγραφική τους απόσταση (το πρώτο στην Βοιωτία, το δεύτερο στην Αττική και το τρίτο στο Αιγαίο) αυτά τα τρία μοναστήρια ανήκουν στην ίδια τυπολογική σειρά.

Και οι τρείς (3) εκκλησίες τους έχουν κτισθεί με μεγάλο θόλο ο οποίος στηρίζεται με μικρές αψίδες δημιουργώντας έναν οκταγωνικό χώρο, έχουν ποικίλο διάκοσμο, πολύχρωμες ορθομαρμαρώσεις, ψηφιδωτά σε χρυσό φόντο, όλα χαρακτηριστικά της περιόδου 961 – 1204 Μ.Χ επί Δυναστείας των Μακεδόνων και Κομνηνών Αυτοκρατόρων – Δεύτερη Περίοδος Ακμής της Βυζαντινής Τέχνης.


ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ

Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post

Η ΚΟΠΗ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑΣ ΤΟΥ ΙΩΝΙΚΟΥ ΑΣΤΕΡΑ ΘΗΒΩΝ ΣΤΟ FREDDOLINO ΜΕ ΕΠΙΣΗΜΟ ΠΡΟΣΚΕΚΛΗΜΕΝΟ ΤΟΝ ΠΑΛΑΙΜΑΧΟ ΔΙΕΘΝΗ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΗ ΑΝΔΡΕΑ ΜΠΟΝΟΒΑ

Παρασκευή 24 Ιανουαρίου 2014
FREDDOLINO Αυλίδος 56 Άγιοι Θεόδωροι Θηβών
Παρουσία πολλών φίλων του ο Ιστορικός Προσφυγικός ΙΩΝΙΚΟΣ ΑΣΤΕΡΑΣ ΘΗΒΩΝ πραγματοποίησε μέσα σε ζεστό Oικογενειακό κλίμα την κοπή τής πατροπαράδοτης Βασιλόπιτας στον Εντυπωσιακό !!! Ανακαινισμένο Πολύ - Χώρο FREDDOLINO , επί τής οδού Αυλίδος 56 στους Αγίους Θεοδώρους Θηβών , με Eπίσημο προσκεκλημένο τον Παλαίμαχο Διεθνή Ποδοσφαιριστή κ. Ανδρέα Μπονόβα .
Με Παρουσιαστή τής Εορταστικής Εκδήλωσης τον Δημοσιογράφο κ. Δημήτρη Σοβατζή , ο οποίος έκανε αναφορά στην Ιστορία τού ΙΩΝΙΚΟΥ ΑΣΤΕΡΑ ΘΗΒΩΝ από το 1908 έτος Ιδρύσεως του στα Σώκια τής Σμύρνης τής Μικράς Ασίας μέχρι την εγκατάσταση του μετά τον Αιματηρό Διωγμό τού 1922 στον Προσφυγικό Συνοικισμό τής Θήβας δημιουργώντας   έντονη Συγκίνηση  στο κοινό , Χαιρετισμό στην Εορταστική Εκδήλωση απηύθυνε  ο Ιδιοκτήτης τού FREDDOLINO κ. Κώστας Κουμπαράκης , ο οποίος τόνισε ότι με μεγάλη χαρά λόγω τής Προσφυγικής του καταγωγής πρόσφερε Δώρο στον ΙΩΝΙΚΟ ΑΣΤΕΡΑ ΘΗΒΩΝ την φιλοξενία τής Εορταστικής Εκδήλωσης με Πλούσια Εδέσματα σε συνεργασία με το Ιστολόγιο ΒΟΙΩΤΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ  και τον Δημοσιογράφο , Διαχειριστή του , Παλαίμαχο Ποδοσφαιριστή του ΙΩΝΙΚΟΥ ΑΣΤΕΡΑ ΘΗΒΩΝ κ. Δημήτρη Σοβατζή .

Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε η Ευλογία τής Βασιλόπιτας από τούς Πατέρες Δανιήλ και Παναγιώτη , ενώ έκοψαν από κοινού την Βασιλόπιτα συμβολικά  οι κ.κ. Δημήτρης Σοβατζής , Στάθης Μακρής ( Προπονητής ΙΩΝΙΚΟΥ ΑΣΤΕΡΑ ΘΗΒΩΝ ) , Κώστας Αριάνογλου ( Πρόεδρος Συλλόγου Παλαιμάχων Ποδοσφαιριστών και Φίλων  ΙΩΝΙΚΟΥ ΑΣΤΕΡΑ ΘΗΒΩΝ ) , Κώστας Χαλβατζής ( Γενικός Γραμματέας ΑΟ Η ΘΗΒΑ ) και Ανδρέας Μπονόβας , στέλνοντας το Μήνυμα τής Αδελφικής Σχέσης τού ΙΩΝΙΚΟΥ ΑΣΤΕΡΑ ΘΗΒΩΝ και τού ΑΟ Η ΘΗΒΑ .
Ο Τυχερός Ποδοσφαιριστής πού κέρδισε τό Φλουρί τής Βασιλόπιτας κέρδισε , 50 ΕΥΡΩ , πού πρόσφερε φίλος τού ΙΩΝΙΚΟΥ ΑΣΤΕΡΑ ΘΗΒΩΝ
Η Βασιλόπιτες για την Ομάδα και το κοινό ήταν Ευγενική Προσφορά τού Πολιτιστικού Συλλόγου Γυναικών Θήβας '' ΙΣΜΗΝΗ '' .
Χαιρετισμό στην Εορταστική Εκδήλωση απηύθυναν  ο Προπονητής τού ΙΩΝΙΚΟΥ ΑΣΤΕΡΑ ΘΗΒΩΝ κ. Στάθης Μακρής και ο Παλαίμαχος Διεθνής Ποδοσφαιριστής κ. Ανδρέας Μπονόβας , Μάνατζερ Ποδοσφαίρου σήμερα  .
Τιμητικές Απονομές στη συνέχεια χρωμάτισαν ευχάριστα την ζεστή οικογενειακή βραδιά τού ΙΩΝΙΚΟΥ ΑΣΤΕΡΑ ΘΗΒΩΝ , συγκεκριμένα :
Τιμήθηκε από τον ΙΩΝΙΚΟ ΑΣΤΕΡΑ ΘΗΒΩΝ για την προσφορά του στο Ελληνικό Ποδόσφαιρο ο Παλαίμαχος Διεθνής Ποδοσφαιριστής κ. Ανδρέας Μπονόβας , Μάνατζερ Ποδοσφαίρου σήμερα  .
( Την Απονομή Αγαλματιδίου Ποδοσφαιριστή , έκανε ο Αντιπρόεδρος τού ΑΟ Η ΘΗΒΑ κ. Θανάσης Βυλλιώτης ).
Τιμήθηκε από τόν ΙΩΝΙΚΟ ΑΣΤΕΡΑ ΘΗΒΩΝ για την προσφορά του στο Θηβα'ι'κό Ποδόσφαιρο και στον ΙΩΝΙΚΟ ΑΣΤΕΡΑ ΘΗΒΩΝ ο Δημοσιογράφος κ. Δημήτρης Σοβατζής .
( Την Απονομή Τιμητικής Πλακέτας έκανε ο Προπονητής τού ΙΩΝΙΚΟΥ ΑΣΤΕΡΑ ΘΗΒΩΝ κ. Στάθης Μακρής )
Τιμήθηκε από τον Σύνδεσμο Φιλάθλων ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΘΥΡΑ 7 ΘΗΒΑΣ ο Παλαίμαχος Διεθνής Ποδοσφαιριστής τού ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ κ. Ανδρέας Μπονόβας .
( Την Απονομή Τιμητικής Πλακέτας πραγματοποίησε ο Πρόεδρος τού Συνδέσμου κ. Κώστας Λυμπερίου  )
*** Μία ευχάριστη Έκπληξη , Τούρτα Γενεθλίων με απεικόνιση τον Μουρίνιο !!! από τούς Ποδοσφαιριστές , συγκίνησε υπέρμετρα τον Εορτάζοντα τα Γενέθλια του Προπονητή τού ΙΩΝΙΚΟΥ ΑΣΤΕΡΑ ΘΗΒΩΝ κ. Στάθη Μακρή .
Προσφέρθηκαν από τον Δημοσιογράφο κ. Δημήτρη Σοβατζή σε συνεργασία με την Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ , Τιμής Ένεκεν τα Βιβλία : H IΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΒΟΙΩΤΙΚΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ , τού Συγγραφέα κ. Χρήστου Νταντούμη  ,
στους κ.κ. Ανδρέα Μπονόβα , Γιώργο Γρηγορούδη ( ο οποίος και αυτός είναι Μάνατζερ Ποδοσφαίρου ) , Ανδρέα Χατζησταμάτη ( Αντιδήμαρχος τού Καλλικρατικού Δήμου Θηβαίων και Παλαίμαχος Ποδοσφαιριστής τού ΙΩΝΙΚΟΥ ΑΣΤΕΡΑ ΘΗΒΩΝ ) , ενώ Βιβλίο προσφέρθηκε και στον ΙΩΝΙΚΟ ΑΣΤΕΡΑ ΘΗΒΩΝ για τα Γραφεία του , όπως και 2 Μπάλες Ποδοσφαίρου , προσφορά τού Καταστήματος ΑΓΝΙΑΔΗΣ ΣΠΟΡ τής Λιβαδειάς .
Δώρα προσφορά από Καταστήματα τής Θήβας κληρώθηκαν και προσφέρθηκαν σε Ποδοσφαιριστές τού ΙΩΝΙΚΟΥ ΑΣΤΕΡΑ ΘΗΒΩΝ μέσα σε κλίμα ενθουσιασμού από τούς Ποδοσφαιριστές τού Προσφυγικού Συλλόγου τής Θήβας , ενώ 50 ΕΥΡΩ πρόσφερε μέσω της κλήρωσης σε τυχερό  Ποδοσφαιριστή τού ΙΩΝΙΚΟΥ ΑΣΤΕΡΑ ΘΗΒΩΝ ο κ. Ανδρέας Μπονόβας .
*** Στήριξαν την Εορταστική Εντυπωσιακή Εκδήλωση τού Ιστορικού ΙΩΝΙΚΟΥ ΑΣΤΕΡΑ ΘΗΒΩΝ με Δώρα και Προσφορές οι :
FREDDOLINO ( Πολυχώρος Εκδηλώσεων Αυλίδος 56 Άγιοι Θεόδωρο Θήβα )
ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΒΟΙΩΤΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ καί Διαχειριστής του κ. Δημήτρης Σοβατζής
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΘΗΒΑΣ  '' ΙΣΜΗΝΗ ''
ΚΟΣΜΗΜΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΣΩΤΗΡΧΟΥ   , Θήβα
ΑΓΝΙΑΔΗΣ ΣΠΟΡ , Λιβαδειά
BERTOLUCCI , Θήβα
PRODIGY , Θήβα
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ , Θήβα
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ , Λιβαδειά
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΙ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΕΣ ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΛΑΧΟΣ , Θήβα
ΥΠΟΔΗΜΑΤΑ ΙΩΑΝΝΟΥ , Θήβα
ΜΠΟΥΤΙΚ VITZILEOS , Θήβα
ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΟ ΓΙΑΝΑΚΑΣ - ΜΠΟΥΤΣΙΚΟΣ , Θήβα
VIOTIA SHOP
κ. Ανδρέας Χατζησταμάτης ( Αντιδήμαρχος τού Καλλικρατικού Δήμου Θηβαίων και Παλαίμαχος Ποδοσφαιριστής τού ΙΩΝΙΚΟΥ ΑΣΤΕΡΑ ΘΗΒΩΝ )
κ. Γιώργος Ψυχογιός ( Δικηγόρος , Περιφερειακός Σύμβουλος )
Τίμησαν με την παρουσία τους την Εορταστική Εκδήλωση οι κ.κ. :
Ανδρέας Μπονόβας ( Παλαίμαχος Διεθνής Ποδοσφαιριστής , Μάνατζερ Ποδοσφαίρου )
Γιώργος Γαρηγορούδης ( Μάνατζερ Ποδοσφαίρου )
Ανδρέας Χατζησταμάτης ( Αντιδήμαρχος τού Καλλικρατικού Δήμου Θηβαίων )
Κώστας Αριάνογλου ( Πρόεδρος τού Συλλόγου Παλαιμάχων Ποδοσφαιριστών και Φίλων ΙΩΝΙΚΟΥ ΑΣΤΕΡΑ ΘΗΒΩΝ )
Θανάσης Βυλλιώτης ( Αντιπρόεδρος ΑΟ Η ΘΗΒΑ )
Κώστας Χαλβατζής ( Γενικός Γραμματέας ΑΟ Η ΘΗΒΑ )
Μαίρη Θαλλασινού  ( Πρόεδρος Πολιτιστικού Συλλόγου Γυναικών Θήβας '' ΙΣΜΗΝΗ '' )
Σωτήρης Σο'ι'λέδης ( Προπονητής Παλαιμάχων Ποδοσφαιριστών ΙΩΝΙΚΟΥ ΑΣΤΕΡΑ ΘΗΒΩΝ )
Κώστας Λυμπερίου ( Πρόεδρος Συνδέσμου Φιλάθλων ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΘΥΡΑ 7 Θήβας 
Δημήτρης Μπούτσικος ( Προπονητής Ακαδημιών ΑΟ Η ΘΗΒΑ )
Νίκος Σο'ι'λέδης ( Μέλος τού Δ.Σ. τού τού Συλλόγου Παλαιμάχων Ποδοσφαιριστών και Φίλων ΙΩΝΙΚΟΥ ΑΣΤΕΡΑ ΘΗΒΩΝ )
Σπύρος Τσοπανέλης ( Ποδοσφαιριστής τού ΑΟ Η ΘΗΒΑ )
Κάλυψαν Δημοσιογραφικά την Εορταστική Εκδήλωση οι κ.κ. :
Σίλας Παύλου ( THIVA SPOR )
Τάσος Σοβατζής ( VIOTIKI BALA )
Δημήτρης Σοβατζής ( ΒΟΙΩΤΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ & ΘΗΒΑALARM )
Άννα Τζιώτη , Γιάννης Τασιούλης , Βαγγέλης Τσάλεζας ( VIOTIA SHOP )
***  Τό VIOTIA SHOP κάλυψε σε Βίντεο την Εορταστική Εκδήλωση , η οποία θα αναρτηθεί στο Διαδίκτυο , ενώ θα εκδοθεί και συλλεκτικό DVD .




ΒΟΙΩΤΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ
Δημήτρης Σοβατζής
Email:sovdim@hotmail.com






ΒΟΙΩΤΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ
 Δημήτρης Σοβατζής
 Email : sovdim@hotmail.com








ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΠΛΟΥΣΙΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΑΠΟ ΤΟ VIOTIASHOP !!!


Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post

Το θέμα με τα stage στη Βοιωτία (σε Λιβαδειά και Θήβα) της περιόδου 2009 διερευνά η δικαιοσύνη

Ξεκίνησε η δικαστική διερεύνηση για την υπόθεση των προγραμμάτων stage στη Βοιωτία όπου εμπλέκονται οι δήμοι Λιβαδειάς και Θήβας όταν πριν από περίπου 5 χρόνια εργαζόμενοι σε αυτούς φέρονταν αντί για τους δήμους να απασχολούνταν σε πολιτικό γραφείο υποψήφιας βουλευτίνας τότε του ΠΑΣΟΚ η οποία μετά από κάποια χρόνια προσχώρησε στη Ν.Δ.
Χθες στη Λιβαδειά για το συγκεκριμένο θέμα βουλευτής του νομού κλήθηκε και έδωσε κατάθεση.

viotianet


Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post

Αυτός είναι ο γιατρός των φτωχών που ντύνεται άστεγος και βοηθάει όσους είναι στο δρόμο

Πώς μια ιδιωτική πρωτοβουλία γίνεται παράδειγμα για Εθνικό Σχέδιο δράσης; Ή αλλιώς, όταν η προσωπική τρέλα ενός ανθρώπου για το επάγγελμα του, υπερβαίνει κάθε σκοπιμότητα.
Από την δεκαετία του '90, ο Δρ Jim Withers δημιούργησε στο Pittsburgh της Pennsylvania τον πρώτο πυρήνα ιατρών παροχής υπηρεσιών στους άστεγους. Πρόκειται για τη λεγόμενη, "Ιατρική του Δρόμου" για την περίθαλψη των αστέγων και εξαρτημένων ατόμων.



Για χρόνια, κυκλοφορούσε τις νύχτες σαν άστεγος. Ο γιατρός - υπόδειγμα γνωρίζει τους ανθρώπους δίχως οικία της περιοχής του, γίνεται φίλος τους και τους παρέχει ιατρική φροντίδα, γράφει το news247.gr.

Από το 1992, ο Withers μαζί με τον συνεργάτη του Mike Sallows, έναν πρώην άστεγο, περιδιαβαίνει τους δρόμους με σακίδια ιατρικής στην πλάτη. Όπως αναφέρει, μέχρι σήμερα έχουν περιθάλψει πάνω από 1.200 ανθρώπους τον χρόνο, κατά μέσο όρο. Μιλάμε για πάνω από 26.400 άτομα συνολικά.

Ο βοηθός του μάλιστα ήταν εκείνος που του άνοιξε τις "πόρτες" των καταυλισμών των αστέγων της πόλης που ζούσαν σε αυτοσχέδια "κάμπινγκ" και τον σύστησε στους πρώην "συγκάτοικους" του. Για να μπορέσει να τους προσεγγίζει πιο εύκολα, ντυνόταν μάλιστα σαν αυτούς. "Έπρεπε να γίνω ένας από αυτούς για να με δεχθούν", λέει ο γιατρός.
Ο Withers έσωσε τον Sallows από βέβαιο θάνατο και όντας ο πρώτος άστεγος - ασθενής του, συνδέθηκε μαζί του με μια χρόνια και δυνατή φιλία.



Η πρωτοβουλία δράσης του Withers, εξελίσσεται τώρα σε εθνικό δίκτυο προσφοράς, αφού φοιτητές ιατρικής και εθελοντές βγαίνουν στους δρόμους πέντε νύχτες την εβδομάδα βοηθώντας αστέγους. Πλέον, πάνω από 90 χώρες έχουν εφαρμόσει δράσεις σαν τη δική του.
Η νυχτερινή υπηρεσία του 53χρονου Withers αποτελεί ένα μη κερδοσκοπικό πρόγραμμα ιατρικής δρόμου στις Ηνωμένες Πολιτείες που φέρει το όνομα Operation Safety Net και αποτελεί μέρος του Εθνικού Προγράμματος Υγείας.

Όπως δηλώνει στη Huffington Post, αυτό που τον κινητοποίησε ήταν ο ολοένα και αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων δίχως στέγη, που κοιμούνταν κάτω από τις γέφυρες της πόλης.
Άρχισε να τους εξετάζει και διαπίστωσε πως αυτοί οι άνθρωποι υπέφεραν από ανοιχτές πληγές και μολύνσεις, έλκος, κάποιοι είχαν καρκίνο και ασθένειες τις οποίες δεν είχαν αντιμετωπίσει ποτέ μέχρι τότε στη ζωή τους.

Μεταξύ άλλων δηλώνει πως στα πρώτα του βήματα ήταν ειδικευόμενος και οι συνάδελφοι του δεν είδαν με καλό μάτι την πρωτοβουλία του.
"Πολλοί άνθρωποι ήταν αρνητικοί στην αρχή, αλλά πρόκειται για μια δράση που πραγματικά έχει πολλά να σου μάθει και είναι και ένας τρόπος να αναθεωρήσεις τον τρόπο με τον οποίο το επάγγελμά σου συνδέεται με τους ανθρώπους που σε έχουν πραγματική ανάγκη", λέει χαρακτηριστικά.
Καλεί μάλιστα εθελοντές και φοιτητές ιατρικής να μπουν στην ομάδα. Προς τιμή τους, η ανταπόκριση είναι παραπάνω από θετική.
"Η θεραπεία αυτών των ατόμων είναι εθνική υπόθεση και κεντρικό κοινωνικό ζήτημα. Μια κοινωνία που σέβεται τον εαυτό της είναι εκείνη που εξετάζει κάθε μέλος της σαν ισότιμο μέλος και ενδιαφέρεται για τις ζωές όλων με τον ίδιο τρόπο", καταλήγει ο Withers. Απλά και σοφά λόγια που δύσκολα όμως, βρίσκουν εφαρμογή.


Making House Calls To People Without Homes από CDemo83

eirinika


Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post

ΜΕΧΡΙ ΤΟΤΕ ΓΕΛΑΣΤΕ...ΓΕΛΑΣΤΕ, ΓΙΑΤΙ ΧΑΝΟΜΑΣΤΕ!


ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΥΡΜΟΓΛΟΥ

Επειδή περίτρανα έχει καταδειχθεί ότι το προελληνικής προέλευσης διονυσιακό στοιχείο εκφράζει τη ψυχοτροπία του Ελληνα. Και επειδή έτσι διαμορφώθηκε η άμορφη λαική μάζα, ώστε να κατρακυλάει στον κατήφορο χωρίς κανένα εμπόδιο. Και επειδή ό,τι απέμεινε στον Ελληνα είναι το φιλέορτο γνώρισμα, αφού έχει διανύσει μια μακρά περίοδο "ψευδούς συνειδήσεως", ψευδαισθήσεων και απάθειας. Και επειδή βρίσκεται ως "προβατοποιημένος", από τους πολιτικούς της ανευθυνότητας, της ανικανότητας, της παραμορφωμένης προδευτικότητας και του κλαυσίγελου, σε μα σύγχυση για να μπορεί να καθορίσει το εννοιολογικό περιεχόμενο πολλών χαρακτηρισμών της πολιτικής και γενικότερα της κοινωνικής ζωής, είναι καλύτερα να προσαρμόσει τη συμπεριφορά του στην...οιστρηλασία και το μπρίο, που προκαλούν καθημερινά οι δράσεις και οι αντιδράσεις των πολιτικών του ταγών. Ετσι θα νιώθουμε καλύτερα. Θα γελάμε με τη διαλυτική φαιδρότητα των κυβερνώντων και γενικότερα της πολιτικής, ανεξάρτητα αν υποθηκεύει το μέλλον μας και εκποιεί τις όποιες αξίες απέμειναν να υποστηλώνουν την κοινωνία. Εχουμε τόσα πολλά για να γελάμε και να μετατραπούμε σε "ηδονοβλεψίες" των κωμικοτραγικών δρώμενων της πολιτικής μας ζωής. Αυτό που λέει χύδην ο λαός "μπανισταρτζίδες". Η Ελλάδα έχει μετασχηματιστεί σ' ένα απέραντο "παλκοσένικο" περιγέλαστων πολιτικών ανοησιών και αλλοπρόσαλλων πολιτικών πρακτικών. Κι αυτό είναι το λιγότερο. Το περισσότερο; Η καθολική έλλειψη σοβαρότητας και το εύρος της βλακείας διέπουν την πολιτική ζωή. Και εμείς βιώνουμε και διαμορφώνουμε τη στάση μας σ' ένα κράτος κακό, σκληρό, μονίμως φτωχό και κάθε μέρα που περνάει φτωχότερο. Σ' ένα κράτος ασυνεπές και αυταρχικό, όπου ο νόμος από προστάτης του πολίτη και της πολιτείας, γίνεται "οσφυοκάμπτης" της πολιτικής φαιδρότητας και της πολιτικής ολιγαρχίας, με τον πολίτη να τρέπεται και να εκτρέπεται οπουδήποτε νομίζει ότι μπορεί να διασφαλιστεί. Και φυσικά τρέπεται προς την παρανομία, όταν η νομιμότητα λειτουργεί μόνο για τους αδύναμους. Παρανομία και τύχη έγιναν τα ιδανικά καταφύγια των Ελλήνων. Παρανομία μεν γιατί διδάσκεται επίσημα ως επιτυχημένος τρόπος ζωής. Τύχη δε γιατί εκφράζει την αναπάντεχη και άκοπη ισχύ. Χρειάζεται ένας Σαμψών να ταρακουνήσει το άπιστο κράτος και τους επίορκους πολιτικούς. Οσο ο Σαμψών εξακολουθεί να βρίσκει θαλπωρή και ηδονή στην αγκαλιά της Δαλιδά του συμβιβασμού και του ωχαδερφισμού, όσο "ξαπλωμένοι" στον καναπέ της απάθειας θα παρακολουθούμε τα συμβαίνοντα που κονιορτοποιούν και εξαθλιώνουν τη ζωή μας, οι θνησιγενείς κυβερνητικοί εταίροι θα ακκίζονται διαφωνούντες ενίοτε για τροπολογίες που ήδη έχουν ψηφίσει. Διαφωνούντες και επί της ουσίας συμφωνούντες θα συνθέτουν όλες τις προυποθέσεις της αποσύνθεσης της ζωής μας. Η αλήθεια είναι ότι με την απάθειά μας και το όποιο "βόλεμα" μας ή τις ανομολόγητες φοβίες μας, χωρίς να τολμούμε να κάνουμε αυτοκριτική και με τον αυτοστοχασμό να παραμένει παράμετρος άγνωστη για τους περισσότερους από εμάς, έχουμε φτιάξει το δίχτυ του αυτοεγλκωβισμού μας. Περιμένουμε κάποιον Σαμψών να "ξεγλιστρήσει" από τη λάγνα αγκαλιά της Δαλιδά και να κάνει για μας τη...βρωμική δουλειά. Και να δώσει τέλος στην κυνική λαιμαργία των πολιτικών της αθλιότητας. θα την πάθουμε στο τέλος, όπως συμβαίνει με την αράχνη. Οταν υφαίνει τον ιστό της για τα έντομα, εκθέτει την παρουσία της στα αρπακτικά πουλιά... Επειδή λοιπόν είναι κοπιώδης και καταπονούσα διαδικασία ο αυτοέλεγχος. Και η αντίδρασή μας περιορίζεται στην παθητική παρακολούθηση των καταστάσεων, με το φόβο της μη έκθεσής μας για λόγους που υπαγορεύονται από τη δειλία, τη ραγιάδικη νοοτροπία μας, τα ευκαιριακά συμφέροντα του καθενός, αλλά και τις απλές εθιστικές μας λειτουργίες. Και επειδή η αντίδραση απαιτεί υπευθυνότητα και ορθή σκέψη. Και η ορθή σκέψη, παρατηρεί ο Πουανκαρέ, είναι ένα αστροπελέκι μέσα στη μακρινή νύχτα, κι αυτό το αστροπελέκι είναι το παν, αλλά εμέις ως κοινωνία βιώνουμε τη νύχτα χωρίς ξημέρωμα και τη ξηρασία λόγων και πράξεων, είναι καλύτερα να το ρίξουμε στο γέλιο με τα χάλια μας... Κάποια μέρα θα "ξυπνήσουμε" βέβαια και θα διαπιστώσουμε ότι με την κακομοιριά μας και την παθητικότητά μας, για την οποία επινοούμε μύριες όσες προσχηματικές δικαιολογίες, έχει παγιδευτεί και η ιστορική μας μνήμη. Δεν μιλώ για την αξιοπρέπειά μας, ατομική, κοινωνική και εθνική, που έχει κατολισθήσει προ πολλού... Μέχρι τότε γελάστε...Μην αλλάζετε τις συνήθειές σας του "δε βαριέσαι αδελφέ" και του "μια ζωή την έχουμε". Γελάστε, γιατί χανόμαστε!..

ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΥΡΜΟΓΛΟΥ


Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post

Χειρουργικό Ιατρείο

Χειρουργικό Ιατρείο