Λίγα λόγια για την παρουσίαση:
Όταν η ψυχολογία συναντά τη φιλοσοφία.
Φιλοσοφική συμβουλευτική.
Τα αρνητικά συναισθήματα (πολλά εκ των οποίων γίνονται αισθητά, τα περισσότερα όμως όχι) τα οποία βιώνουμε όλοι λίγο-πολύ καθημερινά στη ζωή μας, δεν μπορεί παρά να έχουν μια αναμφισβήτητη τοξικότητα και φθορά και να αποτελούν αιτία δυσλειτουργίας και αρρυθμίας της φυσικής λειτουργίας του ανθρώπινου οργανισμού.
Οι συνέπειες αυτής της τοξικότητας και φθοράς (δυσλειτουργία, άλγος, αρρυθμία των διαφόρων λειτουργιών μας), δεν μπορούν να γίνουν πάντα άμεσα και εύκολα αντιληπτές από τον καθένα μας. Χρειάζεται προφανώς κάποιος χρόνος μέχρι να εκδηλωθούν αυτές κάποια στιγμή, κάπου, με κάποιον τρόπο, σε κάποια δηλαδή λειτουργία ή όργανο του πολυσύνθετου και πολυεπίπεδου οργανισμού μας το οποίο τυχαίνει να είναι πιο ευαίσθητο (αδύνατο) από τα άλλα. Αν και όταν όμως κάποια στιγμή αυτές εκδηλωθούν και γίνουν αντιληπτές από εμάς, ίσως έχει περάσει πολύτιμος χρόνος για την επιτυχή και οριστική αντιμετώπιση τους.
Όμως, το να συνδέσουμε την εμφάνιση κάποιου επώδυνου ή δυσλειτουργικού προβλήματος (συμπτώματος) της φυσικής και ομαλής λειτουργίας του οργανισμού μας με τον συγκεκριμένο αιτιολογικό παράγοντα (αίτιο), δηλαδή με κάποια αρνητικά συναισθήματα (χρόνια συνήθως αλλά και οξείας μορφής), αποτελεί επίσης ένα άλλο πρόβλημα. Και ισχύει αυτό γιατί δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι είμαστε πάντα σε θέση, ειδικοί και μη, να κάνουμε αυτή την πολύ σημαντική αναγωγή και συνάρτηση, τον εντοπισμό δηλαδή της πραγματικής αιτίας (όχι της αφορμής) αυτής της νοσηρής κατάστασης την οποία επιθυμούμε να την αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά, οριστικά.
Ας υποθέσουμε όμως ότι επιτυγχάνουμε αυτή την αναγωγή και συνάρτηση. Ποιος μπορεί να πει, εκτός αν έχει εκπαιδευτεί πρώτα από ειδικό και έμπειρο επιστήμονα, ότι γνωρίζει το σωστό και αποτελεσματικό τρόπο για την οριστική αντιμετώπιση και εξάλειψη αυτής;
Μέσα στα πλαίσια της συγκεκριμένης ψυχο-φιλοσοφικής άποψης/μοντέλο, όπως αυτό έχει διαμορφωθεί και εκφράζεται από την Ελληνική Εταιρεία Φιλοσοφικής Ψυχολογίας και Ψυχοθεραπείας, μέσω της οποίας βλέπουμε και ερμηνεύουμε κάθε μορφής και είδους διαταραχή που παρατηρείται στον ανθρώπινο οργανισμό (σωματικό, ψυχικό ή συναισθηματικό και πνευματικό ή νοητικό), στοχεύουμε πάντα, οδηγούμενοι φαινομενολογικά μέσω των αλγεινών συνεπειών, στο βαθύτερο αίτιο το οποίο μπορεί να την προκάλεσε. Οδηγείται δε ο ενδιαφερόμενος συνειδητά προς αυτό ...τυλίγοντας το κουβάρι ως άλλος Θησέας, μέσα από το λαβύρινθο της ύπαρξής του όπου βρίσκεται, προς τη σωτήρια «έξοδο».
Μόνο έτσι οδηγείται κανείς πραγματικά στη θεραπεία, στην οριστική δηλαδή απαλλαγή των αιτίων. Αυτό και μόνο αυτό θα σημάνει και την αυτόματη απαλλαγή μας από τις αρνητικές και αλγεινές συνέπειες (συμπτώματα) τέτοιων τοξικών καταστάσεων που είχαν συσσωρευτεί μέσα μας και είχαν διαταράξει τη φυσιολογική και εύρυθμη λειτουργία του πολύπλοκου, πολυσύνθετου αλλά, ωστόσο, ενιαίου οργανισμού μας.
Το ρεύμα αυτό της φιλοσοφικής ψυχολογίας και ψυχοθεραπείας έχει έρθει και στην Ελλάδα εκπροσωπούμενο από την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ. Πρόκειται για μία επιστημονική μη κερδοσκοπική οργάνωση που δημιουργήθηκε το 2000. Ο σκοπός της, σύμφωνα με το καταστατικό της, είναι η διάδοση στην Ελλάδα αυτής της νέας παγκόσμιας τάσης (ρεύματος) στο χώρο της εφαρμοσμένης ψυχολογίας και συμβουλευτικής. Μία τάση η οποία, εμφανιζόμενη τη δεκαετία του ’80 στη Γερμανία, σκοπεύει, μέσω της συμβουλευτικής, στην αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των πολλών προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο σύγχρονος άνθρωπος, στρεφόμενη για βοήθεια πίσω στις "ρίζες" της ψυχολογίας, στη "Μητέρα" όλων των επιστημών, στη φιλοσοφία. (Και εδώ νοείται κατά κύριο λόγο η κλασσική ελληνική φιλοσοφία)
Απώτερος σκοπός της Εταιρείας είναι η ουσιαστική αναβάθμιση της ποιότητας της ζωής του σημερινού ανθρώπου.
Τα περισσότερα και σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο σημερινός άνθρωπος ο οποίος ζει σε κοινωνίες "δυτικού" τύπου (κοινωνίες δηλαδή που χαρακτηρίζονται από τον εγωκεντρισμό, τον υπερκαταναλωτισμό και την πρόσκαιρη ευχαρίστηση-ηδονή), είναι κατά κύριο λόγο "υπαρξιακού τύπου". Προβλήματα δηλαδή που σχετίζονται όχι με την επιβίωση αλλά με την ποιότητα της ζωής που ζει. Προβλήματα κατά κύριο λόγο επικοινωνίας με τους άλλους, αλλά και προβλήματα τα οποία συνδέονται άμεσα ή έμμεσα όχι πλέον με την ανέχεια βασικών αγαθών αλλά, αντίθετα, με το στρες και το άγχος για πρόσκαιρη ευχαρίστηση και απόκτηση περισσότερων αλλά όχι πάντα βασικών και ωφέλιμων αγαθών, τα οποία αναφέρονται στην εξωτερική ζωή του, πολύ συχνά δε τελείως περιττών ή και βλαβερών, τα οποία πιστεύει ότι θα του βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής του και θα τον οδηγήσουν πλησιέστερα προς την ευδαιμονία…
Προτεινόμενη βιβλιογραφία:
Γιώργου Ρίζου, Εισαγωγή στη ψυχολογία του ενιαίου ανθρώπου
Γιώργου Ρίζου, Εισαγωγή στη Φιλοσοφική ψυχολογία και ψυχοθεραπεία
Αθήνα - ΣΤΑΔΙΟΥ 24 στον ΙΑΝΟ
11 Ιανουαρίου 2016 18:00
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη!
Τα μόνα σχόλια που σβήνω είναι οι ύβρεις.