ΤΟΣΑ "ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ" ΜΕ ΤΗΣ ΑΝΟΧΗΣ ΜΑΣ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ!..

Οι κοινωνίες δεν πάσχουν από την έλλειψη ιδεών, αλλά από την εφαρμογή των ιδεών. Πάσχουν από την ανοχή των μελών τους σε απαράδεκτες πολιτικές πρακτικές, που αφανίζουν το περιεχόμενο και την έννοια της δημοκρατίας και της ελευθερίας.

Η βούληση για την εκδήλωση της αντίδρασης απαιτεί κόπο και οδύνη. Η λειτουργία και μάλιστα η έγκαιρη λειτουργία της βούλησης είναι το μέσον για να αποτραπούν τραγελαφικές πολιτικές καταστάσεις και τα κοινωνικά ξεσπάσματα. Αυτό ζούμε στην Ελλάδα. Την έλλειψη της κοινωνικής βούλησης να αντιταχθεί στην πολιτική κοροιδία και απάτη.

Ζούμε την εκτρωματική "φυσιογνωμία"της ανοχής μιας κοινωνίας που το μεγαλύτερο μέρος της από τις παρυφές της απόγνωσης βρίσκεται ήδη στην κορυφή της εξαθλίωσης. Χωρίς καμία διαφαινόμενη προοπτική, ανεξάρτητα από τα ευχολόγια και τις ψευδείς προσδοκίες που καλλιεργούν οι ορνιθόμυαλοι της πολιτικής.

Της ανοχής μας, λοιπόν! Κι ας εκποιούνται ελευθερία του ήθους και αξίες.Κι ας γινόμαστε μάρτυρες ανελεύθερων πρακτικών που σε καμία περίπτωση δεν συνάδουν με το ήθος και το είδος της δημοκρατίας.


Της ανοχής μας το ανάγνωσμα! Σε τούτη τη χώρα των "θαυμάτων" η ιστορία επαναλαμβάνεται και ανάποδα διαβάζεται. Τι κι αν αλλάζουν οι κυβερνήσεις; Οσα συμβαίνουν είναι συνομήλικα με την πολιτική ιστορία των τελευταίων 40 χρόνων. Οταν η νοοτροπία, η πρακτική και οι μεθοδεύσεις παραμένουν, τι σημασία που αλλάζουν τα πρόσωπα στην...αρένα της πολιτικής αθλιότητας;

Αναπόφευκτη η σκυταλοδρομία της πολιτικής κοροιδίας και της παραπλάνησης της κοινής γνώμης εκ μέρους των κομμάτων. Δηλώσεις, καταγγελίες, αντιδράσεις με "αμπαλάζ" ευκαιριακές σκοπιμότητες. Γιατί συνήθως οι επινοητές τους το πρωί προβαίνουν σε εμπρηστικές δηλώσεις ή διαρροές κύκλων και μέχρι το βράδυ σε κάποιο "μοδάτο" στέκι ξεχνούν το περιεχόμενό τους.

Αρκούμενοι στη γευσιλαγνεία εν μακαριότητι και απολαμβάνοντες το εκλεκτό κρασί τους, έστω εις υγείαν των αείποτε μωρών αυτού του τόπου...Μια βόλτα στα "στέκια" του Κολωνακίου και στο κεφαλάρι, θα πείσει και τον πιο δύσπιστο για τη "σωρεία" των πολιτικών σκουπιδιών στις συγκεκριμένες περιοχές...

Οι άνθρωποι δεν φοβούνται την αλλαγή, γιατί, έστω και παθητικά, την εύχονται και την περιμένουν. Φοβούνται μόνο το είδος της αλλαγής, γιατί η πείρα τους γέμισε με απογοήτευση και δυσπιστία. Γι' αυτό και τον ταλαίπωρο Ελληνα πολίτη δεν φλογίζει το σύνθημα: "Δεν έχεις τίποτα να χάσεις εξόν απ' τα δεσμά σου". Κι έτσι τα όνειρά του μένουν στη μέση του δρόμου...


ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΥΡΜΟΓΛΟΥ

Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post