Πρέπει να τα πω...

Με μεγάλωσαν οι γονείς μου αγωνιζόμενοι όπως όλοι οι βιοπαλεστές της χώρας μας...


διάβαζα, έγινα καλή μαθήτρια, σπούδασα, πήρα το πτυχίο μου, έγινα ένας άνθρωπος με αξίες και ιδανικά..και τώρα που είναι όλα αυτά που μου τάξανε για μετά; Και δε μιλάω για ζωάρα..δεν είμαι υπερκαταναλωτής ούτε «δούλος του καινούριου».. μιλάω για μία ζωή όπου θα μπορώ να έχω μια δουλειά για να τιμήσω και το πτυχίο που πήρα και να μπορώ να ζω μια φυσιολογική ζωή..Να μπορέσω να φάω, να πιω, να διασκεδάσω, να ερωτευτώ....να ΖΩ σαν άνθρωπος.


Νοιώθω ότι η απελπισία μου κάποια στιγμή θα με πνίξει..Πραγματικά πόσο μπορεί να αντέξει κάποιος με τη στενοχώρια και το άγχος να τον πνίγει από τα 25 του; Θα σου πω εγώ..πολύ λίγο..



Αναρωτιέμαι πότε στο καλό θα έρθει η ώρα αυτών, που είναι υπαίτιοι για όλα αυτά, να πληρώσουν το τίμημα..ή μήπως δε θα έρθει ποτέ; Αυτό που βλέπω εγώ είναι έναν λαό να έχει αγανακτήσει, να βγαίνει στους δρόμους ελπίζοντας να μπορέσει να αλλάξει κάτι, να απεργεί με αποτέλεσμα να παραλύουν πόλεις ολόκληρες μπας και αγγίξει αυτούς εκεί «πάνω»..αλλά αποτέλεσμα δεν υπάρχει. Το αυτί τους δεν ιδρώνει..Προφανώς όταν δε σε αγγίζει η κρίση με τα εκατομμύρια που έχεις φάει από τον κόπο του κοσμάκη δεν καταλαβαίνεις τι συμβαίνει γύρω σου..Βγαίνεις στα κανάλια και μαθαίνεις να πεις αυτά που σου έχουν γράψει ξέροντας ότι τίποτα από αυτά δεν είναι αλήθεια..αλλά δε σε νοιάζει..θα πας μετά στη χλίδα σου να συνεχίσεις να ζεις σα βασιλιάς..οπότε δεν πάει στο παλιάμπελο η κρίση, ο κόσμος που πεινάει, και το κράτος που είναι βυθισμένο στο βούρκο; Εγω έχω να φάω και θα έχω..οπότε ΔΕ με νοιάζει.....

Αυτός λοιπόν που σκέφτεται και ζει έτσι..με συγχωρείς αλλά δεν είναι άνθρωπος..ανθρωπιά είναι να νοιάζεσαι για τον συνάνθρωπο σου..να πονάς που πονάει και να κάνεις τα πάντα για να τον βοηθήσεις..κι ένα παραπάνω αν αποφασίσεις να γίνεις ένας άνθρωπος με ισχυρή θέση..τότε πρέπει να νοιάζεσαι βαθειά, να έχεις καρδιά που να χωράει όλους αυτούς που σε υποστήριξαν για να τους εκπροσωπήσεις..Αυτοί όλοι που έιναι εκεί πάνω άνθρωποι δε λέγονται..έχουν γίνει θύματα της εξουσίας και του πλούτου, έχει σκληρύνει το δέρμα τους, έχουν βουλώσει τα αυτιά τους..ανήκουν σε ένα είδος ανθρωποειδούς που μπορεί να έχει ανθρώπινα στοιχεία...αλλά Άνθρωπο δεν το λες..



Δε ξέρω πραγματικά τι πρέπει να γίνει για να ανακάμψει αυτή η χώρα..δε ξέρω τι θα χρειαστεί για να συγκινηθούν αυτοί που πρέπει και να αναλάβουν πλέον ρόλο υπεύθυνο και με περιεχόμενο..δε ξέρω αν υπάρχει καν κάτι να τους συγκινήσει πλέον..

Σήμερα φτάσαμε στην επιτομή της κρίσης.. Ο πρωθυπουργός μόλις ανακοίνωσε ανασχηματισμό..Συγνώμη αυτή είναι η λύση; Αν δεν καταλαβαίνω κάτι σας παρακαλώ εξηγήστε μου...με το να βγάλει και να βάλει άτομα σε θέσεις και να μετακινήσει άλλους από εδώ εκεί...είναι λύση; Μπορεί αυτό να καλυτερεύσει κάτι; Μάλλον κάτι εγώ δεν καταλαβαίνω..Τι να πω..

Τα λέω όλα αυτά γιατί ξέρω ότι πολλοί από εσάς τα σκέφτεσται..και απλά ήθελα να τα βγάλω από μέσα μου..θα μπορούσα να γράψω πολλά ακόμη...αλλά θα γράφω σελίδες ολόκληρες..

Δεν ανήκω σε κανένα κόμμα και δεν υποστηρίζω τιποτα..δεν είμαι ούτε αριστερά όυτε δεξιά ούτε στη μέση..Αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι είμαι μόνη μου μέσα στη μέση του πουθενά όπως είμαι σίγουρη ότι νοιώθεις κι εσύ και όλοι...και θα περπατάμε όλοι μόνοι μας σε ένα δρόμο σκοτεινό που το πέρας του δε ξέρει κανείς πόσο μακρυά είναι και αν θα φωτίζεται ή οχι..



Αναγνώστης

απο tromaktiko