Μία ωραία πρωία του Ιανουαρίου, του 2009 ζήτησα διαζύγιο, μετά από 26 χρόνια κοινής ζωής.
Μου το έδωσε αμέσως, ίσως γιατί κατάλαβε πως......
δεν ήμουν πια, όπως παλιά, ερωτευμένη, δεν μ ενέπνεε εδώ και καιρό, δεν μπορούσαμε πια να ζούμε μαζί, δεν ταιριάζαμε, σχεδόν μ ενοχλούσε. Σήμερα με θυμώνει που βλέπω αυτόν τον μεγάλο έρωτα, μιας (σχεδόν) ολόκληρης ζωής, να καταρρέει, να γελοιοποιείται, να μεταμορφώνεται σ ένα πολυπλόκαμο ζόμπι που ζέχνει και παραπατάει.Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ
Βλέπω φίλους μου ηθοποιούς, δημοσιογράφους, τεχνικούς, να χάνουν τη δουλειά τους, να πουλάνε τα σπίτια και τ αυτοκίνητά τους για να επιβιώσουν, να μη μπορούν να κατανοήσουν αυτή τη νέα θριλλερική πραγματικότητα, να διαλύονται. Βλέπω μεγάλους ανθρώπους -επί χρόνια σοβαρούς επαγγελματίες- να ξεπουλάνε την αξιοπρέπειά τους για μια παρωδία μισθού κι άλλους να τη βγάζουν ''καθαρή'', κάνοντας βρωμοδουλειές, να εκτελούν συμβόλαια εππαγελματικών θανάτων ή να κάνουν καριέρα ως ''παπαγαλάκια''. Απελπισμένοι και τρομαγμένοι άνθρωποι, που τρέμουν και τη σκιά τους.
Το μεταλλαγμένο πλέον συνάφι μου το αισθάνομαι ξένο, πολύ πιο ξένο εννοώ, γιατί ποτέ δεν κατάφερα ν αφομοιωθώ, δεν εντάχθηκα στις παρέες, δεν κατανόησα τα ''παιγχνίδια'' τους. Τα δελτία ειδήσεών (τους), λες και γράφονται και σκηνοθετούνται μόνο, απο τους ισχυρούς εργοδότες τους, των Επιχειρήσεων και της Πολιτικής, πάντως όχι από δημοσιογραφικό μυαλό και χέρι. Η δουλειά στην οποία αφοσιώθηκα από τα 17 μου χρόνια, οι εφημερίδες, το γύρισαν εδώ και χρόνια, στο ''εμπόριο'' και συχνότατα στους εκβιασμούς.. Μέσα σ αυτά τα 3 χρόνια που χώρισα, ο παλιός μεγάλος έρωτας, έβγαλε δόντια και νύχια και ξέσκισε ανθρώπους και όνειρα. Δεν μ αρέσει να τον βλέπω πια, αποφεύγω τις επαφές μαζί του, νομίζω ότι θα μολυνθώ..
Ομως δεν μπορώ να μη θυμάμα -όλο και πιο σπάνια- τις πρώτες αθώες ερωτοτροπίες, όταν τον πρωτογνώρισα..
www.mediasoup.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη!
Τα μόνα σχόλια που σβήνω είναι οι ύβρεις.