Πρώτα τραυμάτισαν τον βουλευτή Κωστή Χατζηδάκη. Μετά, επιτέθηκαν με χυδαίες εκφράσεις στον πρωθυπουργό. Στη συνέχεια, είχε σειρά ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Προχτές συγκεντρώθηκαν μπροστά στην κατοικία του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη, με ντουντούκες και καραμούζες. Περιορίζομαι στα πιο κραυγαλέα παραδείγματα. Υπάρχουν και άλλα, λιγότερο κραυγαλέα. Αυτές οι «εκρήξεις αγανακτισμένων πολιτών» δε σηκώνουν καμιά ανάλυση.
Αντιμετωπίζονται μόνο με τη ρήση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού «ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω». Γιατί, όπως ξέρουμε όλοι, οι πολιτικοί που κυβέρνησαν τη χώρα μετά τη μεταπολίτευση δεν υφάρπαζαν την εξουσία, όπως η χούντα το ‘67. Και όπως ξέρουμε όλοι, επίσης, δεν υπήρξαν στα χρόνια της μεταπολίτευσης εκλογές βίας και νοθείας, όπως εκείνες ... του 1961. Συνεπώς, εμείς τους εκλέξαμε, με την ελεύθερη βούληση και την ψήφο μας.
Η σημερινή κυβέρνηση εκλέχτηκε τον Οκτώβριο του 2009 με...
μεγάλη πλειοψηφία. Και η προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ στήριξε εν μέρει την επανεκλογή της, το 2007, στα τρία χιλιάρικα που είχε μοιράσει στα θύματα των πυρκαγιών της Μεσσηνίας. Όσο για τον Κώστα Σημίτη, ακόμα θυμάμαι πώς κουνούσαμε επιδεικτικά τα «ευρώπουλα», όταν η κυβέρνησή του μας είχε βάλει στην Ευρωζώνη.
Στα δημοκρατικά πολιτεύματα, η κάθε χώρα έχει τις κυβερνήσεις που τις αξίζουν. Επειδή, λοιπόν, έχουμε ένα μέρος της ευθύνης, όχι επειδή «τα φάγαμε όλοι μαζί», αλλά επειδή ψηφίζαμε όλοι μαζί, καλό θα είναι να κάνουμε μια απλή υπόθεση. Αν αύριο το πρωί το καράβι βουλιάξει, ποιος από μας θα έχει την πολυτέλεια να πει: «Ακούστε να δείτε, να βουλιάξουν αυτοί που τα έφαγαν τόσα χρόνια. Εγώ δεν τα έφαγα και αρνούμαι να βουλιάξω.» Προφανώς, κανείς. Θα βουλιάξουμε όλοι αδιακρίτως. Αυτή είναι η πικρή, σκληρή και άδικη αλήθεια. Το πρόβλημα, ωστόσο, δεν είναι μια μειοψηφία που φωνασκεί και προπηλακίζει, με ή χωρίς τηλεβόα. Στο κάτω-κάτω, αυτό που βλέπουμε είναι μια κακή παράσταση, κακά σκηνοθετημένη.
Το πρόβλημα είναι μια πλειοψηφία, που δε μιλάει, παρά το βαρύ τίμημα που έχει καταβάλει, το «κούρεμα», που έχει υποστεί και την αβεβαιότητα, που την ταλανίζει. Αυτή η πλειοψηφία, η οποία δεν τυγχάνει ακροάσεως από πουθενά, βλέπει την κυβέρνηση να σπαράσσεται από εσωτερικές έριδες, και τον ένα ή άλλο υπουργό να βγαίνει κάθε τόσο δημόσια και να διαφωνεί με τους συναδέλφους του. Βλέπει μια κυβέρνηση αποσυντονισμένη, χωρίς καθαρή γραμμή, και έναν πρωθυπουργό που φαίνεται να πιστεύει ότι η σωτηρία της Ελλάδας παίζεται εκτός συνόρων, στις επαφές του με τους πρωθυπουργούς και την ηγεσία αυτής της ανεκδιήγητης ΕΕ, ενώ το έργο της κυβέρνησης έχει δευτερεύουσα σημασία, εξ ου και την έχει αφήσει στα χέρια κάποιων συμβούλων, ή ανύπαρκτων συντονιστών.
Η πολιτική τάξη της Ελλάδας τρέμει εδώ και χρόνια μπροστά στις φωνές, τις διαμαρτυρίες και τις απειλές κάποιων οργανωμένων ομάδων, γιατί πιστεύει ακράδαντα ότι αυτές έχουν πολιτικό κόστος, ενώ η σιωπηρά πλειοψηφία είναι μια ανέξοδη αγέλη. Το πώς, όμως, σκέφτεται αυτή η σιωπηρά πλειοψηφία για την πολιτική τάξη που την κυβερνάει, το είδαμε πρόσφατα, όταν οι συγγενείς των δυο νέων αστυνομικών, που βρήκαν τραγικό θάνατο από τις σφαίρες των ληστών, απαγόρευσαν στην πολιτική τάξη να παραστεί στην κηδεία τους. Κάποτε θα πρέπει να το χωνέψουμε ότι η μεταπολίτευση έχει πεθάνει. Το ζήτημα είναι, αν θα τη θάψουμε με μια αξιοπρεπή κηδεία και θα πούμε ότι η ζωή συνεχίζεται, έστω και με διαφορετικούς όρους, ή αν θα την περιφέρουμε σαν άταφο πτώμα. Το κακό είναι ότι η πολιτική τάξη πιστεύει ότι το καράβι θα βουλιάξει, αλλά εκείνη θα συνεχίσει να κυνηγάει βουλευτικές έδρες, υπουργικές καρέκλες και να κάνει δηλώσεις.
Οι συντεχνίες και τα οργανωμένα συμφέροντα πιστεύουν ότι το καράβι θα βουλιάξει, αλλά αυτοί θα διατηρήσουν τα προνόμια τους. Γι’ αυτό αρνούνται να τη θάψουν και αφήνουν όλους εμάς να μας πνίγει η μπόχα, η οποία θα εντείνεται, μάλιστα, όσο θα προχωράει η αποσύνθεση του πτώματος.
Αν βουλιάξει, η Ελλάδα δε θα βουλιάξει με ντουντούκες, φανφάρες και μεγαλεία Τιτανικού.
Θα βουλιάξει σαν σκυλοπνίχτης.
Από το Ας μιλήσουμε επιτέλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη!
Τα μόνα σχόλια που σβήνω είναι οι ύβρεις.