H Άρια Αγάτσα στη Βουλή, για τον Νόμο περί ευθύνης Υπουργών: "Να κερδίσουμε τη χαμένη εμπιστοσύν​η"

ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ


ΑΡΙΑΔΝΗ ΑΓΑΤΣΑ

Βουλευτής ΠΑΣΟΚ Νομού Βοιωτίας





Αθήνα, 13 Απριλίου 2011



ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

H Άρια Αγάτσα στη Βουλή, για τον Νόμο περί ευθύνης Υπουργών



Η βουλευτής Βοιωτίας Αριάδνη Αγάτσα, μίλησε στην Ολομέλεια της Βουλής και εξέφρασε τις θέσεις, προτάσεις, παρατηρήσεις της στο Νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αναφορικά με την «Τροποποίηση του ν.3126/2003 για την ποινική ευθύνη των Υπουργών», δηλαδή το Νόμο περί ευθύνης Υπουργών.

Το πλήρες κείμενο της ομιλίας της Άριας Αγάτσα, έχει ως εξής:




Με το παρόν σχέδιο νόμου προτείνονται αλλαγές οι οποίες στοχεύουν στην εξάλειψη των διακρίσεων υπέρ των Υπουργών και γενικά των μελών της Κυβέρνησης.

Είναι πανθομολογούμενο και όποιος έχει επαφή με την κοινωνία αντιλαμβάνεται, λαμβάνει μηνύματα, ότι οι πολίτες είναι πλέον πεπεισμένοι, πως ο Νόμος περί ευθύνης Υπουργών εξυπηρετεί πολιτικές σκοπιμότητες και δη την ΄΄ασυλία΄΄ των τελευταίων, κατά την τέλεση αδικημάτων, ενώ θα έπρεπε να είχαμε ως πολιτικός κόσμος κερδίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών, ότι ο σχετικός νόμος προστατεύει το Μέλος της Κυβέρνησης από την πολιτική δίωξη, την κεκαλυμμένη πολιτική δίωξη, με την δήθεν από μέρους του διάπραξη κάποιου αδικήματος κατά την άσκηση των καθηκόντων του. Βέβαια, τα επανειλημμένα οικονομικά σκάνδαλα. (SIEMENS, ΟΜΟΛΟΓΑ, ΒΑΤΟΠΕΔΙ κ.α) και η βραχυχρόνια παραγραφή, όπως αυτή σήμερα ισχύει, η οποία οδηγεί στην απαλλαγή των εμπλεκομένων προσώπων για τυπικούς και όχι για ουσιαστικούς λόγους, ίσως να δικαιολογεί την άποψη, όπως παραπάνω αναφέρθηκε, για την γνώμη και την στάση που ο πολίτης έχει σήμερα στον ισχύοντα νόμο περί Ευθύνης Υπουργών.

Εν προκειμένω το ερώτημα που τίθεται και που πρέπει ο καθένας μας σε αυτήν την αίθουσα να θέσει ίσως και στον εαυτό του, είναι, εάν τελικά οι ποινικά κολάσιμες πράξεις και παραλείψεις των Υπουργών και των μελών της Κυβέρνησης, διερευνώνται εις βάθος, εάν ο ισχύον σήμερα νόμος παρέχει η όχι ασυλία στον Υπουργό, εάν αποδίδονται στους Υπουργούς που παρανομούν οι ευθύνες που τους αναλογούν, οι οποίοι ζημιώνουν το Δημόσιο και την Δημόσια Περιουσία και τελικά εάν απονέμεται ορθά η Δικαιοσύνη.

Με το νομοσχέδιο που σήμερα συζητάμε, τροποποιείται καταρχήν η διάταξη περί βραχυχρόνιας παραγραφής, ορίζεται ότι η παραγραφή για τα αδικήματα-εγκλήματα των Υπουργών, διέπεται από τις διατάξεις του Γενικού Μέρους του Ποινικού Κώδικα και με την νέα αυτή διάταξη αίρεται η εντύπωση ότι ο Υπουργός απολαμβάνει ειδικό προνόμιο, εξασφαλίζεται η ασφαλέστερη διάγνωση της εξεταζόμενης υπόθεσης και επί τω τέλει, η ορθή απονομή της δικαιοσύνης και με την ισχύ της παραγραφής για τους Υπουργούς, όπως αυτή ισχύει για όλους τους πολίτες, γίνεται αντιληπτό ότι πολίτης και Υπουργός στέκονται πλέον ίσοι απέναντι στον νόμο.

Επιπλέον, η πρόβλεψη στο παρόν νομοσχέδιο για την συγκρότηση Τριμελούς Γνωμοδοτικού Συμβουλίου, αποτελούμενου από Ανώτατους Δικαστές, εξασφαλίζει ακόμα περισσότερο την ασφαλή διάγνωση της εξεταζόμενης κάθε φορά υπόθεσης, τόσο από την νομική όσο και από την ουσιαστική πλευρά, αφού στην ανάγκη διερεύνησης ποινικής ευθύνης Υπουργού θα αποφαίνονται εμπειρότατοι Δικαστές.

Περαιτέρω, με την δυνατότητα της δήμευσης και κατάσχεσης των οικονομικών ωφελημάτων, όπως αυτά ορίζονται στον νόμο, κατά την διενέργεια της προκαταρκτικής εξέτασης, αλλά και με την δυνατότητα σε περίπτωση διενέργειας ανάκρισης σε βαθμό κακουργήματος, της απαγόρευσης της κίνησης κάθε λογαριασμού, τίτλων κ.α του κατηγορουμένου, εξυπηρετείται το δημόσιο συμφέρον, σε περίπτωση δε καταδικαστικής απόφασης, ωφελείται το Δημόσιο ή θα μπορούσε κανείς να πει, ότι αμβλύνονται και μειώνονται οι ζημίες κατά του Δημοσίου, τις οποίες αυτό έχει υποστεί από τι παράνομες πράξεις.

Όσον αφορά την επιβολή των περιοριστικών όρων εις βάρος Υπουργού, προκειμένου να εξασφαλιστεί η παρουσία του στην ποινική διαδικασία, έχω την γνώμη, ότι στα πλαίσια της ισότητας και της ισονομίας, θα πρέπει να επιτρέπεται τουλάχιστον η επιβολή του ηπιότερου μέτρου δικονομικού εξαναγκασμού. Αυτό επιτάσσει η ισονομία και θα πρέπει η αντιμετώπιση έναντι των Υπουργών σε σχέση με την παράβαση του νόμου, σε σχέση με ζητήματα διαφθοράς, να είναι ίδια με αυτήν της οποίας τυγχάνουν όλοι οι πολίτες.

Από την εν στενή έννοια ερμηνεία των διατάξεων του παρόντος νόμου, ίσως κάποιοι συνάδελφοι να ισχυριστούν ότι δεν αρκεί η τροποποίηση του ισχύοντος νόμου περί ευθύνης Υπουργών και ότι πρέπει να τροποποιηθούν οι διατάξεις του άρθρου 86 του Συντάγματος και δη αυτή της παραγράφου 3, όπου προβλέπεται η αποσβεστική προθεσμία άσκησης της αρμοδιότητας της Βουλής, δηλαδή της άσκησης ποινικής δίωξης κατά όσων διατελούν ή διατέλεσαν Μέλη της Κυβέρνησης για ποινικά αδικήματα που τέλεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους. Εάν τελικά, οδηγηθούμε να αυστηροποιήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο το νομικό εκείνο πλαίσιο, με βάση το οποίο θα ασκηθεί δίωξη κατά Υπουργού, δεχόμενοι ότι μόνο με αυτόν τον τρόπο θα διασφαλιστεί η ορθή και σύννομη άσκηση των καθηκόντων του, στην περίπτωση αυτή δεχόμαστε ότι το πολιτικό μας σύστημα πάσχει εκ βάθρων και ότι μόνο ο φόβος της άσκησης της ποινικής δίωξης, χωρίς τους περιορισμούς που θέτει το Σύνταγμα, εξασφαλίζει την σύννομη αυτή άσκηση. Αυτό που πρέπει να αντιληφθούμε είναι ότι είμαστε εκπρόσωποι του Ελληνικού Λαού. Ο Υπουργός που σκοπεύει να καταχραστεί την Δημόσια Περιουσία, αν δεν το πράξει μόνο και μόνο επειδή φοβάται, σε αυτήν την περίπτωση δεν θα πρέπει να είναι Υπουργός και ούτε θα εκτελέσει τα καθήκοντά του σωστά, αν οι κρυφοί σκοποί του είναι σκοτεινοί. Πρέπει να κερδίσουμε την χαμένη εμπιστοσύνη των πολιτών, πρέπει να εργαστούμε σκληρά, ώστε ο πολίτης να εμπιστευτεί τον Πολιτικό, τον Υπουργό, τον Βουλευτή. Περισσότερο θα μας εμπιστευτεί η κοινωνία εάν λειτουργούμε όλοι εμείς που ο λαός μας εμπιστεύτηκε το τιμόνι της χώρας, χωρίς να παρανομούμε, καίτοι υπάρχουν ευνοϊκές διατάξεις για Υπουργούς και Βουλευτές, παρά εάν λειτουργούμε σύννομα, υπό την απειλή αυστηρών νόμων, δημιουργώντας την πεποίθηση στον πολίτη ότι ο φόβος και μόνο της τιμωρίας μας αποτρέπει από την τέλεση αξιόποινων πράξεων και όχι η ακεραιότητά μας, η υπευθυνότητά μας, η εντιμότητά μας και ο πατριωτισμός μας.

Εν κατακλείδι, η χώρα δεν χρειάζεται μόνο νόμους, αλλά και την εφαρμογή τους και κυρίως την πολιτική βούληση για την περίφημη κάθαρση στον πολιτικό χώρο. Εάν δεν υπάρχει η βούληση ή καλύτερα, με έναν ελαστικότερο νόμο και με δεδομένη την πολιτική βούληση, μπορεί να επιτευχθεί η κάθαρση και η Κυβέρνηση σήμερα με το παρόν νομοσχέδιο τολμά. Με τις προτεινόμενες προς ψήφιση ρυθμίσεις, αποδεικνύει ότι δεν θέλει πολίτες δύο κατηγοριών απέναντι στον νόμο, (ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ, ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ από την μια μεριά & ΠΟΛΙΤΕΣ από την άλλη), αλλά αποδεικνύει επίσης ότι έχει την πολιτική βούληση για να πετύχει την κάθαρση και θα το πράξει.



ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΑΡΙΑΔΝΗΣ ΑΓΑΤΣΑ