Halkett, ο επενδύτης που μετατρεπόταν σε σκάφος!

Μια έξυπνη εφεύρεση του 19ου αιώνα, χρήσιμη για την εξερεύνηση των περιοχών της Καναδικής Αρκτικής, η οποία ποτέ δεν χρησιμοποιήθηκε επισήμως από το Βασιλικό Ναυτικό.

Περί Αλός

Κρίστυ Εμίλιο Ιωαννίδου

Συγγραφεύς – Ερευνήτρια Ναυτικής Ιστορίας

Μέλος Ελληνικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών (ΕΛ.Ι.Σ.ΜΕ.)

 

Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Ναυτική Ελλάς», τ. 965, σ.70

ΜΑΡ. 2014, έκδοση της Ενώσεως Αποστράτων Αξιωματικών

Ναυτικού (Ε.Α.Α.Ν.), υποπτευόμενο από ΥΕΘΑ μέσω ΓΕΝ.

 

Σχέδιο του Υποπλοιάρχου Peter Alexander Halkett, (1840s)

το οποίο απεικονίζει την πνευστή σχεδία Halkett εν πλω

με την χρήση ομπρέλας ως ιστίο.

ΦΩΤΟ: National Maritime Museum, Greenwich, London

Το σκάφος Halkett ήταν ένα είδος πνευστής σχεδίας, πρωτοποριακή για την εποχή της.  Το όνομά της το οφείλει στον Βρετανό Υποπλοίαρχο του Βασιλικού Ναυτικού Peter Halkett (1820-1885) ο οποίος έχοντας παρουσιάσει έντονο ενδιαφέρον για τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν οι εξερευνητές στα ταξίδια τους, στη  καναδική Αρκτική, κατόρθωσε να κατασκευάσει ένα σκάφος αρκετά ελαφρύ για να μεταφέρεται με ευκολία και ταυτόχρονα αρκετά ισχυρό για να αντέχει σε αντίξοες καιρικές συνθήκες.

 

Σκάφος Halkett ενός ατόμου ή σκάφος-επενδύτης

Βασιζόμενος στην ιδέα ενός «φορητού» σκάφους που θα μπορούσε εκ παραλλήλου να λειτουργήσει και ως ένδυμα, προχώρησε στη κατασκευή χρησιμοποιώντας ένα είδος λαστιχένιου υφάσματος (βαμβάκι + καουτσούκ από την Ινδία). Ήταν ραμμένο με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργεί ξεχωριστούς αεροστεγείς και υδατοστεγείς θαλάμους σε σχήματα δακτυλίου. Με την χρήση χειροκίνητης αντλίας οι θάλαμοι γέμιζαν αέρα, αναπτύσσονταν και δημιουργούσαν τη γάστρα του σκάφους. Οι θάλαμοι ήταν ανεξάρτητοι μεταξύ τους ώστε σε περίπτωση δυσλειτουργίας/ατυχήματος κάποιου θαλάμου να μην επηρεάζεται η ανάπτυξη των υπολοίπων. 

Σε κατάσταση συρρικνώσεως, το  σκάφος μετατρεπόταν σε έναν αδιάβροχο επενδύτη, ο οποίος μπορούσε να φορεθεί πάνω από τα ρούχα. Τα αξεσουάρ που το συνόδευαν ήταν ένα βαδιστικό μπαστούνι και μια ομπρέλα, βασικά ανδρικά συμπληρωματικά ένδυσης της εποχής εκείνης που ταυτόχρονα λειτουργούσαν και ως ναυτικά εξαρτήματα. Το πρώτο βοηθούσε κατά την πρόωση ως κουπί, ενώ το δεύτερο κατά την ιστιοφορία ως ιστίο.

Σχέδιο του Υποπλοιάρχου Peter Alexander Halkett, (1840s)

το οποίο απεικονίζει αριστερά το σκάφος ως επενδύτης και

δεξιά, ανεπτυγμένο, ως σχεδία. Στο κάτω μέρος του σχεδίου

διακρίνονται τα μπαστούνια τα οποία μετατρέπονται σε κουπιά.

ΦΩΤΟ: National Maritime Museum, Greenwich, London

Ο επενδύτης είχε βάρος περίπου 7 1/2 λιβρών (3,4 kg) ενώ η διαδικασία πλήρης αναπτύξεως έως ότου μετατραπεί σε σκάφος ολοκληρωνόταν περίπου σε 3,5 λεπτά.

Οι δοκιμές του πρώτου σκάφους-επενδύτη πραγματοποιήθηκαν στον ποταμό Τάμεση, στις αρχές του 1844, και το Νοέμβριο του ιδίου έτους στη θάλασσα του Βισκαϊκού Κόλπου. Αμφότερες ήταν επιτυχείς και το σκάφος-επενδύτης βρήκε αρκετούς υποστηριχτές μεταξύ των οποίων και εξερευνητές όπως ο John Richardson [1] ο οποίος έγραψε ότι αν κατά τη διάρκεια της πρώτης του εξορμήσεως (Coppermine Εκστρατεία 1819-1822) είχε στην κατοχή του ένα τέτοιο τέχνασμα θα είχαν επιστρέψει όλοι οι συμμετέχοντες με ασφάλεια.

 

Σκάφος Halkett 2 ατόμων

Μετά την επιτυχία του σκάφους-επενδύτη, ο Halkett προχώρησε στη κατασκευή μεγαλύτερου μεγέθους. Με επιβαίνοντες 2 άτομα τα μπαστούνια θα ήταν πλέον δύο ώστε η πρόωση να επιτυγχάνονταν από δύο κουπιά. Η ομπρέλα εξακολουθούσε να αποτελεί έναν σημαντικό παράγοντα αξιοποίησης της αιολικής ενέργειας.  Ανοιχτή, σε θέση που ο άνεμος να την χτυπά στο κοίλο σημείο της και στερεωμένη σφιχτά με την βοήθεια σχοινιών επάνω στο σκάφος, επέτρεπε ακόμα και τον συνδυασμό «θειν κι ελαύνειν» κωπηλασίας-ιστιοφορίας.

Η μελέτη ιστιοπλοϊας με αυτή τη μέθοδο προσφέρει πολλά στο πεδίο της έρευνας καθώς και της ψυχαγωγίας. Πολλοί σήμερα απολαμβάνουν τα όσα τους προσφέρει η ιστιοπλοΐα με καγιάκ χρησιμοποιώντας μια ομπρέλα γκολφ. 

Ο τέως Καθηγητής του Πανεπιστημίου της Νότιας Ντακότα,

βετεράνος του Ναυτικού των ΗΠΑ και της πολιτειακής

Εθνοφρουράς (SD Army National Guard), Jay Heath, απολαμβάνει

το καγιάκ του,  στη λίμνη Alvin (Νότια Ντακότα)

χρησιμοποιώντας ομπρέλα του γκολφ.

ΦΩΤΟ:

http://southdakotakayak.blogspot.gr/2006/09/umbrella-sailing.html

Σε κατάσταση συρρικνώσεως, η πνευστή σχεδία Halkett, δεν είχε χρήση πλέον επενδύτη, λόγω μεγέθους, αλλά αδιάβροχης κουβέρτας η οποία θα μπορούσε να επιτρέψει τον ύπνο σε υγρό έδαφος ή να διπλωθεί και να αποθηκευθεί σε ένα σακίδιο.

Χρήση

Το 1845 ο Βρετανός Πλοίαρχος κι εξερευνητής John Franklin αγόρασε ένα σκάφος  Halkett για την τρίτη αποστολή του στα πλαίσια την εξερευνήσεως της Αρκτικής [2].  Δεν υπάρχουν στοιχεία για το αν και πως χρησιμοποιήθηκε το σκάφος αυτό. Η αποστολή έληξε άσχημα.  Όλοι  οι άνδρες του, 129 εν συνόλω, συμπεριλαμβανομένου και του Franklin, καθώς και τα δύο πλοία του «Erebus» και «Terror», χάθηκαν.

Το 1846 ο Σκωτσέζος ιατρός και εξερευνητής OrkneymanJohn Rae πήρε μια πνευστή σχεδία Halkett στην πρώτη αποστολή του [3]. Υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής του συγκεκριμένου σκάφους τονίζοντας ότι «αν και σε συνεχή χρήση για πάνω από έξι εβδομάδες σε μια βραχώδη ακτή δεν χρειάστηκε ποτέ την παραμικρή επισκευή» και  ότι «θα έπρεπε να αποτελούν μέρος του εξοπλισμού της κάθε εκστρατείας».

Το 1848, το Βασιλικό Ναυτικό έστειλε άγημα έρευνας υπό τον  John Richardson και John Rae για να ανακαλύψει στοιχεία από τα πλοία και τους άνδρες της αποστολής του Franklin. Μαζί τους είχαν ένα σκάφος Halkett. Παρά το γεγονός ότι δεν απόδωσαν οι έρευνες έμαθαν ότι το σκάφος Halkett ήταν πολύ χρήσιμο.  Ούτε ο Γάλλος εξερευνητής Joseph René Bellot [4] είχε καλύτερη τύχη. Το 1851  κατά τη δεύτερη ναυτική εκστρατεία του στον Αρκτικό Ωκεανό, ξεκίνησε ως μέλος αποστολής προς εύρεση του Franklin, έχοντας μαζί του μια πνευστή σχεδία Halkett. Τον Αύγουστο του 1853, σε ηλικία 27 ετών, βρήκε τραγικό θάνατο σε χάσμα που προκλήθηκε από ρήγμα πάγων.

Φωτογραφία του 1918 στην οποία εικονίζεται ανώτατος

Αξιωματικός του Αμερικανικού Ναυτικού

να φορά επενδύτη. ΦΩΤΟ:

http://flagshipolympia.wordpress.com/uniforms/

 

Αν και ευφυέστατη, η πνευστή σχεδία δεν κατάφερε να υποστηριχθεί από το Βασιλικό Ναυτικό. Με εξαίρεση τον τομέα της καναδικής έρευνας δεν χρησιμοποιήθηκε ευρέως.

Ο Peter Halkett πέθανε στις 23 Μαρτίου 1885, σε ηλικία 65 ετών. Η παραγωγή των σκαφών του σταμάτησε. 

Η πνευστή σχεδία Halkett που χρησιμοποίησε ο εξερευνητής

John Rae. (Stromness Museum/Rebecca Marr)

ΦΩΤΟ: The Canadian Canoe Museum's Blog http://canoemuseum.wordpress.com/2012/03/01/canoes-to-go-a-19th-century-inflatable-cloak/

Σήμερα σώζονται δύο από τα περίφημα σκάφη του Halkett. Το ένα, το οποίο  ανήκει στον εξερευνητή  John Rae, βρίσκεται στο Μουσείο Stromness Orkney, στις Ορκάδες Νήσους (βόρειες ακτές της Σκωτίας) και το άλλο στο Μουσείο της Manitoba, στον Καναδά (Hudson’s Bay Company Collection).

http://perialos.blogspot.gr/2014/04/halkett_23.html

 

Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post