Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011

Η τιμωρία του τσιγκούνη!

Τρεις κεφάτοι φίλοι, γυρνούσαν μαζί το κόσμο και, μια φορά τους βρήκε η νύχτα κοντά σε ένα ερημικό σπίτι. Χτύπησαν τη πόρτα, για να γυρέψουν κατάλυμα για τη νύχτα, και για ένα πιάτο ζεστό φαγητό.
Ο αφέντης του σπιτιού όμως, ήταν ένας γέρος γνωστός σε όλους για τη τσιγκουνιά του.
Μόλις άκουσε ότι ζητούσαν φιλοξενία, άρπαξε το ραβδί του φωνάζοντας, ότι δεν επρόκειτο να δώσει ούτε στρώμα για να κοιμηθούν, ούτε φαγητό χωρίς να πληρωθεί το αντίτιμο.
Δεν πρόλαβαν καλά-καλά να πουν παραπάνω κουβέντα και οι τρεις φίλοι, βρέθηκαν στην ερημιά, πεινασμένοι, και ξαπλωμένοι πάνω στο υγρό χώμα.
Το πρωί σαν ξημέρωσε, κίνησαν καταπονημένοι, για τη κοντινή πολιτεία που είχε παζάρι, έχοντας ακόμα στο μυαλό τους, τη κακία του τσιγκούνη...
και τις ραβδιές του.

Όπως προχωρούσαν, άκουσαν πίσω τους κάποιο κουδούνισμα. Γύρισαν και είδαν το χθεσινοβραδινό τσιγκούνη, καβάλα σε ένα γάιδαρο, να έρχεται από μακριά. Πίσω του είχε δεμένη μια κατσίκα, που στο λαιμό της κρεμόταν ένα κουδούνι.
Σαν τον είδαν από μακριά, κρύφτηκαν γρήγορα σε κάτι χαμόκλαδα.
-Πρέπει να τιμωρήσουμε αυτό το τσιγκούναρο, για τη κακία του. Χθες μέσα στο σκοτάδι και με τη ταχύτητα που μας έδιωξε, δε μας είδε, οπότε και δε θα μας γνωρίσει.
-Εγώ....λέει ο πρώτος φίλος, ...θα του κλέψω τη κατσίκα.
-Εγώ ...λέει ο δεύτερος ....θα του κλέψω το γάιδαρο.

-Κι εγώ ....λέει ο τρίτος.....θα του κλέψω τα ρούχα.
Μόλις ο γέρο-τσιγκούνης πέρασε από μπροστά τους, ο πρώτος βγήκε στα κρυφά, έκοψε το σχοινί της κατσίκας, της έβγαλε το κουδούνι, και το έδεσε στην ουρά του γαϊδάρου.
Το αφεντικό της κατσίκας, δεν πήρε είδηση τίποτα. Όσο άκουγε το κουδούνι, δεν ανησυχούσε.
Γρήγορα η κατσίκα εξαφανίστηκε, με τον κλέφτη της.
Ο δεύτερος φίλος, βγήκε έπειτα από λίγο από τη κρυψώνα του, κι έτρεξε πίσω από τον τσιγκούνη.
-Ε...εσύ..τρελάθηκες και κρέμασες το κουδούνι στην ουρά του γαϊδάρου, κι όχι στο λαιμό του;....φώναξε!
Ο γέρος γύρισε, κατάλαβε τι είχε γίνει, και άρχισε να κλαψουρίζει:
-Το κουδούνι το είχα στο λαιμό της κατσίκας μου...πάει μου την έκλεψαν του άμοιρου. Μήπως είδες εσύ κανέναν με μια κατσίκα;
-Κάποιον είδα που έτρεχε προς αυτά τα δέντρα.

Ο γέρος πήδηξε από το γάιδαρο, έδωσε τα χαλινάρια στον δεύτερο φίλο, και τον παρακάλεσε να του φυλάξει για λίγο το ζωντανό. Στη συνέχεια χώθηκε μέσα στα δέντρα, μήπως και προφτάσει αυτόν που του πήρε τη κατσίκα.
Ο δεύτερος κλέφτης πήρε το γάιδαρο, κι εξαφανίστηκε κι αυτός, στη στιγμή.
Όταν ο τσιγκούνης γέρος, επέστρεψε χωρίς να έχει βρει τη κατσίκα και το κλέφτη της, είδε ότι είχαν πάρει και το γάιδαρο του, και τα κλάματα του έγιναν δυνατότερα.
Πήρε το δρόμο πεζός, και συνεχίζοντας να κλαίει.
Εν τω μεταξύ ο τρίτος φίλος, είχε σταθεί σε ένα πηγάδι που βρισκόταν παρακάτω, και έκανε ότι θρηνούσε. Μόλις ο τσιγκούνης έφτασε κοντά του, τον ρώτησε τι έπαθε.
-Άσε, κρατούσα ένα κουτί με ανεκτίμητα πετράδια και χρυσά φλουριά, κι όπως το ακούμπησα για να πιω λίγο νερό, μου έπεσε μέσα. Και μόνος μου δεν μπορώ να το βγάλω, και φοβάμαι και το νερό κιόλας.
Τα μάτια του γερο-τσιγκούνη άστραφταν στη σκέψη των πετραδιών και του χρυσού.
-Θα σε αμείψω καλά, αν με βοηθήσεις,...συνέχισε ο τρίτος εκδικητής.
Δε χρειάστηκε παρακάλια ο σπαγκοραμμένος, έβγαλε στο λεπτό τα ρούχα του να μη τα βρέξει, και κατέβηκε στο πηγάδι.
Ο τρίτος φίλος, άρπαξε τα ρούχα, και στη θέση τους άφησε μόνο ένα χαρτί.
Μόλις ο τσιγκούνης ανέβηκε από το πηγάδι χωρίς να έχει βρει ίχνος από πετράδια ή χρυσό, βρήκε όχι τα ρούχα του, αλλά ένα χαρτί που έγραφε:
''Τίποτα δε θα είχε συμβεί, αν ήσουν φιλόξενος, και έδινες ένα στρώμα, και ένα πιατάκι φαγητό, σε τρεις άμοιρους ταξιδιώτες.''