Παλαιστίνη: Κράτος παρατηρητής, αλλά κράτος!

Το Ισραήλ «υπενθυμίζει» πως τίποτε δεν έχει αλλάξει στην πραγματικότητα...

Ιστορικής σημασίας είναι η απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ να δώσει στην Παλαιστίνη το καθεστώς κράτους παρατηρητή, παρά την αντίθεση των ΗΠΑ.


Επίσης δίνει στην Παλαιστινιακή Αρχή «ψήφο εμπιστοσύνης» στην επιδίωξη για εγκαθίδρυση ενός ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους.

Ο Μαχμούντ Αμπάς τα κατάφερε, οι Παλαιστίνιοι πανηγυρίζουν, ενώ το το Ισραήλ «υπενθυμίζει» πως τίποτε δεν έχει αλλάξει στην πραγματικότητα.

Ο πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής άφησε να εννοηθεί ότι η αναγνώριση από τον ΟΗΕ θα αξιοποιηθεί ως μοχλός πίεσης (παρά ως «δικαστικό όπλο») για την επίτευξη προόδου στις συνομιλίες με το Ισραήλ.

Η ψηφοφορία στη Γενική Συνέλευση ήταν μία από τις σπάνιες περιπτώσεις σχεδόν πλήρους ευθυγράμμισης της διεθνούς κοινότητας: Σχεδόν τα δύο τρίτα της υφηλίου υπερψήφισαν το παλαιστινιακό αίτημα, μεγάλο μέρος των υπόλοιπων απείχε και αρκετά μικρότερο καταψήφισε.

Ενδεικτική είναι η περίπτωση της Γερμανίας, η οποία παραδοσιακά ψηφίζει υπέρ του Ισραήλ στα διεθνή όργανα: Το Βερολίνο αποφάσισε τελικά, «καθόλου ελαφρά» όπως φρόντισε να τονίσει, να μην καταψηφίσει, αλλά να απέχει από την ψηφοφορία. Η απόφαση πέρασε με 138 «ναι», 41 αποχές και 9 «όχι».

Η πραγματική ανεξαρτησία για την Παλαιστίνη δεν φαίνεται στον άμεσο ορίζοντα: Τα σύνορα, οι εμπορικές οδοί και ο εναέριος χώρος των παλαιστινιακών περιοχών δεν ελέγχονται από τους Παλαιστίνιους, δεν έχουν οργανωμένο ενιαίο στρατό ή αστυνομία -και, φυσικά, είναι χωρισμένοι στα δύο, μεταξύ των αντίπαλων κυβερνήσεων στη Δυτική Όχθη και τη Λωρίδα της Γάζας.

Πρακτικά, το καθεστώς κράτους παρατηρητή (όπως αυτό που έχει το Βατικανό στον ΟΗΕ) δίνει στους Παλαιστίνιους πρόσβαση στις υπηρεσίες του ΟΗΕ και τους διεθνείς οργανισμούς, και κυρίως το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο.


Το τελευταίο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως «εφαλτήριο» για νομικές κινήσεις σε βάρος του Ισραήλ, αλλά στην ομιλία του στον ΟΗΕ ο Μαχμούντ Αμπάς σημείωσε ότι «δεν θεωρεί πως η είναι εργαλείο για αντιπαράθεση με το Ισραήλ».

Το καθεστώς του κράτους παρατηρητή δίνει όμως κυρίως στον Αμπάς την ηθική στήριξη της διεθνούς κοινότητας να πιέσει για την κεντρική του επιδίωξη: Την εγκαθίδρυση παλαιστινιακού κράτους στη Δυτική Όχθη, τη Λωρίδα της Γάζας και την ανατολική Ιερουσαλήμ. Για να γίνει όμως αυτό, πρέπει να επιτευχθεί συμφωνία με το Ισραήλ.


Γκρίνια από το Ισραήλ

Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός επανέλαβε τη θέση της κυβέρνησής του ότι η έκβαση της ψηφοφορίας «δεν αλλάζει τίποτε στο έδαφος» της διαμάχης, απορρίπτοντας μάλιστα ως «εμπρηστικές και δηλητηριώδεις» ορισμένες αναφορές του Αμπάς στην ομιλία του ενώπιον της Γενικής Συνέλευσης.

Η έκβαση της ψηφοφορίας «δεν θα προωθήσει την εγκαθίδρυση ενός παλαιστινιακού κράτους, αλλά μάλλον θα την εμποδίσει» ανέφερε ο Νετανιάχου.

Ανάλογη ήταν και η τοποθέτηση της Ουάσινγκτον, η οποία (μαζί με τον Καναδά, την Τσεχία, τα νησιά Μάρσαλ, τον Παναμά, τη Μικρονησία, το Ναουρού, το Παλάου και φυσικά το Ισραήλ) καταψήφισε το αίτημα.

«Το σημερινό ατυχές και αντιπαραγωγικό ψήφισμα βάσει περισσότερα εμπόδια στην πορεία για την ειρήνη» ανέφερε η πρεσβευτής των ΗΠΑ στον ΟΗΕ Σούζαν Ράιζ. «Οι σημερινές μεγάλες διακηρύξεις σύντομα θα ξεθωριάσουν και ο παλαιστινιακός λαός θα ξυπνήσει αύριο και θα συνειδητοποιήσει ότι λίγο άλλαξε η ζωή του, πέρα από το ότι οι προοπτικές για διαρκή ειρήνη υποχώρησαν».


 epikaira

Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva nikolas blogspot