Σε μια από τις σπάνιες δηλώσεις του ο εφοπλιστής Θανάσης Μαρτίνος, μιλώντας για τις συνέπειες της κρίσης, έκρουε το «καμπανάκι» για τις προοπτικές της ναυτιλίας, υποστηρίζοντας ότι απλώς «βγαίνουν τα έξοδα».
Βέβαια, την ίδια ώρα και παρά την «ανομβρία» που επικαλούνταν, ο κ. Μαρτίνος επένδυε το 2011, σύμφωνα με διεθνή έντυπα του χώρου, περίπου 350 εκατομμύρια δολάρια, «χτίζοντας» πλοία σε κορεάτικα κυρίως ναυπηγεία.
Πώς γίνεται τώρα να «κλαίγεσαι» για τη δύσκολη κατάσταση και παράλληλα να αγοράζεις βαπόρια με το «κιλό», είναι κάτι που μόνο οι Έλληνες εφοπλιστές μπορούν να το κάνουν.
Είναι ειδικοί στις αντιφάσεις, αφού χρόνια τώρα εμφανίζονται ως οι κατατρεγμένοι, οι ανυπεράσπιστοι, οι ανιδιοτελείς πατριώτες που χρήζουν προστασίας, λες και δεν είναι οι ίδιοι άνθρωποι που φιγουράρουν στις λίστες των πιο πλουσίων όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά ολόκληρου του κόσμου.
Αλήθεια, πού ακριβώς εντοπίζεται η προσφορά του κ. Μαρτίνου στην εθνική οικονομία, όταν «χτίζει» βαπόρια στην Κορέα, ενώ η εγχώρια ναυπηγική βιομηχανία, η οποία σημειωτέον διαθέτει ανώτερου επιπέδου τεχνογνωσία, αργοπεθαίνει;
Ή μήπως πρόκειται στα καράβια του να προσλάβει Έλληνες ναυτικούς και γι΄ αυτό ανησυχεί για την κρίση στον κλάδο του; Δυστυχώς αν μπει κάποιος στην ιστοσελίδα της ναυτιλιακής του κ. Μαρτίνου θα διαπιστώσει ότι οι ευκαιρίες εργασίας αφορούν κυρίως σε υπηκόους των Φιλιππίνων και του Μαυροβουνίου...
Επομένως, οι όποιες ανησυχίες προέρχονται μάλλον από το φόβο μην τυχόν μαζί με το «κούρεμα» των μισθών και των συντάξεων, μπουν στο στόχαστρο τα προκλητικά προνόμια των εφοπλιστών και μικρύνει το κομπόδεμά τους στις τράπεζες του εξωτερικού!
Οικογένεια Μαρτίνου: Από τα πιο ισχυρά εφοπλιστικά «τζάκια» της χώρας
Ο πατέρας της οικογένειας Μαρτίνου ήταν ο μεγαλύτερος αντικέρ στην μεταπολεμική Αθήνα. Το κατάστημά του στην οδό Πανδρόσου στο Μοναστηράκι ήταν σωστό «χρυσορυχείο», καθώς η αφρόκρεμα της ελληνικής κοινωνίας πιστοποιούσε την καταξίωσή της με τα πανάκριβα συλλεκτικά κομμάτια που έφερνε ο Μαρτίνος από το εξωτερικό.
Ωστόσο, στα τέλη της δεκαετίας του ΄60, η δυναμική σύζυγός του, Αθηνά ή αλλιώς Νουνού Μαρτίνου-το γένος Μεθενίκη, γόνος η ίδια εφοπλιστικής οικογένειας, αποφασίζει να αναμειχθεί προσωπικά με τη ναυτιλία. Τα πρώτα χρήματα εξοικονομήθηκαν από «τη σπηλιά του Αλλαντίν», όπως ονόμαζαν πολλοί το παλαιοπωλείο, και η ναυτιλιακή Thenamaris μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '70 ήταν από τις πιο μεγάλες εφοπλιστικές . Τα τρία αγόρια της οικογένειας, Θανάσης, Κωνσταντίνος και Ανδρέας, ασχολήθηκαν, όπως ήταν φυσικό, με τα ναυτιλιακά, αφού τα καράβια είναι προφανώς πολύ πιο κερδοφόρα από τις αντίκες.
Τα τρία αδέρφια, υπό την καθοδήγηση και διεύθυνση της «Σιδηράς» μητέρας, δημιούργησαν την ιστορική ναυτιλιακή Thenamaris. Ωστόσο, όταν η Νουνού αποφάσισε να αποσυρθεί, η «συγκατοίκηση» των τριών αδερφών στην εταιρεία δεν διήρκεσε για μεγάλο χρονικό διάστημα. Στις αρχές της δεκαετίας του ΄90 και συγκεκριμένα το 1991 ο Θανάσης Μαρτίνος αποχωρεί από την εταιρεία, για να δημιουργήσει την Eastern Mediterranean Maritime, ενώ λίγα χρόνια αργότερα, στα μέσα της δεκαετίας, το παράδειγμα του αδερφού του Θανάση, ακολούθησε και ο Ανδρέας, για να δημιουργήσει και αυτός με την σειρά του τη Minerva Marine, αφήνοντας ουσιαστικά στο τιμόνι της Thenamaris τον μικρότερο σε ηλικία Ντίνο.
Αν και πολλοί μίλησαν τότε για διαφορετικές φιλοδοξίες και ενδοοικογενειακές έριδες, η συνέχεια απέδειξε πως τα αδέρφια χώρισαν τα «τσανάκια» τους μάλλον για επιχειρηματικούς λόγους, γεγονός που επιβεβαιώνεται από το ότι με τρεις διαφορετικές εταιρείες αποτελούν σήμερα έναν από τους πιο ισχυρούς πόλους της ελληνικής ναυτιλίας, με έναν στόλο αποτελούμενο από τουλάχιστον 100 πλοία (ως επί το πλείστον τάνκερ) συνολικής χωρητικότητας 8,5 εκ. dwt, περίπου.
Για να αντιληφθεί, όμως, κανείς καλύτερα την επιρροή της οικογένειας Μαρτίνου στη ναυτιλία, αρκεί να αναλογιστεί ότι στη Τhenamaris «γαλουχήθηκαν», σύμφωνα με το Lloyd's List, περισσότεροι από 30 Έλληνες, που σήμερα είναι εφοπλιστές.
Εντύπωση πάντως προκαλεί ότι παρά το γεγονός ότι η οικογένεια απολαμβάνει τέτοιας αναγνώρισης στο χώρο της ναυτιλίας, είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρει κάποιος στοιχεία για την οικονομική τους επιφάνεια. Τα ονόματά τους περιλαμβάνονται σε διάφορες γνωστές λίστες, χωρίς όμως να αναφέρεται η πραγματική αξία της περιουσίας τους ή έστω τα καθαρά κέρδη των εταιρειών τους.
Επίσης, κατά περίεργο τρόπο, οι μόνες αναφορές για τους Μαρτίνους που εντοπίζονται σχετικά εύκολα, είναι κάποια δημοσιεύματα που εμφανίζουν ελλειμματικούς ισολογισμούς. Εύλογο λοιπόν το ερώτημα: πώς είναι δυνατόν οι εταιρίες τους να κάνουν τόσο μεγάλα ανοίγματα αγορών και επενδύσεων, όταν εμφανίζουν περισσότερες ζημιές από τα κέρδη;
Μήπως ακολουθείται και σ' αυτήν την περίπτωση, η προσφιλής τακτική του εφοπλιστικού λόμπι που μεταφέρει τα κέρδη του σε δαιδαλώδη τραπεζικά κανάλια και διαδρομές μέσω παράκτιων εταιρειών «ζαλίζοντας» ουσιαστικά το χρήμα, προκειμένου να μπορεί να αποκρυβεί...;
Η βουλευτής Γεωργία Μαρτίνου
«Για να ζεις με άνεση στην Ελλάδα, είναι καλύτερα να μένεις στην αφάνεια», ισχυρίζονται κάποιοι. Την ίδια άποψη φαίνεται πως συμμερίζεται και ο κ. Μαρτίνος, ο οποίος, σε αντίθεση με άλλους συναδέλφους του, είναι ακριβοθώρητος και χαμηλών τόνων. Ίσως και γι' αυτό να ήταν επιφυλακτικός, όταν η κόρη του Γεωργία του ανακοίνωσε ότι θα ασχοληθεί με την πολιτική.
Λέγεται μάλιστα, ότι ο εφοπλιστής προσπάθησε να την αποτρέψει, φοβούμενος τα σχόλια για την ιδιότητα της οικογένειάς της. Ωστόσο, σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, τόσο η επιμονή κάποιων υψηλόβαθμων στελεχών της ΝΔ, με τα οποία ο Μαρτίνος διατηρεί φιλικές σχέσεις, όσο και η αποφασιστικότητα της ίδιας, έκαμψαν τις αντιστάσεις του εφοπλιστή. Η Γεωργία Μαρτίνου κατέβηκε στις τελευταίες εκλογές υποψήφια με τη Νέα Δημοκρατία, εξελέγη και μάλιστα με διαφορά χιλιάδων ψήφων από γνωστά στελέχη του κόμματος που ήταν υποψήφιοι στην ίδια περιφέρεια.
Η παρουσία της στη Βουλή σχολιάστηκε εκτενώς, ιδιαίτερα τις πρώτες ημέρες, όταν όλοι μιλούσαν για την πλουσιότερη εκπρόσωπο του Κοινοβουλίου, η οποία «περισσότερο μοιάζει με Συριζαία, παρά με εφοπλίστρια».
Στη συνέχεια, όμως, τα σχόλια επικεντρώθηκαν στο αν η κυρία Μαρτίνου θα αποτελεί τον επίσημο πλέον συνδετικό κρίκο που ενώνει τον εφοπλισμό με την πολιτική, κάνοντας λόγο για εκπροσώπηση του εφοπλιστικού λόμπι στη Βουλή, το οποίο πλέον δε θα χρειάζεται «υποτακτικούς», για να προωθούν τα συμφέροντά του, αφού κατάφερε να εκλέξει δικό του άνθρωπο. Δεν γνωρίζουμε ποια είναι η κοινοβουλευτική παρουσία της κας. Μαρτίνου, το σίγουρο όμως είναι ότι οι εφοπλιστές δεν έχουν καμία απολύτως ανάγκη για περισσότερη στήριξη. Επί δεκαετίες ολόκληρες τυγχάνουν μιας εξαιρετικά ευνοϊκής μεταχείρισης, η οποία άλλωστε τους επέτρεψε να γίνουν αυτοί που είναι σήμερα. Οι «ανέγγιχτοι» της ελληνικής κοινωνίας...
Newsbomb.gr
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη!
Τα μόνα σχόλια που σβήνω είναι οι ύβρεις.