Να θυμηθούμε ποιοί είμαστε;

γραφει ο αρισταρχος

Μήπως έφτασε η ώρα να συνειδητοποιήσουμε τι κρύβουμε στα βρακιά μας; Και δεν εννοώ τα οπίσθια, αυτά τα έμαθαν οι φίλοι μας δανειστές με όλες τις λεπτομέρειες. Να δούμε τι έχουμε, μήπως και νιώσουμε λίγο άντρες με τις Ελληνογκομενάρες δίπλα μας και σταματήσουμε το παρακαλετό και το σκύψιμο.

Πάντα ήμασταν λαός που σκεπτόμασταν με το πνεύμα που μας μοίρασε πλούσια το DNA της φυλής και η περιούσια πέτρα που πάνω της κατοικούμε. Κι ας μας το χαλάνε λίγο μ’ αυτά τα chemtrails που μας ραντίζουν δήθεν για την προστασία του πλανήτη. Η κουτοπονηριά και η οσφυοκαμψία ήταν το τίμημα  για τα τετρακόσια χρόνια συμβίωσης με αγάδες, ντερβισάδες, πασάδες και εξωμότες. Πληρώσαμε/νουμε και θα πληρώνουμε, και μάλιστα πολύ ακριβά τον χαμό από την άλωση του 1453.

Με κουτοπονηριά και ζητιανιά το μόνο που θα καταφέρουμε είναι η πληρωμή σε είδος να πάρει στροφή για εξεζητημένα πράγματα. Άκου, το χρέος θα πάει στα ίδια επίπεδα του 2009, πότε; Το 2022! Και η επιμήκυνση των δύο ετών που ζητάμε θα το στείλει πολλά χρόνια πίσω.

Καιρός να πάρουμε τις ευθύνες τις δικές μας και των αλλοφύλων/εταίρων και να τα βάλουμε στο μίξερ των δανεικών που έδωσαν και πήραμε και, το αποτέλεσμα να το αναρτήσουμε εκεί στο Eurogroup μήπως και έστω λίγο κοκκινίσουν. Έγινε ηλίου φαεινότερο ότι οι μεγάλοι καίγονται για κάτι άλλο του τύπου “καλά σας πηδάμε, αλλά σας χορτάσαμε σαν γκόμενες. Τώρα δεν μας κάνετε και, κάντε μας την χάρη να πάρετε δρόμο από τον ωραίο σας τόπο” Γιατί όμως; Για ποιο λόγο;

Για τα πετρέλαια; Το αέριο, και όλα τα πολύτιμα που κρύβουν τα σωθικά της πέτρας; Ποιος ξέρει; Από συνωμοσιολογία πήξαμε. Τι να απορρίψεις και τι να κρατήσεις. Όλα είναι μέσα κι όλα είναι έξω.

Εκείνο που χειροπιαστά ζει ο Έλληνας είναι η υποτίμηση παντού, στη φτώχεια, στην αναδουλειά, στην μιζέρια, στην αδιαφορία, στην τιμή, την ηθική και ότι αρνητικό κυκλοφορεί στον ανθρώπινο άλμανακ.

Και, γαμώτο, ακόμα και αυτή η πείνα αντέχεται. Η ντροπή από την υποτίμησή σου σαν άνθρωπος, σαν χώρα δεν είναι ανεκτή με τίποτα. Και σ’ αυτόν τον καλότοπο έχουμε χιλιάδες παραδείγματα τέτοιων δικών μας που το πρώτο συστατικό της ζωής τους ήταν η “…ελεύθερη ζωή,  παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή”  και η απάντηση σε τριάδες και μη “μολών λαβέ”.

Τώρα γέρνουμε σαν εξωμότες το μέλλον μας πάνω σε ταινίες που μας μεταφέρουν στην ταφή, στο θάψιμο της φυλής. Αυτό μπορεί να θεωρηθεί “ιδανικά φυλής;” Μπορεί να ζήσει ο Παπαφλέσσας, ο Διάκος, η Μπουμπουλίνα, ο Κανάρης; Κι αν παραφράζαμε τον ανυπέρβλητο Καραϊσκάκη “Γαμώ την πίστιν σας και τον …δανειστή σας”. Κι αν ο Ρήγας ο Φεραίος μας τρυπούσε την καρδιά με την σαϊτιά του “Όποιος ελεύθερασυλλογάται, συλλογάται καλά”. Μ’ ένα τσούρμο Γερμαναράδες πάνω από τους  “υπεύθυνους” πόσο σωστά θα σκεπτόμασταν και κατ’ επέκταση θα δρούσαμε;

Τώρα, είναι πια η ώρα για θετική και ώριμη σκέψη. Για Ελληνικές αποφάσεις βασισμένες στην αλήθεια και την ισοκατανομή.  Στην ρεαλιστική σκέψη και την επιθυμητή. Στην πατριωτική και όχι την  εξωμοτική. Είναι ώρα να ξεκινήσει η χώρα από το μηδέν για όλους και για όλα. Να κάνουμε τον λογαριασμό κι αν περισσέψει να ξεπληρώνουμε. Νάχουμε τουλάχιστον μπροστά και ένα όραμα που να μπορεί να πιαστεί.

Κι αν η σημαία σας γίνει η αλήθεια τότε,  Έλληνας και Ελλάδα κάτοικοι αυτής της άγιας πέτρας θα στοιχηθούν πίσω σας. Αλλιώς, καλύτερα να χαθείτε στην ομίχλη του χρόνου αγνοημένοι  από την τρισχιλιόχρονη ιστορία  του περήφανου αυτού τόπου.   

αἰέν ἀριστεύειν