Τελικά βέβαια δεν καταφέραμε να διαπιστώσουμε πως η προσωπική μας μοίρα είναι συνυφασμένη με τη μοίρα της ολότητας, ούτε συνειδητοποιήσαμε πως η κρίση του κόσμου που ξεσπά μέσα στη συνείδηση είναι κρίση της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας. Ετσι, φτάσαμε στο αδυσώπητο σήμερα. Υποχείρια και αθύρματα καταστάσεων απείρου κάλλους...Με την κρίση την οικονομική, που ωχριά μπροστά στην κρίση της ελευθερίας και του πνεύματος και οξύνεται από τη μηχανοποίηση της ζωής. Δεν καταλάβαμε ότι στην Ελλάδα, σ' ενα χώρο ιστορίας που οι μύθοι έχουν θεριστεί, πρέπει να αγωνιστούμε για να βλαστήσει και να θεριέψει ο "μύθος" του ελεύθερου ανθρώπου.
Μονάχα έτσι οι διάφοροι Σαρδανάπαλοι της πολιτικής θα πάψουν να "δολοφονούν" και να εκμεταλλεύονται τον πολίτη. Από εκεί θα γεννηθεί η κοινωνική ευημερία, που δεν είναι ούτε σύνθημα, ούτε πολιτική ιδεολογία, αλλά πλήρωση ψυχής και ησυχασμός της συνείδησης. Καθαρά πράγματα. Αν ο Ελληνας δεν μπορεί να είναι ντερβίσης, γίνεται μαζόχας και "κωλοτούμπας". Δηλαδή ή θα διατάζει ή θα θαυμάζει. Αλλα το "θαυμάζει" για τον μαζόχα σημαίνει ότι μεγεθύνει τα πάντα υπέρ του σαδιστή. Οπότε, αντί να βρίσει το σαδιστή που τον βασανίζει ,μετατρέπει σε χαρίσματα τα βίτσια παιδεμού. Ας πούμε, αντί να τον λες: Αχρηστε, άθλιε, ψεύτη, αλαζόνα, απατεώνα, του λες: Σωτήρα, μοναδικέ, χαρισματικέ, μεγάλε.
Τότε τι θα κάνει ο σαδιστής; Ασφαλώς και θα σε λιώνει με την τακτική του. Θα σου ρίχνει ρίχτερ φόρων, θα σε ξεπουλάει, θα σου διαλύει το σύστημα υγείας, θα συρρικνώνει την παιδεία και θα τουρκοερμηνεύει την ιστορία, θα κονιορτοποιεί τα εργασιακά σου δικαιώματα, θα αποψιλώνει βάναυσα τα εισοδήματά σου. Θα σου ριμάξει τον κρατικό κορβανά. Και εσύ τι θα λες; Οτι πέφτει το βάρος στο πνεύμα; Οσο πιο πολλά λες στο μαζόχα, τόσο του ανοίγεις την όρεξη του μαρτυρίου, οπότε ισχυροποιείς τη θέση του σαδιστή. Συμβαίνει ό,τι με τις παρορμήσεις, ό,τι με τις προκλήσεις. Ακούει κάποια τι έκανε κάποια και το κάνει κι αυτή, έτσι καλού-κακού. Τρώει ο άλλος λεμόνι και εσένα σου πέφτουν τα σάλια. Γι' αυτό και είναι επικίνδυνο σ' αυτόν τον τόπο να τονίζεις μερικά πράγματα, γιατί σου λειτουργούν ανάποδα!..
Ποιος μας λέει ότι δεν ψήφισαν από μαζοχισμό οι Ελληνες ΠΑΣΟΚ τόσα χρόνια. Και ΝΔ βέβαια. Μένω στο ΠΑΣΟΚ όμως, γιατί εκείνο το "καλύτερες μερες" ηταν ένα είδος πρόκλησης του μαζόχα. Βέβαιος για το χειρότερο ψήφισε ΠΑΣΟΚ, γιατί δεν είχε πάθει ακόμη το μεγάλο σοκ. Λειτούργησε δηλαδή Παυλοφικά. Οταν έμαθε ο σκύλος τον ήχο του κουδουνιού ή το άναμμα της λάμπας να τα συνδυάζει με το φαγητό του, που του έφερναν, είχε μεν έκκριση σιέλου, φαγητό δεν έβλεπε. Εκεί ωστόσο είχαμε επιστημονικό πείραμα, εδώ έχουμε πολιτικό πείραμα. Και πολύ επιτυχημένο μάλιστα μέχρι και τούτη τη στιγμή, που γράφονται τούτες οι αράδες...
Πράγμα που σημαίνει πόσο μπορεί να υπομένει, να υποκύπτει, να ψυχοθεραπεύεται βασανιζόμενος και λεηλατούμενος ο ελληνικός λαός και να ευλογεί το δήμιό του. Το ναρκωτικό από εχθρός γίνεται παθιασμένη αγάπη. Ο σαδιστής από κακός γίνεται άγγελος με ρομφαία που φοβίζει και ενίοτε γοητεύει το μαζόχα. Και μόλις ωριμάζουν για ένα ή και περισσότερα θύματα από τον κύκλο των σαδιστών, ο Ντερβίσης τους πετάει στο στόμα κάποιον ή κάποιους. Και οι σαδιστές μαζοχίζονται. Παθαίνουν ένα είδος κανιβαλισμού. Αρέσκονται στον αλληλοσπαραγμό. Γι' αυτό και ο Ντερβίσης ρίχνει κάποιον κατά διαστήματα στο στόμα κάποιου άλλου. Πρώτον για να εξασφαλίζει το θέμα στους μαζόχες. Και δεύτερον, για να ντερβισώσει τους άλλους σαδιστές, γιατί δεν τους χρειάζεται όλους για μαζόχες. Τότε θα ζητάνε όλοι το μαρτύριο!
Στα χρόνια της κρίσης, μια ολόκληρη σχεδόν κοινωνία, υιοθέτησε το μαζοχισμό. Με τους σαδιστές με τη λεοντή του "σωτήρα" να συμβάλουν στην αποχαύνωση των χάνων. Η δεξιοτεχνία του ριφιφί είναι η δεξιοτεχνία του βιολιστή. Πότε θα μοιράσουμε σωστά δυο γαιδάρων άχυρα; Ως τότε, Ντερβίσηδες Σαμαρά και Βενιζέλο προχωράτε για μια μαζόχα Ελλάδα νέα!..
ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΥΡΜΟΓΛΟΥ
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη!
Τα μόνα σχόλια που σβήνω είναι οι ύβρεις.