Μεσαίωνας

Ο μεσαίωνας είναι Ιστορική χρονική περίοδος που αναφέρεται κυρίως στην ιστορία των λαών της Δυτικής Ευρώπης και τα όρια της δεν είναι καθορισμένα με σαφήνεια καθώς υπάρχουν διαφωνίες μεταξύ των ιστορικών. Αυτό είναι φυσικό, γιατί μια εποχή δεν αρχίζει αυτόματα, αλλά η αρχή της προϋπάρχει στην προηγούμενή της εποχή. Γενικά ο μεσαίωνας καλύπτει τους αιώνες από την κατάρρευση του ελληνορωμαϊκού κόσμου (5ος αι. μ.Χ.) μέχρι την πτώση της Κωνσταντινούπολης που συμπίπτει και με τις αρχές της Αναγέννησης. Ο μεσαίωνας χαρακτηρίζεται σαν οπισθοδρόμηση της εξέλιξης του ανθρώπου, με την επικράτηση του σκοταδισμού που επέβαλε η Εκκλησία και την κυριαρχία ενός στείρου και άκρατου θρησκευτισμού. Γι' αυτό η λέξη μεσαίωνας δηλώνει σήμερα και κάθε σκοτεινή τυραννική και αντιεπιστημονική περίοδο στην ιστορία ενός λαού.

Το κοινωνικό, πολιτικό και οικονομικό σύστημα που επικρατεί το μεσαίωνα είναι η φεουδαρχία, που διαδέχτηκε το δουλοκτητικό σύστημα. Οι φεουδάρχες ήταν ιδιοκτήτες απέραντων εκτάσεων γης που τις καλλιεργούσαν οι ακτήμονες γεωργοί. Οι καλλιεργητές ζούσαν κάτω από άθλιες συνθήκες και, πολλές φορές, ο φεουδάρχης όριζε και τη ζωή τους. Οι φεουδάρχες, οι ευγενείς και ο ανώτατος κλήρος ζούσαν μέσα στη χλιδή και τη σπατάλη και είχαν στα χέρια τους όλη την εξουσία. Στην εποχή του μεσαίωνα γίνονται σημαντικά πολιτικά γεγονότα. Παρατηρούνται φοβερές ανακατατάξεις σε ολόκληρη την Ευρώπη, δημιουργούνται νέα κράτη και ισχυρά βασίλεια στην Ισπανία, Αγγλία και Γαλλία. Εκείνο που χαρακτηρίζει τα πρώτα χρόνια της περιόδου αυτής είναι οι αλλεπάλληλες επιδρομές των βάρβαρων φύλων από τα βόρεια προς τα νότια της Ευρώπης. Οι επιδρομές αυτές αναγκάζουν τις πόλεις να ενώνονται σε μεγάλα και ισχυρά κράτη. Τα νέα φύλα ενώνονται με τους λαούς της Ευρώπης και δημιουργούνται τα νέα εθνικά κράτη, απ' όπου προέρχονται τα σημερινά ευρωπαϊκά κράτη της Γαλλίας, Γερμανίας, Ιταλίας κλπ.

Οι θρησκευτικοί και οι εμφύλιοι πόλεμοι προκαλούν μεγάλες αναστατώσεις σ' ολόκληρη την Ευρώπη. Και μερικές φορές ο θρησκευτικός φανατισμός οδηγεί σε μεγάλες σφαγές, όπως της νύχτας του αγίου Βαρθολομαίου και του Σικελικού Εσπερινού. Άλλο σημαντικό γεγονός είναι οι Σταυροφορίες, οι μεγάλοι αυτοί κατακτητικοί πόλεμοι που έγιναν με θρησκευτικό περίβλημα από τους ευγενείς, που εξαπλώθηκαν μέχρι την Παλαιστίνη (Ιεροσόλυμα). Η εξάπλωση αυτή των Σταυροφόρων έφερε σ' επαφή τη Δυτική Ευρώπη με το βυζαντινό πολιτισμό. Η κυριαρχία της Εκκλησίας πάνω στην κοινωνική, πολιτιστική ακόμα και την οικονομική ζωή των κρατών είναι έντονη. Η παιδεία έχει ως σκοπό της τη διδασκαλία και την εξήγηση των θρησκευτικών κειμένων και δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τη γενική πνευματική ανύψωση. Επικρατεί ένας απόλυτος θρησκευτικός δογματικός και κάθε ερευνητικό επιστημονικό και φιλελεύθερο πνεύμα καταδικάζεται. Η Εκκλησία με την Ιερή Εξέταση βύθισε την ανθρωπότητα σε πνευματικό σκοτάδι. Οι ιεροεξεταστές έκαιγαν στη φωτιά ανθρώπους που τολμούσαν να εκφράσουν φιλελεύθερες ιδέες ή να διακηρύξουν τις επιστημονικές ανακαλύψεις τους.

Η Εκκλησία κήρυξε σκληρό διωγμό στις θετικές επιστήμες και στις ανθρωπιστικές ιδέες. Αποτέλεσμα όλης αυτής της κατάστασης ήταν η επιστήμη να προχωρεί αργά προς τα εμπρός μέσα από δυσκολίες και με την αυτοθυσία πολλές φορές των επιστημόνων. Στο μεσαίωνα εμφανίζεται για πρώτη φορά η βιομηχανία, που είναι στην αρχή η παλιά βιοτεχνία που εκσυγχρονίζεται και επεκτείνεται. Η πρώτη αντίδραση κατά του μεσαίωνα εμφανίζεται στην Ιταλία, που είχε γίνει χώρα τραπεζιτών και εμπόρων. Στη χώρα που διατηρεί επαφή με τις εθνικές παραδόσεις και τον ελληνορωμαϊκό πολιτισμό φάνηκαν οι πρώτοι ουμανιστές (ανθρωπιστές) συγγραφείς, ο Δάντης, ο Πετράρχης και ο Βοκκάκιος. Ο Δάντης στο έργο "Θεία Κωμωδία" που εκδόθηκε στις αρχές του 14ου αι. μας δίνει πλήρη εικόνα της εποχής, σατιρίζοντας και διακωμωδώντας συγχρόνως την εποχή αυτή.

Η τέχνη του μεσαίωνα φανερώνεται σε σειρά από καθεδρικούς και άλλους ναούς που χτίζει η Εκκλησία, σε γλυπτά και ζωγραφικά έργα που αντλούν τα θέματά τους από τη θρησκευτική ζωή. Το γυμνό, που είχε πηγή έμπνευσης για προηγούμενους και κατοπινούς καλλιτέχνες, εξαφανίζεται, γιατί δεν το επιτρέπει ο πουριτανισμός και η υποκρισία της εποχής. Η αρχιτεκτονική επηρεάζεται από τους Γότθους, Άραβες και Βυζαντινούς και έτσι μας δίνει ωραία δείγματά της. Τα φιλολογικά έργα είναι μηδαμινά, εκτός από τα τελευταία χρόνια που εμφανίζονται δυνατές φιλολογικές προσωπικότητες, προάγγελοι της Αναγέννησης. Ο μεσαίωνας σβήνει με την εμφάνιση του αστικού οικονομικού συστήματος, την εφεύρεση της τυπογραφίας και την ανακάλυψη των νέων χωρών. Από το μεσαίωνα ξεπήδησε η αυγή του σημερινού μας πολιτισμού, η Αναγέννηση.

livepedia

Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post