Alexis Tsipras: «Je suis venu, j'ai vu, j'ai vaincu»

από τον  πολιτικό μηχανικό Θεόδωρο Κ. Παπαϊωάννου*

Τρίτη (14.7) έτυχε η κόρη μου στο Παρίσι κοντά στα Ηλύσια Πεδία . Nεαροί διαδηλωτές κρατούσαν πλακάτ  που έγραφαν «liberté, égalité ,fraternité» στα Ελληνικά «Ελευθερία, ισότητα, αδελφοσύνη»  τιμώντας την κοσμοϊστορική επέτειο της Γαλλικής Επανάστασης του 1789 .

Εν μέσω της ολοσχερούς εξαθλίωσης  των μαζών ,τότε στην εποχή του Λουδοβίκου του 16^ου και της Αντουανέτας ,με «σπίρτο»  τους κύριους εκφραστές -προπομπούς  Μοντεσκιέ, Ρουσώ ,Ντιντερό  , Βολτέρο ,  το κίνημα του Διαφωτισμού και το παράδειγμα της Αμερικανικής Επανάστασης(1776-1783)  άναψε η φωτιά που  απλώθηκε σε όλη τη Δύση.

Ανάμεσα  στα άλλα διέκρινε  και ένα με την πρόταση  της επικεφαλίδας. Ήταν  η διατύπωση   στα γαλλικά της ιστορικής λατινικής φράσης «veni  vidi  vici» που αποδίδεται στον Ιούλιο Καίσαρα  και  στα ελληνικά σημαίνει «Ήρθα είδα νίκησα»

Ήρθε και με άψογα αγγλικά advanced  από τα  beginners το ΄12 ,με το 61.3% του δημοψηφίσματος κόντρα σε όλους τους συστημικούς μηχανισμούς χωρίς υπεροψία συνδιαλέχτηκε επί ισοις με τα ‘’ιερά τέρατα’’ της Ευρώπης που η χρηματοπιστωτική απολυταρχία έχει χρήσει πολιτικούς.

Είδε  και γνώρισε  τη λειτουργία των μηχανικών - φύλλο συκής των  γερμανικών συμφερόντων -  στη  λήψη αποφάσεων .

Το διευθυντήριο της Ε.Ε. δεν είναι  «ευρωπαϊκή οικογένεια» Η ευρωπαϊκή τραπεζιτική ολιγαρχία την έκανε  από μάνα  σε Μήδεια , στεγνή από όραμα, ιδέες και πολιτική σοφία

Διαπραγματεύτηκε με παρρησία, σθένος, εντιμότητα, συνέπεια, ήθος , αξιοπρέπεια, νηφαλιότητα, με βαθιά επίγνωση του ιστορικού του ρόλου και ανέδειξε το αδιέξοδο της επιβληθείσας πολιτικής της διαρκούς λιτότητας.

Ως πρωθυπουργός χώρας που δεν γνώρισε Αναγέννηση και Διαφωτισμό  αναδείχτηκε

 « ευρωπαϊκότερος» εκείνων που μετά τον 2^ο  Παγκόσμιο Πόλεμο έπρεπε να βαδίζουν στις ράγες  των ανιόντων πρωτεργατών ομοεθνών τους  Ρομπέρ Σουμάν,   Ζακ Μονέ , Αλτιέρο Σπινέλι, Βίλι Μπράντ , Φρανσουά  Μιτεράν ,Χέλμουτ  Κολ .

 Νίκησε γιατί:

 1^ο εντυπωσίασε  με την ιστορική του ομιλία  στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και  προσπάθησε να επαναφέρει την εκτροχιασμένη Ευρώπη από τον ίλιγγο των αγορών στο λίκνο του Διαφωτισμού ,τη μήτρα όλων των επαναστάσεων του 18^ου ,19^ου και 20^ου  αιώνα.

2^ο Χειροκροτήθηκε θερμά  από την πλειοψηφία των  μη συντηρητικών ευρωβουλευτών και αναπτέρωσε την πεποίθηση ότι η Ευρώπη αφυπνίζεται , ότι είναι εφικτός ένας άλλος  δρόμος.

3^ο Έτσι λοιπόν, με έστω τις δειλές διαφοροποιήσεις Γαλλίας ,Ιταλίας ,Αυστρίας πού απεχθάνονται ρόλο κομπάρσου  σε μια ολοένα ‘’ γερμανικότερη ’’ Ευρώπη, άνοιξε διευρυνόμενη  ρωγμή στην γερμανική θηλιά που στραγγαλίζει την Ευρώπη.«Το μέλλον  της Ευρώπης παίζεται στην Αθήνα » ήταν ο πρωτοσέλιδος τίτλος της Γαλλικής «Le Monde»

Απέναντι στη Γερμανική θηριωδία έδωσε  μια άνιση μάχη μέχρι εσχάτων

Αν ό τοκογλύφος και  μαυρόψυχος  Σάυλοκ στον « Έμπορο της Βενετίας» του Σαίξπηρ ήθελε μια λίτρα κρέας από το στήθος του οφειλέτη του, ο Σόϊμπλε   εποφθαλμιούσε να κάνει προτεκτοράτο ολόκληρη τη χώρα μας.

Από τις τρεις επιλογές που είχε, Grexit Σόιμπλε, άτακτη χρεοκοπία και Μνημόνιο, προτίμησε το τελευταίο, γιατί οι άλλες δύο ήταν πολύ χειρότερες, ιδιαίτερα για τα λαϊκά στρώματα.

Το Grexit που πρότεινε ήταν   άτακτη χρεοκοπία , (κατάρρευση τραπεζών και χρηματοδοτικών ροών) συμπαρασύροντας όλες τις συνδεδεμένες  λειτουργίες της κοινωνίας (μεταφορά και εισαγωγή αγαθών, λειτουργία παραγωγικών μονάδων κοκ).

Φορτωμένος  με  «προπατορικά πολιτικά αμαρτήματα» σε μια ιστορική καμπή κλήθηκε ως ηγέτης όχι μόνο να μην εγκαταλείψει το σκάφος, αλλά και να το διασώσει από τον καταποντισμό έστω τραυματισμένο .

« Να αδράχνεις την στιγμή» Εκεί κρύβεται παντού και πάντοτε η πολιτική, οικονομική ,επιχειρηματική και στρατηγική εφυΐα .

Ρισκάρισε  να κατέβει για  λίγο από τον «Όλυμπο» της ιδεολογικής καθαρότητας για το καλό της κοινωνίας

Περικυκλωμένος σε κοιλάδα έκανε τακτικό ελιγμό, συνθηκολόγησε , αλλά δεν έδωσε  όπως οι πριν «γην και ύδωρ» .

Ο Αντόνιο Γκράμσι γράφει: «Το κομμουνιστικό κόμμα στο καπιταλιστικό σύστημα έχει άκρως σπουδαία και διαφορετικής μορφής καθήκοντα. Πρέπει να οδηγεί το προλεταριάτο στον αγώνα μέσα από οποιεσδήποτε δυσκολίες. Να το οδηγεί στην επίθεση όταν η κατάσταση το απαιτεί. Να το ανακαλεί όμως και να το οδηγεί σε συντεταγμένη οπισθοχώρηση όταν κινδυνεύει από συντριπτικά χτυπήματα του αντιπάλου που το απειλούν να το εκμηδενίσουν»

Στοίχημα  και  πόλεμος  δεν χάθηκαν αλλά μόνο  μια μάχη  .  Να  μη μεμψιμοιρούμε ούτε να αυτοχειριαζόμαστε αλλά να συσπειρωθούμε, να ανασυνταχθούμε, για να αναμετρηθούμε μετωπικά με τις νοοτροπίες, τις δυνάμεις  και τους αλώβητους ακόμη θυλάκους διαφθοράς , διαπλοκής ,παρασιτισμού , κοινωνικού καθεστωτισμού . Να εμπεδωθεί η διαφάνεια, η αξιοκρατία και το κράτος δικαίου. Να τελειώνουμε με στο πελατειακό κράτος των τελευταίων 40 ετών που εξέθρεψαν τα κόμματα της Μεταπολίτευσης   ,  τα κατεστημένα συμφέροντα που άλωσαν την πατρίδα μας και τελικά  τη χρεοκόπησαν.

 Κατήγαγε ο Σόιμπλε μια «πύρρεια» όμως θα ηρωοποιήσει  τον Τσίπρα γιατί  δεν του έδωσε οδό διαφυγής και τον οδήγησε σε αγώνα ζωής ή θανάτου . Δεν άκουσε τον Αθηναίο στρατηγό Ιφικράτη που  άφησε  τους  αντιπάλους να φύγουν λέγοντας «ας μη αναγκάσουμε τους εχθρούς μας να γίνουν ήρωες» . Πρωθυπουργέ μου να θυμάσαι ότι οι θριαμβευτές Ρωμαίοι στρατηγοί για να ξεφύγουν από το σύμπλεγμα Ύβρις-Νέμεσις μίσθωναν σκλάβους να ακολουθούν την άμαξά τους και να τους φωνάζουν «Μemento mori»( Να θυμάσαι, είσαι θνητός)    Παρά την λεόντειο συμφωνία διακρίνω πολλές ρωγμές ανάπτυξης.

Το Μνημόνιο είναι δρόμος δύσβατος , αλλά  μας δίνει  χρόνο να εφαρμόσουμε  το παράλληλο πρόγραμμά μας , εμμένοντας τόσο σε μεγάλες νομοθετικές παρεμβάσεις όσο και σε μικρές πρακτικές λύσεις, να αντιστρέψουμε  την φτωχοποίηση και να κερδίσουμε  τον κόσμο μέρα τη μέρα. Η Ευρώπη, δεν είναι στήλη άλατος και αλλάζει (χάρη σ' εμάς!) . Απαιτείται αντοχή, αποτελεσματικότητα, ηθική, εσωκομματική δημοκρατία για επιλεγούν τα άριστα αριστερά κυβερνητικά στελέχη  που θα λειτουργούν με το «εμείς» και όχι το «εγώ». Σήμερα, η συνέχιση του αγώνα περνά μέσα από μια δεύτερη κυβέρνηση της Αριστεράς.  Podemos-Venceremos (Μπορούμε- Θα Νικήσουμε)

* τ. Κοινοτάρχης Βαγίων-τ. Γεν. Γραμ. ΚΕΔΚΕ - τηλ /fax 2262022177- κιν 6997189448

https://www.facebook.com/theodore.papaioannou   Σφάλμα! Η αναφορά της υπερ-σύνδεσης δεν είναι έγκυρη.

 Αν «ο σιωπών δοκεί  συναινείν», πόσο μάλλον ο συγχαίρων αγαπητέ Κλέαρχε Περγαντά

από τον πολιτικό  μηχανικό  Θεόδωρο Κ. Παπαϊωάννου

 Μπαίνοντας επικεφαλής στο  ψηφοδέλτιο  του ΠΑΣΟΚ Βοιωτίας  ενώ επιδεικτικά με απόφευγες από το 2007 ,είχες το θράσος να μου ζητήσεις να υποστηρίξω.  Έτσι λοιπόν μου έδωσες λαβή να επαναφέρω το επίμαχο ζήτημα .

 Το 2001 ο τότε νομάρχης Νικ. Στάμος στέλεχος της Ν.Δ. προκήρυξε διεθνή διαγωνισμό και  με το σύστημα δημοπράτησης ‘’μελέτη- κατασκευή’’ του Διοικητηρίου της Λιβαδειάς (*) Ευβοεύς ο ανάδοχος του έργου και ‘’ομογάλακτο’’ στέλεχος

Κατήγγειλα το συγκεκριμένο σύστημα δημοπράτησης  γιατί κατά το νόμο: «…αυτό …..εφαρμόζεται  στις περιπτώσεις έργων  που επιδέχονται  ειδικούς τρόπους κατασκευής ή μεθόδους  που καλύπτονται  από τεχνογνωσίες  ή άλλα κατοχυρωμένα δικαιώματα  ή στα έργα με ιδιομορφίες  ως προς τον τρόπο  και τις φάσεις κατασκευής  τους ….»

Σε ανάλογες περιπτώσεις  το είχαν καταγγείλει οι συλλογικοί  φορείς των μηχανικών ( ΤΕΕ ,ΣΑΔΑΣ ,ΠΕΔΜΕΔΕ,ΣΑΤΕ) για λόγους που δεν είναι του παρόντος

 Την 1.1.2003 όταν ξεκίνησες  παρά τα ανωτέρω γνωστά , συνέχισες την πεπατημένη, γι΄ αυτό και  συνέχισα να αρθρογραφώ . Τα ’’ΒΟΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ’’ μάλιστα από τότε μέχρι σήμερα στην προμετωπίδα της σε προκαλεί ανελλιπώς να απαντήσεις αλλά ‘’…φωνή βοώντος εν τη ερήμω…’’

Εν όψει των περιφερειακών εκλογών κατά  τον απολογισμό έργου της 8ετούς νομαρχιακής σου θητείας (30.6.2010) λίγο πριν πας για περιφερειάρχης  Στερεάς ,χαρακτήρισες το έργο  ‘’ναυαρχίδα’’ της δράσης σου.

Απέδωσες  εύσημα στον Ν. Στάμο και αποσιώπησες  το ότι αμέσως μετά την κατακύρωση του διαγωνισμού έγινε το σκάνδαλο της τροποποίησης της μελέτης θεμελίωσης, που ανέβασε το κόστος του έργου, πράγμα που έπρεπε πριν την δημοπράτηση και την κατάθεση της προσφοράς της σύμφωνα με το νόμο 1418/84  να είχε διαπιστώσει η ανάδοχος εργοληπτική επιχείρηση .

Μετά την  ‘’φιέστα’’ του απολογισμού  ,  διάβασα στην ‘’ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ’’ (1.7.2010) ότι  το έργο ήταν βραβευθείσα αρχιτεκτονική ιδέα από το 1987 του καθηγητή στο ΕΜΠ κ. Τάσου Μπίρη και σε κάτοψη ακολουθούσε την κοίτη του κοντινού ποταμιού της Ερκυνας

Μεταξύ 1995-96 επί νομάρχη Ιωάννη Σταμούλη καλώς τροποποιήθηκε η μελέτη λόγω αλλαγής του Αντισεισμικού Κανονισμού.

Στο περιοδικό ‘’ΚΤΙΡΙΟ’’ (τευχ 1/2010, σελ 65) το γραφείο Μπίρη  δημοσίευσε πολυσέλιδη αναφορά στο Δημαρχιακό Μέγαρο Θεσσαλονίκης με γραμμένους αναλυτικά τους συντελεστές (μελετητές- κατασκευαστές κλπ) του έργου, η μελέτη του οποίου έγινε το 1986 με τα δύο έργα να έχουν πολλές ομοιότητες μεταξύ των.

Ποια μελέτη εφαρμόστηκε , πότε εκδόθηκε η οικοδομική άδεια και ποιοί υπόγραψαν τις μελέτες , προχωρούσε για πολύ διάστημα η κατασκευή χωρίς οικοδομική άδεια ;

Επιφυλάσσομαι ως την πλήρη εφαρμογή κάποιων διατάξεων ΓΟΚ και Κτιριοδομικού Κανονισμού για Ειδικά Κτίρια ( φωτισμός και αερισμός ανεπαρκής-μικροί χώροι υγιεινής και W.C.-μικροί διάδρομοι).

 Κάποια μικρά μη λειτουργικά γραφεία τριγωνικού σχήματος θυμίζουν φυλακή που αν αυτή σου σκλαβώνει το σώμα, ο κακός χώρος δουλειάς σου σκλαβώνει την ψυχή.

Με κυκλικά παράθυρα διαμ=30 εκ περίπου, με κυκλικής διατομής υπερμεγέθη υποστυλώματα, οι χρήστες ( υπάλληλοι και πολίτες) ασφυκτιούν και εμποδίζονται στη κίνηση.   Σε αυτή την ‘’ποντικοφωλιά ’’ ακόμη και  ημέρα σε κάποια γραφεία είναι αναμμένα τα φώτα και θερμαντικά σώματα το χειμώνα . Γιατί δεν έγινε βιοκλιματικός σχεδιασμός όπως ειπώθηκε πού έγινε  στη Θεσσαλονίκη ;  Γιατί δεν έχει υπόγειο parking όπως παντού;  Κακό  έδαφος  άραγε είχε μόνο αυτή η περιοχή της Λιβαδειάς απ΄ όλη την Ελλάδα; που είναι το αμφιθέατρο;

Στο κάτω μέρος των εσωτερικών θυρών γιατί δεν μπήκε αμφίπλευρη προστατευτική επικάλυψη σε ύψος περίπου 0.40 μ. από ανοξείδωτο μεταλλικό φύλλο, όπως στη Χαλκίδα; Ποια η ποιότητα των πλακών επίστρωσης των εσωτερικών δαπέδων;

 Χλευάζουν  και απαξιώνουν τους συντελεστές του  έργου νομάρχες και μηχανικούς!!!!.

Προέκυψε άραγε δια χειρός διακεκριμένου ακαδημαϊκού δασκάλου τέτοια εσωτερική διαρρύθμιση ή αλλοιώθηκε καθοδόν ;

Ποιος θα μας πει γιατί ο κ. Στάμος αστόχησε όταν δήλωσε (Β.Ν. 14.4.2003) ότι θα το τελείωνε εγκαινιάζοντάς το κιόλας μέσα στη θητεία του και στον κ. Περγαντά χρειάσθηκαν άλλα 8 χρόνια ;   Με τι κόστος και το μισό ατελείωτο ;

Όσο αναγνωρίζω ότι κυρίως τα λάθη ξεκίνησαν πριν από σένα  , άλλο τόσο δεν κατανοώ  την σιωπή σου και τα εύσημα που απέδωσες.

" Όποιος σιωπά φαίνεται ότι συναινεί" ήταν η μετάφραση στην επικεφαλίδα του άρθρου μου από τον Συνταγματολόγο Αριστόβουλο Μάνεση κατά την τελευταία διάλεξη του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών , λίγο πριν συλληφθεί το 1968 από το δικτατορικό καθεστώς.

Η δημόσια αρχιτεκτονική παρέμβαση ανασυνθέτει τον δημόσιο αστικό χώρο .Το κέλυφος της παρούσης  παραπέμπει σε κτίριο όπου ‘’οχυρώνεται ‘’ η εξουσία και στέλνει τη σκέψη μας σε μια σύγχρονη ‘’Βαστίλη’’.

Με την ‘’εξουσιαστική γοητεία’’ που εκπέμπει ,’’ θυματοποιεί ’’ τον πολίτη και παραλύει τα κοινωνικά του αντανακλαστικά.

Μπορεί η Λιβαδειά να ανοικοδομήθηκε κατά το Αθηναϊκό πρότυπο, όμως το έργο αυτό με την ‘’μορφοπλαστική φλυαρία’’ του και τον ‘’εκτός κλίμακας’’ όγκο του αποπνέει μια ’’βλοσυρότητα’’ δυσανάλογη αυτής που μπορεί να ‘’απορροφήσει ’’ μια πόλη με 25000 κατοίκους.   Η εκτός κλίμακας συνθετική αυτή πρόταση διαταράσσει το αστικό τοπίο , γι αυτό δικαίως οι δημότες το λένε ’’Οχυρό του Ρούπελ’’  

  

*Μια ‘’Βαστίλη’’ στην ‘’καρδιά’’ της Λιβαδειάς : ‘’ΒΟΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ’’ (19.7.2010)

Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post