Και τονίζω το "εμείς", γιατί πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η ευθύνη, τέκνο της ανάγκης και της ελευθερίας, αποτελεί το ιδιότυπον του πολίτη, που τον διακρίνει από την άκριτη και άβουλη μάζα. Αυτό το ιδιότυπον αποτελεί και το "διαβατήριο" του προς την κοινωνική ανασυγκρότηση και την εθνική αξιοπρέπεια.
Με άγχος και ανασφάλεια προ του φάσματος ενός συλλογικού κοινωνικού θανάτου εξαιτίας της ατέρμονης οικονομικής κρίσης, γίναμε θεατές ενός σαρωτικού κύματος μηδενισμού, με αποτέλεσμα η...μηδενιστική κρίση να εναγκαλίζεται με την οικονομική. Εμπιστευτήκαμε πολιτικούς στις παρυφές της βλακείας και στην καλύτερη περίπτωση υποταγμένους στην ανάγκη της συγκυρίας, που μετέτρεψαν την εθνική ευθύνη σε σύνθημα και πολιτική διδασκαλία με λεκτικές κορώνες και "αρλούμπες", που ναρκοθετούν τα δυσεπίλυτα εθνικά μας θέματα.
Τώρα έχουμε τη...γελοιότητα του "θέματος" Μουζάλα και τις πυροτεχνικού τύπου απειλές του κυβερνητικού εταίρου της εκτρωματικής συγκυβέρνησης Πάνου Καμμένου. Προσφάτως "απολαύσαμε" τις δηλώσεις του έτερου απαίδευτου υπουργού Παιδείας, που τροφοδότησαν συζητήσεις επί συζητήσεων για το ιστορικά αυτονόητο.
Και τόσοι άλλοι της εγχώριας πολιτικής καχεξίας, οι οποίοι πειθαρχούν περισσότερο στις ανάγκες ενός περιορισμένου κομματικού ακροατηρίου ή μιας εφήμερης εξουσίας υποχρεωμένης να μεταμφιέζει την αγωνία της αυτοσυντήρησης της σε μάχη επικοινωνιακή για την εξαπάτηση του πολίτη.
Για όλους αυτούς τους ...γυρολόγους και τυχάρπαστους της πολιτικής η ιστορική μνήμη είναι απλώς καταγραφή απολιθωμένων γεγονότων κι όχι η κριτική πορεία μέσα απ' αυτά. Ωστόσο, ό,τι δεν κατέχεται επαρκώς και δεν αναλύεται, πεθαίνει.
Ούτε πάλι η μνήμη μπορεί να είναι μνησικακία, που συντηρεί την εκδίκηση. Ούτε καταλογογράφηση, που αχρηστεύει τον νου και θηριεύει τα ψυχικά συμπλέγματα. Ούτε πολιτικές ατάκες που συντηρούν εθνικά λείψανα. Ούτε εθνική λογόρροια, που οδηγεί στην αυτάρεσκη απραγία.
Ο τόπος τούτος δεν ευτύχησε, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, να έχει κυβερνώντες με μνήμη εθνική και με επίγνωση της εθνικής τους ευθύνης. Και φτάσαμε στο θλιβερό σήμερα ως απότοκο της δικής μας σύγχυσης, ανασφάλειας και μωροπιστίας. Αναδείξαμε στην εξουσία την πάσχουσα από "ιδεολογικό στραβισμό" και από τον καταρράκτη της αριστερομανίας σημερινή κυβέρνηση των παχυλών υποσχέσεων και των μηδενικών έργων.
Φτάσαμε σε "οριακές καταστάσεις" για τα εθνικά μας θέματα, με τον ελλοχεύοντα εθνικό όλεθρο να μας....κλείνει πονηρά το μάτι. Και ζούμε με την "αγωνία" και τη "μέριμνα", μεταξύ κατάπτωσης και ανύψωσης της εθνικής μας ύπαρξης.
Υπερβολές θα πουν κάποιοι. Και είναι αυτοί που δεν βλέπουν ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει εθνική πολιτική και στάση. Δεν βλέπουν την αναγωγή του εφικτού σ' όλα τα καίρια θέματα σε μυθοπλασία. Και δεν αντιλαμβάνονται ότι ακόμη και το βάπτισμα της όποιας πρόσκαιρης επιτυχίας "μπουκιάς" στα κομματικοπολιτικά ποτήρια των νοθευμένων κρασιών, δίνουν τη διάσταση της πολιτικής υποτίμησης τούτου του λαού.
Ας ξυπνήσουμε επιτέλους!..
ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΥΡΜΟΓΛΟΥ
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη!
Τα μόνα σχόλια που σβήνω είναι οι ύβρεις.