 |
| Ο δανεισμός δημιουργεί καινούρια χρέη... |
Το καινούργιο κοσκινάκι της κυβέρνησης είναι λέει:
να μας δανείσουν ξανά οι εταίροι μας προκειμένου να αγοράσουμε τα παλιά μας ομόλογα σε υποτιθέμενες καλές τιμές.
My lord I have a cunning plan που θα έλεγε και ο μπόλντρικ στο Black Adder.
Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά.
Το κράτος έχει εκδώσει κάποιο χρέος σε ομόλογα.
Το μόνο που το ενδιαφέρει είναι η στιγμή της έκδοσης και η (μελλοντική) στιγμή της πληρωμής. Ολη η ενδιάμεση πορεία της δευτερογενούς αγοράς είναι αδιάφορη για το κράτος καθώς το ρίσκο βρίσκεται σε αυτόν που εχει το ομόλογο. Και όλη η ιστορία με τα spread δεν ηταν προβληματική για το κράτος, παραμόνο στο σημείο εκείνο που θα ήθελε να εκδοσει ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ομόλογα.
Καθώς το σπρεντ ανέβαιναν το κράτος δεν πλήρωνε παραπάνω τόκους για τα παλιά ομόλογα.
Άρα τα παλιά ομόλογα δεν απασχολούν κανέναν εκτός από αυτούς που τα κατέχουν. Τα περισσότερα παλιά ελληνικά ομόλογα δε, διαθέτουν και εξαιρετικά καλά επιτόκια.
Τι ζητά λοιπόν ο πολυχρονεμένος ΓΡΑΠ (απόφάσισα να βάζω το Ρ από το ρουφιάνος)
Να πάρουμε νέα δανεικά, όχι για κάποιο φιλόδοξο αναπτυξιακό σχέδιο, αλλά για να αποπληρώσουμε πριν της ώρας τους παλιά δανεικά σε “καλές τιμές”.
Ας πιάσουμε τώρα και το “καλές τιμές”.
Καθώς οι ομολογιούχοι φοβούνται πως η ελλάδα δεν θα καταφέρει να πληρώσει τις υποχρεώσεις της πουλάνε τα ομόλογά τους σε τιμές χαμηλότερες της ονομαστικής αξίας.
Μπορεί λοιπόν το ομόλογο να είναι αξίας 1000 ευρώ, όμως ο ομολογιούχος να προτιμά να πάρει 800 στο χέρι τώρα, παρά να ρισκάρει για 1000 σε 3 χρόνια που λήγει. Το σχέδιο λοιπόν καλεί να αγοράσουμε αυτά τα ομόλογα στις χαμηλότερες τιμές και έτσι να κερδίσουμε τη διαφορά. Αντί λοιπόν να πρέπει το κράτος να δώσει 1000 σε 3 χρόνια θα δώσει 800 σήμερα. Καλό? Ναι θα ήταν πολύ καλό εάν δούλευε.
Γιατί δεν θα δουλέψει? Μα γιατί είναι κομμένο και ραμμένο για να κερδίσουν οι ομολογιούχοι και να δεσμεύσει τις αποφάσεις οποιασδήποτε κυβέρνησης έρθει μετά από αυτόν.
Το δεύτερο θα συμβεί μέσο της περαιτέρω “μνημονιοποίησης” του ελληνικού χρέους.
Τα 2/3 του ελληνικού χρέους αυτή τη στιγμή είναι σε ομόλογα
για τα οποία οι ομολογιούχοι πρέπει να βρουν το δίκιο τους στα ελληνικά δικαστήρια.
Η δανειακή σύμβαση του μνημονίου από την άλλη είναι διμερής μεταξύ κρατών και την εκδικάζουν τα αγγλικά δικαστήρια.
Παρότι δεν μπορεί κανείς “να έρθει να μας πάρει τα νησιά”, είναι διαφορετικό για τον πιστωτή “Lord μπαρμπαγιώργης Ltd” να προσφεύγει στην ελληνική δικαιοσύνη και διαφορετικό να προσφεύγει το ίδιο το ολλανδικό δημόσιο στην αγγλική δικαιοσύνη με την οποία παίζει μπρίτζ κάθε σαββατοκύριακο. Άρα ο ΓρΑΠ προσπαθεί να μετατρέψει ένα χρέος που είναι υπέρ μας ως ανεξάρτητου κράτους, σ’ ένα χρέος που θα είναι δυσκολότερο να αναδιαπραγματευτούμε.
Όσο για το πρώτο. Θυμάστε για ποιό λόγο είναι σήμερα κάποιος διατεθειμένος να σου πουλήσει ένα ομόλογο αξίας 1000 ευρώ, μόνο 800?? Διότι
φοβάται πως δεν θα πάρει τα χρήματά του πίσω.
Εάν λοιπόν το ελληνικό κράτος ανακοινώσει πως ξεκινά να αγοράζει παλιά ομόλογα, τότε αυτομάτως ο λόγος για τον οποίο το ομόλογο διαπραγματεύεται σε χαμηλότερη αξία εξαφανίζεται. Και τσουπ θα δείτε τις τιμές των ομολόγων να ξανανεβαίνουν και το ελληνικό κράτος να πληρώνει κοντά στο 100% της ονομαστικής αξίας.
Τέλεια θα πει ο καλός ΠΑΣΟΚος η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της.
Η χώρα βγήκε από την κρίση.
Εάν τα ελληνικά ομόλογα φτάσουν κοντά στο 100% της ονομαστικής αξίας, τότε και τα σπρέντ θα πέσουν.
Κι έχει δίκιο, διότι δεν υπάρχει τίποτα πιο ευφυές από την κυκλική λογική (πέρα από έναν σκύλο που δαγκώνει την ουρά του). Τα ομόλογα θα διατηρηθούν κοντά στο 100% της ονομαστικής αξίας μόνο όσο ισχύει το πρόγραμμα επαναγοράς. Διότι όλο αυτό το υπέροχο σχέδιο δεν θα μειώσει το χρέος, άρα ούτε θα αυξήσει την επιθυμία των υπολοίπων να σου δανείσουν. Άρα η όποια αύξηση των τιμών (και πτώση των επιτοκίων) θα είναι πλασματική και θα προέρχεται από την ίδια την απόφαση να επαναγοραστούν τα ομόλογα. Μόλις εκλείψει η επαναγορά θα εκλείψει και ο λόγος που οι τιμές ήταν τόσο καλές.
Τώρα όποιος με θεωρεί κατάπτυστο συκοφάντη, δεν έχει παρά να διαβάσει τι έγινε με το πρόγραμμα επαναγοράς τοξικων ομόλογων στις ΗΠΑ (το λεγόμενο TARP). Πριν το TARP τα τοξικά ομόλογα πουλιούνταν στα 20-30 σεντς ανά δολάριο ονομαστικής αξίας. Με το που ανακοινώθηκε το TARP μαγικά οι τιμές τους ξαναγύρισαν στο 85-90% της ονομαστικής αξίας… Αυτό δεν σημαίνει πως σήμερα (αφού τελείωσε το TARP)
υπάρχει κανένας τρελός που θέλει να αγοράσει τοξικά ομόλογα.
Αλλά είπαμε εσείς είστε αγράμματοι μουζίκοι και δεν μπορείτε να καταλάβετε τα υψίπεδα της οικονομικής σκέψης του ΓΡΑΠ και του επιτελείου του
techie chan
RAMNOUSIA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη!
Τα μόνα σχόλια που σβήνω είναι οι ύβρεις.