Aποκάλυψη από μια… μικρή γκάφα

Για όλα τα ενδεχόμενα ετοιμάζο­νται οι Βρυξέλλες. Ακόμα και για το πώς θα κινηθούν εάν το Με­σοπρόθεσμο Πρόγραμμα και ο εφαρμοστικός νόμος δεν επικυρωθούν από τη Βουλή. Το έκτακτο σχέδιο προνοεί την άμεση εκταμίευση της μισής δό­σης, 6 δισ. ευρώ δηλαδή, ώστε να συ­νεχίσει να λειτουργεί το Δημόσιο και να μην κατεβάσει ρολά, αφού τα χρή­ματα τελειώνουν στις 14 Ιουλίου.
Και μπορεί η κυβέρνηση να είναι ενημερωμένη για το σχέδιο, αλλά τη­ρεί σιγήν ιχθύος, διότι βεβαίως δεν έχει κανένα συμφέρον να δώσει δικαι­ολογία στην Κ.Ο. να χαλαρώσει από το καθεστώς τρόμου το οποίο έχει επι­βληθεί τις τελευταίες εβδομάδες.

Το έκτακτο σενάριο έχει αποφασι­στεί εδώ και καιρό και θα έμενε επτασφράγιστο μυστικό, εάν δεν έκανε μια μικρή… γκάφα ο Βέλγος υπουργός Οι­κονομικών στο περιθώριο της συνε­δρίασης του Eurogroup. Ο Ντιντιέ Ρέιντερς δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι εξετάζεται και η εναλλακτική λύση να σπάσει σε δύο μέρη η επόμενη δό­ση του δανείου, ύψους 12 δισ. ευρώ, και να εκταμιευθεί η μισή δόση αρχές Ιουλίου και η υπόλοιπη τέλος Ιουλίου ή αρχές Αυγούστου.
Δημιουργήθηκαν απορίες και οι δη­μοσιογράφοι ξαναρώτησαν εάν κάνει λάθος, αλλά ο Ρέιντερς κοίταξε τις σημειώσεις του και απάντησε: «Όχι, πρόκειται για 6 δισ. ευρώ». Αργότερα, ενώ οι φήμες οργίαζαν, η Ισπανίδα υπουργός Οικονομικών βγήκε από την αίθουσα της συνεδρίασης και δήλωσε ότι δεν ισχύει τέτοιο θέμα και δεν συ­ζητήθηκε καν.
Έτσι έκλεισε προσωρινά η διαρροή, όμως οι μυημένοι ανακάλυψαν ότι ο Ρέιντερς αναφέρθηκε κατά λάθος στο έκτακτο σενάριο που εκπόνησε η Ε.Ε. σε περίπτωση καταψήφισης του Με­σοπρόθεσμου. Μάλιστα το θέμα συζητήθηκε και στην προπαρασκευα­στική συνάντη­ση   του   EWG, που   καθορίζει την ατζέντα του Eurogroup. Υπάρ­χουν δηλαδή και σχε­τικά έγγραφα επί τούτου, δείχνοντας ότι δεν είναι απλώς κουβέ­ντες, αλλά σχέδια που έχουν συμφω­νηθεί με κάθε σοβαρότητα από πλευ­ράς της Κομισιόν και ιδιαίτερα του επι­τρόπου Όλι Ρεν, ο οποίος δεν θέλει να αφήσει τίποτε στην τύχη.
Η εναλλακτική λύση πάντως αφορά μόνο την Ε.Ε. και όχι το ΔΝΤ, το οποίο διεμήνυσε ότι δεν θα προχωρήσει σε οποιαδήποτε διευκόλυνση και, είτε ψηφιστεί το Μεσοπρόθεσμο είτε όχι, θέλει ρητές διαβεβαιώσεις από την Ευρώπη ότι θα καλύψει όλες τις χρη­ματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας για τον επόμενο χρόνο.
Το ΔΝΤ παίζει το δικό του παιχνίδι και είναι απορίας άξιον το πώς γίνεται οι ΗΠΑ να εμφανίζονται ότι πιέζουν την Ε.Ε. για νέο δάνειο, να κάνουν παρεμβάσεις… υπέρ της Ελλάδας, αλλά να μην κάνουν ούτε ένα βήμα πίεσης προς το… ΔΝΤ (στο Δ.Σ. του οποίου μετέχουν με δικαίωμα ψήφου και βέ­το), ώστε να βάλει νερό στο κρασί του και να εκταμιεύσει την επόμε­νη δόση. Αντιθέτως, το ΔΝΤ φαίνεται να διατηρεί την αυστηρή του στάση προκαλώντας νευρικότητα στις αγορές μέχρι τελευταία στιγμή.
Ανακούφιση
Πολλά ακούσαμε τις τελευταίες ώρες, αλλά λίγα ισχύουν. Οι ασφυ­κτικές πιέσεις της Ε.Ε. και του ΔΝΤ στην Ελλάδα έγιναν δεκτές όχι με άγχος, αλλά με ανακούφιση από τη κυβέρνηση. Ο Ε. Βενιζέλος έπαιξε πολύ έξυπνα το χαρτί του Eurogroup – και βεβαίως η εικόνα δεν είναι ακρι­βώς όπως μας τη μετέφερε. Δέχτηκε όντως μεγάλο μαρκάρισμα μέχρι να τους διαβεβαιώσει ότι δεν θα υπανα­χωρήσει στους δημοσιονομικούς στό­χους και ότι έχει τις ψήφους υπέρ του Μεσοπρόθεσμου στο… τσεπάκι. Η Ολλανδία και η Φινλανδία ήταν οι πιο σκληροί επικριτές.
Όταν οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης κατάλαβαν τι «παίζει», άρχισε το θέμα της… συνεργασίας. Δηλαδή η συστηματική και συντονι­σμένη επικοινωνιακή πίεση το Μεσο­πρόθεσμο και ο εφαρμοστικός νόμος να περάσουν με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, ώστε να αποφευ­χθούν η αλλαγή στους όρους και η αναμπουμπούλα από την Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ. Μάλιστα υπογείως συμφώνησε και η Ν.Δ. να κατατεθεί ο εφαρμοστι­κός νόμος ως κατεπείγων.
Και μπορεί ο Βενιζέλος να είπε στη Βουλή ότι πρέπει να αλλάξει η λογική της πολιτικής του τρόμου, ωστόσο συ­νεχίζει να εφαρμόζει ακριβώς αυτό, αν και με λιγότερο τεχνοκρατικό τρόπο. Σί­γουρα η επικοινωνιακή του τακτική άλ­λαξε και μπήκαν στις ομιλίες του φράσεις για τα… αυτιά του κόσμου, όπως τα περί αδικίας κάποιων μέτρων, η εθνική υπερηφάνεια, η αντίσταση κ.λπ.
Όμως αυτό που τον καίει, είναι να περάσει το Μεσοπρόθεσμο, το οποίο είναι πλέον δικό του πολιτικό στοίχη­μα, ώστε να πάρει παράταση ζωής η κυβέρνηση, και βεβαίως ο ίδιος να αναδειχθεί ως ο άνθρωπος που έσωσε το κυβερνητικό σκάφος από βέβαιο ναυάγιο.
Μαστίγιο και καρότο
Mπορεί, όπως είδαμε και παραπάνω, ο Βενιζέλος να τα άκουσε από τους Φινλανδούς και τους Ολλανδούς για την προσπάθεια που έκανε να εκβιάσει το Eurogroup για ανακοινωθέν περί εκταμίευσης της επόμενης δόσης, όμως ο ΥΠΟΙΚ της Ελλάδας πήρε τη διαβεβαίωση ότι η τρόικα θα κάνει όλες τις απαραίτη­τες επικοινωνιακές κινήσεις για να τον στηρίξει.
Έτσι τα τελευταία εικοσιτε­τράωρα είδαμε:
♦ Να σκληραίνει ξανά η στάση για την εκταμίευση της πέμπτης δόσης και να συνδέεται με την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου βάζοντας ουσιαστι­κά μαχαίρι στον λαιμό όλων των βου­λευτών του ΠΑΣΟΚ που τάχθηκαν κα­τά του Μεσοπρόθεσμου. Σε συνεννό­ηση πάντα με την κυβέρνηση.
♦ Να αποδίδει η Ε.Ε. τα εύσημα για την ψήφο εμπιστοσύνης της Βουλής στην ανασχηματισμένη κυβέρνηση. Με φόντο μάλιστα τη σημερινή Σύνο­δο Κορυφής στις Βρυξέλλες, ο πρωθυ­πουργός αναμένεται να εισπράξει εκ νέου επικοινωνιακή υποστήριξη από τους ομολόγους του και να επιβραβευθεί για τις προσπάθειές του.
♦ Να υπάρχει νέο κύμα πιέσεων και αρνητικών δημοσιευμάτων των ξέ­νων ΜΜΕ κατά της στάσης της Ν.Δ. Ο Αντώνης Σαμαράς θα περάσει δύσκο­λα στις Βρυξέλλες σήμερα, στη σύνο­δο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Ο μηχανισμός της κυβέρνησης καλά κρατεί και ο ίδιος ο Βενιζέλος επα­νέλαβε ότι η Ν.Δ. είναι που χαλάει το μείγμα των προσπαθειών.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο που, μια μέρα μετά το Eurogroup, δύο μεγάλες γερμανικές εφημερίδες έγραψαν, την ίδια μέρα, εξαιρετικά δυσμενή σχόλια για τον Σαμαρά. Το ίδιο αναμένεται να κάνουν κι άλλα ξένα έντυπα τις επό­μενες μέρες.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ουδέποτε η Ε.Ε. παρενέβη τόσο πολύ στα εσωτερι­κά μιας χώρας, εκδίδοντας ανακοινώ­σεις και σχολιάζοντας τις κινήσεις των άλλων κομμάτων. Στη δική μας περί­πτωση αυτό ζητήθηκε από την ίδια την κυβέρνηση, που έδειξε να καταλαβαί­νει πλήρως ότι το βήμα που της έδιναν οι Ευρωπαίοι ήταν εξαιρετικά πολύτι­μο για τις δικές της επιδιώξεις.
Αυτή η κυβερνητικής εμπνεύ­σεως τακτική εκφοβισμού ξε­κίνησε από τις δικαιολογί­ες που έδινε συνεχώς ο Γ. Παπακωνσταντίνου  στα συμβούλια ώστε να κα­λύψει τις δικές του αστοχίες. Ο πρώην «τσάρος» έλεγε σχεδόν κάθε φορά ότι οι αλλαγές και τα μέ­τρα δεν προχωρούσαν επειδή κάποιοι υπουργοί της κυβέρνησης τα αντιπολιτεύονταν, η Ν.Δ. τα κόντραρε και η… βάση του ΠΑΣΟΚ είχε αντιμεταρρυθμιστικές τάσεις!
Η εικόνα αυτή παγιώθηκε όταν ο Παπακωνσταντίνου άρχισε να ζητά από την τρόικα και το Eurogroup να εκδίδουν ανακοινώσεις, οι οποίες τον βόλευαν μεν πολιτικά, αλλά προκάλε­σαν όλη αυτή την τρομοκρατία. Κάπως έτσι δημιουργήθηκε αρνητική εικόνα για κάποιους πρώην υπουργούς της κυβέρνησης, που είδαν την πόρτα της εξόδου στον ανασχηματισμό. Ο Παπακωνσταντίνου είχε καρφώσει ουκ ολί­γους συναδέλφους του με εμπιστευτι­κά σημειώματα και συζητήσεις με την τρόικα.
Δυστυχώς, όμως, έτσι χάθηκε και η αξιοπιστία της χώρας μας. Διότι η στή­ριξη ερχόταν, παράταση δινόταν μή­να με τον μήνα, όμως αποτελέσματα οι δανειστές δεν έβλεπαν. Και μπορεί τώρα να επικρατεί η άποψη ότι η κυ­βέρνηση πρέπει να στηριχθεί ώστε να αποφευχθούν οι πρόωρες εκλογές το καλοκαίρι, όμως πίσω από τις κλειστές πόρτες εξετάζονται όλα τα σενάρια και οι εναλλακτικές για τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα.
Εκλογές θέλουν και στην EE, αλλά συντονισμένα…
Οι πρόωρες εκλογές θεωρούνται δεδομένες το φθινόπωρο και οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι το αντιμετωπίζουν μάλλον ψύ­χραιμα, γιατί αντιλαμβάνονται ότι υπάρχει πολιτική κόπωση και μεγάλη φθορά στην ελληνική κυ­βέρνηση, ενώ με ενδιαφέρον παρα­κολουθούν τις τελευταίες δημοσκο­πήσεις.
Κόπωση υπάρχει και στην ανοχή των τροϊκανών, που επιζητούν νέες λύσεις. Υπάρχει διάχυτη απογοήτευ­ση που το υπουργείο Οικονομικών δεν ανέλαβε ο Λουκάς Παπαδήμος και η κρίσιμη θέση παρέμεινε στα χέρια πο­λιτικού με απειρία στα οικονομικά θέ­ματα. Ωστόσο  – και αυτό έχει τη σημα­σία του – ουδέποτε έγινε πραγματική διαβούλευση μεταξύ Παπαδήμου και Παπανδρέου για τη θέση, παρά τα όσα έχουν γραφτεί στον Τύπο.
Το καλό σενάριο για την Ε.Ε. είναι να οδηγηθεί η χώρα σε πρόωρες εκλογές αφού πρώτα οριστικοποιηθεί το νέο πακέτο δανειακής στήριξης, ώστε η όποια επόμενη κυβέρνηση να είναι υποχρεωμένη να το δεχτεί. Δεν πρέ­πει να ξεχνάμε πως άλλο είναι το Με­σοπρόθεσμο και άλλοι οι όροι του δα­νείου, οι οποίοι δεν έχουν γίνει ακόμα γνωστοί. Δηλαδή, ακόμη και να περά­σει το Μεσοπρόθεσμο, ύστερα η κυ­βέρνηση θα αναλάβει να πείσει και για τους σκληρότατους όρους της νέας δανειακής σύμβασης που θα περιέ­χει την πλήρη δέσμευση της κρατικής περιουσίας και των φυσικών πόρων.
Κάποιοι πολιτικοί αναλυτές αναφέ­ρουν ότι οι πιέσεις προς τον Σαμαρά έχουν να κάνουν περισσότερο με το ενδεχόμενο να κερδίσει τις εκλογές παρά με την αντιπολιτευτική του στάση τώρα. Θέλουν δηλαδή να του πάρουν τον αέρα και να δείξουν πώς πρέπει να κινηθεί σε περίπτωση που χρειαστεί να συνεργαστούν μαζί του.
Ρευστότητα
Όμως, όσον αφορά την πραγματική οικονομία, τα πράγματα δεν είναι καθόλου καλά. Η πολιτική ρευστότητα έχει περάσει στο προσκήνιο και ακόμη και οι εταίροι ασχολούνται μαζί της. Τα στοιχεία εφαρμογής του προϋπολογισμού το πεντάμηνο – που έχουν πε­ράσει σε δεύτερη μοίρα – επιβεβαιώ­νουν τον πλήρη εκτροχιασμό τόσο του ελλείμματος όσο και των εσόδων και των δαπανών. Οι εξελίξεις δείχνουν βαθύτερη ύφεση και επισφράγιση της αποτυχίας του πρώτου μνημονίου.
Στα γραφεία των Βρυξελλών έχει σημάνει συναγερμός καθώς, ακόμα και να περάσει το Μεσοπρόθεσμο, τον Σεπτέμβριο, όταν θα έρθει ώρα της απόφασης για την έκτη δόση, τα μακροοικονομικά στοιχεία είναι αυτά που θα βάλουν φρένο. Και εκεί δεν θα μπορούν να αποδοθούν ευθύνες αλλού, εκτός από την ίδια την κυβέρ­νηση και την τρόικα, που τόσο καιρό έκαναν τα στραβά μάτια στον πλήρη δημοσιονομικό εκτροχιασμό.
Έτσι, μέσα τις επόμενες μέρες ανα­μένεται να ανακοινωθεί μια πρωτο­βουλία της Κομισιόν με στόχο επα­νεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας, όπως ήδη ανέφεραν ο πρόεδρος του Eurogroup Ζαν Κλοντ Γιούνκερ και ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζοζέ Μπαρόζο. Δεν θα αφορά μόνο την ανακατανομή κονδυλίων και την επίσπευση εκταμί­ευσής τους, αλλά και ένα πολυετές πλάνο ανοικοδόμησης σε συνερ­γασία με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων.
Στόχος, να πέσουν χρή­ματα στην οικονομία και στα έργα υποδομής. Βεβαίως, αυτό θα απαιτή­σει χρόνια για να εφαρμο­στεί και μηχανισμούς από την Ελλάδα προκειμένου να μπορεί να απορροφή­σει κονδύλια. Διότι ούτε τα περυσινά και φετινά διαθέ­σιμα δεν έχουμε ακόμα κα­ταφέρει να εκταμιεύσουμε και να τα διοχετεύσουμε στις μικρές και μεσαίες επι­χειρήσεις. Αυτό προκαλεί δυσφορία στους κοινοτικούς, που λένε χαρακτηριστικά: «χαρί­ζουμε λεφτά στην Ελλάδα και δεν τα παίρνει».
topontiki

απο αἰέν ἀριστεύειν