Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύτηκε 21-08-2011 στην εφημερίδα “Αγγελιοφόρος” της Θεσσαλονίκης (είναι η πρώτη σε κυκλοφορία εφημερίδα στη Θεσσαλονίκη) Αποτελεί την καλύτερη απόδειξη γιατί ο τουρισμός μας φέτος έχει πάρει την κάτω βόλτα! Και μετά ας βγουν όλοι αυτοί οι ανίκανοι να κάνουν συσκέψεις….
Στη Μυτιλήνη συνάντησε μια παρέα Θεσσαλονικέων που αποδείχτηκε πιο ενημερωμένη από αυτόν. Τα παιδιά προτίμησαν να πάνε στη Μυτιλήνη μέσω Τουρκίας και ταλαιπωρήθηκαν πολύ λιγότερο. Οι διαδικασίες πλέον με τα διαβατήρια έχουν απλοποιηθεί και η παρέα εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία, πηγαίνοντας στη Μυτιλήνη μέσω Τουρκίας, να δει από κοντά και τα τουρκικά παράλια. Ξεκίνησαν, λοιπόν, από τη Θεσσαλονίκη οδικώς, έφτασαν στους Κήπους, μπήκαν στην Τουρκία, χρησιμοποίησαν τον αυτοκινητόδρομο για την Κωνσταντινούπολη, έκοψαν προς το νότο κι έφτασαν στο Αϊβαλί. Εκεί επιβιβάστηκαν στο πλοίο και με 20 ευρώ εισιτήριο έφτασαν στη Μυτιλήνη. Ποιο ήταν το κόστος του ταξιδιού; Τρία ρεζερβουάρ βενζίνη για το πηγαινέλα και διάρκεια 7 ώρες. «Του χρόνου θα πάω μέσω Αϊβαλί», ψιθύρισε ο Γιώργος.
Αντίστοιχη περιπέτεια είχε και ο Νίκος, που πήγε στη Λήμνο μέσω Καβάλας με ένα παρόμοιο σαπιοκάραβο, με το οποίο είχε ταξιδέψει στην Κρήτη πριν από περίπου 20 χρόνια! Από τη Θεσσαλονίκη ξεκίνησε στις 12 το μεσημέρι, για να επιβιβαστεί στο πλοίο που ήταν να αναχωρήσει από την Καβάλα στις 4 το μεσημέρι. Τελικά, έδεσε στις 4.30 στο λιμάνι και λόγω της πολυκοσμίας σαλπάρισε για τη Λήμνο στις 5.30. Ο Νίκος πάτησε το πόδι του στη Λήμνο στις 10.30 το βράδυ.
Μια ημέρα ταξίδι για να φτάσεις σε ένα νησί του Βόρειου Αιγαίου..
Ο Γιώργος ήταν ένας από τους πολλούς άτυχους του φετινού καλοκαιριού. Διάλεξε τη Μυτιλήνη για να κάνει τις καλοκαιρινές του διακοπές και αποφάσισε να φτάσει εκεί ξεκινώντας ακτοπλοϊκώς από τη Θεσσαλονίκη. «Τόσα χρόνια φάγαμε ως φοιτητές ταξιδεύοντας στο κατάστρωμα αρκετών πλοίων. Τώρα που πλησιάζουμε τα πενήντα δε θα μας φοβίσουν μερικές ώρες ταξίδι», σκέφτηκε λίγο πριν αναχωρήσει. Κι έκλεισε για καλό και για κακό μια καμπίνα.
Αποδείχτηκε ότι έκανε λάθος. Μπήκε στο πλοίο (απροσδιόριστης ηλικίας…) στις 5 το απόγευμα κι έφτασε στο νησί στις 10 το πρωί της επόμενης ημέρας, έχοντας πίσω του ένα 17ωρο ταξίδι. Τα ίδια περίπου και στην επιστροφή: το ταξίδι με το πλοίο που πλησίαζε τα 40 διήρκεσε 16 ώρες. Οσο για τα έξοδα και αυτά κινήθηκαν σε υψηλά επίπεδα: για το εισιτήριο του ΙΧ και μια καμπίνα για τέσσερα άτομα πλήρωσε 250 ευρώ.
Στη Μυτιλήνη συνάντησε μια παρέα Θεσσαλονικέων που αποδείχτηκε πιο ενημερωμένη από αυτόν. Τα παιδιά προτίμησαν να πάνε στη Μυτιλήνη μέσω Τουρκίας και ταλαιπωρήθηκαν πολύ λιγότερο. Οι διαδικασίες πλέον με τα διαβατήρια έχουν απλοποιηθεί και η παρέα εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία, πηγαίνοντας στη Μυτιλήνη μέσω Τουρκίας, να δει από κοντά και τα τουρκικά παράλια. Ξεκίνησαν, λοιπόν, από τη Θεσσαλονίκη οδικώς, έφτασαν στους Κήπους, μπήκαν στην Τουρκία, χρησιμοποίησαν τον αυτοκινητόδρομο για την Κωνσταντινούπολη, έκοψαν προς το νότο κι έφτασαν στο Αϊβαλί. Εκεί επιβιβάστηκαν στο πλοίο και με 20 ευρώ εισιτήριο έφτασαν στη Μυτιλήνη. Ποιο ήταν το κόστος του ταξιδιού; Τρία ρεζερβουάρ βενζίνη για το πηγαινέλα και διάρκεια 7 ώρες. «Του χρόνου θα πάω μέσω Αϊβαλί», ψιθύρισε ο Γιώργος.
Αντίστοιχη περιπέτεια είχε και ο Νίκος, που πήγε στη Λήμνο μέσω Καβάλας με ένα παρόμοιο σαπιοκάραβο, με το οποίο είχε ταξιδέψει στην Κρήτη πριν από περίπου 20 χρόνια! Από τη Θεσσαλονίκη ξεκίνησε στις 12 το μεσημέρι, για να επιβιβαστεί στο πλοίο που ήταν να αναχωρήσει από την Καβάλα στις 4 το μεσημέρι. Τελικά, έδεσε στις 4.30 στο λιμάνι και λόγω της πολυκοσμίας σαλπάρισε για τη Λήμνο στις 5.30. Ο Νίκος πάτησε το πόδι του στη Λήμνο στις 10.30 το βράδυ.
Μια ημέρα ταξίδι για να φτάσεις σε ένα νησί του Βόρειου Αιγαίου..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη!
Τα μόνα σχόλια που σβήνω είναι οι ύβρεις.