Ο «δαίμονας» κάνει κουμάντο

 Γράφει η Στέλλα Πριόβολου

Σε έκτακτη συνάντηση, πριν λίγες μέρες, της Άνγκελα Μέρκελ και του Νικολά Σαρκοζί ελήφθησαν αποφάσεις για την οικονομική διακυβέρνηση στην Ευρωζώνη. Στην πραγματικότητα, αποφάσισε η Μέρκελ, ο Σαρκοζί συμφώνησε, και οι δύο αρχηγοί (εκ μέρους όλων των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης) ρύθμισαν το οικονομικό της ζήτημα.

Έκαναν, βέβαια, ένα πρώτο βήμα, όμως το κατάντημα της Ευρώπης απαιτεί άλματα. Η Γερμανία και πάλι ηγεμονεύει επικίνδυνα, αντιτίθεται επίμονα στην ιδέα του ευρωομολόγου και, Κύριος οίδε αν, όταν οι Ευρωπαίοι καταφέρουν να πείσουν την Μέρκελ, δεν θα είναι........

πια πολύ αργά!

Η πολιτική συνεχούς λιτότητας για την αντιμετώπιση της κρίσης στις ευρωπαϊκές χώρες αποδεικνύεται ότι έχει κόστος και για τη Γερμανία, η οποία όμως είναι ανυποχώρητη.
Είναι, άραγε, τόσο δύσκολο να γίνει αντιληπτό αυτό που ο καθηγητής Π.Κ. Ιωακειμίδης τονίζει χαρακτηριστικά σε άρθρο του: «Η ιστορική εμπειρία δείχνει και η πολιτική πραγματικότητα επιβεβαιώνει ότι νομισματική ένωση χωρίς οικονομική ένωση συνιστά παραλογισμό, αλλά και η νομισματική και οικονομική ένωση δεν μπορεί να λειτουργήσει, τελικά, χωρίς πολιτική ένωση».

Τα λόγια αυτά μας προκαλούν να ανατρέξουμε στη σύλληψη της ιδέας της Ε.Ε., η οποία «καθ΄οδόν» παρερμηνεύθηκε τόσο ώστε η Ευρώπη να αντιμετωπίζει σήμερα υπαρξιακό, ουσιαστικά, πρόβλημα.
Ο Ζαν Μονέ και ο Ρομπέρ Σουμάν ήταν οι οραματιστές της πολιτικής ένωσης των ευρωπαϊκών κρατών προκειμένου να εξαφανιστούν οι αφορμές των πολέμων στην Ευρώπη -τη βαθιά, τότε, πληγωμένη από τη σύγκρουση συμφερόντων και ιδεολογιών Γαλλίας και Γερμανίας. Οι δύο πολιτικοί επεδίωκαν την προσέγγιση των δύο χωρών με στόχο τη δημιουργία μιας «Ευρώπης δίχως σύνορα».

Σήμερα, δυστυχώς, η Ευρώπη παρουσιάζεται ως Ένωση αποκλειστικά και μόνον νομισματική και όχι πολιτική και πολιτισμική, όπως την οραματίστηκαν οι ιδρυτές της.
Χαρακτηριστική είναι η διαπίστωση του Ινδού Νομπελίστα οικονομολόγου και φιλόσοφου Amartya Sen: «Στην Ευρώπη θα έπρεπε να πρωταγωνιστεί η πολιτική, όπως ακριβώς την εννοούσαν οι πατέρες της και όχι η προσαρμογή και υποταγή στους κανόνες της αγοράς και των χρηματιστηρίων».
Πόσο θλιβερό, αλήθεια, είναι αυτό που συμβαίνει στις μέρες μας !

Ένα όραμα για μια ενωμένη πολιτικά και πολιτισμικά Ευρώπη χωρίς πολέμους, να γίνεται πραγματικότητα, και στη συνέχεια ο δαίμονας του χρήματος να το ακυρώνει και να οδηγεί την ενωμένη πια Ευρώπη σε ένα νέο-χειρότερο- είδος πολέμου, τον οικονομικό πόλεμο, σε μια ουσιαστικά επιχείρηση ανακατανομής της παγκόσμιας οικονομικής δύναμης.

*Η Καθηγήτρια Στέλλα Πριόβολου είναι πρόεδρος στο Τμήμα Ιταλικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.