Πράσινοι και άλλοι

Γράφει ο Αρισταρχος

Μπορεί το ΠΑΣΟΚ ν’ αλλάξει ηγεσία. Και να μου το θυμηθείτε, τόχα γράψει πριν πολύ καιρό, αρχηγός του θα γίνει ο Γερουλάνος ο αδιάφθορος. Τον κρατάνε μακριά από την πολιτική φθορά, και τον προσέχουν σαν κόρη οφθαλμού. Ο Μπένι πάει, τόκαψε το γάλα, από την πολύ εξυπνάδα που τον διακρίνει, συνελήφθη απ’ τον μικρό Jeffrey από την μύτη.

Μπορεί το ΠΑΣΟΚ να έβαλε την Ελλάδα στον αστερισμό της επαιτείας.

Μπορεί να άφησε ατιμώρητους όλους τους πολιτικούς της που κατάκλεψαν τον έρμο αυτόν τόπο.

Μπορεί να μας εμπαίζει ακόμη και τώρα με την λίστα των 3000 φοροφυγάδων, σε σημείο που να επεμβαίνει ο εισαγγελέας. Τάδωσα δεν τάδωσα. Και ποιος δεν τους πιστεύει.

Μπορεί, μπορεί, μπορεί πολλά μπορεί να έχει κάνει αυτό το κινηματικό κόμμα με όλη του την σημασία.

Κατάφερε όμως να κάνει κάτι που για να ξεριζωθεί θα πρέπει να περάσουν μία και δύο γενιές. Για να το κάνουμε πιο γλαφυρό ας ξεκινήσουμε από την οικογένεια. Όταν οι γονείς ξεχωρίζουν κάποιο παιδί,  τα υπόλοιπα παιδιά   με το πέρασμα του χρόνου θα εμπεδώσουν μια απέχθεια και μια έχθρα προς τον ευνοημένο που θα έχει άσχημη επίδραση στην σχέση τους μ’ αυτόν. Ο δε ευνοημένος, αναπτύσσει  εγωκεντρισμό και εγωιστικότατα πράγμα που τον κάνει να διάκειται με απληστία στ’ αδέλφια του. Αυτό θα γίνει και η αιτία της διάλυσής τους. Δεν τα λέω εγώ αυτά, τα λεν οι ειδικοί.

Έρχομαι τώρα στο ΠΑΣΟΚ και στην πολιτική που έκανε για να κρατηθεί στην εξουσία. Πλησίασε ανθρώπους, και όσοι ενέδωσαν αποτέλεσαν αυτούς που θα ήταν τα στηρίγματά του σε κάθε περίπτωση. Ήταν τα δικά τους παιδιά. Εφοδιασμένα με τις πράσινες κάρτες και με βολέματα ιδίων και συγγενών στο δημόσιο. Βλέπαμε με τα χρόνια δικούς μας ανθρώπους με μειωμένες αποδόσεις να γίνονται προϊστάμενοι, διευθυντές σε οργανισμούς και ΔΕΚΟ αλλά και σε υπουργία, και αναρωτιόμασταν πως έγιναν αυτοί και ταχτοποίησαν και τα παιδιά τους.  Αντάλλαγμα; Ότι μπορούσε να προσφέρει.

Ήρθαμε λοιπόν στο σήμερα με τα χίλια προβλήματα και την δημιουργία νέων τάξεων. Λέτε αυτό να εννοούσε ο Αντρέας όταν μιλούσε για νέα τζάκια; Σήμερα υπάρχουν οι βολεμένοι του καθεστώτος. Είναι αυτοί που τους κατηγορούν οι ίδιοι στο κόμμα σήμερα με την δημιουργία εβδομήντα τόσων οργανισμών στα τελευταία δύο χρόνια. Είναι οι φίλοι μας, οι διπλανοί μας, οι συγγενείς μας. Με βολεμένους εαυτούς και συγγενείς. Είμαστε εμείς που μείναμε έξω από όλα σαν ανεπίδεκτοι.

Αυτός λοιπόν ο βολεμένος σε στραβοκοιτάζει που αγανακτείς, που βρίζεις και καταριέσαι. Δείχνει να σε συμμερίζεται αλλά σου υπενθυμίζει πως δεν υπάρχει άλλη λύση. Μετά το ΠΑΣΟΚ το χάος. Φοβάται μην τυχόν βολευόμενος εσύ, ξεβολευτεί αυτός. Άρα εσύ πρέπει να είσαι στα σκατά για να έχει αυτός την βολή του. Ειδάλλως αν βολευτείς και συ, ίσως να ξεβολευτείτε και οι δύο. Και είναι δικός σου, αδελφός σου, φίλος σου. Συγγενής σου.

Είναι που λέγαμε ο ευνοημένος αδελφός.

Που θα καταλήξει αυτό; Τι θα γίνει; Εμφύλιος; ΟΧΙ, παρότι το κλίμα είναι εμφυλιακό.

Δεν θα γίνει τίποτε απολύτως. Απλά θα τον μισήσουμε και θα του κόψουμε τις σχέσεις όπως θα κάνει και ο ίδιος. Και που θα φτάσει αυτό; Μάλλον όταν τα δισέγγονα αναπτύξουν νέες σχέσεις.

Αυτό το κατόρθωμα είναι του ΠΑΣΟΚ και το βιώνουμε όλοι με φίλους και γνωστούς. Ας το χρεωθούν οι κατά τα άλλα, Σοσιαληστές ισοπεδωτές κάθε έννοιας κοινωνικής ισότητας. Οι εκφραστές της σύγχρονης βαρβαρότητας. ΟΙ ψεύτες που μας κυβερνούν.