Island of outcasts...εκεί όπου ζει ένας κατώτερος Θεός

Το φάντασμα της Λέρου επισκίασε ξανά την ελληνική πραγματικότητα προκαλώντας τριγμούς στο
σύστημα Υγείας και παράλληλα ξυπνώντας άγριες μνήμες που δεν λένε να καταλαγιάσουν στο υποσυνείδητο όλων μας.

Η Πολιτεία έδειξε το πιο ανατριχιαστικό και απεχθές  της πρόσωπο στην κοινωνική ομάδα που δεν μπορεί να αντιδράσει και υπομένει βουβή στα μαρτύρια που της επιβάλλουν. Ο λόγος για τους τροφίμους της ψυχιατρικής κλινικής της Λέρου οι οποίοι έμειναν νηστικοί για ένα…γραφειοκρατικό κόλλημα.

Είκοσι-τρία χρόνια μετά από το Island of outcasts  η ιστορία δείχνει να σημάδια επανάληψης, σκορπώντας τον τρόμο για την επόμενη ημέρα. Και σε όλο αυτό το κλίμα μια λέξη κρέμεται από τα χείλη όσων είναι τα παράπλευρα θύματα αυτής της κατάστασης, ένα «ΓΙΑΤΙ», απάντηση όμως καμιά, αφού οι πολιτικές εξελίξεις και οι καρέκλες είναι αυτές που σαγηνεύουν τους «σωτήρες» μας και όχι οι ψυχές των ανθρώπων που υποφέρουν.

Τις άγριες μνήμες από το παρελθόν ξύπνησε η εσπευσμένη  ανακοίνωση  των Γιατρών του Κόσμου, μέσω της οποίας καλούσαν σε επισιτιστική βοήθεια στήνοντας μια γέφυρα ανθρωπιάς, για τους ψυχικά ασθενείς , τροφίμους της Λέρου.

Αμέσως στο μυαλό όσων διάβασαν την ανακοίνωση ξεπήδησαν άσχημες εικόνες απ’ αυτές που ο νους θέλει να διαγράψει και δεν μπορεί.

Το έγγραφο που πιστοποιεί πως οι τρόφιμοι έμειναν χωρίς σίτιση

  Είκοσι τρία χρόνια μετά την «ντροπή» της Λέρου όπου οι απαράδεκτες συνθήκες εγκλεισμού των ασθενών στην ψυχιατρική κλινική  συγκλόνισαν την κοινή γνώμη σε παγκόσμιο επίπεδο, και πλήγωσαν την ευαισθησία των Ελλήνων, το «φάντασμα» των άθλιων συνθηκών σε άσυλα, φυλακές και ψυχιατρεία κάνει και πάλι την εμφάνιση του.

Σε μια κρίσιμη στιγμή για το σύστημα Πρόνοιας της χώρας όπου πληθαίνουν οι αναφορές για εικόνες εγκατάλειψης, οι Έλληνες Γιατροί του Κόσμου αισθάνονται την υποχρέωση να υπερασπιστούν έμπρακτα το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια των «ταπεινών και καταφρονεμένων» της Ελληνικής Κοινωνίας  που βρίσκονται σήμερα εγκαταλειμμένοι.

Οι Γιατροί του Κόσμου Ελλάδας ανταποκρινόμενοι στις εκκλήσεις των συναδέλφων Γιατρών από το Ψυχιατρείο της Λέρου απέστειλαν άμεσα επισιτιστική βοήθεια στήνοντας μια γέφυρα ανθρωπιάς.

Είκοσι τρία χρόνια μετά την «ντροπή» της Λέρου όπου οι απαράδεκτες συνθήκες εγκλεισμού των ασθενών στην ψυχιατρική κλινική  συγκλόνισαν την κοινή γνώμη σε παγκόσμιο επίπεδο, και πλήγωσαν την ευαισθησία των Ελλήνων, το «φάντασμα» των άθλιων συνθηκών σε άσυλα, φυλακές και ψυχιατρεία κάνει και πάλι την εμφάνιση του.

Σε μια κρίσιμη στιγμή για το σύστημα Πρόνοιας της χώρας όπου πληθαίνουν οι αναφορές για εικόνες εγκατάλειψης , οι Έλληνες Γιατροί του Κόσμου αισθάνονται την υποχρέωση να υπερασπιστούν έμπρακτα  το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια των «ταπεινών και καταφρονεμένων» της Ελληνικής Κοινωνίας  που βρίσκονται σήμερα εγκαταλειμμένοι.

Κανείς δεν μπορεί να πιστέψει πως το κράτος πρόνοιας γύρισε την πλάτη του με επιδεικτικό μάλιστα τρόπο  σε μια πολύ ευαίσθητη πληθυσμιακή ομάδα η οποία μάλιστα δεν μπορεί να αντιδράσει σε ότι και αν της κάνουν.

Αυτό είναι το κοινωνικό κράτος που παρέδωσαν οι Κυβερνήσεις που πέρασαν όλα αυτά τα χρόνια, ασθενείς να ζουν στα όρια του υποσιτισμού και κανείς να μην αντιδρά.

Μάλιστα το όλο θέμα προκλήθηκε, σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές της Press, λόγω γραφειοκρατικού κολλήματος. Γι’ αυτό το «γραφειοκρατικό κόλλημα» παραλίγο να προκληθεί  θέμα υποσιτισμού για τους τροφίμους της Λέρου.

Σίτιση με σούπες

Συγκλονιστική ήταν η μαρτυρία της Διευθύντριας των Γιατρών του Κόσμου Ευγενίας Χάνου στην Press Time η οποία περιγράφει με πάσα λεπτομέρεια  το τι ακριβώς υπέστησαν οι ψυχικά ασθενείς της Λέρου. Μας τονίζει ότι στην πρώτη επικοινωνία που είχε με τους συναδέλφους της στη ψυχιατρική κλινική στη Λέρο, θεώρησε πως επρόκειτο για έλλειψη φαρμάκων, όταν διαπίστωσε πως το πρόβλημα ήταν αυτό της σίτισης δεν το πίστευε. Μας αναφέρει πως τους έδιναν σούπες γιατί πολύ απλά δεν υπήρχε άλλη τροφή.

«Όταν είχαμε την πρώτη επαφή με τους συναδέλφους στην Λέρο θεωρήσαμε πως η έλλειψη εστιαζόταν στα φάρμακα, πέσαμε από τα σύννεφα όταν μας εξήγησαν πως το πρόβλημα ήταν αυτό της σίτισης. Τους τάιζαν με σούπες γιατί δεν είχαν τρόφιμα πολλά στην διάθεση τους», λέει χαρακτηριστικά και συνεχίζει, «Αν αυτό το γεγονός δεν αποτελεί σημείο εγκατάλειψης τότε τι είναι; Η Πολιτεία γύρισε την πλάτη στην πιο ευαίσθητη κοινωνική ομάδα της που χρήζει συνεχής βοήθειας. Εμείς από την πλευρά μας θα κάνουμε ότι μπορούμε για να μην υπάρξουν ποτέ οι εικόνες που είχαν κάνει το γύρο του κόσμου πριν από 23 χρόνια και μας είχαν παρουσιάσει ως τριτοκοσμική χώρα. Γνωρίζω πολύ καλά πως οι καιροί είναι δύσκολοι. Αυτό ισχύει για όλους εμάς, αλλά πρέπει να πάρουμε στα χέρια μας τα σημεία που άφησε γυμνά το κράτος. Εμείς σαν Γιατροί του Κόσμου με τη συνδρομή των συνανθρώπων μας θα στήσουμε μια γέφυρα ανθρωπιάς προκειμένου οι τρόφιμοι της Λέρου να έχουν μια αξιοπρεπή χωρίς στερήσεις διαβίωση».



Πετούσαν τις επιστολές μου στα σκουπίδια
Ο Διοικητής της Ψυχιατρικής Κλινικής Λέρου Γιάννης Αντιάρτης μιλά με την σειρά του στην Press Time και περιγράφει λεπτό προς λεπτό πως είχε η κατάσταση, αλλά και την αδιαφορία του προηγούμενου υπουργού Υγείας Ανδρέα Λοβέρδου για τα ζητήματα που ανέκυπταν στο πιο -ιστορικά- νευραλγικό σημείο της ψυχικής υγείας της χώρας.

«Αντιμετωπίσαμε προβλήματα. Ευτυχώς στις αποθήκες είχαμε τρόφιμα τα οποία μας κράτησαν για λίγο όρθιους και αυτό επειδή κάναμε οικονομική διαχείριση και τα χορηγούσαμε ως σούπες. Δεν περίμενα ποτέ ότι θα φτάναμε σε αυτό το σημείο κι όμως να που έγινε. Για να αποφευχθεί αυτό που συνέβη τις τελευταίες ημέρες, είχα προβεί στη σύνταξη μήνες τώρα και στην συνέχεια στην αποστολή δεκάδων επιστολών προς τον προηγούμενο υπουργό Υγείας Ανδρέα Λοβέρδο, αλλά οι ανησυχίες μου φαίνεται από τα γεγονότα έμειναν χωρίς αντίκρισμα. Μάλιστα το κερασάκι στην τούρτα ήταν όταν με υπουργική απόφαση μετατέθηκαν δύο γιατροί που είχαν έρθει για λίγο καιρό στο Νοσοκομείο. Καμία σημασία για τους ασθενείς και το προσωπικό και η μόνη υπουργική απόφαση ήταν οι δύο μεταθέσεις», ξεσπά ο διοικητής της  Ψυχιατρικής Κλινικής Λέρου Γιάννης Αντιάρτης στην Press Time και συνεχίζει, «Άραγε ξέρουν οι υψηλά ιστάμενοι πόσο σημαντικό κομμάτι αποτελεί αυτό της διατροφής για τους ψυχικά ασθενείς. Ξέρουν πως μπορεί ακόμη και να κλονιστεί σοβαρά η σωματική τους υγεία αν στη διατροφή τους δεν εμπεριέχεται κρέας;».

Όπως στην συνέχεια αποκαλύπτει ο κ. Αντιάρτης ειδοποίησε όλους τους πολιτικούς φορείς όταν ξέσπασε το πρόβλημα της σίτισης.

Φαίνεται όμως ότι ήταν άτυχος καθώς το πρόβλημα της ψυχιατρικής κλινικής της Λέρου συνέπεσε με την προεκλογική περίοδο με αποτέλεσμα να μην ενδιαφερθεί κανείς από τους «σωτήρες» μας για τους τροφίμους της ψυχιατρικής κλινικής.

Ο διοικητής ήταν σαφής, «έστειλα σε όλα τα κόμματα και τους εμπλεκόμενους φορείς το θέμα πριν αυτό δημιουργηθεί επιστολή, αλλά κανείς δεν ενδιαφέρθηκε. Όλες μας οι επιστολές έμειναν αναπάντητες και βρέθηκα σε σύγχυση για λίγο γιατί δεν ήξερα από πού να πιαστώ για να αντιμετωπίσω το πρόβλημα. Ζήτησα από τον δήμαρχο της Λέρου να με συνοδεύσει μέχρι τον υπηρεσιακό υπουργό Υγείας ο οποίος έκανε ο άνθρωπος ότι μπορούσε για να ξεπεραστούν τα γραφειοκρατικά κολλήματα και να αποδεσμευτούν κονδύλια προς τους προμηθευτές για τη σίτιση των τροφίμων του Νοσοκομείου».    

“Island of outcasts”

Πέρασαν 23 χρόνια όταν Βρετανοί τουρίστες είχαν επισκεφτεί τη Λέρο για διακοπές. Τυχαία παραθέριζαν σε παραλία όπου κοντά σε αυτή βρισκόταν η Ψυχιατρική κλινική της Λέρου, στη αρχή άκουσαν κραυγές και βογγητά και αμέσως στράφηκαν να δουν τι ακριβώς συνέβαινε. Έμειναν αγάλματα από τις εικόνες που αντίκρισαν : Ασθενείς που δένονταν, έκαναν ομαδικό μπάνιο με λάστιχο και πολλά ακόμα...
Δεν έχασαν χρόνο, πήραν το αεροπλάνο για την Βρετανία και επέστρεψαν τις επόμενες μέρες στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στη Λέρο, μαζί με το τηλεοπτικό συνεργείο του BBC. Τοποθέτησαν κάμερες εντός και εκτός του Ψυχιατρείου και κατέγραψαν τις φρικιαστικές σκηνές που είχαν γίνει πια καθημερινότητα –τότε- για τους τροφίμους, με αποτέλεσμα το ρεπορτάζ να γίνει  ντοκιμαντέρ με τίτλο “Island of outcasts” με σκηνές από το ψυχιατρείο- κολαστήριο της Λέρου.

Και στο Άσυλο Ανιάτων στην Κυψέλη

Μπορεί να υπάρχει η δικαιολογία, θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς, για τη Λέρο πως βρίσκεται μακριά και δεν ακούγονται οι εκκλήσεις της, αυτό σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να το ισχυριστεί για την παρόμοια περίπτωση του Ασύλου Ανιάτων στην Κυψέλη.

Η πρόεδρος του Δ.Σ. του Συλλόγου Ανιάτων στην Κυψέλη, Ιωάννα Ηλιάδη με κραυγές αγωνίας περιγράφει την κατάσταση που επικρατεί στο εν λόγω ίδρυμα και τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης που επικρατούν.
Το ίδρυμα φιλανθρωπικού χαρακτήρα δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα ακόμα και στον εφοδιασμό τροφίμων.
Η κατάσταση είναι τόσο δραματική και οι ασθενείς δεν τρώνε κρέας, καθώς ο προμηθευτής ζητά να πληρωθεί με το μήνα το σύνολο του ποσού που του οφείλουν, όπως συνέβαινε μέχρι πρόσφατα.
Χαρακτηριστικό είναι επίσης ότι οι 170 εργαζόμενοι στο Άσυλο παραμένουν απλήρωτοι από τον περασμένο Μάρτιο.

«Αυτή είναι η ώρα αποκάλυψης της ευθύνης. Το χρέος του ΕΟΠΥΥ δεν είναι μόνο οικονομικό. Εδώ που έφτασαν τα πράγματα, είναι πρωτίστως ηθικό», καταγγέλλει  η κα. Ηλιάδη.

ΠΙΝΑΚΙΟ