Από τις αρχές του 19ου αι πολλά δημόσια κτήρια αλλά και ιδιωτικές κατοικίες χτίζονταν με τον αποκαλούμενο νεοκλασικό ρυθμό, σύμφωνα με τον οποίο κίονες κιονόκρανα αετώματα μιμούνταν η εμπνέονταν από την αρχιτεκτονική της Ελλάδας των κλασικών και ελληνιστικών χρόνων.
Όμως ο Θεόδωρος Ρενάκ δεν επιδιώκει να χτίσει ακόμη ένα νεοκλασικό μνημείο ούτε να εντυπωσιάσει,θέλει να δημιουργήσει μια κατοικία εμπνευσμένη από τις επαύλεις της Δήλου, ένα χώρο που το εσωτερικό του σε αρμόνια με το περιβάλλον θα έδινε την αυθεντική αίσθηση μιας ελληνικής κατοικίας της αρχαιότητας.
Δεν διέφευγε στον Ρενάκ ότι υπήρχε ο κίνδυνος να μετατραπεί η προσπάθειά του σε <<κιτς>> η λέξη δεν είχε ακόμη εφευρεθεί αλλά την απέδιδε ο γαλλικός όρος <<pastiche>>
Έτσι εμπιστεύεται το όνειρό του σ'έναν νέο,λαμπρό αρχιτέκτονα,τον Εμανουελ Ποντρεμολι, ειδικό στην αρχαία ελληνική αρχιτεκτονική, που είχε μάλιστα εργαστεί στις αναστηλώσεις της Περγάμου και των Διδύμων.
Ο Ποντρεμολι ενθουσιάζεται με την πρόταση και το όνειρό τους γίνεται κοινό, παίρνει το όνομα και βαφτίζεται <<Κηρύλος>> από το ελληνικό θαλασσοπούλι της οικογένειας των αλκυόνων.
Σήμερα η ελληνική έπαυλη <<Κηρύλος>> του Θεόδωρου Ρενάκ, έργο του αρχιτέκτονα Ποντρεμολι, είναι ένα σπουδαίο μουσείο αφιερωμένο στην αρχαία Ελλάδα, χώρος μύησης της γαλλικής νεολαίας στον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό.
κείμενο ΧΑΡΗΣ ΤΖΑΛΑΣ ιστορικός-ερευνητής
ευχαριστώ τον φίλο μου Βασίλη Μέξη για το προσωπικό του αρχείο φωτογραφιών
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva nikolas blogspot
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη!
Τα μόνα σχόλια που σβήνω είναι οι ύβρεις.