To Art Cafe Αστραδενή την Κυριακή 24/5, έχει την χαρά να φιλοξενεί την "ομάδα πείρα(γ)μα" που θα παρουσιάσει την Ειρήνη Μελά στον αντιφασιστικό μονόλογο των Φράνκα Ράμε και Ντάριο Φο, "Μάμμα Τόνι".
H ομάδα πείρα(γ)μα παρουσιάζει για πρώτη φορά τον μονόλογο "Μάμμα Τόνι" στα ελληνικά σε μετάφραση και σκηνοθεσία της Αγγελικής Κασόλα. Ερμηνεύει η Ειρήνη Μελά.
Στις αρχές της δεκαετίας του '70 η Φράνκα Ράμε έγραψε και ερμήνευσε μια σειρά μονολόγων βασισμένων σε μαρτυρίες υπαρκτών προσώπων της ιταλικής αντίστασης στο φασισμό. Κείμενα δυναμικά, καταγγελτικά, έμπηγαν το μαχαίρι στο κόκκαλο. Της στοίχησαν την απαγωγή και τον βιασμό της από μια ομάδα φασιστών που δεν τιμωρήθηκαν ποτέ. Η Φράνκα Ράμε έδεσε τις πληγές της και συνέχισε πιο μαχητικά και πιο γενναία. Κάνοντας μαζί με τον σύντροφό της Ντάριο Φο ένα υποδειγματικό πολιτικό θέατρο, που έφτανε στις ρίζες (και την έμπυρη δηκτικότητα) του λαϊκού θεάτρου.
Λίγα λόγια για την υπόθεση του έργου:
Η «Μάμμα Τόνι» όταν μαθαίνει ότι οι φασίστες περνούν και πάλι από την πόλη της, αυτή τη φορά ως εκλεγμένοι εκπρόσωποι για να εκφωνήσουν τους λόγους τους στην πλατεία, – μίας πόλης που θρήνησε πολυάριθμα θύματα στα χέρια των φασιστών-αγριεύει, σηκώνεται από την πολυθρόνα της, αρπάζει τη μαγκούρα της και ορμάει μονάχη να τους διώξει. Ο μονόλογος αυτός, σχεδόν άγνωστος, ανήκει στην περίοδο των αντιφασιστικών μονολόγων των Φο/Ράμε, βασισμένων σε μαρτυρίες και υπαρκτά πρόσωπα από την Ιταλική Αντίσταση. Πρωτοπαρουσιάστηκε με την Φράνκα Ράμε να ενσαρκώνει αυτή τη συγκλονιστική μάνα των ανταρτών στην μεγάλη πλατεία της Παβίας στις 25 Απριλίου του 1971.
Με τον χαρακτηριστικό τρόπο των Ράμε και Φο εκείνης της περιόδου, η αφήγηση στη «Μάμμα Τόνι» κινείται μέσα από απανωτές εναλλαγές που αποτελούν πρόκληση για τον ηθοποιό: από το γκροτέσκο, τον αυτοσαρκασμό, τη σάτιρα, έως την ψύχραιμη κατάθεση, τη συγκινησιακή φόρτιση και την τραγικότητα. Στην προσωπική μαρτυρία της Μάμμα Τόνι μνημονεύονται οι αγώνες, οι ελπίδες αλλά και οι νεκροί των ανταρτών, νεκροί του τότε και του τώρα που δεν μας επιτρέπουν να μένουμε άπραγοι μπροστά την εξάπλωση του φασισμού…
Για την Φράνκα Ράμε:
Μετά και τον πρόσφατο θάνατο της ηθοποιού, συγγραφέα θεάτρου και πολιτικής ακτιβίστριας Φράνκα Ράμε (29 Μαϊου 2013), η ομάδα πείρα(γ)μα θέλοντας να τιμήσει και να υπενθυμίσει το αντιφασιστικό της έργο, έργο που την στοχοποίησε και που υπήρξε αιτία για την απαγωγή, το βασανισμό και το βιασμό της το 1973 από σκιώδη φασιστική οργάνωση που δρούσε όπως αποκαλύφθηκε 25 χρόνια αργότερα κατ' εντολήν της Καραμπινιερίας του Μιλάνου, όταν το έγκλημα τους είχε πλέον παραγραφεί, παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα αυτόν τον σημαντικό μονόλογο που κάνει την πρεμιέρα του στο Αντιφασιστικό Φεστιβάλ μέσα από την ερμηνεία της Ειρήνης Μελά… Η Φράνκα Ράμε, δύο μήνες μετά την επίθεση που δέχτηκε, επέστρεψε στη σκηνή και τους πολιτικούς αγώνες πιο δυνατή και αποφασισμένη με μία νέα σειρά από αντιφασιστικούς μονολόγους. Συνέχισε να αγωνίζεται πάντα δίπλα στον άντρα της το Ντάριο Φο με πείσμα, δυναμισμό κι αγάπη μέχρι και την τελευταία της στιγμή πριν πεθάνει…
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post
H ομάδα πείρα(γ)μα παρουσιάζει για πρώτη φορά τον μονόλογο "Μάμμα Τόνι" στα ελληνικά σε μετάφραση και σκηνοθεσία της Αγγελικής Κασόλα. Ερμηνεύει η Ειρήνη Μελά.
Στις αρχές της δεκαετίας του '70 η Φράνκα Ράμε έγραψε και ερμήνευσε μια σειρά μονολόγων βασισμένων σε μαρτυρίες υπαρκτών προσώπων της ιταλικής αντίστασης στο φασισμό. Κείμενα δυναμικά, καταγγελτικά, έμπηγαν το μαχαίρι στο κόκκαλο. Της στοίχησαν την απαγωγή και τον βιασμό της από μια ομάδα φασιστών που δεν τιμωρήθηκαν ποτέ. Η Φράνκα Ράμε έδεσε τις πληγές της και συνέχισε πιο μαχητικά και πιο γενναία. Κάνοντας μαζί με τον σύντροφό της Ντάριο Φο ένα υποδειγματικό πολιτικό θέατρο, που έφτανε στις ρίζες (και την έμπυρη δηκτικότητα) του λαϊκού θεάτρου.
Λίγα λόγια για την υπόθεση του έργου:
Η «Μάμμα Τόνι» όταν μαθαίνει ότι οι φασίστες περνούν και πάλι από την πόλη της, αυτή τη φορά ως εκλεγμένοι εκπρόσωποι για να εκφωνήσουν τους λόγους τους στην πλατεία, – μίας πόλης που θρήνησε πολυάριθμα θύματα στα χέρια των φασιστών-αγριεύει, σηκώνεται από την πολυθρόνα της, αρπάζει τη μαγκούρα της και ορμάει μονάχη να τους διώξει. Ο μονόλογος αυτός, σχεδόν άγνωστος, ανήκει στην περίοδο των αντιφασιστικών μονολόγων των Φο/Ράμε, βασισμένων σε μαρτυρίες και υπαρκτά πρόσωπα από την Ιταλική Αντίσταση. Πρωτοπαρουσιάστηκε με την Φράνκα Ράμε να ενσαρκώνει αυτή τη συγκλονιστική μάνα των ανταρτών στην μεγάλη πλατεία της Παβίας στις 25 Απριλίου του 1971.
Με τον χαρακτηριστικό τρόπο των Ράμε και Φο εκείνης της περιόδου, η αφήγηση στη «Μάμμα Τόνι» κινείται μέσα από απανωτές εναλλαγές που αποτελούν πρόκληση για τον ηθοποιό: από το γκροτέσκο, τον αυτοσαρκασμό, τη σάτιρα, έως την ψύχραιμη κατάθεση, τη συγκινησιακή φόρτιση και την τραγικότητα. Στην προσωπική μαρτυρία της Μάμμα Τόνι μνημονεύονται οι αγώνες, οι ελπίδες αλλά και οι νεκροί των ανταρτών, νεκροί του τότε και του τώρα που δεν μας επιτρέπουν να μένουμε άπραγοι μπροστά την εξάπλωση του φασισμού…
Για την Φράνκα Ράμε:
Μετά και τον πρόσφατο θάνατο της ηθοποιού, συγγραφέα θεάτρου και πολιτικής ακτιβίστριας Φράνκα Ράμε (29 Μαϊου 2013), η ομάδα πείρα(γ)μα θέλοντας να τιμήσει και να υπενθυμίσει το αντιφασιστικό της έργο, έργο που την στοχοποίησε και που υπήρξε αιτία για την απαγωγή, το βασανισμό και το βιασμό της το 1973 από σκιώδη φασιστική οργάνωση που δρούσε όπως αποκαλύφθηκε 25 χρόνια αργότερα κατ' εντολήν της Καραμπινιερίας του Μιλάνου, όταν το έγκλημα τους είχε πλέον παραγραφεί, παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα αυτόν τον σημαντικό μονόλογο που κάνει την πρεμιέρα του στο Αντιφασιστικό Φεστιβάλ μέσα από την ερμηνεία της Ειρήνης Μελά… Η Φράνκα Ράμε, δύο μήνες μετά την επίθεση που δέχτηκε, επέστρεψε στη σκηνή και τους πολιτικούς αγώνες πιο δυνατή και αποφασισμένη με μία νέα σειρά από αντιφασιστικούς μονολόγους. Συνέχισε να αγωνίζεται πάντα δίπλα στον άντρα της το Ντάριο Φο με πείσμα, δυναμισμό κι αγάπη μέχρι και την τελευταία της στιγμή πριν πεθάνει…
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη!
Τα μόνα σχόλια που σβήνω είναι οι ύβρεις.