Για τους πιστούς, ωστόσο, η προσέγγιση του Πάσχα, χρειάζεται την απλότητα της αγάπης και τη φωτισμένη απλή πίστη. Κι όχι το "διαγκωνισμό" της ματαιοδοξίας στα "σοκάκια" της Μυκόνου και στα διάφορα θέρετρα της νεοελληνικής αποχαύνωσης.
Αλλιώς, Πάσχα θα έρχονται και Πάσχα θα φεύγουν. Κι εμείς θα μένουμε προ του κλειστού τάφου. Το χριστιανικό μυστήριο, ιδωμένο στην έσχατη έκφρασή του, στην Ανάσταση του Χριστού, φωτίζει την ιστορία των ψυχών ως ιερή πληροφορία. Ανάγει στον ακοίμητο "τόπο" της διαρκούς επιφάνειας και αποκάλυψης, ενώ ταυτόχρονα κατάγει στη χώρα των στεναγμών και του άγχους ως έγχρονη μαρτυρία του Υπερούσιου.
Ολη η πίστη,η ελπίδα και η υπόσταση του Χριστιανισμού στηρίζεται στον άδειο τάφο!..
Από το κενό μνήμα Του και την "κοινήν εντολή" ανέβλυσε μια καινούργια ζωή.Η χριστιανική ζωή με τις νέες ηθικές αξίες. Ο Χριστιανισμός, ανεξάρτητα των εκτρωμάτων που έγιναν εν ονόματί του, προκάλεσε ανακατάταξη στον πίνακα των αξιών και τοποθέτησε την αγάπη στη θέση της δικαιοσύνης.
Η δικαιοσύνη ήταν για τους αρχαίους Ελληνες η σπουδαιότερη κοινωνική αρετή. Η αγάπη για τους χριστιανούς "αδελφούς εν Κυρίω" θα γίνει ο γνώμονας που θα ρυθμίζει τις σχέσεις ανάμεσα στους ανθρώπους. Και είναι η κατάταξη αυτή της ουσίας του χριστιανικού πνεύματος, που σαν θεία δρόσος "απέσταξε" και έλυσε τον φλογμόν του πολυθεισμού.
Οι θρησκευτικές έννοιες προκύπτουν από θρησκευτικά βιώματα. Αν, συνεπώς, δεν συνοδεύονται από τέτοια βιώματα, εκπίπτουν σε εννοιολογικά ράκη, ανίκανα να υπερασπίσου την υπόθεσή τους. Και τα θρησκευτικά βιώματα είναι από τα συγκλονιστικότερα του ανθρώπου. Γι' αυτό και δεν συμβαίνουν την κάθε στιγμή στον κάθε άνθρωπο.
Η γνησιότερη φανέρωση των θρησκευτικών βιωμάτων συμβαίνει σε ορισμένα άτομα και σε ορισμένο χρόνο. Ο αιφνίδιος αυτός καταιγισμός πνεύματος συνιστά την αποκάλυψη και αποτελεί την πηγή από την οποία αντλεί το αθάνατο νερό ο μετέπειτα θρησκευτικός βίος των ανθρώπων και των κοινωνιών.
Και δεν θα ήταν δυνατός αυτός ο βίος, αν στα κατάβαθα της συνείδησης του κάθε ανθρώπου, δεν υπήρχε η δυνατότητα της θρησκευτικής εμβίωσης, η οποία όσο δεν μπορεί να εκφραστεί αυτοτελώς, βρίσκει την έκφρασή της μέσα από την επανάληψη της αλλοτινής αποκάλυψης, που φτάνει ως εμάς με την παράδοση.
Η "παράδοση" είναι η κυριολεκτική παράδοση από χέρι σε χέρι της φλόγας, που κάποτε άναψε κι έτσι πυρπολεί τις ψυχές μέσα στο χρόνο. Οι ψυχές όμως διαθέτουν το κατάλληλο υλικό για να πυρποληθούν, αλλιώς η φλόγα θα έσβηνε κάπου στη μέση της διαδρομής...
Το χριστιανικό μυστήριο της Ανάστασης πληροφορεί και ταυτόχρονα ανάγει στην αιώνια θέα και κοινωνία, ως θεήλατη αποπληροφορία. Κομίζει τη μακαριότητα και αιχμαλωτίζει το πάθος.
Πάθος του πάθους η Ανάσταση θα προκαλεί την ιστορική συνείδηση και τις ευθύνες του προσώπου με το απόλυτο Πρόσωπο!
Καλή Ανάσταση!
ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΥΡΜΟΓΛΟΥ
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη!
Τα μόνα σχόλια που σβήνω είναι οι ύβρεις.