Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΗ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ

Η φιλοσοφία που είδε τις πνευματικές λειτουργίες άλλοτε έξω από την ανθρώπινη συνείδηση κι άλλοτε σαν ανάβλυσμα της ψυχής, υποχρεώθηκε για να προσεγγίσει το αντικείμενό της να κάνει τόσες αφαιρέσεις, ώστε τελικά να μη μείνει στην ουσία παρά μια νεκρή υπόσταση από την οποία δεν μπορεί να διδαχθεί κανείς πολλά για τη ζωή και τις δημιουργίες της.

Μόνο διανοητές που άρχισαν την έρευνα από τη μελέτη των ανθρώπινων εκδηλώσεων μπόρεσαν να παρακολουθήσουν τη χροιά των προθέσεων του ανθρώπου και του κόσμου. Η συμβολή των τελευταίων είναι πιο έντονη και υπήρξε αποφασιστική στη διαμόρφωση των ανθρωπίνων πραγμάτων, γενεσιουργοί της κοινωνικής δημιουργίας, της συμπεριφοράς του ανθρώπου και της εξέλιξης.



Η ζωή του ανθρώπου αρχίζει από τη στιγμή που εκδηλώνει τις σκέψεις του, τα συναισθήματά του και καταλήγει σε αποφάσεις. Η βασική κατάσταση είναι εκείνη κατά την οποία ο άνθρωπος βρίσκεται σε επαφή με τους άλλους ανθρώπους. Η αποκλειστική και μεμονωμένη κατάσταση ενός ατόμου έχει αξία όταν ερευνάται η ανατομία και η φυσιολογία του.

Οταν αποκόπτεται και μελετάται μακριά από τις σχέσεις που έχει με τον άλλο κόσμο, καταντά να είναι ουτοπιστική και να μην έχει καμία αντικειμενική αξία. Η πραγματικότητα είναι η κοινωνία των ανθρώπων και οι εξαρτήσεις που έχουν από αυτή. Ο άνθρωπος επίσης είναι δημιούργημα του εξωτερικού κόσμου και η αποκοπή του απ' αυτόν δεν μπορεί να οδηγήσει στην αποκάλυψη αληθινών σχέσεων και στην εξαγωγή αληθινών συμπερασμάτων...

Είναι φανερή η θέση που παίρνουμε απέναντι στο γνωσιολογικό πρόβλημα. Η θέση αυτή δεν είναι αποκλειστική και δεν μπορεί να υπαχθεί σ' ένα σαφή τύπο από τους γνωστούς που έχουν διατυπωθεί και τύχει επεξεργασίας. Ούτε ο ορθολογισμός ή η εμπειρία ή η ενόραση ή ο ιδεαλισμός ερμηνεύουν με αυτοτέλεια τη διαδικασία της σκέψης, γιατί μετρώντας με τα ίδια μέτρα και σταθμά που μετρούμε άλλες οντότητες και επαληθεύοντας την ορθότητα των συλλογισμών, παρατηρούμε πόσο η ατομική ζωή μεταβλήθηκε.

Γιατί, ενώ ξεκίνησε από μια θέση που δεν απέχει πολύ από την απόλυτη φυσιολογική θέση ενός ζωντανού οργανισμού, έπαθε τόσες μετατροπές και μεταβολές, επηρεαζόμενη από εξωτερικά κατ' εξοχήν αίτια που κατάλυσαν την ατομικότητα της, ώστε να υπηρετεί τώρα με μια αφάνταστη πλαστικότητα άλλες αρχές και αντιλήψεις. Τέλεια αντίθετες από τις αρχικές.

Εχει άλλωστε αναγνωριστεί ότι η έννοια της εξέλιξης αποτελεί τη βάση και την προυπόθεση κάθε ύπαρξης!

Από τις δύο κατηγορίες της γνωσιοθεωρίας του διανοητικού τρόπου της επιστήμης και της ενόρασης, η τελευταία πλησιάζει προς το πεδίο των βιωμάτων του ψυχικού βίου,ενώ η πρώτη είναι προιόν μιας καλλιέργειας που συμπληρώνει τη δεύτερη όχι μόνο στο πεδίο της ατομικής ζωής, αλλά ακόμη και στη ζωή των ανθρώπων,που εξελίσσεται και πλάθεται διαρκώς με νέα στοιχεία.

ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΥΡΜΟΓΛΟΥ


Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post