Άναρθρες κραυγές

Στο  πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «Πρώτο Θέμα» το οποίο μαθαίνω ότι πούλησε πάνω από 200.000 φύλλα, (μπράβο αλλά...) φιγουράριζε μια είδηση, συνοδευόμενη με υπερμεγέθη φωτογραφία σχετικά με το κύμα νεομετανάστευσης Ελλήνων το οποίο έχει απασχολήσει αρκετά τον τελευταίο καιρό. Σύμφωνα με το δημοσίευμα  «χιλιάδες Έλληνες έχουν έρθει στην Μελβούρνη της Αυστραλίας με τουριστική βίζα, κρύβονται από σπίτι σε σπίτι και ζουν με την αγωνία του μεροκάματου της επόμενης ημέρας». Είναι οι Έλληνες λαθρομετανάστες, «οι Αλβανοί», όπως λέει η εφημερίδα των 5 ηπείρων. Μάλιστα, από τις εκατοντάδες αναδημοσιεύσεις σε γνωστά για τη σοβαρότητά τους blog διάβασα σε ένα πως χιλιάδες Έλληνες κρατούνται σε στρατόπεδα μεταναστών.


Να συμπληρώσω στην είδηση: Είναι περίπου 150.000 Ελληνόπουλα, μαντρωμένα πίσω από συρματοπλέγματα. Γύρω τους αστυνομικοί με σκυλιά επιτηρούν το χώρο και κατά διαστήματα τους πετούν λίγο ψωμί ενώ το μεσημέρι όταν ο ήλιος καίει τους καταβρέχουν με τις μάνικες για να συνέλθουν. Ας σοβαρευτούμε όμως:

-Το δημοσίευμα εκτός από τη λύπη που προκάλεσε με τους εντυπωσιακούς αλλά άστοχους τίτλους στην πρώτη σελίδα όπως αποτυπώνεται στην πρώτη σελίδα (και όχι στο ρεπορτάζ εντός), έρχεται να θίξει τον πυρήνα ενός συνόλου υπεύθυνων και ουσιαστικών προσπαθειών που έχουν αναπτύξει πολλοί φορείς εδώ στην Αυστραλία. Πρωτοβουλίες που βρίσκονται σε καλό δρόμο:
-Η Γενική πρόξενος στην Μελβούρνη Ελένη Λιανίδου, μόλις χθες ανέφερε σε χαιρετισμό που απηύθυνε σε εκδήλωση για την επέτειο της αδελφοποίησης της Μελβούρνης με την Θεσσαλονίκη πως οι διαπραγματεύσεις για την επίτευξη συμφωνίας ώστε να μπορούν να έρχονται στην Αυστραλία Έλληνες με τουριστική βίζα διάρκειας ενός έτους με δικαίωμα εργασίας είναι σε προχωρημένο στάδιο και η θετική κατάληξη είναι θέμα χρόνου.
Ακόμη,  προωθείται η δημιουργία στην Αθήνα Ελληνοαυστραλιανού Επιμελητηρίου (με παράρτημα στη Θεσσαλονίκη) για την προώθηση και στήριξη των Ελληνικών Εξαγωγών στην Αυστραλία. Ακάματος αγωνιστής σε αυτή την κατεύθυνση ο πρώην Υπουργός και βουλευτής στην Πολιτεία της Βικτώρια Γιάννης Πανταζόπουλος, μιλώντας στην ίδια εκδήλωση δεν σταμάτησε να επαναλαμβάνει στους συγκεντρωμένους αυτό που λέει (και γράφει) καθημερινά όπου σταθεί και όπου βρεθεί στην αχανή Ήπειρο: «Αγοράστε Ελληνικά προϊόντα, στηρίξτε την πατρίδα».

Αντίστοιχη υπερπροσπάθεια καταβάλουν πολλοί φορείς αλλά και τα Ομογενειακά ΜΜΕ για την στήριξη του τουριστικού ρεύματος προς την Ελλάδα.
Πρόσφατη είναι άλλωστε η εκδήλωση skill expo  που διοργανώθηκε στην  Αθήνα από την κυβέρνηση της Αυστραλίας στην οποία περισσότεροι από 10.000 Έλληνες ενημερώθηκαν για τις δυνατότητες εργασίας στην Αυστραλία. Η εκδήλωση, όπως και άλλες σχετικές ενέργειες είναι αποτέλεσμα της προσπάθειας που καταβάλει κυρίως η Ελληνική Κοινότητα Μελβούρνης και Βικτώριας.
Ας μην επεκταθώ, είναι και άλλες προσπάθειες πολλές και σημαντικές. Κοινός παρανομαστής, η βοήθεια προς την δοκιμαζόμενη Ελλάδα. Αριθμητής στο ίδιο κλάσμα η δραστήρια και πατριωτική Ελληνική Ομογένεια, σε όλες τις εκφάνσεις της. Και η διάθεση της Αυστραλιανής κυβέρνησης, θετική.

Εδώ αξίζει να τονιστεί πως λόγω της κρίσης χρέους στην Ευρωζώνη, (με πρωταγωνιστή ή έστω εξιλαστήριο και προβεβλημένο θύμα την Ελλάδα) έχουν αποτραβηχτεί από το χρηματιστήριο της Αυστραλίας κεφάλαια που ξεπερνούν τα 100 δις δολάρια! Και παρόλα αυτά αντί για «αϊ σιχτίρ» η κυβέρνηση της χώρας έχει σταθεί θετικά απέναντι σε κάθε προσπάθεια που βοηθά την Ελλάδα.

Για την πολυθρύλητη νεομετανάστευση:
-Όσοι μπορούν και θέλουν να έρθουν εδώ νόμιμα, έρχονται. Όσοι -λίγοι  για να είμαστε ξεκάθαροι- αποφασίσουν να έρθουν χωρίς την απαραίτητη βίζα εργασίας, αντιμετωπίζουν τη φυσιολογική συνέπεια του νόμου, δηλαδή επιστροφή. Ας γίνει κατανοητό: Η Αυστραλία είναι μια οργανωμένη χώρα με προσήλωση στην αυστηρή εφαρμογή των νόμων. Δεν είναι χώρα της Ε.Ε και δεν κάνει διακρίσεις ή εξαιρέσεις στην εφαρμογή τους.

Αλήθεια πως πάει κανείς παράνομα ας πούμε στις ΗΠΑ και τι αντιμετώπιση θα έχει;
Το δημοσίευμα, στην πρώτη σελίδα αποτυπώνει ένα κλίμα υπερβολής το οποίο δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα. Ναι κάποιοι ήρθαν εδώ πράγματι απροετοίμαστοι, έστω απελπισμένοι. Κάποιοι άλλοι ήρθαν με τυχοδιωκτική διάθεση. Γι’ αυτούς δεν ευθύνεται η Αυστραλία και οι νόμοι της. Στις δηλώσεις τους στην εφημερίδα οι εκπρόσωποι της Κοινότητας Μελβούρνης τονίζουν πως δεν είναι το απλούστερο πράγμα στον κόσμο η εξεύρεση εργασίας εδώ. Χρειάζεται προετοιμασία.

Το αρνητικό κλίμα το τροφοδοτούν από εδώ ορισμένοι που ήρθαν όπως – όπως και ατύχησαν. Τώρα οι κραυγές τους μου θυμίζουν εκείνους που όταν χιονίζει στην Αθήνα βγαίνουν στα κανάλια και βρίζουν την κυβέρνηση γιατί δεν καθάρισε την είσοδο του σπιτιού τους από τα χιόνια. Μόνο που δεν είναι δουλειά της Αυστραλιανής κυβέρνησης να καθαρίσει τα «Ελληνικά χιόνια». Πρόκειται για άναρθρες κραυγές που μπορεί να υποκρύπτουν και σκοπιμότητες «ελληνικής εμπνεύσεως». Αντί να διευκολύνουν τις σοβαρές προσπάθειες να δωθεί η ευκαιρία σε νέους ανθρώπους που πνίγονται από την ανεργία στην Ελλάδα να έρθουν εδώ και να εργαστούν νόμιμα, τις ναρκοθετούν.

Να δεχθώ την απλούστερη εξήγηση: Το πρωτοσέλιδο υπερέβαλε. Και σε εμένα τηλεφώνησαν εδώ στη Μελβούρνη συγκεκριμένα άτομα –με προφανή σκοπιμότητα- για να προβάλω στα ΜΜΕ την αναλήθεια τους. Πρόκειται για άτομα που δεν είναι θύματα της κρίσης αλλά κομμάτι της. Και οι οποίοι "καπελώνουν" όσους -πράγματι σε απόγνωση- ήρθαν εδώ αναζητώντας μια ευκαιρία. Φυσικά οι εκ του πονηρού κινούμενοι «έφαγαν πόρτα». Αλλού από ότι φαίνεται δεν έφαγαν.

*Ο Αλέκος Μάρκελλος είναι δημοσιογράφος και ζει στην Αυστραλία.

πηγη