Επιστολή σε Γερουλάνο για τον τρόπο λειτουργίας του «Eλληνικό Φεστιβάλ Α.Ε.»

Γράφει ο Δημήτρης Κραουνάκης
Την πιο κάτω επιστολή κατέθεσα χθες 28 Νοεμβρίου 2011 στο πρωτόκολλο του Υπουργού Πολιτισμού κ. Παύλου Γερουλάνου [αρ.πρ.9937/28-11-11    ] έστειλα με email στους Υφυπουργούς κ. Γιώργο Νικητιάδη και κ. Πέτρο Αλιβιζάτο, ενώ την κατέθεσα και στο πρωτόκολλο του «Ελληνικό Φεστιβάλ ΑΕ.»[αρ.πρ. 2132/28-11-11]  
Την δίνω στην δημοσιότητα γιατί αξίζει να γνωρίζουμε – ως πολίτες – πως έχει μετατραπεί  μια δημόσια υπηρεσία – που χρηματοδοτείται από τον Κρατικό προϋπολογισμό, δηλαδή από μας - σε προσωπικό γραφείο κάποιου «μάνατζερ» -πετυχημένου στο εξωτερικό, όπως λένε -  και με πολύ καλές δημόσιες σχέσεις..

«Κύριοι
Είμαι Παραγωγός Πολιτιστικών Εκδηλώσεων [Θέατρο και μουσική] εδώ και 33 χρόνια. Όλα αυτά τα χρόνια απέφευγα να ζητήσω συνεργασία με Κρατικούς φορείς, γνωρίζοντας καλά τον τρόπο λειτουργίας τους – «γνωριμίες», πολιτικά μέσα κλπ.
Παρ όλα αυτά συνεργάστηκα αναγκαστικά με το «Φεστιβάλ Αθηνών» αρκετές φορές, με πρώτη το 1989 και τελευταία το 2003. Σχεδόν όλες τις φορές ζητούσα παραχώρηση χώρων [θέατρο «Λυκαβηττού», «Ηρώδειο»] και πλήρωνα γι αυτό το ανάλογο ενοίκιο στο «Φεστιβάλ».
Τα τελευταία δύο χρόνια σταμάτησα να ασχολούμαι με την παραγωγή εκδηλώσεων  γιατί τα πράγματα έχουν αλλάξει προς το χειρότερο, γιατί το θέμα «μέσον» [και πολλές φορές «λάδωμα»!] έχει κυριαρχήσει  και δεν έχω κανένα λόγο να υποχρεώνομαι σε πολιτικούς για να κάνω την δουλειά μου!. Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν έχει σημασία ποιος είσαι, πόσα χρόνια κάνεις μια δουλειά, πόσες επιτυχίες έχεις.. Πρέπει κάθε φορά να δίνεις εξετάσεις μπροστά σε κάποιους -σχετικούς ή άσχετους- που με κάποιο.. «μέσον» πήραν μια καρέκλα και σε κοιτούν.. αφ υψηλού!
Οι καημένοι!!!..
Σήμερα για να οργανώσεις μια δουλειά στο χώρο του Πολιτισμού δεν φτάνει η εμπειρία και οι ικανότητες σου, όπως συνέβαινε πριν κάποια χρόνια. Σήμερα πρέπει να ξέρεις να «ελίσσεσαι» ανάμεσα σε διάφορους.. «αρμόδιους» από τους οποίους  δυστυχώς εξαρτάται η δουλειά σου..
Ετσι τα δύο τελευταία χρόνια είμαι μακρυά από το χώρο και προτιμώ να γράφω φιλικά που και που, σε κάποιες σελίδες στο Ιντερνετ κείμενα για διάφορα σημαντικά πρόσωπα που είχα την τύχη να συνεργαστώ μαζί τους τα τελευταία 33 χρόνια, που αξίζει κανείς να ασχολείται μαζί τους - και ας έχουν «φύγει» οι περισσότεροι - αγνοώντας την σημερινή ασημαντότητα που μας κατακλύζει....
«Δυστυχώς» όμως τον τελευταίο μήνα ήρθε στα χέρια μου μια πρόταση από τον φίλο και σπουδαίο καλλιτέχνη, συνθέτη και ερμηνευτή Λάκη Χαλκιά που με «κέντρισε». Είπα ναι, αυτό αξίζει να γίνει και μάλιστα σ αυτούς τους καιρούς τους δύσκολους που ζούμε…
Μου έφερε το υλικό για μια συναυλία- παράσταση με τίτλο
«2500 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ» [Από τον Ομηρο μέχρι σήμερα..] ,
που βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του που κυκλοφόρησε το 1995. Τότε μάλιστα έκανε αυτή την συναυλία στο «Μέγαρο Μουσικής Αθηνών» όπου και  ηχογραφήθηκε.
Χωρίς σκέψη [λάθος μου] προχώρησα στις 16 Νοεμβρίου  στην υποβολή της πρότασης  στο πρωτόκολλο του «Ελληνικού Φεστιβάλ ΑΕ» [αρ.πρ.164/16-11-2011] Μια νέα εξ ολοκλήρου παραγωγή με σημαντικούς συντελεστές [ Τρία μεγάλα ονόματα τραγουδιστές, Κρατική μεγάλη ορχήστρα, Χορωδία, Παιδική χορωδία, Βυζαντινή χορωδία, ηθοποιούς κλπ.[περίπου 200 άτομα επί σκηνής] Τόνιζα στην πρόταση μου..
«Μέσα σ ένα κλίμα αμφισβήτησις της Πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Μέσα στη γενικότερη κρίση που μαστίζει την χώρα. Μέσα στην ανασφάλεια που όλους μας έχει κυριεύσει…Μέσα σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, πιστεύω ότι όλοι έχουμε ανάγκη από μικρά γεγονότα που θα αναπτερώσουν το ηθικό μας…
Ισως είναι η ώρα να ξαναθυμηθούμε και να ξαναθυμίσουμε σε όλους ποιος είναι ο  Ελληνικός Πολιτισμός και τι προσέφερε σε όλους τους τομείς στην ανθρωπότητα...
Με αυτές τις σκέψεις προτείνω στο Ελληνικό Φεστιβάλ Α.Ε. την πραγματοποίηση μιας συναυλίας- παράστασης το καλοκαίρι του 2012 στο «Ωδείο Ηρώδου του Αττικού» με τον τίτλο :
2500 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ [Από τον Ομηρο μέχρι σήμερα…]»
Και δικαιολογούσα την προσφυγή μου στο «Ελληνικό Φεστιβάλ» για συνεργασία λέγοντας…«Προτείνω στο Ελληνικό Φεστιβάλ Α.Ε. την παραγωγή αυτής της συναυλίας για δύο λόγους:
Α. Η παρουσίαση αυτού του έργου πρέπει να έχει την σφραγίδα ενός Φεστιβάλ, όπως αυτό του   «Αθηνών», λόγω της σπουδαιότητας του θέματος, που μπορεί να έχει παγκόσμια προβολή.
Β. Η οικονομική κατάσταση της χώρας, που όλους μας έχει επηρεάσει δεν μας επιτρέπει να πραγματοποιήσουμε μόνοι μας μια τόσο μεγάλη παραγωγή.»
Και κλείνοντας .. «..Αν σας ενδιαφέρει η πρόταση μου,  θα μπορούσαμε τα τα πούμε από κοντά και φυσικά να σας φέρουμε και το αναλυτικό κόστος παραγωγής αφού πρώτα έρθουμε σε επαφή με όλους τους συντελεστές της παράστασης. Θέλω να τονίσω ότι αυτή η παραγωγή θα γίνει αποκλειστικά για το Φεστιβάλ Αθηνών. Ετσι θα χρειαστούμε τουλάχιστον 6 μήνες προετοιμασία και για τον λόγο αυτό, θα  παρακαλούσα να έχουμε άμεσα την απάντηση σας..»
Τι ποιο φυσικό μετά από επτά ημέρες από την υποβολή της πρότασης, να τηλεφωνήσω [αφού ξέρω ότι δεν καταδέχονται εκείνοι..] στο γραφείο του Προέδρου του Φεστιβάλ, να ζητήσω πληροφορίες για τον τρόπο που λειτουργεί αυτό μετά την υποβολή μιας πρότασης και να ζητήσω να δω τον Πρόεδρο ώστε να μπορέσω αναλυτικά να  παρουσιάσω την πρόταση μου.
Μου είπαν στο τηλεφωνικό κέντρο ότι υπεύθυνη είναι η κ. Διονυσία Σκαμπαρδώνη [κάτι μου θύμισε το όνομα της…] και με συνέδεσαν μαζί της. Αμέσως και με ένα απότομο τρόπο μου είπε ότι έχει συνεργασία με την Νομική σύμβουλο του Φεστιβάλ -λες και την ρώτησα- και να της τηλεφωνήσω στις 4 το μεσημέρι. Κάτι που έκανα. Στην αρχή δεν απαντούσε, μετά το έπιασε και έκανε τον.. «τηλεφωνητή»[!!] και μου το έκλεισε στα μούτρα!…
Αμέσως έγραψα και τις έστειλα το πιο κάτω email στις 16.36..
«Κυρία Σκαμπαρδώνη αν νομίζετε ότι έχετε να κάνετε με κανένα παιδάκι κάνετε λάθος...Σας κάλεσα στο τηλέφωνο σήμερα το πρωί. Μου είπατε ότι είστε απασχολημένη με την Νομική σύμβουλο του Φεστιβάλ και μου ζητήσατε να σας τηλεφωνήσω στις 4. Σας τηλεφώνησα στις 4 και κάποια έκανε τον ..."τηλεφωνητή"!!! Επειδή είμαι αρκετά μεγάλος για τέτοιου είδους παιχνίδια, παρακαλώ ενημερώστε αμέσως για τα πιο κάτω...
1.Έχω κάνει μια πρόταση στο Φεστιβάλ με αρ.πρ. 164/16-11-2011. Με ποιόν θα μιλήσω σχετικά μια και εσείς απ ότι κατάλαβα δεν είστε αρμόδια όπως λάθος με είχαν ενημερώσει από το Φεστιβάλ.
2.Όπως αναφέρω στην πρόταση μου δεν συνεργάζομαι συχνά με το Φεστιβάλ. Όπως όμως θυμάμαι από το 1989 που συνεργάστηκα για πρώτη φορά, ως το 2003 που ήταν η τελευταία μου συνεργασία, μετά την υποβολή της πρότασης, κουβέντιαζα το θέμα με τον Πρόεδρο και αμέσως καταλήγαμε αν αυτό που ζητούσα μπορεί να γίνει ή όχι ή τι εναλλακτικές λύσεις υπήρχαν. Παρακαλώ κάποιος "Αρμόδιος" να με ενημερώσει ποιος είναι ο τρόπος λειτουργίας σήμερα του Φεστιβάλ, μετά την υποβολή μιας πρότασης.»
Για να λάβω στις 19.39 με email  την πιο κάτω απάντηση που φέρνει κάπως σε.. Γερμανική εντολή [..αποκλειστικά και μόνο!!]
«Λυπάμαι πολύ για το ύφος σας, τώρα μόλις τέλειωσε η συνάντησή μου με τη νομική υπηρεσία που είχε ως αντικείμενο την διεξοδική μελέτη του νόμου περί Ενιαίου μισθολογίου και την άμεση εφαρμογή του στους υπαλλήλους του Φεστιβάλ.
Από εδώ και στο εξής μπορείτε να συνομιλείτε αποκλειστικά και μόνο με τον συνάδελφό μου, κ. Παναγιώτη Δούρο, τηλ. Επικοινωνίας 21092…, για την έκβαση της πρότασής  σας. Διονυσία Σκαμπαρδώνη»
[Τελικά η κ. Σκαμπαρδώνη τι ρόλο παίζει στο «Ελληνικό Φεστιβάλ» και μελετά το νόμο περί Ενιαίου Μισθολογίου για λογαριασμό των υπαλλήλων του Φεστιβάλ;;;
Η Πρόεδρος είναι;;; Λάθος έκαναν στο τηλεφωνικό κέντρο που με παρέπεμψαν σε εκείνη ως αρμόδια για τις προτάσεις ;;; Η Πρόεδρος θα είναι!…Αφου χρησιμοποιεί και το email «president,greekfestival».. Από την άλλη εγώ ξέρω Πρόεδρο τον κ. Γιώργο Λούκο…Δεν ...καταλαβαίνω!!!]
Φυσικά απάντησα με email στις 19.55…
«Και εγώ λυπάμαι για την συμπεριφορά σας κ.Σκαμπαρδώνη..
Θα έπρεπε τουλάχιστον να είστε πιο ευγενική με ανθρώπους που ασχολούνται με τον πολιτισμό 35 χρόνια και όχι στο τηλεφώνημα μου να κάνετε τον...τηλεφωνητή και να μου  το κλείνετε στα μούτρα!..
Αυτά μπορείτε να τα κάνετε από το σπίτι σας και όχι από μια Δημόσια υπηρεσία...
Αν δεν ήσασταν υπεύθυνη οφείλατε να μου το πείτε από το πρώτο μου τηλέφωνο όταν σας έστειλα την πρόταση μου. Όσο για τον συνάδελφο σας περιμένω τηλέφωνο του αύριο και απαντήσεις στα ερωτήματα που σας έθεσα.»
Την επομένη 23 Νοεμβρίου μια και ο κ. Δούρος δεν καταδέχτηκε να μου τηλεφωνήσει, του στέλνω το πιο κάτω e-mail..
«κ.Δούρο, Καλημέρα
Έχω κάνει μια πρόταση στο Φεστιβάλ με αρ.πρ. 164/16-11-2011. Η κ. Σκαμπαρδώνη μου ζήτησε να μιλήσω μαζί σας μετά από την κακή χθεσινή συμπεριφορά της.
Πριν με παραπέμψει σε σας ,είχα διατυπώσει το πιο κάτω ερώτημα:
"..Όπως αναφέρω στην πρόταση μου δεν συνεργάζομαι συχνά με το Φεστιβάλ. Όπως όμως θυμάμαι από το 1989 που συνεργάστηκα για πρώτη φορά, ως το 2003 που ήταν η τελευταία μου συνεργασία, μετά την υποβολή της πρότασης, κουβέντιαζα το θέμα με τον Πρόεδρο και αμέσως καταλήγαμε αν αυτό που ζητούσα μπορεί να γίνει ή όχι ή τι εναλλακτικές λύσεις υπήρχαν. Παρακαλώ κάποιος αρμόδιος να με ενημερώσει ποιος είναι ο τρόπος λειτουργίας σήμερα του Φεστιβάλ, μετά την υποβολή μιας πρότασης.."
Παρακαλώ ενημερώστε με σχετικά. Επίσης θα ήθελα να ξέρω πότε μπορώ να δω τον κ.Πρόεδρο.»
Αυτή ήταν η τελευταία μου επικοινωνία με το «Ελληνικό Φεστιβάλ». Ο κ. Δούρος δεν απάντησε, ενώ στα επόμενα τηλεφωνήματα 23-24/11 μου απαντούν από το τηλεφωνικό κέντρο ότι «λείπει σε άδεια».
Oταν έγραφα αυτό το κείμενο, την Παρασκευή 25-11  έλαβα στις 14.37 email του...
«… Δυστυχώς λόγω ανεπάρκειας να εξασφαλιστεί κονδύλι γιατην επόμενη χρονιά δυσχεραίνει η ήδη δύσκολη κατάσταση και αδυνατούμε να σας απαντήσουμεγια την όποια έκβαση. Μεταφέρουμε στον κύριο Λούκο το αίτημά σαςκαι ελπίζουμε να έχετε την καλύτερη δυνατή επιτυχία. Παναγιώτης Δούρος»
Αναγκάστηκα το Σαββατοκύριακο, που ακολούθησε να καταφύγω σε κάποιους φίλους πολιτικούς – το χειρότερο μου - όχι για να μεσολαβήσουν να γίνει η συναυλία, απλά γιατί ήθελα την γνώμη τους. Ηθελα να δω με ποιο τρόπο θα συζητηθεί η πρόταση μου και δεν θα πάει στα σκουπίδια.[μια και είχα κατάλαβα τι τύχη θα έχει!..] Δεν θα αναφέρω τώρα εδώ τις απαντήσεις που είχα από αυτούς.. Θα αναφέρω μόνο την συμβουλή ενός…
«Καλό θα ήταν να τους παρουσιάσετε ο ίδιος την ωραία πρόταση σας»…
Σε ποιους να την παρουσιάσω κ… ;;
Σε αυτούς που ζουν και εργάζονται στο εξωτερικό και ας είναι επικεφαλής του μεγαλύτερου Ελληνικού «Φεστιβάλ»  [αλήθεια πως γνωρίζουν τι γίνετε στην Ελλάδα, ποιοι είναι οι άνθρωποι που ασχολούνται με τον πολιτισμό και τι κάνουν;] ή στους «αντ αυτού» που έχουν δει το «Φεστιβάλ» «τσιφλίκι» του πατέρα τους , που απαντούν και μιλάνε στα τηλέφωνα με όποιον θέλουν και όποτε θέλουν, λες και το «Φεστιβάλ» είναι το προσωπικό τους γραφείο και όχι μια Δημόσια υπηρεσία [έστω με την μορφή Α.Ε.] που εποπτεύεται από το Υπουργείο Πολιτισμού, που ο Πρόεδρος διορίζετε από αυτό και που χρηματοδοτείται από το Κρατος, δηλαδή από μας!
«Το Ελληνικό Φεστιβάλ Α.Ε.», όπως με πληροφορούν φίλοι εργαζόμενοι εκεί, λειτουργεί σήμερα σαν «ιδιωτικό» γραφείο κάποιου «μάνατζερ» από μερικά άτομα..Οι υπόλοιποι εργαζόμενοι που χρόνια υλοποιούσαν τα προγράμματα του, απλά είναι παρόντες στα γραφεία τους, στη «γωνιά» τους, όπως μου είπε κάποιος χαρακτηριστικά!!…
Σε ποιους «υπεύθυνους» να μιλήσεις όταν δεν σε δέχονται για να τους παρουσιάσεις  το όποιο σχέδιο; Όλα τα αποφασίζουν μόνοι τους, σε κλειστά γραφεία με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται….
Το 2008 πέρασα οκτώ μήνες τηλεφωνώντας σχεδόν καθημερινά στο Φεστιβάλ για μια συναυλία της Αρλέτας στο «Ηρώδειο» το καλοκαίρι του 2009. Δεν κατάφερα να δω όχι τον Πρόεδρο  - που όφειλε να με συναντήσει , αυτή είναι η δουλειά του - αλλά ούτε καν ένα «αρμόδιο» υπάλληλο!!.  Η γνωστή κυρία [να τι μου θύμισε το όνομα!..] πάλι τα ίδια έκανε και τότε!…
Και το κάνουν με σχέδιο αυτό, να βαρεθείς και να τα παρατήσεις. Απλά γιατί  έχουν ήδη αποφασίσει τι θα κάνουν – ίσως σε κάποιο γραφείο της.. Γαλλικής Λυών - ανάμεσα σε «δικά» τους άτομα, δηλαδή αυτά που διαθέτουν το μεγαλύτερο "μέσον" κλπ,κλπ..
Όσο για το Υπουργείο Πολιτισμού  που εποπτεύει το «Ελληνικό Φεστιβάλ Α.Ε.»..
Και εσείς κ Γερουλάνε τα ίδια κάνετε.....Δεν καταδέχεσται, δυο χρόνια τώρα να δείτε κανένα άνθρωπο του Πολιτισμού [όπως κάνουν όλοι οι υπουργοί με ανθρώπους του τομέα τους]  Δεν δεχτήκατε τον μεγάλο σκηνοθέτη και Πανεπιστημιακό Σπύρο Ευαγγελάτο πριν εκείνος αναγκαστεί να κλείσει το "Αμφιθέατρο" μετά από  36 χρόνια λειτουργίας του και ενενήντα πέντε επιτυχημένες παραγωγές. Δεν δεχτήκατε τον «θεατράνθρωπο» Κώστα Γεωργουσόπουλο ο οποίος προσπαθούσε πριν μερικούς μήνες να σας δει, να βρείτε λύση για να μην κλείσει το "Θεατρικό Μουσείο" που δημιουργήθηκε με κόπους ανθρώπων σημαντικών όπως ο ιστορικός του Νεοελληνικού θεάτρου Γιάννης Σιδέρης που πάλευε από το 1938 ως το θάνατο του το 1975..  Αναγκάστηκα να γράψω σχετική επιστολή - που έβγαλα στο διαδίκτυο – την οποία πήγα στις 2 Μαίου 2011 – χωρίς να το ξέρουν ούτε από το «Μουσείο» -  στο γραφείο του τότε Πρωθυπουργού και την έδωσα στην κα Βάρτζελη και στον κ. Αθανασάκη...
Είμαι σίγουρος ότι δεν  θα δεχτήκατε ούτε τον Πανεπιστημιακό, θεατρολόγο κ. Νικηφόρο Παπανδρέου τον ιδρυτή της «Πειραματικής Σκηνής της Τέχνης»- του θεάτρου «Τέχνης» της Θεσσαλονίκης - που μετά από 32 χρόνια και εκατό και παραγωγές  ανακοίνωσε πριν λίγες μέρες την αναστολή λειτουργίας της στο τέλος του χρόνου.
Αυτό είναι το έργο σας κ. Γερουλάνε;;
Εχει δίκιο ο σημαντικός συνθέτης Ηλίας Ανδριόπουλος  που σας χαρακτηρίζει «απολίτιστο υπουργό, που κατάφερε να οδηγήσει σε διάλυση  τις πολιτιστικές δομές της χώρας!..»
Αυτός ήταν ο στόχος σας;;
Δεν θα ξεχάσω, στις αρχές του 2010 όταν  προσπαθούσα μαζί  με τον τότε Πρόεδρο - σήμερα Δήμαρχο - Αγκιστρίου να οργανώσουμε ένα "Φεστιβάλ" στο μικρό αυτό νησάκι των 700 κατοίκων, που πιστεύαμε ότι θα γινόταν αφορμή να έρθουν στο νησί περισσότεροι επισκέπτες. Εξι μήνες δεν καταδέχτηκατε να με δείτε ούτε εσείς , ούτε καν η Διευθύντρια του γραφείου σας η κα  Κατερίνα Χατζοπούλου  και ας της είχαν τηλεφωνήσει και από  γραφείο άλλου Υπουργου!!. Και τι ζητάγαμε , άντε 100.000 ευρώ για ένα ολόκληρο νησί!!. Και μην μου πείτε ότι το Υπουργείο Πολιτισμού δεν είχε; Τα εκατομμύρια που μοιράζει  στα διάφορα «γνωστά»..Μουσεία, κλπ που τα βρίσκει;;
Κύριοι
Δυστυχώς σε αυτό τον τόπο κανείς από σας, τους «κρατούντες» τα «ηνία» της χώρας [σε κάθε τομέα] δεν έχει καταλάβει τίποτα! Μόνο ο κοσμάκης καταλαβαίνει στο πετσί του την κρίση που εσείς οι πολιτικοί – και οι άνθρωποι σας- δημιουργήσατε με τις λάθος επιλογές σας..
Ολοι οι «αρμόδιοι» εξακολουθείτε να βλέπετε το.. «μαγαζάκι» σας και  την προσωπική σας «πελατεία» και να πορεύεστε με τον ιδιο ακριβώς τρόπο που το κάνατε στα χρόνια της ψεύτικης «ευημερίας»!
Συνεχίστε έτσι.. Ολοι τώρα ξέρουμε ποιο θα είναι το τέλος της.. «ιστορίας» και είναι πολύ κοντά!!.
Οσο για την πρόταση μου [που δεν με ενδιαφέρει πιά] προς το «Ελληνικό- κατ ευφημισμόν- Φεστιβάλ Α.Ε.» περιμένω την γραπτή απάντηση που οφείλουν να μου δώσουν [ως δημόσια υπηρεσία, όπως ορίζει κάποιος νόμος του 1999, που αντικαταστάθηκε με άλλο του 2004  που τους υποχρεώνει σ αυτό και σε συγκεκριμένη προθεσμία. ]
Αλλωστε τι μέλλον μπορεί να είχε η πρόταση μου, από ένα άνθρωπο – συγνώμη από ένα Πρόεδρο – που στις 8-6-2011 μιλώντας για τους.. «Δήθεν» έλεγε σε δημοσιογράφο «…Το δήθεν, το καλλιτεχνίζον, ο έχων ψηλά τον αμανέ. Φυσικά αυτή η στάση  έχει σχέση με την κουλτούρα μας, το παρελθόν μας – το ότι χάσαμε το Διαφωτισμό και την Αναγέννηση, το ότι προσπαθούμε να αγκιστρωθούμε, υπέρ το δέον από το ένδοξο παρελθόν μας!!»
E, με το «..ένδοξο παρελθόν μας» θα ασχοληθούμε τώρα;; Με τα «2500 Χρόνια Ελληνικής Μουσικής»;; Εδώ υπάρχουν – στην.. «αλλοδαπή» - τόσα συγκροτήματα στην.. «σειρά» που περιμένουν να ασχοληθούμε μαζί τους!!..
Δημήτρης Κραουνάκης
Παραγωγός Πολιτιστικών Εκδηλώσεων
Σημ. Ετσι για την.. «ιστορία» δείτε το πρόγραμμα της συναυλίας που πρότεινα…
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΥΝΑΥΛΙΑΣ [2500 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ]
Οι θεματικές συνθετικές και ενορχηστρωτικές διαφορές που γίνονται προφανείς στη διάρκεια 2.500 χρόνων Ελληνικής μουσικής δημιουργίας, μας επέτρεψαν ένα δυνητικό διαχωρισμό του έργου σε πέντε ενότητες:
Μέρος Α : Αρχαία Ελληνική Μουσική [ 450 π.χ. – 118 μ.χ. ]
Το πρώτο μέρος περιλαμβάνει μουσικά κομμάτια από την Αρχαία Ελληνική εποχή που έχουν μέχρι σήμερα βρεθεί όπως : Ένα απόσπασμα από το πρώτο «Στάσιμο» της τραγωδίας «Ορέστης» του Ευριπίδη που χρονολογείται μεταξύ 450 π.χ. και 410 π.χ. και είναι το αρχαιότερο δείγμα Ελληνικής μουσικής που βρέθηκε μέχρι τις μέρες μας. Σε αυτό το μέρος του προγράμματος ακούγεται ο πρώτος «Δελφικός ύμνος» αφιερωμένος στον Απόλλωνα [131 π.χ.] οι τρείς ύμνοι του Μεσομήδη και ο επιτάφιος του Σεικίλου. Όλα τα αναφερθέντα έργα ερμηνεύονται στην Αρχαία Ελληνική γλώσσα.
Για την όσο το δυνατόν αυθεντική παρουσίαση του μουσικού υλικού έχουν κατασκευαστεί μετά από μελέτες πολλών ετών και συλλογή πληροφοριών, σύμφωνα με τα δεδομένα, Αρχαία Ελληνικά μουσικά όργανα όπως η κιθάρα του Απόλλωνα, η Βάρβιτος, η Λύρα, η Πάνδουρις, και διάφοροι αυλοί- κρουστά κά.
Μέρος Β : Η μουσική των χρόνων του Βυζαντίου [ 300 μ.χ.- 1453 ]
Το δεύτερο μέρος περιλαμβάνει κομμάτια όπως ο «Υμνος στην Αγία Τριάδα». Ο ύμνος αυτός βρέθηκε στην Οξύρινχο της Αιγύπτου γραμμένος σε πάπυρο και είναι από τους πρώτους Χριστιανικούς ύμνους. Θεωρείται ότι γράφτηκε το 300 μ.χ. περίπου.
Ακολουθούν ύμνοι της Χριστιανικής Εκκλησίας του Ρωμανού του Μελωδού, του Ιωάννου μαϊστορος του Κουκουζέλη κά, αναφορές στο «Επός του Διγενή» και κοσμικές συνθέσεις της πριν από την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως.
Μέρος Γ : Το δημοτικό μας τραγούδι [ 1600 – 1920 ]
Το τρίτο μέρος που αναφέρεται στο «δημοτικό παραδοσιακό τραγούδι» καλύπτει τις εποχές: Προεπαναστατική εποχή έως το 1920 περίπου με τραγούδια από την Θράκη, Μακεδονία, Πόντο, Ηπειρο, Θεσσαλία, Στερεά Ελλάδα, Πελοπόννησο, Κρήτη, Νησιωτική Ελλάδα. Στο μέρος αυτό υπάρχει ένα ειδικό αφιέρωμα με δημοτικά τραγούδια της Μακεδονίας που επηρέασαν λαϊκές μουσικές του Βαλκανικού χώρου οι οποίες αργότερα παρουσιάστηκαν σχεδόν αυτογενείς.
Μέρος Δ : Τραγούδια της Μικράς Ασίας – Ρεμπέτικο [ 1915 –1945 ]
Το τέταρτο μέρος του προγράμματος είναι αφιερωμένο στο Μικρασιατικό τραγούδι [το πρώτο αστικό τραγούδι ] και στο ρεμπέτικο μέχρι τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο. Τραγούδια των πλέον σημαντικών συνθετών της εποχής και με την ακριβέστερη ενορχήστρωση, ως προς το είδος αλλά και την κατασκευή των οργάνων.
Μέρος Ε : Το λαϊκό και έντεχνο τραγούδι [ 1945 μέχρι σήμερα..]
Το μέρος αυτό ξεκινάει με ένα αφιέρωμα στο λαικό τραγούδι όπως αυτό διαμορφώθηκε μεταπολεμικά περιγράφοντας τις κοινωνικές αλλαγές μέσα από συνθέσεις μεγάλων δημιουργών όπως ο Βασίλης Τσιτσάνης, Απόστολος Καλδάρας, Γιάννης Παπαιωάννου κά
Το πρόγραμμα κλείνει με αυτό που γενικώς αναφέρεται «Εντεχνο τραγούδι» δηλαδή με την συνάντηση συνθετών και ποιητών, το έργο των οποίων ακούστηκε σε όλο τον κόσμο και τιμήθηκε με αντίστοιχα βραβεία [Καζαντζάκης, Σεφέρης, Ρίτσος, Ελύτης, Θεοδωράκης, Χατζιδάκις.]
Σημ. Περιμένω να δω το πρόγραμμα του «Φεστιβάλ Αθηνών» 2012 και θα τα ξανά πούμε ακόμα πιο αναλυτικά…
Δημήτρης Κραουνάκης.
(Πηγή φωτογραφίας: Eurokinissi)

Mediasoup