Αφού είναι τόσο καλές αυτές οι συγχωνεύσεις (για το καλό μας) γιατί περιμένατε να γίνουν πρώτα οι εκλογές; Μήπως δεν καταλαβαίναμε τα ατράνταχτα και αδιαφιλονίκητα πλεονεκτήματα και επιχειρήματά σας ή μήπως φοβόσασταν το μαύρο στην κάλπη;
Η απόφαση λήφθηκε αδιαφορώντας για τις θέσεις και απόψεις των γονέων, καθώς και των τοπικών και των δημοτικών αρχών, όπως διατυπώθηκαν λίγους μόνο μήνες πριν. Το τοπικό συμβούλιο Χωστίων με την απόφαση 14/13-12-2013 αποφάσισε ομόφωνα «ΟΧΙ στην συγχώνευση του Δ. Σχολείου Χωστίων με το Δ. Σχολείο Δομβραίνας με έδρα τη Δομβραίνα, και ΌΧΙ στην κατάργηση του Νηπιαγωγείου Χωστίων». Στη συνέχεια, ακολούθησε η απόφαση 446/16-12-2013 του Δημοτικού συμβουλίου της Θήβας, που δε θα μπορούσε να ήταν πιο ξεκάθαρη, όταν σχεδόν ομόφωνα αποφάσισε ότι δε συμφωνεί με το εγχείρημα της συγχώνευσης και να μην καταργηθεί το Νηπιαγωγείο του χωριού.
Η εξέλιξη δείχνει, ότι από την πλευρά των υπευθύνων του υπουργείου που χειρίστηκαν το θέμα, οι όποιες γνωμοδοτήσεις ζητήθηκαν ήταν προσχηματικού τύπου, πετάχτηκαν στα σκουπίδια αναζητώντας απλά επιβράβευση ή ανοχή προκειμένου να προωθήσουν τις προανειλημμένες επιλογές τους. Τα Χώστια είχαν μπει στο μάτι των αρμοδίων για τα καλά.
Πώς αλλιώς εξηγείται επίσης, να κλείνει ένα σχολείο με είκοσι περίπου μαθητές χωρίς καν να περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει με τις εγγραφές για το νέο έτος και την τάση, αρκετοί άνθρωποι να επιστρέφουν στα χωριά τους από τις μεγάλες πόλεις; Και τελικά φαίνεται ότι δεν ήταν τόσο «αθώο» ή «τυχαίο», ότι άφησαν χωρίς δεύτερο δάσκαλο για σημαντικό χρονικό διάστημα το σχολείο του χωριού το τελευταίο σχολικό έτος; Προφανώς για να κερδίσουν την αγανάκτηση των γονέων και των κατοίκων.
Ταυτόχρονα, είναι και η μοναδική συγχώνευση που γίνεται σε όλη τη Βοιωτία, ενώ υπάρχουν πολλά ακόμα 2θέσια σχολεία στο νομό. Φαίνεται ότι το χωριό επιλέχθηκε ως Ιφιγένεια για να δείξουμε αποτέλεσμα, για να δείξουμε «παραγωγή», όπως είναι μια ορολογία της μόδας..
Γιατί λοιπόν αυτή η στοχευμένη επιλογή εις βάρος των Χωστίων; Πιο σωστό δεν είναι να μην εφαρμόζονται δύο μέτρα και δύο σταθμά όταν είναι να λαμβάνονται τέτοιες αποφάσεις; Γιατί να γίνονται διακρίσεις; Πώς μπορεί να κλείνει ένα σχολείο με τόσους μαθητές; Βιαστήκατε, είναι γεγονός, ότι η εγκατάλειψη στην οποία μας έχετε καταδικάσει για πολλά χρόνια, πιθανότατα εκεί να μας οδηγούσε σε κάποια – λίγα ίσως -, χρόνια. Γιατί όμως αυτή η σπουδή; Ακόμα και τα παιδιά για τα οποία υποτίθεται ότι κόπτεστε, δεν τα σκέπτεστε ότι από το Σαράντι θα χρειαστεί να κάνουν μια απόσταση περίπου 30 χλμ την ημέρα;
Φαίνεται όμως ότι όλα αυτά είναι ψιλά γράμματα στο όνομα της «παραγωγής».
Ακόμα και τα επιστημονικά επιχειρήματα, δεν είναι πειστικά, τα οποία άκουσα για να διαπιστώσω μήπως σκέφτομαι απλά συναισθηματικά. Επικοινώνησα με αρμόδιους παράγοντες που είχαν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση αυτής της εξέλιξης και μου μίλησαν για ένα ισχυρό σχολείο που μπορεί να έχει και ειδικότητα για ηλεκτρονικούς υπολογιστές, ακόμα και γυμναστή. Λες και τα παιδιά σήμερα περιμένουν από το σχολείο να μάθουν υπολογιστές ή θα δυσκολευτούν να μάθουν στο μέλλον, ενώ έχουν ανάγκη από γυμναστές στα χωριά μας, λες και βρίσκονται σε κάποια μεγάλη πόλη και αναζητούν διέξοδο για να ξεδώσουν. ‘Η μήπως έστω και έτσι, θα ήταν δύσκολο ο δάσκαλος της πληροφορικής ή ο γυμναστής να έκανε μερικά ακόμα χιλιόμετρα για να κάνει και κάποιες ώρες στα Χώστια, γιατί δεν νομίζω να συμπληρώνει τις εβδομαδιαίες ώρες του μόνο σε ένα – δύο σχολεία…
Επίσης είπαν ότι τα παιδιά δεν ήταν πολλά. Και εγώ αναρωτιέμαι 20 περίπου παιδιά χωρίς να ξέρουμε τι θα γίνει με τις εγγραφές που αρκετοί επιστρέφουν πλέον στα χωριά από τις πόλεις, είναι λίγα; Επίσης παιδαγωγικά ας υποθέσουμε, αν είχε κάποιος τη δυνατότητα να επιλέξει θα διάλεγε να στείλει το παιδί του (για ενισχυτική πχ. μάθηση) σε ιδιαίτερο ή σε ένα πολυμελές τμήμα; Νομίζω ότι η απάντηση είναι προφανής, όσον αφορά τα μεγάλα και μικρά τμήματα που συζητάμε!
Ακόμα, ότι ήταν λίγα ντόπια και πιο πολλά τα παιδιά αλλοδαπών και έτσι η ποιότητα της εκπαίδευσης υποχωρούσε, και ότι τα αλλοδαπά θα χρειάζονταν ένα ειδικό σχολείο. Λες και ότι τα περισσότερα αλλοδαπά είναι φαινόμενο μόνον των Χωστίων, ενώ όσον αφορά τα περί ειδικού σχολείου μάθησης για τα αλλοδαπά παιδιά, τι να πω; Σε όλη την επικράτεια απ’ όσο ξέρω, τα σχολεία είναι μικτά (εκτός από τις μη συγκρίσιμες περιπτώσεις των μειονοτικών της Θράκης φυσικά, που και εκεί δε θεωρούνται αλλοδαπά). Τουλάχιστον στη Βοιωτία ας μας πούνε που γίνεται κάτι τέτοιο, για να το μάθουμε και εμείς.
Άλλοι είναι επομένως οι λόγοι που οδήγησαν σε αυτήν την επιλεκτική και στοχευμένη απόφαση. Εμείς όμως έχουμε ηθικό και ουσιαστικό χρέος να κρατήσουμε το σχολείο ανοιχτό όπως συμβαίνει επί αιώνες τώρα, σε ένα χωρίο που οι παλαιότεροι θυμούνται ότι λειτουργούσαν δημοτικά σε αρκετά διαφορετικά σημεία του χωριού και οι μαθητές ξεπερνούσαν τους τριακόσιους.
Θέλουμε να σας υποσχεθούμε ότι θα αγωνιστούμε γι΄αυτό! Το κουδούνι του σχολείου θέλουμε να χτυπά στο χωριό! Δε θέλουμε μόνον την επιβίωση, αλλά και την ανάπτυξή του! Και με τακτικισμούς και αιφνιδιασμούς μας κάνετε απλά πιο δυνατούς και ενωμένους!
Θωμάς Κιούσης,
Εκλεγμένος Δημοτικός Σύμβουλος
με το Συνδυασμό «Δήμος Θηβαίων – Ώρα Ευθύνης»
exeisminima
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη!
Τα μόνα σχόλια που σβήνω είναι οι ύβρεις.