Η Γενιά που έβλεπε το μέλλον να πνίγεται στο Αιγαίο

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Αξία”, το Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2015

Λένε πως, για κάθε Γενιά υπάρχει ένα tipping point. Ένα σημείο καμπής δηλαδή, που αποτυπώνει ένα μη συνηθισμένο γεγονός, και το οποίο μετά την εκδήλωσή του καρφιτσώνεται στο υποσυνείδητο αλλά και τη συναισθηματική νοημοσύνη όσων το βίωσαν.

Η Γενιά εκείνων που πλησιάζουν τα 40, είναι η Γενιά που, όπως συμβαίνει σε κάθε εποχή, διαθέτει το σκανδαλιστικό προνόμιο να βρίσκεται στο επίκεντρο της διαδοχής των εξελίξεων.


Βιώνει την ηλικιακή (τουλάχιστον) ωριμότητα, που της επιτρέπει να μπορεί να πάρει τη σκυτάλη του πρωταγωνιστή από την αμέσως προηγούμενη Γενιά, και να προετοιμάζει καταλλήλως εκείνη που έρχεται για να τη διαδεχθεί με τη σειρά της.

Η Γενιά αυτή, κληρονόμησε τη βαθιά, σύνθετη και πολυεπίπεδη κρίση, που αρνείται να εξαιρεθεί από την οπτική του εθνικού μέλλοντος της Ελλάδας, είχε ωστόσο το προνόμιο να είναι μια Γενιά που ευνοήθηκε να προετοιμαστεί κατάλληλα για να ηγηθεί. Και να διαχειριστεί τέτοιες κρίσεις.

Η Γενιά αυτή, είχε ως ιστορικό tipping point της, την Πτώση του Τείχους του Βερολίνου. Τότε που, ως ένα σημείο… ξεκίνησαν όλα για τη ζώσα διεθνή πραγματικότητα, αλλά και την επαναχάραξη των πάσης φύσεως συνόρων. Χωρίς να εξαιρούνται τα σύνορα της πρόσβασης στη γνώση, και της επικαιροποίησης των ηθικών αξιών «αγκαλιά» με τις οποίες κάθε κοινωνία θα πρέπει να βαδίζει.

Το συγκεκριμένο σημείο καμπής ωστόσο, κινδυνεύει να δώσει τη θέση του στις καρδιές που σφίγγονται και ματώνουν, στη θέα ή το άκουσμα της είδησης για μια ακόμη βάρκα με μετανάστες που έχασαν τη ζωή τους στα άγρια και αφιλόξενα νερά του Αιγαίου.

Στο άκουσμα της απώλειας ακόμη μιας ζωής μικρού παιδιού, που δεν πρόλαβε να ξεκινήσει το δικό του μπουσούλημα στην εποχή μας, για να διεκδικήσει να κάνει καλύτερη τη δική του εποχή. Μια εποχή που δεν θα έρθει.

Στις εικόνες που μετατρέπονται σε σιωπηλό θρήνο, ξεκινούν από την καρδιά, καταλήγουν στα δακρυσμένα μάτια, και παγιώνονται ως ανάμνηση που αρνείται να επιτρέψει στα όνειρα να ξαποστάσουν. Και να χαμογελάσουν ξανά.

Η Γενιά που είδε το Τείχος να γκρεμίζεται, και πίστεψε ότι «μπορούμε να γίνουμε η Αλλαγή που θέλουμε να δούμε», κινδυνεύει να περάσει στην Ιστορία ως η Γενιά που έβλεπε το μέλλον να πνίγεται στο Αιγαίο.

Και αυτό πρέπει να σταματήσει. Μιας και, όπως έλεγε και ο Αϊνστάιν, «ο κόσμος είναι ένα επικίνδυνο μέρος, όχι εξαιτίας εκείνων που προκαλούν το κακό, αλλά εξαιτίας όσων κοιτάζουν χωρίς να κάνουν τίποτα»…

ysterografa

Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post