ΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ!..

Το αίσθημα του έρωτα για τη ζωή είναι η "ποίηση" της αλήθειας που αρνείται να τρυγήσει το σάπιο καρπό. Και δημιουργεί το υπόστρωμα της ιδανικής ανταρσίας του έρωτα για τη ζωή. Και έχει παλμό και γλωσσική λύσσα και αρμονία θανατικών τυμπάνων και σμιλευμένες φωνές υπόκωφης αντίστασης ενάντια στις επίπεδες πολιτικές "μαγείες" και στις ξοδεμένες εξουσιαστικές παθολατρείες.


Το αίσθημα του έρωτα για τη ζωή είναι ανυπότακτο. Είναι ταυτόχρονα τυπικό υπόδειγμα της κοινωνικής ανυποταξίας. Ασυμβίβαστο με το μείγμα της παθητικής προσαρμογής και της ασκητικής αναμονής ενός καλύτερου αύριο. Αυτό το "μείγμα" ταιριάζει σε αφελείς όλων των τόπων και των εποχών με σύμπλεγμα εθνικής μειονεξίας, των οποίων η στάση στην "άλωση" της ζωής τους έχει τη δική τους υπαρξιακή νομοτέλεια, την περιχαρακωμένη στο "γενηθήτω το φως και εγένετο σκότος" των περιπλανώμενων μελωδών της απελπισίας.

Το αίσθημα του έρωτα για τη ζωή έχει να κάνει με την πρωταρχική ψυχική βάση του Ελληνα. Με τη συνειδιακή του ολοκλήρωση, για το άλμα προς μια πραγματικότητα υπερσυνειδιακή. Για α δικαιωθεί η Ελλάδα δια του μείζονος Ελληνισμού και να δικαιωθεί Ελληνισμός δια της Ελλάδας...

Το αίσθημα του έρωτα για τη ζωή έχει να κάνει με την απολλώνια ιδιοσυγκρασία του Ελληνα, με την ανάκαμψη της μεσογειακής του φύσης, με την ενίοτε βάρβαρη χωρική του ρώμη, την κυκλώπεια και ταυρική. με την αναζήτηση σχημάτων και τρόπων δραπέτευσης που δεν έχουν ίσως ακόμη αποκρυσταλλωθεί. Μιας "σωστικής φυγής" προς την ελευθερία ενός υπερχρονικού πολιτισμού, έξω από την ιεραρχία των πολιτικών και οικονομικών συστημάτων.

Είναι η έξοδος στην αντιφύση της εσωτερικής ερήμου. Με την αντίδραση στην κατεστημένη λογική των πραγμάτων να εντάσσεται και στο γενικότερο ιστορικό κλίμα της μεσογειακής παράδοσης, σαν απότοκος από βαθύτερες καταβολές και αρχέτυπα, προς πνευματικές ενότητες και ολοκληρώσεις.

Το αίσθημα του έρωτα για τη ζωή του Ελληνα, ναι του Ελληνας της δοκιμασμένης κοινωνικής συνείδησης, της απογοήτευσης και της μιζέριας, υπαγορεύεται από το μεσογειακό αισθησιασμό,που πέρασε μέσα από την "Αιολική φύση" του, για να προσηλυτισθεί στον ελληνικό θρησκευτικό ερωτισμό. Και να προσεγγίσει με επιγραμματικότητα ιδεολογικής αποκρυστάλλωσης την οργισμένη λαική διαμαρτυρία.

Ο καθένας αποτελεί ένα άτομο αυτόνομο, όχι ισοπεδωμένο. Εχουμε γνήσιο, από γεννησημιού μας, την προσωπικότητα που ασύνειδα μεν, αλλά απεγνωσμένα αντιπαλεύει να σωθεί από τη μαζοποίηση, την πολτοποίηση. Είναι κάτι σπάνιο, σε μια εποχή που όλα εξισώνονται προς τα κάτω, που επιστρατεύονται όλα τα μέσα για να αποχρωματιστεί το αίσθημα του έρωτα για τη ζωή.

Ιδανικά αμέτοχοι και ανέκφραστοι σ' αυτή την αλήθεια, στην αρχέγονη θέληση μας για οντότητα και αυθυπαρξία, δεν δικαιούμαστε να είμαστε. Και πρώτιστα η νεολαία που πρέπει να αισθάνεται περισσότερο φορτωμένη με το ιστορικό παρελθόν, αλλά κυρίως με τη μοίρα του άμεσου μέλλοντος.

ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΥΡΜΟΓΛΟΥ



Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post