Ο καλός πολίτης

γραφει ο αρισταρχος

Στιγμές στιγμές, νιώθω πως ζω σε όνειρο. Θα κάνω έτσι και θα ξυπνήσω.

Τ’ αυτιά μου πονούν από τις χοντράδες που ακούω από κάθε “ειδικό”, κάθε ενημερωτή, κάθε υποψήφιο διασώστη των οικονομικών μου και της ζωής μου.

Πονούν τα στήθεια μου, από τις κατραπακιές που τρώμε σαν έθνος χωρίς αξιοπρέπεια χωρίς αιδώ.

Βλέπουμε το βιοτικό μας επίπεδο μέσα σε δύο χρόνια να έχει μαζέψει σε τριτοκοσμικά επίπεδα. Και τα χειρότερα  έρχονται χωρίς καμιά προοπτική στο άμεσο μέλλον των …δέκα χρόνων.

Σιχαίνομαι ν’ ακούω την ανέξοδη βλακεία “πάει αυτή η γενιά κάηκε”.

Βαρέθηκα ν’ ακούω τα μόμολα της πολιτικής να με φέρνουν σε προκατασκευασμένα διλήμματα αποκυήματα της άπειρης ανικανότητάς των, της υπολογιστικής τους ενασχόλησης με το εν λόγω σπορ.

Αν τους ακούσεις να μιλούν, ιδιαίτερα σε στημένες συνεντεύξεις και με στάνταρ ατάκες του τύπου “χαίρομαι που μου κάνεις αυτή την ερώτηση”, πείθεσαι αμέσως πως για όλα εσύ είσαι ο φταίχτης και πρέπει να τιμωρηθείς.

Σε “πείθουν” πως όλα αυτά γίνονται για το καλό σου. Ειδάλλως θα κοπεί το συρματόσχοινο και η καμπίνα του ασανσέρ θα βρεθεί μαζί με σένα στο φρεάτιο πιο κάτω κι απ’ τον εξ’αποδώ.

Ύστερα με δάκρυα στα μάτια έρχεται και σου χαϊδεύει την υπέρμετρη βλακεία σου με συγνώμες και ομολογίες ενοχής. “Νάξερες πόσο πονάω που σε πονάω. Νάξερες πόσο υποφέρω που σε κάνω να υποφέρεις. Πες μου τι σου κάνω , να το κάνω και σε μένα.

ΨΗΦΗΣΕ ΜΕ! Να σε οδηγήσω μακριά από τον εφιάλτη. Να σε φέρω στην γη της επαγγελίας.

Έλεος! Έλεος! Έλεος!

Φτάνει πια το ηλεκτρο-ΣΟΚ. Έγινα καλά. Σας υπόσχομαι νάμαι καλό παιδί από εδώ και πέρα.

Δεν θα κλέψω ξανά την εφορία

Δεν θα ζητήσω ξανά αύξηση

Δεν θα διαμαρτυρηθώ ξανά για ότι νομίζω ότι με αδικεί.

Δεν θα αμφισβητήσω ξανά τις προθέσεις της εξουσίας.

Θα εργάζομαι επτά ημέρες δεκαέξη ώρες. Την δε ημέρα την 364^η θα μαζεύω με τον ΣΚΑΙ σκουπίδια.

Θα πληρώνομαι όσα μου δίνουν.

Θα κάνω όσα παιδιά μου επιτρέπουν και θα τα μορφώνω όσο μου επιτρέπουν.

Ο επτάλογος του καλού πολίτη.

Μόνο για τον Θεό, κλείστε όλα τα πολιτικά προγράμματα και σταματήστε να προβάλλετε τα μεγάλα κεφάλια που μου γεμίζουν την οθόνη με όγκο, με ψέματα, με ειρωνία, με βλακεία. Βάλτε μας απ’ το πρωί μέχρι το βράδυ Θεάρεστα ντοκυμαντέρ.

Κι εγώ, σας υπόσχομαι να είμαι το ζόμπι που θέλετε. Για το καλό όλων …ΣΑΣ.

ΥΓ. Εδώ μπαίνει κρεσέντο το προφητικό τραγούδι του Μηλιώκα “Για το καλό μου, ώσπου δεν άντεξε στο τέλος το μυαλό μου. Πήρα ανάποδες στροφές για το καλό μου …” και για να συνεχίσω με διασκευή τη αδεία Μηλιώκα. “Μόνο που δεν θα είμαι στον θάλαμο εννιά για το καλό μου, αλλά θα σας στείλω στον θάλαμο Γουδί για το καλό όλων μας!”

αἰέν ἀριστεύειν