«Ὁ νόμος τῆς ἀσυδοσίας»

Πηγή:  Κόντρα
Ημερομηνία:  23/01/2016

Τό κέντρο μιᾶς μεγάλης πόλης, καὶ εἰδικὰ μιᾶς πρωτεύουσας κράτους, εἶναι ὅ,τι ἡ καρδιὰ γιὰ τὸ σῶμα. Εἰδικὰ γιὰ πόλεις ἱστορικὲς τὸ κέντρο εἶναι σημεῖο ἀναφορᾶς, τὸ κυριώτερο στόλισμα, συνάμα καὶ μνημεῖο. Τὸ πιὸ ζωντανὸ μουσεῖο! Ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια ἡ καρδιὰ τῆς Ἀθήνας ἄρχισε νὰ πληγώνεται συστηματικά. Ὅμοια καὶ οἱ πιὸ γραφικὲς της γωνιὲς ἤ οἱ πιὸ ὡραῖες περιοχές. Ἦλθε ἡ κρίση κι ἔδωσε τὴ χαριστικὴ βολή. Κρίσεις, ὅμως, ἡ πόλη τῶν Ἀθηνῶν εἶχε γνωρίσει πολλὲς –καὶ μάλιστα πιὸ ἔντονες– στὸ παρελθόν. Ἀλλὰ τὸ κέντρο δὲν εἶχε νεκρώσει. Τὴ νέκρωση τοῦ κέντρου προκάλεσαν κάποιες δῆθεν ἐπαναστατικὲς ἐκδηλώσεις ποὺ εἶχαν σὰν στόχο τὸ «κατεστημένο», λέξη τῆς μόδας ἄλλοτε, παρὰ τὴ γραμματικὴ ἀτασθαλία της.



Ἔτσι σὰν προπύργια τοῦ «κατεστημένου» πυρπολήθηκαν τὰ ἱστορικὰ πολυκαταστήματα τοῦ «Μινιόν», τοῦ Κατράντζου, τοῦ Δραγώνα, τοῦ Μαρούση καὶ τὸ ὑπέροχο κτήριο ποὺ στέγαζε τούς δύο ἀρχοντικοὺς κινηματογράφους «Ἀττικὸν» καὶ «Ἀπόλλων». Μὲ πρόσχημα κάποια διεκδίκηση ἤ ἀπότιση φόρου τιμῆς σὲ κάποια ἐπέτειο, ἡ Ἀθήνα γινόταν ἡφαίστειο. Μετὰ ἀπὸ κάθε ἔκρηξη μεθοδευμένης ὀργῆς οἱ δρόμοι τῆς Ἀθήνας θύμιζαν τοὺς δρόμους τοῦ Στάλινγκραντ.

Οἱ «γνωστοὶ ἄγνωστοι» ἔγιναν ὁ φόβος καὶ ὁ τρόμος μικρῶν καὶ μεγάλων καταστηματαρχῶν. Ὁ φόβος καὶ ὁ τρόμος τῶν περαστικῶν. Οἱ «κουκουλοφλῶροι», ὅπως τοὺς ἀποκαλεῖ τολμηρὰ ἕνας σπουδαῖος δάσκαλος, ἔγιναν ὁ τρόμος καὶ τῶν κατοίκων τοῦ κέντρου καὶ ἄρχισαν νὰ τὸ ἐγκαταλεὶπουν. Ἔτσι ἡ Ἀθήνα ἄρχισε νὰ πεθαίνει. Μετὰ τὶς 8 τὸ βράδυ λίγους ἀνθρώπους βλέπεις νὰ περπατᾶνε στοὺς πολύβουους ἄλλοτε δρόμους, ποὺ ἔγιναν πλέον τσιφλίκι παντὸς στοιχείου ποὺ θέλει νὰ κάνει τὴν ἐπαναστατικὴ του γυμναστικὴ προτοῦ ἐνταχθεῖ ἀργότερα στὸ λεγόμενο «σύστημα». Πολλοὶ ποὺ σήμερα διαπρέπουν στὴν πολιτικὴ, στὴ δημοσιογραφία, στὴ γραφειοκρατικὴ λειτουργία καὶ στὰ πλοκάμια τῆς οἰκονομίας, εἶχαν κάνει τὴ δικὴ τους «ἐπαναστατικὴ θητεία», μὲ ἐμπρησμοὺς, σπάσιμο βιτρινῶν, λεηλασία καταστημάτων, πιθανῶς καὶ τρομοκρατικῶν κτυπημάτων. Ἡ ἄσκηση στὴ βία ἔγινε ἐπαγγελματικὸ ἐφόδιο!

Ἀλλ’ ἐπειδὴ ὅλοι αὐτοὶ οἱ «μοσχανθοὶ» προέρχονται ἀπὸ φυτὰ ἐξουσίας, κρίθηκε σκόπιμο νὰ προστατευθοῦν ἀπὸ τὸ ἐνδεχόμενο δικαστικῶν διώξεων. Διάβασα (δὲν θὰ πῶ μὲ μεγάλη ἔκπληξη) ὅτι προτάθηκε νόμος ποὺ δίνει τὴν εὐχέρεια στὸ δικαστὴ «νὰ ἀπαλλάξει τὸν δράστη ἀπὸ τὴν ποινή, ἐφόσον πεισθεῖ ὅτι ὁ κίνδυνος ποὺ μποροῦσε νὰ προκύψει ἤ προκλήθηκε ἦταν ἀσήμαντος ἤ ὅτι δὲν χρειάζεται νὰ ἐπιβληθεῖ ποινὴ, ἄν ὁ δράστης τέλεσε τὴν πράξη γιὰ τὴν προάσπιση μείζονος κοινωνικοῦ συμφέροντος»!

Ἀναρωτιέμαι: Ἔχουν μυαλὸ αὐτοὶ ποὺ προτείνουν τέτοιους νόμους; Ἄς μὴ σταθοῦμε στὴ βαναυσότητα κάποιων νεαρῶν καὶ ἄς ἔλθουμε στὴν ἀπελπισία κάποιων καταστηματαρχῶν ἤ κατοίκων κάποιας μαρτυρικῆς περιοχῆς. Ἡ ἀστυνομία ἔχει ἀποτύχει οἰκτρὰ στὸ ἔργο τῆς καταστολῆς τῆς βίας. Ἀλλὰ τὶ θὰ γίνει, ἄν κάποιος ἀπελπισμένος καταστηματάρχης ἤ κάτοικος πάρει μιὰ καραμπίνα καὶ ἀρχίσει νὰ πυροβολεῖ ἐναντίον αὐτῶν ποὺ τοὺ καταστρέφουν τὴν περιουσία καὶ τὴ ζωὴ του; Ποιὸς δικαστὴς θὰ ἀρνηθεῖ ὅτι δὲν τὸ ἔπραξε «γιὰ τὴν προάσπιση μείζονος κοινωνικοῦ συμφέροντος»; Καταλαβαίνουν αὐτοὶ ποὺ νομοθετοῦν σὲ τὶ κίνδυνο ὁδηγοῦν τὰ παιδιὰ τῆς Ἑλλάδος; Δὲν ἀντιλαμβάνονται ὅτι τέτοιοι νόμοι μποροῦν νὰ μᾶς ὁδηγήσουν σ’ ἕνα φονικὸ ὄργιο; Τὰ παραθυράκια τῆς ἐπιείκειας ἀνοίγουν τὴν πόρτα τῆς ἀσυδοσίας.

Σαράντος Ι. Καργάκος

Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post