Οταν όμως η ανυπαρξία πολιτικής και παραγωγής κυβερνητικού έργου επιχειρείται να καλυφθεί με επικοινωνιακά "τερτίπια" και "φιέστες" με αυταρχικό πρόσημο, αναμοχλεύοντας μνήμες ολοκληρωτικών καθεστώτων ή περιχαρακώνεται στις αγκυλώσεις της ιδεοληψίας και της έκδηλης υποκρισίας, τότε αναδύεται το πρόβλημα της πολιτικής ανικανότητας και η εκτρωματική εικόνα της αντιαισθητικής στην πολιτική, που εν πολλοίς πλήττει την αξιοπιστία της χώρας και η εθνική αξιοπρέπεια κατρακυλάει στα Τάρταρα...
Ενώ μια ολόκληρη κοινωνία καταπονημένη ψάχνει εναγώνια να βρει το βηματισμό και τον προσανατολισμό της, καθώς υφίσταται τις συνέπειες ολέθριων πολιτικών των τελευταίων χρόνων, ο Αλέξης Τσίπρας και ο εσμός των ορνιθόμυαλων συμβούλων του, ιδίως των στενών συνεργατών του και μονίμως εμφανιζόμενων στο πλευρό του, σε κάθε βήμα του, ως συνεχιστές του θεάρεστου έργου των προκατόχων τους, δηλαδή της "σωτηρίας" της χώρας, απολαμβάνουν προκλητικά και με την ηδυπάθεια του γευσιλάγνου τα προνόμια της εξουσίας...
Αγραβάτωτοι μεν, αλλά προσδεμένοι στην παχυλή αντίληψη περί εξουσίας, χωρίς να έχουν εγκαταλείψει τις συνήθειες των προηγούμενων ενοίκων του Μαξίμου, διατηρώντας όλα όσα προεκλογικά μετά βδελυγμίας απέρριπταν και για τα οποία ασκούσαν δριμεία κριτική στις εκτρωματικές κυβερνήσεις του παρελθόντος.
Αν προσπαθήσει να αναλύσει κανείς πολιτικά τις πρωθυπουργικές αντιδράσεις του τελευταίου χρόνου, κινδυνεύει να γίνει "τσαρλατάνος" φορώντας τους κοθόρνους της πολιτικής γελοιότητας. Και καθίσταται γραφικός και επικίνδυνα ολισθαίνων στην αφροσύνη και στις "ανέσεις" της επιδερμικής πολιτικής βλακείας.
Και επειδή η πολιτική βλακεία δεν μπορεί ποτέ να συγκροτηθεί σε σύστημα σκέψεων, γιατί αν γινόταν να αποτελέσει σύστημα, δηλαδή θέση, θα έπαυε αμέσως να είναι βλακεία, άρα πράξη θετική. Και "πράξη θετική" με την έννοια της προοπτικής δεν έχει να επιδείξει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ιδίως ο άπειρος και ανεφοδίαστος έστω με τις στοιχειώδεις ικανότητες για τον πρωθυπουργικό του ρόλο Αλέξης Τσίπρας, είναι καιρός να φορέσει τη "γραβάτα", να πλαισιωθεί από σοβαρούς κι όχι ιδεοληπτικούς συμβούλους, και να προσπαθήσει τουλάχιστον να κυβερνήσει!..
Λυπήθηκα για τον πρωθυπουργό κατά την προχθεσινή εμφάνισή του στην επετειακή συγκέντρωση- φιέστα του ΣΥΡΙΖΑ. Οπως τον λυπήθηκα επανειλημμένως να αδυνατεί να "σταθεί" με αξιοπρέπεια δίπλα στους Ευρωπαίου ηγέτες, οι οποίοι δεν είναι και στο καλύτερο δυνατό επίπεδο, πάντα σε σύγκριση με άλλες εποχές.
Τον λυπήθηκα να γίνεται τόσο εμφανές το...νανοειδές πολιτικό του ανάστημα, αλλά κυρίως για την άγνοιά του: Οτι μπορεί μεν να εκπροσωπεί μια μικρή και πτωχευμένη πλέον χώρα, αλλά αυτή η χώρα δεν παύει να είναι η Ελλάδα! Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΑΔΑ του παγκόσμιου πολιτισμού και του πνεύματος. Μια τέτοια χώρα μπορεί να περιέλθει σε οικονομικό μαρασμό, αλλά δεν χάνει ποτέ το πλούσιο γόητρό της!
Μια τέτοια χώρα δεν απολακτίζει την Ιστορία της, το πνεύμα της, τους αγώνες της διαχρονικά και διιστορικά, τη βαριά κληρονομιά του πολιτισμού της, που τη καθιστούν ισότιμη στη συνείδηση της παγκόσμιας κοινωνίας.
Ενας πρωθυπουργός εκπροσωπεί τη χώρα του κι ό,τι αυτό συνεπάγεται. Δεν "εκπροσωπεί" το κόμμα του ή τις αντιαισθητικές ιδεοληψίες του καρυκευμένες με επικοινωνιακά τεχνάσματα. Δεν μπορεί, και δεν έχει τέτοιο δικαίωμα, να εμφανίζεται είτε με το πρόσωπο "κρεμασμένο" από το βάρος του δέους μπροστά στον ισχυρό, είτε με "εξυπναδίστικο" ύφος, αγνοώντας κανόνες διεθνούς διπλωματικής συμπεριφοράς, ακόμη και κανόνες ευπρέπειας...
Με τη "συνοικιακή λογική" του δημάρχου ή του περιφερειάρχη μιας οποιασδήποτε γεωγραφικής περιοχής, με το βλέμμα να αργοπλάθει προπλάσματα ανείπωτης αμηχανίας, εκστομίζοντας ασυναρτησίες, απλώς "εκμεταλλεύσιμες" από την παραπαίουσα κυβερνητική σύμπραξη για εσωτερική πολιτική κατανάλωση, δεν εκπροσωπείται μια χώρα!
Ο Αλέξης Τσίπρας μέχρι σήμερα, για να μην αναφερθώ στην αντιαισθητική εικόνα αρκετών υπουργών του, εκπροσώπησε τη μιζέρια, το ραγιαδισμό, την υποτελή λογική, την παλαιοκομματική νοοτροπία που δεν έχει να κάνει με την ηλικία, την μικροπολιτική αντίληψη.
Ο πρωθυπουργός μέχρι σήμερα εκπροσώπησε το μίζερο εαυτό του, την πολιτική του ανικανότητα, την πολιτική του δυστυχία και τα σύνδρομα της, την αδημονία των πολιτικών του απωθημένων.
Ας φορέσει τη ...γραβάτα κι ας κυβερνήσει επιτέλους!
Υπερβολές, μυθοπλασίες και αντικυβερνητική υστερία του γράφοντος; Είτε κάποιος μας κρίνει, είτε ο εαυτός μας, το αποτέλεσμα δεν αλλάζει: Κρινόμαστε! Είναι το αίσθημα που έχει κάθε σκονισμένη συνείδηση μέσα στην εκτεθειμένη τούτη εποχή, με την ελληνική κοινωνία να αντιμετωπίζει καταλυτικά αδιέξοδα.
Κρίνομαι λοιπόν για τις απόψεις μου. Και τις υπογράφω. Δεν κρύβομαι πίσω από ανώνυμα κείμενα... Να κριθεί και ο τωρινός πρωθυπουργός που περιφέρει τη "μιζέρια" του με αυτάρεσκο εντούτοις ύφος, αγνοώντας ότι στα πολιτικά νεκροταφεία χαμόγελα αυταρέσκειας και λαγνείας δεν έχουν καμία θέση!..
ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΥΡΜΟΓΛΟΥ
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva post
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη!
Τα μόνα σχόλια που σβήνω είναι οι ύβρεις.