Η υπόθεση του ομαδικού βιασμού 12χρονης ανέδειξε τον τρόπο που κρατικοί αξιωματούχοι γλιτώνουν ποινές από 10 χρόνια έως θάνατο βάσει νόμου περί έκδοσης ανηλίκων

Συλληφθέντες για βιασμό που δεν είχαν την τύχη να είναι κρατικά ή κομματικά στελέχη και διαμαρτυρία έξω από δικαστήρια για υπόθεση... κουκουλώματος

Η διαδικτυακή κοινότητα έχει ξεσηκωθεί ενάντια στον άδικο νόμο περί παιδικής πορνείας που... ξεπλένει βιαστές ανηλίκων.

Τέσσερις αξιωματούχοι της κυβέρνησης και του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας, που βίασαν ομαδικά μια 12χρονη μαθήτρια σε μια μικρή πόλη της επαρχίας Σαάνξι τον Οκτώβριο του 2011, κατηγορούνται ότι «εξέδιδαν ένα ανήλικο κορίτσι». Η τοπική αστυνομία ισχυρίστηκε ότι, αφού οι κατηγορούμενοι είχαν σεξουαλική επαφή με το κορίτσι τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο, η πράξη δεν εμπίπτει στον ορισμό του «ομαδικού βιασμού» (παρόλο που το κορίτσι εξαναγκάστηκε σε σεξουαλική πράξη).

Στην Κίνα, η ποινή για το βιασμό ανηλίκου κυμαίνεται από δέκα χρόνια φυλάκισης μέχρι και θανατική ποινή, ενώ η πορνεία ανηλίκου τιμωρείται με μόλις τρία έως δέκα χρόνια φυλάκισης. Σε μερικές περιπτώσεις το να κάνεις σεξ με ανήλικα κορίτσια δεν θεωρείται έγκλημα.

Η υπόθεση του Σαάνξι δεν είναι η πρώτη τέτοια περίπτωση κατά την οποία κινέζοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι γλίτωσαν τους εαυτούς τους από σκληρές ποινές με το να «αλλάξουν κατηγορία» εγκλήματος. Μόνο το 2009, ένας μεγάλος αριθμός κυβερνητικών αξιωματούχων από το Γκινθάου, το Φουχιάνγκ, το Σεχιάνγκ και Σιτσουάν εφάρμοσαν όλοι την ίδια νομική τακτική για να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους στις δικές τους υποθέσεις βιασμού ανηλίκων.

Από το 2008, οι Αντιπρόσωποι του Λαού [σ.σ.: το ανώτατο κρατικό σώμα, που αριθμεί 2.987 μέλη, συνεδριάζει μία φορά ετησίως και παίζει μεσολαβητικό ρόλο μεταξύ θεσμών, κόμματος και κοινωνίας] έχουν ζητήσει την αντικατάσταση του ποινικού κώδικα περί πορνείας ανηλίκων με βιασμό ανηλίκου. Νωρίτερα φέτος, αντιπρόσωποι της Ομοσπονδίας Γυναικών Ολης της Κίνας ξεκίνησαν μια καμπάνια συλλογής υπογραφών κατά τη διάρκεια της συνόδου των Αντιπροσώπων του Λαού. Η έκκλησή τους δεν ελήφθη σοβαρά υπόψη. Οι αντιτιθέμενοι στην τροποποίηση του νόμου δεν απάντησαν καν δημοσίως επί του θέματος.

Η πανεπιστημιακός Ξιάο Ξουέουι συνέχισε να ασκεί πιέσεις για την κατάργηση του νόμου περί πορνείας ανηλίκων σε ένα δημόσιο φόρουμ που οργανώθηκε μετά την υπόθεση Σαάνξι. Οπως ανέφερε,«η πορνεία ανηλίκων είναι άλλη μια εφεύρεση αυτής της αυτοκρατορικής δυναστείας. Η γελοία προϋπόθεση αυτού του εγκλήματος είναι ότι το ανήλικο κορίτσι είναι ένα ώριμο άτομο ικανό να κάνει τις δικές του επιλογές, ελεύθερο χειραγώγησης. Το αποτέλεσμα είναι η τοποθέτηση μιας »ταμπέλας πορνείας» στο θύμα του σεξουαλικού εγκλήματος. Αυτή είναι μια διπλή θυματοποίηση ενός παιδιού-θύματος στο όνομα του κινέζικου νόμου. (...) Ολοι όσοι έχουν κατηγορηθεί με βάση τον συγκεκριμένο ποινικό κώδικα είναι κυβερνητικοί αξιωματούχοι: ένας δικαστής, ο επικεφαλής της εφορίας, ο διευθυντής του σχολείου, ένας δήμαρχος πόλης κ.ά.»

Το διαδικτυακό περιοδικό ACFun εντόπισε τα ίχνη του νόμου στη μεταρρύθμιση του ποινικού κώδικα το 1997, όταν η «πορνεία ανηλίκου» διαφοροποιήθηκε από τον βιασμό ανηλίκου.

Ο χρήστης του Weibo [σ.σ.: κινεζικό μέσο κοινωνικής δικτύωσης αντίστοιχο του Twitter] «Pu Can» έψαξε σε βάθος τα ποινικά μητρώα και διαπίστωσε ότι «από το 1997 ένας μεγάλος αριθμός υποθέσεων έχει κριθεί με βάση το κατηγορίες περί «πορνείας ανηλίκων». Μέσα σε τρία χρόνια, οι σχετικές υποθέσεις έχουν εικοσαπλασιαστεί. Ο πρώην αναπληρωτής δικαστής του Ανώτατου Δικαστηρίου της ΛΔΚ (το διάστημα 2002-08), Χουάνγκ Ζιαοντζιάο, ερμήνευσε περαιτέρω το νόμο το 2003: «Αν ο κατηγορούμενος δεν γνωρίζει ότι το κορίτσι είναι κάτω των 14 ετών και οι σεξουαλικές σχέσεις συμφωνηθούν από κοινού χωρίς σοβαρές συνέπειες, δεν πρέπει να θεωρείται έγκλημα". Η αυτοκρατορική δυναστεία είναι αποφασισμένη να βοηθήσει τους αξιωματούχους της να φροντίσουν την υγεία τους. [Η αρχαία λαϊκή παράδοση λέει ότι το σεξ με παρθένες επιμηκύνει τη ζωή ενός άνδρα]».

Ο χρήστης του φόρουμ Tianya, «Girssonlin», εξετάζει τη νομική επιχειρηματολογία του Χουάνγκ λεπτομερώς: «Αν ο κατηγορούμενος έχει σεξουαλική επαφή με ένα ανήλικο κορίτσι που δεν είναι πόρνη, είναι βιασμός. Αυτό που χρειάζεται να τονιστεί είναι ότι αν το κορίτσι το κάνει με τη θέλησή της, είναι αυτονόητο ότι έχει επίγνωση ότι εκδίδεται. Αν το ανήλικο κορίτσι είναι υπό τον έλεγχο τρίτου ή αν αυτός της επιβάλλει να εκδοθεί, ακόμη κι αν εκείνη δεν έχει επίγνωση της φύσης της πράξης της, τα σχετικά αποδεικτικά στοιχεία πάλι μπορούν να αποδείξουν ότι πρόκειται για πορνεία.

»Με απλά λόγια, ασχέτως αν ένα ανήλικο κορίτσι αναγκάζεται διά της βίας ή όχι σε σεξουαλική πράξη, εφόσον υπάρχει σωματέμπορος, θεωρείται πορνεία. Είναι προφανές ότι η νομική ερμηνεία έχει σχεδιαστεί για να προστατεύει τον εγκληματία και όχι τα ανήλικα κορίτσια».

Πώς μπορεί μια τέτοια γελοία ερμηνεία να υφίσταται στην Κίνα; Η απάντηση μπορεί να βρίσκεται με τον αναπληρωτή δικαστή Χουάνγκ Ζιαοντζιάο, που βρέθηκε ένοχος διαφθοράς τον Ιανουάριο του 2010 και καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη τον Μάρτιο του 2010. Το όργανο του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας στο Χονγκ Κονγκ, «Tai Kung Daily», αποκάλυψε ότι ο Χουάνγκ έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα ανήλικα κορίτσια.

Βεβαίως τα παραπάνω στοιχεία και πάλι δεν εξηγούν γιατί η κινεζική κυβέρνηση ακόμη αρνείται να τροποποιήσει το νομο και να προστατέψει περαιτέρω θυματοποίηση παιδιών στην Κίνα. Σύμφωνα με στοιχεία από το Γραφείο Επιστολικών Αιτήσεων της Ομοσπονδίας Γυναικών Ολης της Κίνας (κιν.), οι αναφορές για υποθέσεις σεξουαλικής εκμετάλλευσης παιδιών αυξήθηκαν κατά 135 το δεύτερο μισό του 1997 σε 2,948 το 1998, 3,619 το 1999 και 3,081 το 2000. Ο αριθμός των υποθέσεων αυξήθηκε επίσης με μεγάλους ρυθμούς τα τελευταία λίγα χρόνια.

http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=332740

 

 από Παρέμβαση