Αναφορά στην ημερίδα των ΟΤΑ στη Θήβα : ‘’ Η επαπειλούμενη ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης απορριμμάτων στην Στερεά Ελλάδα και οι επιπτώσεις στη δημόσια υγεία, στο περιβάλλον και στους δημότες’’ (17.12.2011 )
Από τον πολιτικό Θεόδωρο Κ. Παπαϊωάννου
Ξανά λοιπόν πολιορκημένη σήμερα η επτάπυλη Θήβα . Αυτή τη φορά όχι από τον Πολυνείκη με τους 7 βασιλιάδες που έφερε και παρέταξε ένα σε κάθε πύλη για να εκπορθήσει την πόλη τον θρόνο της οποίας αρνήθηκε να παραδώσει ο αδελφός του Ετεοκλής όπως είχαν συμφωνήσει να κυβερνούν εναλλάξ τη Θήβα . Αυτό μας λέει η τραγωδία του Αισχύλου ’’Επτά επί Θήβαις’’ (αρχ. ελλ. Ἑπτὰ ἐπὶ Θήϐαις)
.
Σήμερα ολόκληρος ο ‘’ Καλλικκρατικός’’ Δήμος πολιορκείται από μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους που διαβλέπουν ‘’ελντοράντο’’ στην ενέργεια. Αιολικά και Φ/Β πάρκα στήνονται οπουδήποτε. Πολλές εγκαταστάσεις παραγωγής Η/Ε από Φ/Α σαν αυτή της ΤΕΡΝΑ που μόνο στα Βάγια δεν επιτρέψαμε. Και τέλος έξω από τον ΧΥΤΑ έχουν αγοράσει πολλά χωράφια για την επιχειρηματική αξιοποίηση των σκουπιδιών με καύση για την παραγωγή ενέργειας. Οι τοπικές κοινωνίες αντιδρούν όμως οι τοπικοί τους άρχοντες δείχνουν να θαμπώνονται από τη στίλβη της μεγάλης οικονομικής επιφάνειας των επενδυτών. Το είδαμε το 2010 (πριν 1 ½ -2 ) σε σχέση με την καύση των απορριμμάτων. Ο τότε δήμαρχος αφού δεν μπόρεσε να πείσει και να επιβάλλει την άποψή του προσπάθησε μετά να φοβίσει λέγοντας ότι στην «μετά ΧΥΤΑ» εποχή θα μας κατακλύσουν τα σκουπίδια .Χωρίς χρονοτριβή η ΠΟΕ-ΟΤΑ(20.2.2010) με μια σημαντική σχετική ημερίδα που πραγματοποίησε στο κατάμεστο με κόσμο από κάτω αμφιθέατρο ενημέρωσε τους Θηβαίους πολίτες , πυροδότησε ευρύτερο προβληματισμό και προλείανε το έδαφος για τα περαιτέρω . Συμπερασματικά (αν και τα είπαν πριν η κυρία Σπανούδη και ο κ.Παντελόγλου )προέκυψε ότι : 1) Η καύση δεν είναι πανάκεια 2) Εγκυμονεί ο κίνδυνος να οδηγούνται για καύση σύμμεικτα απορρίμματα, μεγάλης επικινδυνότητας υλικά, που μπορούν να συμβάλλουν στη δημιουργία επικίνδυνων αέριων ρύπων αλλά και στερεού τοξικού υπολείμματος που θα πρέπει να διατίθεται με ασφάλεια σε εγκεκριμένους χώρους διάθεσης τοξικών αποβλήτων ανύπαρκτους μέχρι σήμερα στην Ελλάδα. 3) Η καύση δεν δημιουργεί θέσεις εργασίας, δεν ευαισθητοποιεί τον πολίτη, δεν δημιουργεί κίνητρα για μείωση των απορριμμάτων , είναι ακριβή τεχνολογία και οικονομικά ασύμφορη . 4) Έμφαση πρέπει να δοθεί στον τομέα πρόληψη με οικονομικά εργαλεία και θεσμικά μέτρα, επαναχρησιμοποίηση των απορριμμάτων, ανακύκλωση με διαλογή στην πηγή, βελτιστοποίηση των συστημάτων που λειτουργούν μέχρι σήμερα, βελτιστοποίηση του συστήματος των μπλε κάδων, καλύτερη διαλογή στην πηγή και κομποστοποίηση των οργανικών, ώστε τελικά να μειωθούν τα απόβλητά κατά 80 με 90% τα επόμενα δέκα χρόνια. 5) Η διαχείριση των απορριμμάτων, αντιμετωπίζεται μονοδιάστατα χωρίς την προηγούμενη και απαραίτητη οικολογική παράμετρο. 6) Η δημιουργία εργοστασίου καύσης απορριμμάτων σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί φιλική προς το περιβάλλον της ευρύτερης περιοχής. 7) Οι επιχειρηματίες διαβλέπουν ‘’πακτωλό ’’, υπό την προϋπόθεση ότι θα γίνει χοάνη υποδοχής (και επί την πιο light έκφραση θερμικής επεξεργασίας ) σκουπιδιών της Αθήνας και τοξικών-ρυπογόνων βιομηχανικών απόβλητων Οινοφύτων – Σχηματαρίου , άλλως δεν είναι βιώσιμη η επένδυση μόνο με τον τοπικό όγκο των απορριμμάτων . Οι πολίτες άκουσαν και εμπέδωσαν ότι: α) Ο Ν. Βοιωτίας από τις αρχές του ’60 υποδέχθηκε και απορρόφησε το μεγαλύτερο μέρος όλης της άναρχης, ασύδοτης ,τυχάρπαστης βιομηχανικής δραστηριότητας του γειτονικού λεκανοπεδίου Αττικής ως αποτέλεσμα του συνολικού στρεβλού αναπτυξιακού μοντέλου της χώρας μας. β) Επέλεξαν αυτή τη θέση επειδή γειτνιάζει στο υδροκέφαλο λεκανοπέδιο Αττικής , εφάπτεται στον υφιστάμενο ΧΥΤΑ, διασταυρώνονται σημαντικοί συγκοινωνιακοί άξονες, συγκλίνουν , διέρχονται και πάνε από την Β. Ελλάδα προς το λεκανοπέδιο όλα τα ενεργειακά δίκτυα. γ) Επιχειρηματικοί όμιλοι που δεν διστάζουν να μεταμορφώσουν το περιβάλλον σε εμπόρευμα με το πρόσχημα της ενεργειακής τροφοδοσίας του υδροκέφαλου κέντρου, εγκαθιστούν μονάδες παραγωγής Η/Ε από Φ/Α και αιολικά πάρκα σε περιοχές φυσικού κάλλους με χορήγηση αδειών σχεδόν αβλεπτεί , παρά τον επελθόντα κορεσμό , την υπέρβαση των ορίων της φέρουσας ικανότητας του οικοσυστήματος , την έναρξη λειτουργίας του νόμου της φθίνουσας απόδοσης. δ)Αναμένονται καταστροφικές οι συνέπειες στην αγροτική παραγωγή που είναι σημαντική πηγή εισοδήματος των Βοιωτών ε) Ο τόπος μας δεν μπορεί να γίνει ‘’πτυελοδοχείο ‘’ της Αθήνας .
Με αυτό ενημερωτικό εξοπλισμό και απέναντι στον προ των πυλών της κίνδυνο , η Θηβαϊκή κοινωνία στις 12.3.2010 με ένα ανεπανάληπτο ιστορικό ξεσηκωμό διατράνωσε την αδιαπραγμάτευτη θέλησή της να διασφαλίσει τη ποιότητα ζωής της και να προασπίσει το περιβάλλον . Ο όγκος και ο παλμός της συγκέντρωσης οδήγησε τον συγκεκριμένο επιχειρηματικό όμιλο στην αναδίπλωση.
Τώρα με τον ούριο άνεμο των fast track διαδικασιών αδειοδότησης και της τροϊκο-γερμανικής κατοχής η κερκόπορτα της ιδιωτικοποίησης ανοίγει…. Κοντά σε αυτό έρχεται και το ‘’κλειδί’’ της - πασπαλισμένης με μπόλικη τεχνοκρατική ‘’άχνη’’ για εντυπωσιασμό – πρότασης που κατέθεσε πρόσφατα στο Περιφερειακό Συμβούλιο ο Διευθυντής της ΔΕΠΟΔΑΘ.
Όταν είπα στο κ. Τσοκανή ότι τέτοια πρόταση ταιριάζει σε στέλεχος αυτών των ομίλων , μου απάντησε ότι έχει την συγκατάθεση 23 δημάρχων.
Αναγνωρίζω την στερητική νόσο της οικονομικής ανέχειας που μαστίζει τους Δήμους, αλλά αν ανατρέξουν στην ιστορική πορεία της ΤΑ θα δουν ότι αναδείχθηκε ως αντιστασιακός και αναπτυξιακός πυρήνας σε εποχές φαλκίδευσης του εθνικού μας αυτοπροσδιορισμού , όπως στην εποχή της Εθνικής Αντίστασης και παλαιότερα στην Τουρκοκρατία( με τα Αμπελάκια σαν υπόδειγμα ανάπτυξης) .Ας μη δελεάζονται λοιπόν με λίγα ψίχουλα από τα αντισταθμιστικά οφέλη και ας πάρουν την υπόθεση στα δικά τους χέρια. Συνεχίζουν λοιπόν σήμερα οι Σύλλογοι των υπαλλήλων των ΟΤΑ της Βοιωτίας αυτό που ξεκίνησε το 2010 η Ομοσπονδία τους . Κατά την τραγωδία ‘’ Επτά επί Θήβαις’’ πέρα από τον θάνατο των δύο διεκδικητών του θρόνου , αυτό που ενδιαφέρει είναι ότι η πολεμική σύγκρουση και κατέληξε με νίκη των Θηβαίων.
Αφουγκράζομαι ότι ο Θηβαϊκός λαός θυμωμένος και αγανακτισμένος είναι έτοιμος να δώσει τη ‘’χαριστική βολή’’ , ώστε να καταλάβουν οι επενδυτές και θεράποντές τους ότι ‘’..έσται η εσχάτη πλάνη χείρων της πρώτης..’’ . Ναι λοιπόν στη ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΣΤΕΡΕΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ με Δημόσιο και Κοινωνικό χαρακτήρα στην υπηρεσία του πολίτη και την προστασία του περιβάλλοντος.
Ξανά λοιπόν πολιορκημένη σήμερα η επτάπυλη Θήβα . Αυτή τη φορά όχι από τον Πολυνείκη με τους 7 βασιλιάδες που έφερε και παρέταξε ένα σε κάθε πύλη για να εκπορθήσει την πόλη τον θρόνο της οποίας αρνήθηκε να παραδώσει ο αδελφός του Ετεοκλής όπως είχαν συμφωνήσει να κυβερνούν εναλλάξ τη Θήβα . Αυτό μας λέει η τραγωδία του Αισχύλου ’’Επτά επί Θήβαις’’ (αρχ. ελλ. Ἑπτὰ ἐπὶ Θήϐαις)
.
Σήμερα ολόκληρος ο ‘’ Καλλικκρατικός’’ Δήμος πολιορκείται από μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους που διαβλέπουν ‘’ελντοράντο’’ στην ενέργεια. Αιολικά και Φ/Β πάρκα στήνονται οπουδήποτε. Πολλές εγκαταστάσεις παραγωγής Η/Ε από Φ/Α σαν αυτή της ΤΕΡΝΑ που μόνο στα Βάγια δεν επιτρέψαμε. Και τέλος έξω από τον ΧΥΤΑ έχουν αγοράσει πολλά χωράφια για την επιχειρηματική αξιοποίηση των σκουπιδιών με καύση για την παραγωγή ενέργειας. Οι τοπικές κοινωνίες αντιδρούν όμως οι τοπικοί τους άρχοντες δείχνουν να θαμπώνονται από τη στίλβη της μεγάλης οικονομικής επιφάνειας των επενδυτών. Το είδαμε το 2010 (πριν 1 ½ -2 ) σε σχέση με την καύση των απορριμμάτων. Ο τότε δήμαρχος αφού δεν μπόρεσε να πείσει και να επιβάλλει την άποψή του προσπάθησε μετά να φοβίσει λέγοντας ότι στην «μετά ΧΥΤΑ» εποχή θα μας κατακλύσουν τα σκουπίδια .Χωρίς χρονοτριβή η ΠΟΕ-ΟΤΑ(20.2.2010) με μια σημαντική σχετική ημερίδα που πραγματοποίησε στο κατάμεστο με κόσμο από κάτω αμφιθέατρο ενημέρωσε τους Θηβαίους πολίτες , πυροδότησε ευρύτερο προβληματισμό και προλείανε το έδαφος για τα περαιτέρω . Συμπερασματικά (αν και τα είπαν πριν η κυρία Σπανούδη και ο κ.Παντελόγλου )προέκυψε ότι : 1) Η καύση δεν είναι πανάκεια 2) Εγκυμονεί ο κίνδυνος να οδηγούνται για καύση σύμμεικτα απορρίμματα, μεγάλης επικινδυνότητας υλικά, που μπορούν να συμβάλλουν στη δημιουργία επικίνδυνων αέριων ρύπων αλλά και στερεού τοξικού υπολείμματος που θα πρέπει να διατίθεται με ασφάλεια σε εγκεκριμένους χώρους διάθεσης τοξικών αποβλήτων ανύπαρκτους μέχρι σήμερα στην Ελλάδα. 3) Η καύση δεν δημιουργεί θέσεις εργασίας, δεν ευαισθητοποιεί τον πολίτη, δεν δημιουργεί κίνητρα για μείωση των απορριμμάτων , είναι ακριβή τεχνολογία και οικονομικά ασύμφορη . 4) Έμφαση πρέπει να δοθεί στον τομέα πρόληψη με οικονομικά εργαλεία και θεσμικά μέτρα, επαναχρησιμοποίηση των απορριμμάτων, ανακύκλωση με διαλογή στην πηγή, βελτιστοποίηση των συστημάτων που λειτουργούν μέχρι σήμερα, βελτιστοποίηση του συστήματος των μπλε κάδων, καλύτερη διαλογή στην πηγή και κομποστοποίηση των οργανικών, ώστε τελικά να μειωθούν τα απόβλητά κατά 80 με 90% τα επόμενα δέκα χρόνια. 5) Η διαχείριση των απορριμμάτων, αντιμετωπίζεται μονοδιάστατα χωρίς την προηγούμενη και απαραίτητη οικολογική παράμετρο. 6) Η δημιουργία εργοστασίου καύσης απορριμμάτων σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί φιλική προς το περιβάλλον της ευρύτερης περιοχής. 7) Οι επιχειρηματίες διαβλέπουν ‘’πακτωλό ’’, υπό την προϋπόθεση ότι θα γίνει χοάνη υποδοχής (και επί την πιο light έκφραση θερμικής επεξεργασίας ) σκουπιδιών της Αθήνας και τοξικών-ρυπογόνων βιομηχανικών απόβλητων Οινοφύτων – Σχηματαρίου , άλλως δεν είναι βιώσιμη η επένδυση μόνο με τον τοπικό όγκο των απορριμμάτων . Οι πολίτες άκουσαν και εμπέδωσαν ότι: α) Ο Ν. Βοιωτίας από τις αρχές του ’60 υποδέχθηκε και απορρόφησε το μεγαλύτερο μέρος όλης της άναρχης, ασύδοτης ,τυχάρπαστης βιομηχανικής δραστηριότητας του γειτονικού λεκανοπεδίου Αττικής ως αποτέλεσμα του συνολικού στρεβλού αναπτυξιακού μοντέλου της χώρας μας. β) Επέλεξαν αυτή τη θέση επειδή γειτνιάζει στο υδροκέφαλο λεκανοπέδιο Αττικής , εφάπτεται στον υφιστάμενο ΧΥΤΑ, διασταυρώνονται σημαντικοί συγκοινωνιακοί άξονες, συγκλίνουν , διέρχονται και πάνε από την Β. Ελλάδα προς το λεκανοπέδιο όλα τα ενεργειακά δίκτυα. γ) Επιχειρηματικοί όμιλοι που δεν διστάζουν να μεταμορφώσουν το περιβάλλον σε εμπόρευμα με το πρόσχημα της ενεργειακής τροφοδοσίας του υδροκέφαλου κέντρου, εγκαθιστούν μονάδες παραγωγής Η/Ε από Φ/Α και αιολικά πάρκα σε περιοχές φυσικού κάλλους με χορήγηση αδειών σχεδόν αβλεπτεί , παρά τον επελθόντα κορεσμό , την υπέρβαση των ορίων της φέρουσας ικανότητας του οικοσυστήματος , την έναρξη λειτουργίας του νόμου της φθίνουσας απόδοσης. δ)Αναμένονται καταστροφικές οι συνέπειες στην αγροτική παραγωγή που είναι σημαντική πηγή εισοδήματος των Βοιωτών ε) Ο τόπος μας δεν μπορεί να γίνει ‘’πτυελοδοχείο ‘’ της Αθήνας .
Με αυτό ενημερωτικό εξοπλισμό και απέναντι στον προ των πυλών της κίνδυνο , η Θηβαϊκή κοινωνία στις 12.3.2010 με ένα ανεπανάληπτο ιστορικό ξεσηκωμό διατράνωσε την αδιαπραγμάτευτη θέλησή της να διασφαλίσει τη ποιότητα ζωής της και να προασπίσει το περιβάλλον . Ο όγκος και ο παλμός της συγκέντρωσης οδήγησε τον συγκεκριμένο επιχειρηματικό όμιλο στην αναδίπλωση.
Τώρα με τον ούριο άνεμο των fast track διαδικασιών αδειοδότησης και της τροϊκο-γερμανικής κατοχής η κερκόπορτα της ιδιωτικοποίησης ανοίγει…. Κοντά σε αυτό έρχεται και το ‘’κλειδί’’ της - πασπαλισμένης με μπόλικη τεχνοκρατική ‘’άχνη’’ για εντυπωσιασμό – πρότασης που κατέθεσε πρόσφατα στο Περιφερειακό Συμβούλιο ο Διευθυντής της ΔΕΠΟΔΑΘ.
Όταν είπα στο κ. Τσοκανή ότι τέτοια πρόταση ταιριάζει σε στέλεχος αυτών των ομίλων , μου απάντησε ότι έχει την συγκατάθεση 23 δημάρχων.
Αναγνωρίζω την στερητική νόσο της οικονομικής ανέχειας που μαστίζει τους Δήμους, αλλά αν ανατρέξουν στην ιστορική πορεία της ΤΑ θα δουν ότι αναδείχθηκε ως αντιστασιακός και αναπτυξιακός πυρήνας σε εποχές φαλκίδευσης του εθνικού μας αυτοπροσδιορισμού , όπως στην εποχή της Εθνικής Αντίστασης και παλαιότερα στην Τουρκοκρατία( με τα Αμπελάκια σαν υπόδειγμα ανάπτυξης) .Ας μη δελεάζονται λοιπόν με λίγα ψίχουλα από τα αντισταθμιστικά οφέλη και ας πάρουν την υπόθεση στα δικά τους χέρια. Συνεχίζουν λοιπόν σήμερα οι Σύλλογοι των υπαλλήλων των ΟΤΑ της Βοιωτίας αυτό που ξεκίνησε το 2010 η Ομοσπονδία τους . Κατά την τραγωδία ‘’ Επτά επί Θήβαις’’ πέρα από τον θάνατο των δύο διεκδικητών του θρόνου , αυτό που ενδιαφέρει είναι ότι η πολεμική σύγκρουση και κατέληξε με νίκη των Θηβαίων.
Αφουγκράζομαι ότι ο Θηβαϊκός λαός θυμωμένος και αγανακτισμένος είναι έτοιμος να δώσει τη ‘’χαριστική βολή’’ , ώστε να καταλάβουν οι επενδυτές και θεράποντές τους ότι ‘’..έσται η εσχάτη πλάνη χείρων της πρώτης..’’ . Ναι λοιπόν στη ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΣΤΕΡΕΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ με Δημόσιο και Κοινωνικό χαρακτήρα στην υπηρεσία του πολίτη και την προστασία του περιβάλλοντος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη!
Τα μόνα σχόλια που σβήνω είναι οι ύβρεις.