Φέρτε τα λεφτά από τα στρώματα!

γραφει ο αρισταρχος

«Ζωή που δεν μοιράζεται είναι ζωή κλεμμένη»

Ανοιχτή η αγορά την Κυριακή που μας πέρασε. Γεμάτοι οι δρόμοι και εν πολλοίς και τα μαγαζιά με τις εκπτώσεις. Τα μπαράκια γεμάτα, τα καφέ επίσης. Οι ταβέρνες λίγο πολύ με αρκετό κόσμο και οι δρόμοι μποτιλιαρισμένοι. Τι διάολο σκέφτηκα δίνουν δωρεάν καύσιμα; Μοιράζουν δωρεάν ρούχα και διάφορα; Και σήμερα, Δευτεριάτικα, μπαίνω σ’ ένα Γερμανικό super market και παθαίνω την πλάκα μου. Πρώτα πρώτα δεν υπήρχε θέση στο parking ούτε για ποδήλατο, ύστερα μέσα… ο ένας πάνω στον άλλο και κυρίως στα ρούχα και είδη αυτοκινήτου. Και αναρωτιέμαι αν υπάρχουν λεφτά για τέτοιες αγορές ή μόνο σε μένα και επιλεκτικά σε κάποια άλλα άτομα έπεσε η κρίση με πάταγο χωρίς να μας αφήσει φράγκο για “διασκέδαση” για να αποφύγω την λέξη ρούχα, αξεσουάρ αυτοκινήτων, καύσιμα για κίνηση ή… καφέ!

Περίεργη ράτσα είμαστε και τα καμώματά μας είναι ακόμα πιο περίεργα. Ίσως να υπάρχουν τα λεφτά κρυμμένα σε μπαούλα και στρώματα που έλεγε στο Mega ο Στουρνάρας. Και μάλιστα τα υπολόγιζε σε είκοσι δις. Και τώρα τι έγινε; Είδαν δεν καταστράφηκε ο κόσμος το 2012, δεν έγινε πόλεμος ή Grexit και τα βρήκαν οι νεαροί άνεργοι και βγήκαν στο σεργιάνι για κατανάλωση;

Δεν πολυκαταλαβαίνω ποιοι δουλεύουν ποιους. Ή να πούμε δειλά δειλά για να αποφύγουμε τυχόν συνειρμούς “το Ελληνικό δαιμόνιο!” Ειλικρινά δεν ξέρω και θάθελα να μου πει κάποιος τι γίνεται γιατί αν κρίνω από μένα και τους γύρω μου αυτά που βλέπω είναι ιστορίες για αγρίους. Αν πάλι κάπου δίνουν χρήματα ή δουλειά πείτε το και σε μας ρε παιδιά. Και μεις παροικούντες σ’ αυτόν τον έρμο τόπο είμαστε, γηγενείς με ιθαγένεια και υπηκοότητα και αριθμό φορολογικού μητρώου. Δεν μας πέταξε η ζωή από ψηλά στην πρώτη χωματερή που βρήκε. Εδώ ζούμε αναντάμ-παπαντάμ.

Ακούστε και λίγο Αρβανιτάκη “Ζωή που δεν μοιράζεται είναι ζωή… κλεμμένη!”

αἰέν ἀριστεύειν