Ήταν κοντά στο 2007 όταν ένας φίλος μου μιλούσε για το FB. Μπες, μπες, γράψου, κάνε, ράνε. Με τα πολλά κι επειδή είχαμε μια συνεργασία τότε, γράφτηκα.
Η αλήθεια ήταν πως στα τότε πρώτα βήματα της σελίδας ανακάλυπτες πολλά ενδιαφέροντα πράγματα, ενώ οι θετικές πτυχές ήταν περισσότερες των ύποπτων ερωτημάτων.
Για παράδειγμα κατάφερα να συναθροίσω πάλι την τάξη του δημοτικού και να βγούμε λίγες φορές έξω. Μολονότι δεν υπήρχε τόσος κόσμος όσος σήμερα, υπήρχε πιθανότητα να εντοπίσεις και το πιο απίθανο άτομο.
Με τον καιρό η σελίδα διαδόθηκε. Ακόμη και άνθρωποι που δε γνωρίζουν πως ανοίγει ένας η/υ άνοιξαν λογαριασμό.
Έτσι εξοικειώθηκαν με το δικτυακό τόπο νιώθοντάς τον ως δεύτερο σπίτι τους. Η μια φωτογραφία έγινε 10,15,200,300. Ενώ τόσο ισχυρός είναι ο δεσμός χρήστης – σελίδας ώστε τότε όσοι δοκίμαζαν να διαγραφούν, μόλις επανέρχονταν έβλεπαν πως τίποτε δεν είχε ουσιαστικά σβηστεί.
Δεν μπορείτε να πείτε. Ένα ηλεκτρονικό φακέλωμα με τα ανθρώπινα πλήθη να συρρέουν οικειοθελώς να παραδώσουν τη ζωή τους με όλα τους τα δεδομένα.
Πόσο άσχημη εντύπωση μου έκανε να βλέπω φίλους να βγάζουν τα παιδιά τους σε δημόσια θέα. Γενέθλια, μπάνιο στη θάλασσα, μια απλή στιγμή στο σπίτι, όλα στη βιτρίνα του προφίλ. Όλα στη φόρα ακόμη και για σε θέα ατόμων με τα οποία δεν έχουν πολλά πολλά. Τα αχόρταγα μάτια πολλών περίεργων που φέρνουν ηλεκτρονικό σεργιάνι αναζητώντας αθώα κι αφελή θύματα δε φαίνεται να προβληματίζουν κανέναν. Πώς βγάζει κανείς το παιδί του έτσι δημόσια; Και πώς το μεγαλώνει μαθαίνοντάς το στη νοοτροπία αυτή;
Η προσωπική ζωή στην επιφάνεια και μάλιστα σε πραγματικό χρόνο. Άνθρωποι που κλαίγονται ότι είναι απλήρωτοι ή δεν έχουν δουλειά, φωτογραφίζουν με το τελευταίας τεχνολογίας smartphone την παραμικρή αηδία και την ανεβάζουν. Το ποτήρι που πίνουν καφέ, το κοκτέιλ στο μπαράκι, τη θάλασσα πριν βουτήξουν, τη μπουκιά πριν τη μασήσουν. Η πλάκα είναι ότι πληρώνουν για αυτό!
Κι η καταγραφή της ζωής των ανθρώπων καλά κρατεί. Μάλιστα υπάρχει εδώ και καιρό η δυνατότητα να δίνεις στίγμα. Π.χ. Ο XXXX είναι τώρα στην περιοχή Βουλιαγμένη, είναι στην τουαλέτα και κατουράει. Η παρακολούθηση σε όλο της το μεγαλείο και την πλήρη ανάπτυξη.
Ενώ δεν απουσιάζουν φυσικά οι επιτήδειοι. Το καινούριο του laptop περίμενε κάποιος στα ΤΕΙ της Λαμίας και του το έκλεψαν το πρώτο βράδυ. Ότι φεύγει και πάει διακοπές ανακοίνωσε ο άλλος και το πρώτο βράδυ του είχαν ανοίξει το σπίτι.
Αυτό που οφείλει να προβληματίσει δεν είναι τόσο η παρακολούθηση της ζωής μας σε πραγματικό χρόνο. Άλλωστε προληπτικά μέτρα υπάρχουν. Παύεις να είσαι αφελής, να λες τι κάνεις όλη την ώρα με ένα κινητό στο χέρι και χρησιμοποιείς με μέτρο – ασφάλεια τις παρεχόμενες υπηρεσίες.
Αυτό που οφείλει να προβληματίσει είναι το πόσο ένα μεγάλο τμήμα των χρηστών αρέσκεται και μάλιστα πολύ να παρακολουθείται από αυτή την όμορφη ηλεκτρονική κλειδαρότρυπα.
φωτο: news.princeoliver.com
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva nikolas blogspot
Η αλήθεια ήταν πως στα τότε πρώτα βήματα της σελίδας ανακάλυπτες πολλά ενδιαφέροντα πράγματα, ενώ οι θετικές πτυχές ήταν περισσότερες των ύποπτων ερωτημάτων.
Για παράδειγμα κατάφερα να συναθροίσω πάλι την τάξη του δημοτικού και να βγούμε λίγες φορές έξω. Μολονότι δεν υπήρχε τόσος κόσμος όσος σήμερα, υπήρχε πιθανότητα να εντοπίσεις και το πιο απίθανο άτομο.
Με τον καιρό η σελίδα διαδόθηκε. Ακόμη και άνθρωποι που δε γνωρίζουν πως ανοίγει ένας η/υ άνοιξαν λογαριασμό.
Έτσι εξοικειώθηκαν με το δικτυακό τόπο νιώθοντάς τον ως δεύτερο σπίτι τους. Η μια φωτογραφία έγινε 10,15,200,300. Ενώ τόσο ισχυρός είναι ο δεσμός χρήστης – σελίδας ώστε τότε όσοι δοκίμαζαν να διαγραφούν, μόλις επανέρχονταν έβλεπαν πως τίποτε δεν είχε ουσιαστικά σβηστεί.
Δεν μπορείτε να πείτε. Ένα ηλεκτρονικό φακέλωμα με τα ανθρώπινα πλήθη να συρρέουν οικειοθελώς να παραδώσουν τη ζωή τους με όλα τους τα δεδομένα.
Πόσο άσχημη εντύπωση μου έκανε να βλέπω φίλους να βγάζουν τα παιδιά τους σε δημόσια θέα. Γενέθλια, μπάνιο στη θάλασσα, μια απλή στιγμή στο σπίτι, όλα στη βιτρίνα του προφίλ. Όλα στη φόρα ακόμη και για σε θέα ατόμων με τα οποία δεν έχουν πολλά πολλά. Τα αχόρταγα μάτια πολλών περίεργων που φέρνουν ηλεκτρονικό σεργιάνι αναζητώντας αθώα κι αφελή θύματα δε φαίνεται να προβληματίζουν κανέναν. Πώς βγάζει κανείς το παιδί του έτσι δημόσια; Και πώς το μεγαλώνει μαθαίνοντάς το στη νοοτροπία αυτή;
Η προσωπική ζωή στην επιφάνεια και μάλιστα σε πραγματικό χρόνο. Άνθρωποι που κλαίγονται ότι είναι απλήρωτοι ή δεν έχουν δουλειά, φωτογραφίζουν με το τελευταίας τεχνολογίας smartphone την παραμικρή αηδία και την ανεβάζουν. Το ποτήρι που πίνουν καφέ, το κοκτέιλ στο μπαράκι, τη θάλασσα πριν βουτήξουν, τη μπουκιά πριν τη μασήσουν. Η πλάκα είναι ότι πληρώνουν για αυτό!
Κι η καταγραφή της ζωής των ανθρώπων καλά κρατεί. Μάλιστα υπάρχει εδώ και καιρό η δυνατότητα να δίνεις στίγμα. Π.χ. Ο XXXX είναι τώρα στην περιοχή Βουλιαγμένη, είναι στην τουαλέτα και κατουράει. Η παρακολούθηση σε όλο της το μεγαλείο και την πλήρη ανάπτυξη.
Ενώ δεν απουσιάζουν φυσικά οι επιτήδειοι. Το καινούριο του laptop περίμενε κάποιος στα ΤΕΙ της Λαμίας και του το έκλεψαν το πρώτο βράδυ. Ότι φεύγει και πάει διακοπές ανακοίνωσε ο άλλος και το πρώτο βράδυ του είχαν ανοίξει το σπίτι.
Αυτό που οφείλει να προβληματίσει δεν είναι τόσο η παρακολούθηση της ζωής μας σε πραγματικό χρόνο. Άλλωστε προληπτικά μέτρα υπάρχουν. Παύεις να είσαι αφελής, να λες τι κάνεις όλη την ώρα με ένα κινητό στο χέρι και χρησιμοποιείς με μέτρο – ασφάλεια τις παρεχόμενες υπηρεσίες.
Αυτό που οφείλει να προβληματίσει είναι το πόσο ένα μεγάλο τμήμα των χρηστών αρέσκεται και μάλιστα πολύ να παρακολουθείται από αυτή την όμορφη ηλεκτρονική κλειδαρότρυπα.
φωτο: news.princeoliver.com
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη! thiva nikolas blogspot
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη!
Τα μόνα σχόλια που σβήνω είναι οι ύβρεις.