Πριν από λίγη ώρα η Standard&Poors, έγινε ο τρίτος οίκος που κήρυξε την Ελλάδα σε «επιλεκτική χρεοκοπία» θεωρώντας ότι η προτεινόμενη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους συνεπάγεται "αδυναμία αποπληρωμής του". Παράλληλα, επαναδιατύπωσε τη βραχυπρόθεσμη πιστοληπτική αξιολόγηση σε «C» επίπεδο.
Ήταν αναμενόμενο βέβαια, αλλά αυτό από μόνο του δεν λέει πολλά. Αυτά που υποστήριξε κορυφαίο στέλεχος της περί "ανάγκης αναδιάρθρωσης εκ νέου σε δύο χρόνια". .
Η βαθμίδα ανάκαμψης παραμένει στο «4». Αυτό υποδηλώνει πιθανότητα 30%-50% ανάκτησης του αρχικού κεφαλαίου από τους ομολογιούχους, οι τίτλοι των οποίων υπόκεινται σε μείωση 20% της καθαρής ονομαστικής αξίας σύμφωνα με εκτιμήσεις του Ινστιτούτου Διεθνούς Χρηματοοικονομικής.--------------------------------------------------------------------------------------
(Αρχικό κείμενο): Στην πλέον αρνητική εκτίμηση για την πορεία του ελληνικού χρέους προχώρησε "ο τρίτος της παρέας" των μεγάλων΄οίκων η Standard & Poor's με σχετική δήλωση του Ντέϊβιντ Μπίαρς, ανώτατου στελέχους του οίκου στην οποία αναφέρει ότι "Μία νέα και μεγαλύτερη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους θεωρείται πιθανή εντός της επόμενης διετίας. Παράλληλα, προαναγγέλθηκε ότι «μια περαιτέρω υποβάθμιση του αξιόχρεου της Ελλάδας είναι σχεδόν βέβαιη».
«Eχουμε επίσης εκφράσει την εκτίμηση, και κατά το παρελθόν, ότι πιστεύουμε πως μια βραχυπρόθεσμη αναδιάρθρωση δεν είναι το τέλος της ιστορίας (αυτής). Μπορεί να υπάρξει και μια νέα και μεγαλύτερη αναδιάρθρωση αργότερα» επισήμανε το στέλεχος της S&P.
«Η αξιολόγηση φέρει αρνητική προοπτική και είμαστε σχεδόν βέβαιοι ότι θα οδεύσει χαμηλότερα, καθώς, φυσικά, μια πραγματική αναδιάρθρωση χρέους βρίσκεται τώρα στο τραπέζι» δήλωσε ο Ντέϊβιντ Μπίαρς, επικεφαλής του τμήματος κρατικών αξιολογήσεων της S&P, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο τηλεοπτικό δίκτυο CNBC.
Η Ελλάδα κατέστη στις 13 Ιουνίου η χώρα με τη χαμηλότερη αξιολόγηση παγκοσμίως, από την S&P, ενώ τη Δευτέρα έλαβε αξιολόγηση υψηλού κινδύνου χρεοκοπίας από τη Moody's.
Ερωτηθείς σχετικά με το χρόνο αυτής της πιθανής νέας αναδιάρθρωσης, ο κ.Μπίαρς εξέφρασε την εκτίμηση ότι «τούτο, μερικώς, εναπόκειται στην ελληνική πολιτική (σκηνή). Δεν θα μας εξέπληττε όμως εάν μια δεύτερη αναδιάρθρωση εξεταζόταν τα επόμενα ένα - δύο χρόνια».
Βέβαια η παραπάνω δήλωση δεν είναι απλά καταδικαστική για όποιον ξένο θέλει να επενδύσει στην ελληνική οικονομία. Είναι απαγορευτική, για όποιον γνωρίζει τι σημαίνει Standard & Poor's. Το ότι στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης υπάρχει ξεχωριστός δείκτης αξιών Standard & Poor's, νομίζουμε ότι μιλάει μόνο του...
Τι σημαίνει αυτό: Κατ'αρχήν δικαιώνονται αυτοί (και μεταξύ αυτών ίσως ο μοναδικό Μεσο Ενημέρωσης στην Ελλάδα, το defencenet.gr) που υποστήριζαν ότι η λύση που δόθηκε την Πέμπτη αφορούσε μόνο το "ξεφόρτωμα" των ελληνικών ομολόγων από τις ιδιωτικές τράπεζες προς την ΕΚΤ και το EFSF και όχι ελάφρυνση της ελληνικής οικονομίας. Αυτό το 30% που επιτυγχάνεται μετά κόπων και βασάνων είναι παντελώς ανεπαρκές.
Από την στιγμή που έτσι ή αλλιώς εισερχόμαστε σε καθεστώς επιλεκτικής ή περιορισμένης χρεοκοπίας έπρεπε να απαιτήσουμε μεγαλύτερο "κούρεμα" και όχι ουσιαστικά να αφήσουμε ανέπαφο το χρεός. Γιατί και αυτό που έγινε αφορά κυρωίς τα επιτόκια.
Οι Ευρωπαίοι κοίταξαν τα του οίκου τους και κερδίζουν χρόνο για να ξεφορτώσουν οι τράπεζες τους.
Θυμίζουμε αυτό που έχουμε γράψει και παλαιότερα: Με το δεύτερο πακέτο χάνεται η ελάχιστη διαπραγματευτική ικανότητα της Ελλάδας προς τις τράπεζες. Χρωστούσαμε το 2010 300 δισ. Ευρώ.
Απορροφήθηκαν 110 δισ. ευρώ με το πρώτο πακέτο, από τις ιδιωτικές τράπεζες προς την ΕΚΤ(δηλαδή την πλάτη των Ευρωπαίων φορολογουμένων) τώρα ήρθε το δεύτερο πακέτο των 109 δισ. Ευρώ που θα ακολουθήσει ακριβώς τον ίδιο δρόμο. Σύνολο 219 δισ. Ευρώ. Και υπάρχουν και τα 80 δισ. Ευρώ των ελληνικών ασφαλιστικών ταμείων και των ελληνικώ τραπεζών τα οποία ουδόλως απασχολούν ούτε Ευρωπαίους, ούτε Αμερικάνους, ούτε την ΕΚΤ, ούτε το EFSF.
Με απλά λόγια αυτό «μπορούμε να του λουστούμε» μόνοι μας. Τι θα μπορούσε να γίνει. Περισσότερο πέρσι και λιγότερο εφέτος, αλλά εφεξής καθόλου να υπάρξει συνολική διαπραγμάτευση του χρέους. Πέρσι φοβηθήκαμε την χρεοκοπία, ολική ή περιορισμένη. Ως αποτέλεσμα ήρθε το Μνημόνιο που έθαψε στα τάρταρα την ήδη προβληματική οικονομία και το κυριότερο αποστέρησε την εθνική κυριαρχία.
Εφέτος ήρθε η μερική χρεοκοπία υπό τον φόβο της ολικής χρεοκοπίας. Και το Μεσοπρόθεσμο που με ασφάλεια θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη ύφεση της ελληνική οικονομία.
Το μόνο που ενδιαφέρονται είναι να «ξεφορτώσουν» οι τράπεζές τους. Έχουν πιστέψει ότι δεν μπορεί ν αποπληρωθεί το χρέος και απλά προτιμούν το μικρότερο κακό: Το «κανόνι» να αφορά μόνο την Κεντρική τράπεζα ή πιο απλά μόνο τους Ευρωπαίους φορολογούμενους και όχι τους μετόχους των τραπεζών.
Η ελληνική κυβέρνηση της Πέμπτη όχι μόνο δεν άρθρωσε ενστάσεις, αλλά ούτε καν διαπραγματεύθηκε. Θεώρησε ότι έλυσε το πρόβλημα της άμεσης χρεοκοπίας, ενώ στην πραγματικότητα απλά υπέγραψε και «κλείδωσε» ολική χρεοκοπία εντός διετίας. Διότι από την στιγμή που γίνει πράξη αυτό που είπε ο Ντέϊβιντ Μπίαρς, δηλαδή τρίτη αναδιάρθρωση τότε μιλάμε για ολική χρεοκοπία άμεσα.
Αν είχε υπάρξει μια διαπραγμάτευση πέρσι σε συνδυασμό με μια σειρά μέτρων που θα διόρθωναν αρκετά από τα κακώς κείμενα της οικονομίας (αλλά δεν θα έρχονταν σε μετωπική σύγκρουση με την ελληνική κοινωνία στο σύνολό της), θα προχωρούσαν σε αποκρατικοποιήσεις, αλλά τα σημαντικότερο θα ενίσχυαν την ανάπτυξη, η «ρηχή» ελληνική οικονομία μέσα σε 24 μήνες το πολύ δηλαδή το δεύτερο εξάμηνο του 2012 θα επέστρεφε σε ρυθμούς ανάπτυξης.
Τώρα κανείς δεν ξέρει αν με αυτή την διαδικασία των διαδοχικών πτωχεύσεων θα υπάρξει κάτι τέτοιο πριν περάσουν αρκετά χρόνια…
(Αρχικό κείμενο): Στην πλέον αρνητική εκτίμηση για την πορεία του ελληνικού χρέους προχώρησε "ο τρίτος της παρέας" των μεγάλων΄οίκων η Standard & Poor's με σχετική δήλωση του Ντέϊβιντ Μπίαρς, ανώτατου στελέχους του οίκου στην οποία αναφέρει ότι "Μία νέα και μεγαλύτερη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους θεωρείται πιθανή εντός της επόμενης διετίας. Παράλληλα, προαναγγέλθηκε ότι «μια περαιτέρω υποβάθμιση του αξιόχρεου της Ελλάδας είναι σχεδόν βέβαιη».
«Eχουμε επίσης εκφράσει την εκτίμηση, και κατά το παρελθόν, ότι πιστεύουμε πως μια βραχυπρόθεσμη αναδιάρθρωση δεν είναι το τέλος της ιστορίας (αυτής). Μπορεί να υπάρξει και μια νέα και μεγαλύτερη αναδιάρθρωση αργότερα» επισήμανε το στέλεχος της S&P.
«Η αξιολόγηση φέρει αρνητική προοπτική και είμαστε σχεδόν βέβαιοι ότι θα οδεύσει χαμηλότερα, καθώς, φυσικά, μια πραγματική αναδιάρθρωση χρέους βρίσκεται τώρα στο τραπέζι» δήλωσε ο Ντέϊβιντ Μπίαρς, επικεφαλής του τμήματος κρατικών αξιολογήσεων της S&P, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο τηλεοπτικό δίκτυο CNBC.
Η Ελλάδα κατέστη στις 13 Ιουνίου η χώρα με τη χαμηλότερη αξιολόγηση παγκοσμίως, από την S&P, ενώ τη Δευτέρα έλαβε αξιολόγηση υψηλού κινδύνου χρεοκοπίας από τη Moody's.
Ερωτηθείς σχετικά με το χρόνο αυτής της πιθανής νέας αναδιάρθρωσης, ο κ.Μπίαρς εξέφρασε την εκτίμηση ότι «τούτο, μερικώς, εναπόκειται στην ελληνική πολιτική (σκηνή). Δεν θα μας εξέπληττε όμως εάν μια δεύτερη αναδιάρθρωση εξεταζόταν τα επόμενα ένα - δύο χρόνια».
Βέβαια η παραπάνω δήλωση δεν είναι απλά καταδικαστική για όποιον ξένο θέλει να επενδύσει στην ελληνική οικονομία. Είναι απαγορευτική, για όποιον γνωρίζει τι σημαίνει Standard & Poor's. Το ότι στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης υπάρχει ξεχωριστός δείκτης αξιών Standard & Poor's, νομίζουμε ότι μιλάει μόνο του...
Τι σημαίνει αυτό: Κατ'αρχήν δικαιώνονται αυτοί (και μεταξύ αυτών ίσως ο μοναδικό Μεσο Ενημέρωσης στην Ελλάδα, το defencenet.gr) που υποστήριζαν ότι η λύση που δόθηκε την Πέμπτη αφορούσε μόνο το "ξεφόρτωμα" των ελληνικών ομολόγων από τις ιδιωτικές τράπεζες προς την ΕΚΤ και το EFSF και όχι ελάφρυνση της ελληνικής οικονομίας. Αυτό το 30% που επιτυγχάνεται μετά κόπων και βασάνων είναι παντελώς ανεπαρκές.
Από την στιγμή που έτσι ή αλλιώς εισερχόμαστε σε καθεστώς επιλεκτικής ή περιορισμένης χρεοκοπίας έπρεπε να απαιτήσουμε μεγαλύτερο "κούρεμα" και όχι ουσιαστικά να αφήσουμε ανέπαφο το χρεός. Γιατί και αυτό που έγινε αφορά κυρωίς τα επιτόκια.
Οι Ευρωπαίοι κοίταξαν τα του οίκου τους και κερδίζουν χρόνο για να ξεφορτώσουν οι τράπεζες τους.
Θυμίζουμε αυτό που έχουμε γράψει και παλαιότερα: Με το δεύτερο πακέτο χάνεται η ελάχιστη διαπραγματευτική ικανότητα της Ελλάδας προς τις τράπεζες. Χρωστούσαμε το 2010 300 δισ. Ευρώ.
Απορροφήθηκαν 110 δισ. ευρώ με το πρώτο πακέτο, από τις ιδιωτικές τράπεζες προς την ΕΚΤ(δηλαδή την πλάτη των Ευρωπαίων φορολογουμένων) τώρα ήρθε το δεύτερο πακέτο των 109 δισ. Ευρώ που θα ακολουθήσει ακριβώς τον ίδιο δρόμο. Σύνολο 219 δισ. Ευρώ. Και υπάρχουν και τα 80 δισ. Ευρώ των ελληνικών ασφαλιστικών ταμείων και των ελληνικώ τραπεζών τα οποία ουδόλως απασχολούν ούτε Ευρωπαίους, ούτε Αμερικάνους, ούτε την ΕΚΤ, ούτε το EFSF.
Με απλά λόγια αυτό «μπορούμε να του λουστούμε» μόνοι μας. Τι θα μπορούσε να γίνει. Περισσότερο πέρσι και λιγότερο εφέτος, αλλά εφεξής καθόλου να υπάρξει συνολική διαπραγμάτευση του χρέους. Πέρσι φοβηθήκαμε την χρεοκοπία, ολική ή περιορισμένη. Ως αποτέλεσμα ήρθε το Μνημόνιο που έθαψε στα τάρταρα την ήδη προβληματική οικονομία και το κυριότερο αποστέρησε την εθνική κυριαρχία.
Εφέτος ήρθε η μερική χρεοκοπία υπό τον φόβο της ολικής χρεοκοπίας. Και το Μεσοπρόθεσμο που με ασφάλεια θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη ύφεση της ελληνική οικονομία.
Το μόνο που ενδιαφέρονται είναι να «ξεφορτώσουν» οι τράπεζές τους. Έχουν πιστέψει ότι δεν μπορεί ν αποπληρωθεί το χρέος και απλά προτιμούν το μικρότερο κακό: Το «κανόνι» να αφορά μόνο την Κεντρική τράπεζα ή πιο απλά μόνο τους Ευρωπαίους φορολογούμενους και όχι τους μετόχους των τραπεζών.
Η ελληνική κυβέρνηση της Πέμπτη όχι μόνο δεν άρθρωσε ενστάσεις, αλλά ούτε καν διαπραγματεύθηκε. Θεώρησε ότι έλυσε το πρόβλημα της άμεσης χρεοκοπίας, ενώ στην πραγματικότητα απλά υπέγραψε και «κλείδωσε» ολική χρεοκοπία εντός διετίας. Διότι από την στιγμή που γίνει πράξη αυτό που είπε ο Ντέϊβιντ Μπίαρς, δηλαδή τρίτη αναδιάρθρωση τότε μιλάμε για ολική χρεοκοπία άμεσα.
Αν είχε υπάρξει μια διαπραγμάτευση πέρσι σε συνδυασμό με μια σειρά μέτρων που θα διόρθωναν αρκετά από τα κακώς κείμενα της οικονομίας (αλλά δεν θα έρχονταν σε μετωπική σύγκρουση με την ελληνική κοινωνία στο σύνολό της), θα προχωρούσαν σε αποκρατικοποιήσεις, αλλά τα σημαντικότερο θα ενίσχυαν την ανάπτυξη, η «ρηχή» ελληνική οικονομία μέσα σε 24 μήνες το πολύ δηλαδή το δεύτερο εξάμηνο του 2012 θα επέστρεφε σε ρυθμούς ανάπτυξης.
Τώρα κανείς δεν ξέρει αν με αυτή την διαδικασία των διαδοχικών πτωχεύσεων θα υπάρξει κάτι τέτοιο πριν περάσουν αρκετά χρόνια…
από ΗΠΕΙΡΟΣ - ΕΛΛΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη!
Τα μόνα σχόλια που σβήνω είναι οι ύβρεις.